De plek van Gods wil in je leven?!

[mw]

In het topic Heeft werkende vrouw nadelige gevolgen voor het huwelijk werd het volgende in de groep gegooid:

Maar wat ik mij eigenlijk nog meer afvraag is, waar is (de plaats van) het gebed - Heere, wat wilt U dat ik doen zal?- gebleven? Al onze talenten, al onze wensen, al onze zorgen (al dan niet voor de toekomst) mogen we voor Hem neerleggen en dat Hij een plaats zal wijzen is iets wat ik vast&zeker geloof!
En of je dan een plaats krijgt alleen in je gezin, in gezin en kerk, in gezin en baan, of in gezin & wat dan ook die plek mag je dan met vreugde, trots en dankbaarheid vervullen! En dan zal jij en alles wat je doet gezegend worden.

Graag zou ik er op door willen praten, gezien ook de reacties in het topic.

Hoe neem jij beslissingen aangaande beroepskeuze, baankeuze, wel/niet werken naast je gezin (man/vrouw). Welke plaats heeft het gebed - Heer, wat is Uw doel met mijn leven?/ Heer, wat wilt U dat ik doen zal?/ Heer, wat/waar is de plek dat U mij hebben wilt?- in je leven? . Hoe leer je luisteren naar Gods wil? Hoe weet je dat het juist is wat je doet? Enz. Enz.

Behalve discussie lijkt het me ook fijn als je ervaringen wilt delen, zoals Cornelia deed:

Toch geloof ik wel dat de Heere soms heel duidelijk de weg kan wijzen. Dat heb ik zelf wel zo ervaren. Ik ben op een gegeven moment gestopt met werken, omdat ons gezin dat op dat moment nodig had. Met het idee: als de kinderen naar school gaan, ga ik weer werken. Maar dat liep wel anders. Onze kinderen zijn regelmatig ziek en hebben nogal wat medische problemen. Toen heb ik het wel aan de Heere voorgelegd. Ik wil graag gaan werken, maar heb geen idee hoe dat dan moet. Wat is Uw wil hierin? De Heere heeft me toen heel concreet op een gedeelte uit de bijbel gewezen, wat voor mij heel duidelijk een antwoord was op mijn vraag. Ik ben niet gaan werken, en heb nu heerlijk tijd voor mezelf (stille tijd), voor ons gezin, om anderen te helpen, enz. Ik geniet er nog van ook...En wellicht is dat over een poosje weer heel anders. Dat zie ik dan wel weer.

Barst maar los!

[schelpje3]

Wat goed van je mw!
Als het goed is moet onze dag zo beginnen. Want elke dag komen wij voor bepaalde beslissingen te staan.
Soms is God's leiding heel duidelijk te zien, maar soms ook niet. Of zie je het zelfs achteraf pas.
We kunnen met moeiten en zorgen te kampen hebben, waar we niets van begrijpen. Ons gebed schijnt niet te worden verhoord.
En het kan zelfs zijn dat we eigengekozen wegen gaan en daar laten van terug moeten komen.
Voor mij is het een dagelijkse noodzaak. (geworden)
Want als je jong en sterk bent, denk je het uit eigen kracht en inzicht ook te kunnen. Maar ik moest erachter komen dat dat niet zo was.

[schaapje]

Zelf denk ik dat Gods wil/leiding in iemands leven niet voor iedereen hetzelfde zal zijn.

[schelpje3]

Hoe bedoel je dat precies?

[mw]

Als het goed is moet onze dag zo beginnen. Want elke dag komen wij voor bepaalde beslissingen te staan.

Ben het met je eens dat het een dagelijks gebed moet/mag zijn. Maar wat op het moment dat je voor die beslissing staat? Bid je dan ook, net als Nehemia?

