mw schreef:Ontopic!
@Ewan: heb je ook bestudeerd wat de eerste christelijke gemeenten (Jeruzalem,Korinthe, Troas, enz) hielden? Zij werden tenslotte onderwezen door de apostelen, dus daar kun je veel aanwijzingen uithalen.
Yep,
1 Kor.16:2 "In elk der sabbatten legge ieder van u bij zichzelf [terzijde] en sla op naar hij verworven heeft".
Na zeven sabbatten werd het wekenfeest gevierd, dat ook wel Pinksterfeest wordt genoemd. Het woord Pinksteren is afgeleid van "Pentecosta" dat "vijftig" betekent, en heeft betrekking op de vijftig dagen uit Lev.23:16. Daarom schreef Paulus aan de Korinthiërs, dat ze "in elk der sabbatten" van hun inkomsten iets apart moesten leggen, en dat hijzelf nog "tot Pinksteren" in Efeze zou blijven (1 Kor.16:8). De sabbatten in kwestie waren de zeven sabbatten (of weken) die aan het Pinksterfeest voorafgingen.
De dag waarop de gemeente van Troas naar Paulus was komen luisteren viel binnen de reeks van sabbatten voorafgaande aan het wekenfeest. Vandaar dat er in het Grieks staat dat de christenen "in één der sabbatten" samengekomen waren. Paulus wilde de volgende dag vertrekken en Efeze voorbijvaren omdat hij op de Pinksterdag in Jeruzalem wilde zijn (Han.20:8, 16). Uit de vermelding van het Pinksterfeest blijkt opnieuw, dat de uitdrukking En de te mia toon sabbatoon betrekking heeft op de zeven sabbatten die in Deut.16:9 worden genoemd.
Uit afkeer van de joden denk ik, dat Rome destijds totaal vervreemd is geraakt van het joodse karakter der schriften en schrijvers en context, dat ze op basis van wat aannames en stemmen zich zelf een nieuw israel-achtig koninkrijk heeft aangemeten, stoffelijk en met eigen feestdagen, die in de bijbel onvindbaar zijn, evenals hun nieuwe sabbat.
De babybesprenging werd de nieuwe besnijdenis, de zondag de nieuwe sabbat, en de kathedralen nóg groter dan de tempel in Jeruzalem.
Paulus gebruikt de uitdrukking “de tempel van God” vijf keer.
1 Kor 3:16 is tekenend van wat hij bedoelt.: “Weet gij niet, dat gij Gods tempel zijt, en de Geest Gods in ulieden woont?” Hij herhaalt deze defenitie nog drie keer.
1 Kor 3:17, 1 Kor 6:19 en 2 Kor 6:16
Rome, de katholieke kerk die sinds Nicea de dienst uitmaakt, besloot anders.
Zo bleven de tempel, de bekering en de daarop volgende Rust allemaal uiterlijke, stoffelijke zaken, ipv de geestelijke invulling die Jezus deze zaken gegeven had.
Terwijl de priesters en het zondeoffer idvv een bokje etc , verdwenen in het jodendom, werden de priesters in Rome opnieuw uitgevonden en ook werd Jezus' lichaam weer teruggebracht in de vorm van de hostie.
Ondanks 2 Kor 5;16.
Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.