Cicero schreef:Beste foppe,
Goed, kennelijk geloof je me niet. Toch heb ik echt geen belang bij liegen hoor, dat zou mijn standpunt ondergraven, niet?
als je goed liegt, ondergraaf je je standpunten niet. Behalve als het uitkomt natuurlijk.
Laat ik de wetenschappers voor zichzelf laten spreken. J.Z. Smith (Dying and Rising Gods, in: Encyclopedia of Religions. 2005, 2535) schrijft:
"The category of dying and rising gods, once a major topic of scholarly investigation, must be understood to have been largely a misnomer based on imaginative reconstructions and exceedingly late or highly ambiguous texts. ... There is no unambiguous instance in the history of religions of a dying and rising deity."
Bart Ehrman, Did Jesus Exist, 2012, p. 230:
"The majority of scholars agree with the vies of Smith (...)."
Walter Burkert, Ancient Mystery Cults, 1987, p. 75
"The Frazerian construct of a general "Oriental" vegetation god who periodically dies and rises from the daed has been discredited by more recent scholarship."
G. Lease, "Mithraism and Christianity: Borrowings and Transformations", in: Aufstieg und Niedergang der römischen Welt 2.23.2. 1980, 1328:
"... nor any of the other evidences lead to any firm conclusion that either religion [Mithraism and Christianity] exercised a tangible and conscious influence upon the other."
Dit vind ik geen bewijzen voor jouw standpunt. Die Smith weet duidelijk niet waar hij over spreekt. De Egyptische goden stierven en stonden weer op. Dat heeft te maken met de natuurfeiten. De zon stierf ook en stond weer op.
Jouw citaat van Ehrman is zo kort, dat het overal over kan gaan. Ook over het feit dat de Aarde om de zon draait en niet andersom.
Burkert zegt zomaar wat zonder man en paard te noemen. Hij kan ze wel in zijn hoofd hebben, maar naam en toenaam zeggen is veel beter.
En die laatste wetenschapper kan best gelijk hebben. Vooral als het gaat om de woorden "firm conclusion". Volgens hem is er dus geen echte conclusie dat beide religies elkaar beïnvloed hebben. Maar ook niet dat men elkaar niet beïnvloed heeft. Het is nog een open geval.
Vertel?
http://www.earlychristianhistory.info/mystrel.htmlIn het boek "Mystery Religions and Christianity" van Samuel Angus (geschreven in 1924 maar nog steeds geldend) legt de schrijver uit wat de Mysteriereligies precies voor kenmerken hadden:
1. Een geloofsvoorstelling vol symbolen.
2. Een verkondiging van persoonlijke verlossing
3. Een gnosis ('kennis die niet 'van de wereld' is, maar voor inzichtigen en ingewijden)
4. Een drama waartoe sacramenten behoren
5. Eschatologisch
6. Een kosmische religie (goddelijk plan, de Nous oftewel Wereldziel, voor het geheel van de schepping)
Alle zes kun je op het vroege Christendom plaatsen, waar of niet?
- Jezus werd niet gezien als een godmens in het vroegste christendom.
Je doet alsof er een beeld was van Jezus. Een beeld was die van een goddelijk mens, en dat noem ik een godmens. Al is dat geen echt woord.
- De vroegste uitdrukkingen zijn dat Jezus/Christus "voor ons is gestorven (en opgestaan)." Dit is goed vergelijkbaar met ideeën uit 2 en 4 Makk waar martelaren voor het volk sterven (bijv. 4 Mak 6:28-29). Dit is weer beïnvloed door Griekse en Romeinse denkbeelden.
Voor het volk sterven is heel wat anders dan sterven voor de zonde van de mensheid.
http://nl.wikipedia.org/wiki/IV_Makkabee%C3%ABnDit boek is ook nog sterk beinvloed door het Griekse denken en heeft niks meer met het oude Jodendom te maken. Wil je het nog duidelijker hebben? Staat zelfs niet in de Joodse canon, en is veel te laat geschreven om joods te zijn. In die tijd waren de meeste Joden al gehelleniseerd.
- Reinigingsrituelen met water waren wijd verspreid. Maar nergens wordt de initiatierite 'doop' genoemd en heeft het een vergelijkbare betekenis. Alleen bij Johannes.
Dat eerste is waar, maar wat wil dit nu zeggen dan? Dat men toevallig dezelfde rituelen gebruikt, maar omdat men het anders noemt is het ineens iets heel anders? En hoe gebruikt Johannes het dan, en hoe gebruiken de andere godsdiensten het?
Natuurlijk zijn er vele overeenkomsten tussen religies. Ook het christendom is niet in een vacuüm ontstaan. Maar het is veel te simplistisch te zeggen dat de Griekse religie/mysteriecultussen alles al hadden wat het christendom zou krijgen. Dit idee komt uit de 19e eeuw, toen theologen dachten dat het christendom de bekroning was van alle religies en dus alles omvatte wat andere religies ook hadden. Maar dit was een ideologisch construct, waarvoor de antieke bronnen geen ondersteuning bieden. Tegenwoordig wordt die allang weerlegde constructie voor anti-christelijke propaganda gebruikt.
Het is nooit alleen door theologen gebruikt die dachten dat het christendom ergens een bekroning op was. Het werd in die tijd ook al door kritische theologen gebruikt om aan te geven waar het christendom de mosterd vandaan haalden. Je maakt een karikatuur van de geschiedenis.
Dat die constructie weerlegd is, geeft overigens ook geen gelijk aan fundamentalisten die het christendom als een 'zuivere' religie zien. Het christendom is niet uit de hemel komen vallen, en is ook geen uit andere religies bij elkaar gesprokkelde compositie. Het christendom was in de eerste plaats erfgenaam van het jodendom, en ontwikkelde zich in interactie met de Grieks-Romeinse cultuur. De wederzijdse beïnvloedingen zijn complex en genuanceerd. Het is een vervalsing van de geschiedenis om het christendom als een aftreksel van andere religies te zien.
Het christendom als een Joods erfgenaam zien, het moet niet gekker worden. En vooral niet meer populistisch. Dat je eerst zegt dat het christendom weinig tot niets heeft met mysteriegodsdienst, daar kan ik een beetje mee inkomen. Er zijn twee stromingen die daar wat over vertellen.
Maar dat je daarna dit zegt laat wel zien dat ik geen discussie meer met je aanga. Ik geloof niet dat ik wijzer wordt door naar jou te luisteren/van je te lezen.
Je praat iedere keer over populisme. Maar wat jij doet is populistisch (op een christelijk forum dit soort dingen beweren, moet je eens op niet theologische fora doen, of op Joodse fora).
Een worst is en blijft een worst, hoe hard je ook blijft geloven dat het je levend maakt.