Soms is God's leiding heel duidelijk te zien, maar soms ook niet. Of zie je het zelfs achteraf pas.
We kunnen met moeiten en zorgen te kampen hebben, waar we niets van begrijpen. Ons gebed schijnt niet te worden verhoord.
En het kan zelfs zijn dat we eigengekozen wegen gaan en daar laten van terug moeten komen.

En hoe is het met Gods leiding vooraf?

Voor mij is het een dagelijkse noodzaak. (geworden)
Want als je jong en sterk bent, denk je het uit eigen kracht en inzicht ook te kunnen. Maar ik moest erachter komen dat dat niet zo was.

Gelukkig denken niet alle jonge mensen zo Even een persoonlijke vraag Schelpje, antwoord hoeft niet persé (hier): Is die noodzaak voor jou ook een lust? En dat het onverdiende genade is dat je er achter mocht komen?
(dit vraag ik niet omdat ik belerend wil zijn, maar juist omdat ik merk dat ik er vaak eenzaam in sta als ik deel met anderen dat de wil van God volgen een lust is en dat het niet alleen een noodzaak is).

Zelf denk ik dat Gods wil/leiding in iemands leven niet voor iedereen hetzelfde zal zijn.

Maar dat is toch juist het mooie? Zou toch wat zijn als we allemaal naar dezelfde plek gewezen worden? Of dezelfde manier onderwezen worden? Is juist daarom het niet noodzakelijk dat voor iedereen gebed&bijbellezen hand in hand gaan?

[hieke]

Het mooie vind ik, is dat je dan dus ziet dat Gods weg inderdaad soms heel onverwacht is.

Zo ben ik getrouwd met een onkerkelijke man
Onze kinderen zitten op een openbare school
Ik ben uit het reformatorisch onderwijs gestapt en een eigen praktijk begonnen.....

Al deze zaken lijken niet te kloppen/kunnen voor een christen in de ogen van velen. Toch is aan deze beslissingen veel gebed vooraf gegaan, en God heeft mij heel duidelijk deze weg gewezen. Bovendien zegent hij deze weg iedere dag met een zeer rijke zegen........

Wanneer je heel dicht bij de Heere leeft, opent hij wegen die van tevoren onmogelijk leken. En wijst hij je de weg die je moet gaan. Dat te ervaren en te geloven maakt het leven soms opeens onverwacht licht! En het maakt je heel sterk.

[Kereltje]

Was je het trouwens altijd eens met de weg die de Heere met je ging?

[nita]

interessant dit topic! ook de ervaringen die ik al zo`n beetje lees.
persoonlijk zie ik het vaak pas achteraf. nu ik op zoek ben naar een baan, probeer ik niet te gefixeerd hele dagen vacaturesites af te struinen, maar er biddend mee bezig te zijn. Ik moet zeggen dat ik daar wel rust in heb.

In het afgelopen jaar heb ik duidelijk antwoorden gezien of vragen die ik in gebed bij God heb neergelegd. pas zij onze dominee (en ik zeg het even in mijn eigen woorden), dat wij als mensen soms de fout maken, door onze zorgen tegen God zeggen, het als het ware bij Zijn kruis neerleggen, maar de fout is dat wij het daar niet laten, maar dat we het gelijk weer terugpakken en weer meenemen, terwijl we moeten leren, om het bij God te laten, en God meer vertrouwen.

Afgelopen najaar was ik bij de JIJ daar lezing poplezing. Ik was erg getroffen door ook de sluipmanier hoe dingen binnenkomen in je leven. Op dit moment ben ik best heel erg aan het twijfelen over of dat je weet wat juist is wat je doet. Een voorbeeld ik keek altijd naar GTST, als ik goed kijk worden er heel wat van Gods geboden overtreden, vreemdgaan, seks voor het huwelijk, doodslag e.d. Mijn conclusie was, ik kan daar beter niet naar kijken (best wennen hoor ), maar het ging al eerder verder, kijk geen programma`s meer waar bij voorbaat al een teken van grof taalgebruik is, maar ik merk dat ik steeds vaker denk, kan dit nu wel of niet. Ik weet een leven als christen zal altijd bestaan uit keuzes maken..Maar dat vind ik soms best lastig.

