Tante Pollewop schreef:Zou je dan deze Bijbelteksten, citaten van kerkvaders kunnen noemen?
Ik heb hier namelijk nog nooit van gehoord.
EDIT: Misschien moet ik iets duidelijker zijn: heb je bijbelteksten en citaten van kerkvaders waaruit blijkt dat dit homorelaties in 'liefde en trouw' zijn?
Ik begreep altijd dat dit inderdaad onder de pederastie viel. Dergelijke relaties zijn ongelijkwaardig, en dus onwenselijk. Niet te vergelijken met 2 mensen die van elkaar houden.
Tja, moet ik hier nu echt bijbelteksten gaan noemen die op dit forum tot in den treure zijn behandeld?
Goed dan, nog een keer, maar daarna laat ik het erbij.
Misschien wel de belangrijkste:
- Gen 2:18-24. Ik weet dat je eerder in dit topic dit bijbelgedeelte zo uitlegt dat ook een "homorelatie in liefde en trouw" hieronder zou vallen, maar dat kan echt niet.
Gen. 2:18
Ook zei de HEERE God: Het is niet goed dat de mens alleen is; Ik zal een hulp voor hem maken als iemand tegenover hem.De hulp die voor Adam/tegenover Adam gemaakt wordt, is Eva, zijn vrouw. Het is dus onjuist om te stellen dat een andere man ook deze hulp zou kunnen zijn.
De vrouw is uit de man genomen (vers 21-23), niet de man uit de man.
Gen. 2:24
Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; en zij zullen tot één vlees zijn.Hoe je hier een homorelatie in liefde en trouw uit deze tekst kunt destilleren ontgaat me, maar hier staat dus dat God het zo heeft gemaakt dat een man zijn vader en moeder zal verlaten en zich aan zijn vrouw zal hechten en wel op zo'n intieme manier dat ze tot één vlees zullen zijn.
Dat is blijkbaar de eenheidsrelatie zoals God die geschapen heeft voor de mens: man en vrouw in de band van het huwelijk.
Dit wordt ook door Jezus bevestigd in (o.a.) Matth. 19:
Matth. 19:4
Hebt u niet gelezen dat Hij Die de mens gemaakt heeft, hen van het begin af mannelijk en vrouwelijk gemaakt heeft,
5 en gezegd heeft: Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen tot één vlees zijn,
6 zodat zij niet meer twee zijn, maar één vlees? Dus, wat God samengevoegd heeft, laat de mens dat niet scheiden.God heeft de ene mens mannelijk en vrouwelijk gemaakt en daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, zodat die twee tot één vlees zijn. Dat is dus de menselijke eenheid die God in ons leven wil en tot stand brengt: man en vrouw samen als eenheid, als kern van het gezin. Die unieke, door God tot stand gebrachte, eenheid is er niet in een relatie tussen homo's, ook niet een relatie in liefde en trouw. Ik zeg dit trouwens niet om af te geven op homorelaties of op de moeiten die homo's meemaken (ze hebben het vaak al moeilijk genoeg), maar wel om weer te geven dat het huwelijk tussen man en vrouw Gods scheppingsbedoeling is.
Nu dit positieve gegeven van het bijbelse huwelijk onomstreden is, is het ook zo dat alles wat daar niet mee overeenkomt, ook niet Gods oorspronkelijke bedoeling is. Dat blijkt ook uit bijv. Rom. 1:26-27, waar we dit niet zo moeten lezen alsof specifieke mensen plotsklaps van hetero homo zijn geworden, maar wel dat als gevolg van de zondeval er een verstoring in de natuurlijke gerichtheid is gekomen, zodat er
ook (seksuele) relaties tussen mensen van gelijk geslacht ontstaan. Dat is iets dat de hele mensheid aangaat (de zondeval gaat ons allemaal aan en daarom staat geen mens hierboven) en niet alleen homo's, maar wel geldt dat dit ver van Gods oorspronkelijke bedoeling afstaat. Specifiek geldt daarbij voor elk mens (en dat blijft staan) dat het niet Gods wil is dat mensen van gelijk geslacht op eenzelfde manier samenleven als man en vrouw in het huwelijk (Lev. 18:22, 20:13, 1 Kor. 6:10, 1 Tim. 1:10). Daarbij geldt dat ons lichaam een tempel van de Heilige Geest is (1 Kor. 6:19) en dat we niet van onszelf zijn, maar van Hem. Daarom moeten we Hem dienen naar Zijn wil en Zijn wil hierover is duidelijk: ofwel in de staat van het huwelijk (man en vrouw), ofwel daarbuiten (single).
Over de tegenwerping dat er "niets over relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht in liefde en trouw staat" in de Bijbel, wil ik het volgende zeggen. In de eerste plaats is dit onjuist als je de Bijbelse visie over relaties eerlijk bestudeert en in de tweede plaats mis ik de vraag "wat wil de Heere
volgens Zijn Woord" bij deze uitdrukking. Dan wordt de toevlucht genomen tot wat er niet staat en wordt wat er wel staat niet alleen genuanceerd maar vooral ook genegeerd.
V.w.b. pedasterie: het is niet zo dat dit de enige mogelijke relatie tussen mensen van hetzelfde geslacht was in de klassieke oudheid. Ook relaties tussen mensen van ongeveer dezelfde leeftijd kwamen voor. Ook daarover lezen we niets positiefs in de Bijbel: de voorschriften aangaande relaties die de apostelen ons geven over menselijke relaties, gaan uitsluitend over hoe je in het huwelijk als man en vrouw moet leven, of daarbuiten als maagd. V.w.b. dit laatste: maagdelijkheid werd in de vroege kerk als een hoog ideaal gezien. Dat komt in onze tijd vreemd op ons over, maar ik vraag me af of dit komt vanwege de eschatologische verslapping die daaraan mogelijk ten grondslag ligt. De Heer uit de hemel wordt niet meer (zozeer) verwacht dat het aardse leven daaraan ondergeschikt is geworden, maar in plaats daarvan willen we genieten: van menselijke relaties en seksualiteit. Dat laatste staat blijkbaar (vaak) voorop.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)