Ik ben de afgelopen weken me wat meer gaan verdiepen in de eindtijd waar we nu overduidelijk in leven.
Ik zal enkele voorbeelden noemen met de bijbehorende profetieën.
De terugkeer van de Joden naar hun eigen land. Jesaja 66:20-24; Ezechiël 37:20-28; Jesaja 11:11
Steeds meer komen er terug en dat gaat niet altijd zonder moeite. Jeremia 31:9: "Onder geween zullen zij komen".
De stam van Manasse die momenteel in Noodoost-India langs de grens met Birma en Bangladesh wonen, hebben onlangs akkoord gekregen om terug te keren naar Sion. Jesaja 35:10: "En de vrijgekochten des HEEREN zullen wederkeren, en tot Sion komen met gejuich, en eeuwige blijdschap zal op hun hoofd wezen; vrolijkheid en blijdschap zullen zij verkrijgen, maar droefenis en zuchting zullen wegvlieden."
Iran dat Israël wil uitschakelen. Dit was 30 jaar geleden al verkondigd, maar sinds het aantreden van Ahmadinejad in 2004, wordt de ondergang van Israël officieel en expliciet door Theeran, in een apocalyptische context geplaatst. De vernietiging van Israël is een essentiële voorwaarde voor de islamitische verlossing van de wereld. Psalm 83 spreekt hierover in vers 4,5 staat: "Zij beramen listig een heimelijke aanslag tegen Uw volk en beraadslagen tegen Uw beschermelingen.
5 Kom, zeiden zij, laten wij hen uitroeien, zodat zij geen volk meer zijn en aan de naam van Israël niet meer gedacht wordt." In de verdere verzen lees je ook welke volken dat zijn.
Ook Ezechiel 38 spreekt over velen volken die vergaderen tegen Israël. De profetie in vers 22 moet echter nog komen: "Ik zal met hem een rechtszaak voeren door pest en door bloed. Ik zal een alles wegspoelende regen, en hagelstenen, vuur en zwavel op hem doen regenen, op zijn troepen en op de vele volken die met hem zijn."
Kerkverlating neemt toe: Zie dit artikel
http://www.refdag.nl/opinie/toegespitst ... e_1_595747
De verkondiging van het evangelie aan alle mensen en de bloei van de vijgenboom:
Lukas 21:29,30: "29 En Hij sprak tot hen een gelijkenis: Kijk naar de vijgenboom en naar alle bomen.
30 Zodra ze uitlopen en u dat ziet, weet u uit uzelf dat de zomer al nabij is."
Het planten van nieuwe wijngaarden in Samaria:
Jeremia 31:5: "Opnieuw zult u wijngaarden planten op de bergen van Samaria: de planters zullen planten en de vruchten genieten. "
De wederopbouw van Jeruzalem:
Psalm 147:2: "De HEERE bouwt Jeruzalem weer op, Hij verzamelt Israëls verdrevenen."
Ik zal er vast nog een hoop vergeten zijn, maar er zijn dus al best een hoop profetieën die in vervulling zijn gegaan en die zich momenteel voltrekken. Als je ook nog eens beseft welke er nog vervult moeten worden, dan wordt dat alleen maar heftiger. De weeën van de eindtijd volgen elkaar steeds sneller op.
We weten natuurlijk niet wanneer het zover is, maar het komt nu toch wel erg dichtbij. Ik moet zeggen, het geeft toch wel een apart gevoel dat we het wel eens zouden kunnen meemaken. Zijn we daar blij mee of roept het voornamelijk angst op bij ons? Persoonlijk geeft het mij een dubbel gevoel. Aan de ene kant mogen we in de laatste dagen strijden voor God en wetende wat in Openbarin 9:4 staat: "4 En tegen hen werd gezegd dat ze geen schade mochten toebrengen aan het gras van de aarde, of welke groene plant of welke boom dan ook, maar alleen aan de mensen die het zegel van God niet op hun voorhoofd hadden." Maar aan de andere kant is het ook een soort spanning, omdat we niet kunnen beseffen hoe heftig het zal zijn.
Het belangrijkste is echter wel voor ons allemaal: Zijn wij bereid om God te ontmoeten? Elke dag die je leeft is weer een nieuwe dag die je tot Zijn eer kan besteden, maar het kan ook zo over zijn. Elke dag die we krijgen brengt ons dichterbij de eeuwigheid.
Hebben jullie daar wel eens over nagedacht en hoe staan jullie tegenover deze tijd?
Zou er voor de eindtijd ook niet meer aandacht moeten zijn in de prediking?