[schelpje3]

Ben het met je eens dat het een dagelijks gebed moet/mag zijn. Maar wat op het moment dat je voor die beslissing staat? Bid je dan ook, net als Nehemia?
======================================
Soms heb ik het lied in gedachten: leer mij volgen, ZONDER VRAGEN
======================================

En hoe is het met Gods leiding vooraf?
==============================
Die ervaar je niet altijd zo. Natuurlijk weet je het verstandelijk wel, maar met je hart?
=================================================================

Gelukkig denken niet alle jonge mensen zo Even een persoonlijke vraag Schelpje, antwoord hoeft niet persé (hier): Is die noodzaak voor jou ook een lust? En dat het onverdiende genade is dat je er achter mocht komen?
(dit vraag ik niet omdat ik belerend wil zijn, maar juist omdat ik merk dat ik er vaak eenzaam in sta als ik deel met anderen dat de wil van God volgen een lust is en dat het niet alleen een noodzaak is).
=============================================================================
Het eenzaam ergens in staan, herken ik! Er wordt in het algemeen snel gedacht dat het zwaar is om Hem te volgen. Want dat zou dan wettisch moeten zijn. Je mag nog maar weinig. Maar dat is nu juist zo moeilijk uit te leggen, dat de glans van het tijdelijke, af gaat.
==================================================================================
Maar dat is toch juist het mooie? Zou toch wat zijn als we allemaal naar dezelfde plek gewezen worden? Of dezelfde manier onderwezen worden? Is juist daarom het niet noodzakelijk dat voor iedereen gebed&bijbellezen hand in hand gaan?

[mw]

Bedankt voor je antwoorden Schelpje! 'k Denk dat wij aardig hetzelfde staan in deze zaken! En over het leid wat je aanhaalde. Pas hoorde ik van iemand die bad: leer mij volgen met mijn vragen. Ook erg herkenbaar!

@Kereltje: Geen idee of je vraag alleen aan Hieke gericht is of in het algemeen. Maar als ik mag antwoorden: Nee, absoluut niet. Vraag me nog vaak genoeg of waarom Zijn wegen soms zo diep en pijnlijk waren/zijn. Maar wat ik wel weet is dat Zijn wegen ook veel zegeningen met zich meebrachten. En met Hem zou ik diezelfde wegen zo weer gaan bewandelen.

[hieke]

Was je het trouwens altijd eens met de weg die de Heere met je ging?

Nee, ik absoluut niet, zeker als puber niet! Het leek soms wel alsof God niet 1 gebed verhoorde. Nu pas zie ik steeds meer Zijn plan met mijn leven, en ook dat dat plan veel beter is dan het mijne ooit was!

[schelpje3]

Bedankt voor je antwoorden Schelpje! 'k Denk dat wij aardig hetzelfde staan in deze zaken! En over het leid wat je aanhaalde. Pas hoorde ik van iemand die bad: leer mij volgen met mijn vragen. Ook erg herkenbaar!

@Kereltje: Geen idee of je vraag alleen aan Hieke gericht is of in het algemeen. Maar als ik mag antwoorden: Nee, absoluut niet. Vraag me nog vaak genoeg of waarom Zijn wegen soms zo diep en pijnlijk waren/zijn. Maar wat ik wel weet is dat Zijn wegen ook veel zegeningen met zich meebrachten. En met Hem zou ik diezelfde wegen zo weer gaan bewandelen.

Zei Jeewee dit niet? Maar daar zit toch nog een zekere "opstand" in. Als iemand je vraagt te volgen en je gaat eerst allerlei vragen stellen, waarheen, hoe gaan we, hoe lang doen we erover? volg je iemand dus niet met vertrouwen en blindelings.
Wij mensen twijfelen (soms) ik denk dat de satan die twijfel zaait. En in mij heeft hij soms vruchtbare grond Ik hoor wel eens mensen die bepaalde waarheden krijgen, of een Psalm, ik ben daar voorzichtig mee.
Maar ik heb wel op bepaalde momenten echt de "aanwezigheid" van de Heere mogen ervaren.
En dat is zo bijzonder, dat kun je jaren later nog precies benoemen! Tegelijk ligt dit heel teer.

