Homo met relatie oprecht christen?

[Ewan]

De vraag (althans in mijn ogen) is bedoeld om de lezer na te laten denken.
Dan ontstaat er een vraag. Waarom heeft de Heere dat nu niet gedaan, Adam laten kiezen op dat gebied. Waarom schiep Hij man en vrouw? Was dat enkel bedoeld opdat er nageslacht zou komen, en als dat er eenmaal was, was dan een ieder vrij om zélf te kiezen op dat gebied? Wat vindt de Heere van dit(ons) kiezen buiten het paradijs. Is er een grens overgegaan op het moment dat Adam en Eva het paradijs uit gedreven worden? Is er een verschil tussen het geschapen worden van Adam in het paradijs en ons geboren worden in deze wereld? Zo nee, waarom niet en zo ja, waarom wel? Wat bedoelt de apostel Paulus met het woordje "huwelijk" als hij zegt:..Houdt het huwelijk in ere....Bedoelt hij daar het huwelijk tussen partners van hetzelfde geslacht? Hoe kom ik er achter, wat Gods definitie van het huwelijk is? Hoe gaat dat eigenlijk, dat onderwezen worden door de Geest? Kan ik dat ergens aan merken, of het eigen gedachten zijn, of onderwijs van de Heere?

En zou het zo zijn dat de Heere tegen de één zegt ..........het mag .......en tegen de ander........het mag niet?

En steekt het probleem eigenlijk niet in hoe en wat wíj geloven? In hoeverre maken wij zelf uit wat we geloven? Komt ons geloof op uit onszelf?
In hoeverre is ons geloof afhankelijk van de Heere en begrijpen wij dit woord ook werkelijk? Heeft het feit dat de een zegt dat het wel kan en dat de ander zegt dat het niet kan, niet zijn oorsprong in de mens, in ons onvermogen om voor te kunnen stellen, dat de Heere iets zou kunnen vragen, waartoe wij ons zelf niet in staat achten? En is de Heere daar nu niet juist voor gekomen?

Waarom heeft de Heere niet nog een man en een vrouw geschapen, zodat Adam had kunnen kiezen?

h.g.
Learsi

iemand die homo is, kan niet kiezen, dat is nu juist het probleem.

[Tante Pollewop]

@Wilsophie: Er staan nog een paar vragen aan jou open.

@meribel: ik vind het ook lastig om homoseksualiteit te vergelijken met een handicap. Want dat is niet vergelijkbaar. Ik voel me niet beperkt, en mijn lichaam werkt zoals ieder ander lichaam. Maar ik begrijp je gedachtegang.
Ik denk ook niet dat homoseksualiteit door 'het kwaad' wordt veroorzaakt. Van die opvattingen krijg je overigens ook hele nare praktijken, zoals exorcisme.

[Kereltje]

noem je dit nog serieus discussiëren over een serieus onderwerp?

Het enige wat ik deed was het probleem in één zin terugbrengen. Ik hoop dat je de achterliggende gedachte begrijpt, die deels door learsi is uitgewerkt. Je wilt toch niet beweren dat je alles wat je hier leest alleen maar letterlijk opvat...

[Tante Pollewop]

Door Kereltje en learsi wordt nu gesuggereerd dat je kunt kiezen voor een geaardheid. Tenminste, dat maak ik op uit de vraag.

Het is door anderen ook al gezegd dat het geen keuze is om homoseksueel te zijn.
Als die keuze er zou zijn, zouden er volgens mij geen homo's zijn. En nee, ook niet die homo's die op één zaterdag per jaar door de grachten van Amsterdam varen. Ik denk dat iedere homo en lesbienne, christen of niet, het (kortere of langere tijd) moeilijk heeft (gehad) met zijn of haar geaardheid. Denk je dat homo's/lesbiennes niet graag een huisje, een vrouw/man en kindertjes zouden willen hebben? Afstand doen van dat 'ideaal' wat het in onze maatschappij toch wel is, doet pijn. Bij iedere homo of lesbienne.
Hiermee hoop ik voldoende duidelijk te hebben gemaakt dat niemand ervoor kiest om homo/lesbienne te zijn.

[maaarten]

Je kiest er misschien niet voor om homo te zijn, maar je kiest er wel voor om een relatie met iemand van hetzelfde geslacht aan te gaan.

Ik denk namelijk wel dat iemand homo kan zijn, en oprecht Christen, natuurlijk kan dat. De discussie van dit topic begint pas te spelen wanneer de keuze tot praktiseren gemaakt is.

[Kereltje]

Het topic gaat toch over een homo MET relatie? Dat is kiezen na de geaardheid.

