Stel, je ontmoet iemand, het ‘klikt’ en je gaat zoenen en knuffelen, mag je dan die jongen of meisje al je ‘vriend’ noemen?
Die vraag bereikt ons regelmatig en ik wil er wel een gedachte op loslaten. Het zijn toch van die kleine onzekerheidjes die ons bezighouden

. En onzekerheden hebben we toch al voldoende over ons uiterlijk

, over je gevoelens soms t.o. je schoonmoeder

, onzekerheid of je het zusje van je vriendin

toch niet liever zou trouwen…noem maar op!
Het is allemaal niet zo simpel als het lijkt voor ons, mensenkinderen!

Besef dat goed!
Oké, het ‘klikt’ en je besluit om te zoenen, dat hoort erbij toch? Goed, ik begrijp best als de jongen/meisje er niets van bakt, van dat zoenen, dat je diegene niet graag je vriend(in) noemt.
Zeker stuur je het eerste zoen verhaal niet op, ook je vriendinnen vertel je niet dat er gezoend is, logisch.(of je moet een jongen zijn, die bleren wel tegen hun vriendjes dat ze niet kan zoenen, al ligt het meestal anders, dat vertellen ze er niet bij natuurlijk

) Als na een week het zoenen nog steeds op hetzelfde niveau ligt als een hondje die zijn baasje wel eens een lik geeft, dan hoef je diegene niet je vriend(in) te gaan noemen.
Daar moet je geen onnodige energie meer aan verspillen. Mocht diegene aan jou nog vragen om een evt. vervolg dan vertel je hem dat je ‘nog niet aan een relatie toe bent’ of iets van die strekking.
Maar nu, alles gaat goed, je wilt zekerheid want het zoenen is zo’n succes dat je met diegene de rest van je leven verder wilt

. Je wilt graag dat je tegen je vrienden/vriendinnen kan zeggen dat je vanavond geen tijd heb(stoer

), want je moet naar je vriend(in). ‘Cool’ klinkt dat of niet?
*oefen even: ik moet vanavond naar mn vriend (in)) *
Dat wil je kunnen zeggen. Je wilt erbij horen, bij die honderdduizenden die zo ‘gelukkig’zijn dat ze een vriend(in) hebben maar dat ze toch soms ook wel eens vrijgezel zouden willen zijn omdat ‘dat ook z’n voordelen heb’.

(is ook heel cool!)
Maar hij/zei begint er zelf niet over, dan zit er niets op om te vragen aan hem/haar of je al kan zeggen dat hij/zei je ‘vriend’ of ‘vriendin’is. Maar dat vind je stom natuurlijk, want dan laat je de zwakke kant zien van jezelf, en dan denk je natuurlijk dat het niet goed overkomt, iedereen zoekt een ‘sterke’ partner. Heeft met oergevoelens en voortplanting te maken, ‘only the strong survived’.
Dus dat doe je ook niet….
Heel simpel om aan de onzekerheid een einde te maken, neem hem/haar mee naar je ouders, dan moet er kennisgemaakt worden (dat is beleefd!

) en zal je vader vragen, als Jantje of Pietje zich aan hem voorgesteld hebt, wat Jantje of Pietje met zijn dochter uitspookt. Dan zal Jantje/Pietje zeggen dat hij ‘de vriend’ van jou is! En dan zeg jij lekker giechelend, ‘ja hihi en we hebben al gezoend hihi’

. Dan weet je genoeg, want als hij niet zegt dat ie je vriend is, dan wil hij het niet worden ook.
Wil je meer weten over dit onderwerp? Bestel dan in onze Refoweb Dr.Love $HOP het boek ‘Nu wil ik het weten ook!’ van Dr.Columbus
Alleen daar kan liefde leven, alleen daar is het leven goed, waar pa stil en ongedwongen, de aardappels schilt en de afwas doet.