[hubert]

Maar ik heb wel op bepaalde momenten echt de "aanwezigheid" van de Heere mogen ervaren.
En dat is zo bijzonder, dat kun je jaren later nog precies benoemen! Tegelijk ligt dit heel teer.

Dat is mooi Schelpje. Ik had in mijn omgeving ook mensen die dat ervaren hebben. Je kunt er eigenlijk niet goed over praten, het is zo privé. Toch kan het soms wel anderen bemoedigen.
Ik wordt ook wel eens ontroerd door sommige liederen (meestal als ik zelf (mee)zing), maar ik weet dan niet of het de heilige Geest is die in je werkt of dat het iets anders is.

[Wilsophie]

Mooie vraag, nu ik wat ouder ben geworden ga je steeds meer terugkijken, dat wil je niet maar dat gebeurt en dan zie ik duidelijk Gods lijn daarin.
Wij, mijn man en ik hebben op veel plaatsen gewoond door ons werk en elke keer vroeg ik me af wat ik hier weer moest zoeken, weer opnieuw beginnen en weer contacten opbouwen enz...
En waar ik nu woon, als je 20 jaar geleden zou zeggen dat ik daar zou eindigen had ik je vreemd aangekeken.
Nu eenmaal in alle opzichten echt thuisgekomen.
Een warm dorp, een heerlijke gemeente en een fijne woongemeenschap.
Maar in elke plaats mochten we zien meestal achteraf dat we tot zegen mochten zijn en dat God daarom ons daar een plaats gaf.
Denk niet dat het van een leien dakje ging er waren diepe dalen, ook veel verdriet, maar wij wisten dat Zijn genade ons genoeg was en dat Gods Geest ons in alles heeft geleid.

[benefietdiner]

Als je achterom kijkt zie je je voetstappen staan.

Dan pas kan je zien dat je agenda anders is gegaan dan ingevuld was.

Hierin kan ik persoonlijk niet zeggen dat het bij mij allemaal ‘toevallig’ is geweest maar dat er een ‘Leidsman’ geweest is die het zo bepaalt heeft. Ik geloof ook dat er indacht-makende-genade voor nodig is om het te zien, want velen zien het in hun leven niet. Het is zelfs zo dat er zijn die met gebalde vuisten tegen God opstaan als ze achterom zien, met veel waarom vragen blijven zitten. Dat vind ik erg verdrietig, het is ook zo doelloos en leeg.

Als je die Leidsman Christus achterom ziende ontdekt ga je Hem ook in het voorzicht zien en ga je achter Hem aan. Je kijkt verder als alleen dit leven en gaat verlangen bij Hem te mogen zijn na dit leven. Zijn beeld gelijkt te mogen zijn in heerlijkheid .

Een venster, open naar het leven,
mijn kamer heeft, hoe klein, een raam;
de toekomst is niet afgeschreven,
maar lacht mij toe in Christus' naam
en al wie door dit venster ziet
gelooft zijn eigen twijfel niet.

Al zie ik soms geen hand voor ogen,
geen zon, geen maan, geen hoge ster,
al denk ik soms: het is gelogen,
die God-nabij is mij te ver,
toch staar ik op geen muur mij blind -
één venster opent Hij: zijn kind.

Al zwerf ik over vele wegen,
al kom ik in het donker thuis,
al zijn de ruiten nat van regen,
door dit raam zie ik, langs het kruis,
voorbij de heuvel Golgotha,
een land van licht - halleluja!

Bron: lied 273 (uit: Zingende gezegend, mel. gezang 479)