[learsi]

dan had er dus weer één alleen overgebleven.


Nee waarom stelde ik de vraag, niet om discussie erover te hebben maar serieus. Kereltje schreef homoseksualtieit is door de zondeval gekomen. Dan kijk ik terug en constateer ik ; het verlangen naar een maatje, dat is niet zondig want dat bestond al voor de zondeval.
Ik denk dat met je mee, die behoefte naar een huwelijkspartner op zichzelf bezien is niet zondig
kan je dan zeggen het verlangen naar een maatje die hetzelfde geslacht heeft als jij, dat is door de zondeval gekomen. Wellicht, misschien. Net zoals er afwijkingen zijn als blind, doof en met open rug geboren worden.
Ik denk dat dit een vraag is waar we uit moeten zijn, voordat er verdere stappen ondernomen worden!
Toch zeggen de meeste christenen die geboren worden met een handicap; God houdt van mij, Hij heeft mij zo geschapen. In het eeuwig leven zal ik een volmaakt lichaam hebben, maar zoals ik nu bent, dat heeft wellicht ook een doel.
En ze proberen daar handen en voeten aan te geven.
Ik ken mensen die zeggen dat God van hen houdt, maar als ik naar hun leven kijk, dan denk ik wel eens, je weet niet wat je zegt. Dat weet ik, omdat ik dat ook eerst dacht, maar door Woord en Geest leerde de Heere mij, dat ik toen onder Zijn toorn leefde. Ik dacht dat ik geloofde en dat het goed zat tussen de Heere en mij, totdat Hij me liet zien, dat dat geloof van mij niet het geloof was waar het in de Schrift over gaat.
( nu krijg je , stel ik homo gelijk aan gehandicapt? Ik hoop dat mensen de nuance begrijpen want ik wil niet zeggen dat een homo gehandicapt is, maar lastig een voorbeeld te geven anders )

maar homoseksualiteit, iemand schreef eerder 'God walgt van homo's, van die geaardheid al, zo heeft Hij mensen niet geschapen'

maar dat druist dan in tegen hoe ik het zie. Ik zie mensen geen keuze's vóór homoseksualteit maken. Dat is zo, je bent homosexueel, ook al wil je dat niet zijn. En ik ben de laatste om te zeggen dat die mensen het makkelijk hebben. sterker, de homo's die ik ken hadden alles gegeven om het NIET te zijn.

[Tante Pollewop]

Je kiest er misschien niet voor om homo te zijn, maar je kiest er wel voor om een relatie met iemand van hetzelfde geslacht aan te gaan.

Ik denk namelijk wel dat iemand homo kan zijn, en oprecht Christen, natuurlijk kan dat. De discussie van dit topic begint pas te spelen wanneer de keuze tot praktiseren gemaakt is.

Het topic gaat toch over een homo MET relatie? Dat is kiezen na de geaardheid.

Het p-woord is weer gevallen.
Wat is praktiseren? Waar ligt de grens tussen praktiseren en niet-praktiseren?
Voor mij bestaat die grens niet. Je bent homo of je bent het niet. En als je homo bent, dan voel je je aangetrokken tot mannen. Je wordt verliefd op een man, je voelt liefde voor een man. Hoe moeilijk is dat om te begrijpen? Een homo is niet los te verkrijgen van zijn gevoelens en verlangens.

Overigens behoeven wij helemaal niet te discussiëren over de oprechtheid van het christen zijn van de homo met relatie. Dat is tussen God en de homo met relatie.

[Kereltje]

Het p-woord is weer gevallen.
Wat is praktiseren? Waar ligt de grens tussen praktiseren en niet-praktiseren?
Voor mij bestaat die grens niet.

Die grens zit bij het punt als het openbaar is dat je homo bent en je je als homo gedraagt of dat het openbaar is dat je homo bent.

Je bent homo of je bent het niet. En als je homo bent, dan voel je je aangetrokken tot mannen. Je wordt verliefd op een man, je voelt liefde voor een man. Hoe moeilijk is dat om te begrijpen? Een homo is niet los te verkrijgen van zijn gevoelens en verlangens.

Lijkt me ook niet. Dit lijkt me een aardig grondige definitie.

Overigens behoeven wij helemaal niet te discussiëren over de oprechtheid van het christen zijn van de homo met relatie. Dat is tussen God en de homo met relatie.

O? We zijn toch al wel een paar pagina's bezig...

[maaarten]

Overigens behoeven wij helemaal niet te discussiëren over de oprechtheid van het christen zijn van de homo met relatie. Dat is tussen God en de homo met relatie.

