Iznogoodh schreef:Dit is geen wetenschappelijk betoog, beste Boekenlezer. Het is volgens mij dat wat in het engels het Argument from Incredulity wordt genoemd.
Iznogoodh schreef:Het feit dat je een argument from incredulity gebruikte is daar een bewijs van.
Dat mijn uitsluiten van het op eigen kracht ontstaan van leven slechts een
argument from incredulity zou zijn, bestrijd ik. Dat is een simpele etikettenplakkerij, waarbij je mijn redenering in een verdachte sfeer plaatst, en waarbij mijn verwondering over het complexe leven totaal niet gehonoreerd wordt (alsof je zoiets hebt van
'hoezo complex?!'). Op die manier zouden we ook eens langs een parkeerplaats kunnen lopen, en onze aandacht op een bepaalde geparkeerde auto richten, en dan zeg ik:
"Dat ding is vanzelf hier ontstaan, zonder ontwerp of wat dan ook, puur door toeval." Dan zeg jij:
"Je bent niet wijs. Dat kan in principe niet." Waarop ik dan kan zeggen: "
Ha, fout! Dat is een 'argument from incredulity'!" Dan voel je ook wel aan: op die manier misbruik je een dergelijke argumentatie, omdat datgene wat er gezegd wordt niet redelijk is.
Nu, datzelfde gevoel bekruipt mij als ik jouw antwoord lees, en mijn eigen verhaal nog eens teruglees.
Iznogoodh schreef:Nee, jij probeert buiten de Bijbel om nog een bevestiging te vinden van je gelijk en klopt daarvoor bij de wetenschap aan. Het is namelijk je bedoeling om daar ergens nog gezag vandaan te halen om dat gelijk te ondersteunen. ... Het feit dat je een argument from incredulty gebruikte is daar een bewijs van.
Jij lijkt hier te beweren, dat mijn uitsluiten van het op eigen kracht ontstaan van leven voortkomt uit mijn geloof. Dus in feite: eerst is daar mijn christelijke geloof, en vervolgens komt een onmogelijkheid van de autogenesis van het leven wel mooi van pas, dus pas ik dat dan maar toe.
Als je zo
mijn antwoord op Mortlach leest, lees je dat wel heel verkeerd. Zo is dat beslist niet bedoeld. Er zit namelijk een bewuste tweedeling in mijn antwoord.
Het eerste deel gaat over de onmogelijkheid van het spontane ontstaan van het leven. Dat neem ik als uitgangspunt. Als ik geconfronteerd wordt met de complexiteit van het leven, roept dat wel e.e.a. bij mij op. Geen wonder dat dat invloed heeft op hoe ik dan verder ga denken. Dat gevoel als zodanig is echter nog niet de keuze voor een bepaald geloof. Het doet geen uitspraak over de vraag, of de Bijbel waar is, of dat Allah de schepper zou zijn. Het is dan ook niet voor niets, dat ik dat scheid van dat uitgangspunt.
Uit eerlijkheid vertel ik pas in die daarop volgende alinea waar ik qua geloof sta. Ik omkleed dat ook niet voor niets met de nodige voorzichtigheid. Ik besef immers maar al te goed dat over die invulling nogal wat verschil van mening bestaat, en ik wil niet arrogant doen.
Het is dus niet zo dat de onmogelijkheid van het spontane ontstaan van leven volgt uit mijn christelijke geloof. Nee, op de basis van de onmogelijkheid van het spontane ontstaan van het leven wordt bijvoorbeeld het christelijke geloof een mogelijke optie om aan te hangen. Een ander zal wellicht liever moslim zijn, of hindoe, of wat dan ook.