Welnee, lees wat Paulus zegt, in 1 Korinthiërs 5:11-13:

"Maar nu heb ik u geschreven dat u zich niet moet inlaten met iemand die, terwijl hij een broeder wordt genoemd, een ontuchtpleger is, of een hebzuchtige, of een afgodendienaar, of een lasteraar, of een dronkaard, of een rover. Met zo iemand moet u zelfs niet eten. Het is toch niet aan mij om hen die buiten zijn te oordelen? Oordeelt u immers niet alleen hen die binnen zijn? Maar hen die buiten zijn, oordeelt God. En doe de kwaaddoener uit uw midden weg."

Wanneer we met al dan niet praktiserende homoseksuelen te maken krijgen, die geen Christen (zeggen te) zijn, dan moeten we ons oordeel voor ons houden. Maar wanneer het gaat om iemand uit ons midden, een Christen, iemand die zegt een broeder te zijn, die moeten we zelfs oordelen, stelt deze passage! Niet met onze eigen hoogmoedige trotse oordelen, naar het vlees, maar aan de hand van Gods Woord, naar de waarheid, die Hij ons geopenbaard heeft.

Of betekent dit ook weer eens plots heel iets anders als we het in de context bezien? Begrijp me niet verkeerd, natuurlijk moet je naar de context kijken om de Bijbel goed te begrijpen. Maar sommige mensen gebruiken contextualiseren simpelweg om te verhullen dat ze hun eigen vooronderstellingen op de Bijbel projecteren, in plaats van gewoon te kijken, wat er nu eigenlijk staat, los van of het nu goed is voor mij of niet.

Paulus, geïnspireerd door de Heilige Geest, zegt: 'doe de kwaaddoener uit uw midden weg'. Dan lijkt het me wel handig dat we het er over hebben wie die kwaaddoeners zijn, toch? Maar als je ondanks dit vers er nog steeds niet aan wil, wat doe je dan in een topic wat vraagt of praktiserende homoseksuelen oprecht Christen zijn of niet?

Je kunt trouwens ook wel zeggen dat je de grens niet snapt, wat nou precies praktiseren is, maar dat lijkt me toch duidelijk. Je kunt toch bepaalde gevoelens hebben, maar daar niet naar handelen? Ik ervaar in ieder geval elke dag bepaalde zondige gevoelens, waarvan ik weet dat Gods Woord ze veroordeelt, en door de genade van God ben ik vrij om vervolgens naar Zijn wil te handelen, in plaats van naar de mijne. Niet dat ik nooit meer zondig, integendeel zelfs, elke dag zie ik mijn eigen zondigheid en tekortkomingen, maar als ik zondig, is dat, omdat ik ervoor kies, niet omdat ik nu eenmaal die gevoelens heb: ik ben vrij om te kiezen wat ik doe, en jij ook! Maar met die keuze komt ook een verantwoordelijkheid. Er zijn tal van Christenen, die precies dezelfde gevoelens hebben als alle andere homo's, maar die liever luisteren naar Gods Woord, wat volgens hen dan geen ruimte laat voor homoseksuele relaties, in plaats van hun eigen gevoelens. En daar doen ze goed aan ook, luisteren naar Gods Woord, in plaats van naar hun gevoelens, dat zouden meer mensen moeten doen.

"Arglistig is het hart, boven alles,
ja, ongeneeslijk is het, wie zal het kennen?"
Jeremia 17:9

[Riska]

Die grens zit bij het punt als het openbaar is dat je homo bent en je je als homo gedraagt of dat het openbaar is dat je homo bent.

Ik ben 'hetero' en dat lijkt me redelijk bekend. Maar hoe gedraag ik me als hetero of iemand als homo?
Iedereen doet boodschappen, iedereen drinkt wel eens een glaasje op een terrasje. Dus, wat is het verschil?

Maaarten, je moet eens alle topics lezen die over homoseksualiteit gaan. Dan kom je die teksten allemaal tegen - je verkondigt niks nieuws.

[learsi]

Het p-woord is weer gevallen.
Wat is praktiseren? Waar ligt de grens tussen praktiseren en niet-praktiseren?
Voor mij bestaat die grens niet. Je bent homo of je bent het niet. En als je homo bent, dan voel je je aangetrokken tot mannen. Je wordt verliefd op een man, je voelt liefde voor een man. Hoe moeilijk is dat om te begrijpen? Een homo is niet los te verkrijgen van zijn gevoelens en verlangens.

Overigens behoeven wij helemaal niet te discussiëren over de oprechtheid van het christen zijn van de homo met relatie. Dat is tussen God en de homo met relatie.

Ik waardeer je openhartigheid, maar je zegt in deze posting,dat je het allemaal zelf wel uitmaakt. Is dat de bedoeling?

h.g.
Learsi

[Tante Pollewop]

Ik waardeer je openhartigheid, maar je zegt in deze posting,dat je het allemaal zelf wel uitmaakt. Is dat de bedoeling?

h.g.
Learsi

En waar zeg ik dat precies?

[Tante Pollewop]

Die grens zit bij het punt als het openbaar is dat je homo bent en je je als homo gedraagt of dat het openbaar is dat je homo bent.

Ja, homo's moeten er vooral niet over praten, vooral in de kast blijven. Dan bestaat het niet, en behoeft men er ook niet over na te denken.
Wanneer gedraag je je als homo? Is homo een ander soort mens, dat je je als homo kunt gedragen?

[learsi]

Welnee, lees wat Paulus zegt, in 1 Korinthiërs 5:11-13:

"Maar nu heb ik u geschreven dat u zich niet moet inlaten met iemand die, terwijl hij een broeder wordt genoemd, een ontuchtpleger is, of een hebzuchtige, of een afgodendienaar, of een lasteraar, of een dronkaard, of een rover. Met zo iemand moet u zelfs niet eten. Het is toch niet aan mij om hen die buiten zijn te oordelen? Oordeelt u immers niet alleen hen die binnen zijn? Maar hen die buiten zijn, oordeelt God. En doe de kwaaddoener uit uw midden weg."

Wanneer we met al dan niet praktiserende homoseksuelen te maken krijgen, die geen Christen (zeggen te) zijn, dan moeten we ons oordeel voor ons houden. Maar wanneer het gaat om iemand uit ons midden, een Christen, iemand die zegt een broeder te zijn, die moeten we zelfs oordelen, stelt deze passage! Niet met onze eigen hoogmoedige trotse oordelen, naar het vlees, maar aan de hand van Gods Woord, naar de waarheid, die Hij ons geopenbaard heeft.

Of betekent dit ook weer eens plots heel iets anders als we het in de context bezien? Begrijp me niet verkeerd, natuurlijk moet je naar de context kijken om de Bijbel goed te begrijpen. Maar sommige mensen gebruiken contextualiseren simpelweg om te verhullen dat ze hun eigen vooronderstellingen op de Bijbel projecteren, in plaats van gewoon te kijken, wat er nu eigenlijk staat, los van of het nu goed is voor mij of niet.

Paulus, geïnspireerd door de Heilige Geest, zegt: 'doe de kwaaddoener uit uw midden weg'. Dan lijkt het me wel handig dat we het er over hebben wie die kwaaddoeners zijn, toch? Maar als je ondanks dit vers er nog steeds niet aan wil, wat doe je dan in een topic wat vraagt of praktiserende homoseksuelen oprecht Christen zijn of niet?

Je kunt trouwens ook wel zeggen dat je de grens niet snapt, wat nou precies praktiseren is, maar dat lijkt me toch duidelijk. Je kunt toch bepaalde gevoelens hebben, maar daar niet naar handelen? Ik ervaar in ieder geval elke dag bepaalde zondige gevoelens, waarvan ik weet dat Gods Woord ze veroordeelt, en door de genade van God ben ik vrij om vervolgens naar Zijn wil te handelen, in plaats van naar de mijne. Niet dat ik nooit meer zondig, integendeel zelfs, elke dag zie ik mijn eigen zondigheid en tekortkomingen, maar als ik zondig, is dat, omdat ik ervoor kies, niet omdat ik nu eenmaal die gevoelens heb: ik ben vrij om te kiezen wat ik doe, en jij ook! Maar met die keuze komt ook een verantwoordelijkheid. Er zijn tal van Christenen, die precies dezelfde gevoelens hebben als alle andere homo's, maar die liever luisteren naar Gods Woord, wat volgens hen dan geen ruimte laat voor homoseksuele relaties, in plaats van hun eigen gevoelens. En daar doen ze goed aan ook, luisteren naar Gods Woord, in plaats van naar hun gevoelens, dat zouden meer mensen moeten doen.

"Arglistig is het hart, boven alles,
ja, ongeneeslijk is het, wie zal het kennen?"
Jeremia 17:9

Bij mijn laatste posting in dit topic heb ik de posting ingekort. Wat maaarten zegt vanaf .....Er zijn tal vanChristenen, die precies enz.......stond bijna letterlijk in mijn posting. Ik onderschrijf dan ook de (gehele) posting van maaarten van harte.
Er wordt te gemakkelijk over de zaken gedacht.

h.g.
Learsi