Vrijgezellen deel 2

[Wiepie]

Daar heb ik gelukkig geen last (meer) van sinds ik in Ierland woon. Toen ik nog in Nederland woonde, waren het inderdaad wel eens moeilijke tijden. Maar goed, mijn vrienden hier hebben veelal geen kinderen, dus dat valt mee.

destijds om die reden gevlucht?

[T.A.F.]

weetje wat pas het ergste moment is :

als het gesneeuwd heeft... het is knus, er was een fijne kerstdienst, het eten was lekker..en dan ga je even lopen en zie je hoe alles rustig wit en vredig is.. perfect zowat.. bijna perfect.. en tegelijk maakt dat me boos als een kind die een zandkasteel kapot stampt... want het wil niet, mag niet perfect zijn...

zulke momenten wil ik alleen SAMEN beleven.. en als je ze alleen meemaakt onderschrijft het het alleenzijn in drievoud... zowiezo word mijn gemis naar relaties in de winter sterker.. (logisch in de zomer is het zonnig lekker weer... positief gemoed, het leven is zo slecht nog niet.. maar dan word het winter.. koud... knuffelweer.. maar niemand om te knuffelen.. weer om lekker een taart of warme chocomelk te maken.. maar voor wie... weer om in een speelse bui naar buiten te gaan en een stuk te gaan sleen of een sneeuwpop te bouwen en te negeren dat je daar minimaal vijftien jaar te oud voor bent, als het geen twintig is.. maar ook dat ga je niet alleen doen....

dus zit je maar.. denkend aan al die geweldige dingen die je zou KUNNEN doen in de winter.. als je niet alleen was..

[LauraC]

T.A.F.: ook in een huwelijk kun je heel alleen zijn hoor, op verschillende manieren. Heb je soms niet het gevoel dat je het 'samen zijn' idealiseert?

[mw]

Je onthoud je zelf heel veel mooie momenten TAF, door bij alles te denken aan wat je niet hebt.
Tel je zegeningen 1 voor 1 en je ziet Gods liefde dan door alles heen!

[Wiepie]

Ik denk wel eens: hoe kun je in een relatie gelukkig zijn als je zonder die relatie niet kan genieten van alle mooie dingen die je wel krijgt? Een relatie (zie het even heel breed) is er o.a. om die mooie momenten waar je in je eentje zo van kunt genieten te delen, niet om dat genieten in een soort van nog hoger stadium van genot te brengen. Je laat het 'complete' geluk dus afhangen van de persoon met wie je een relatie aangaat. Ik zou niet eens willen dat mijn vriend dat verwachtingspatroon van mij zou vragen, want daar kan ik nooit aan voldoen!
Beetje lastig uitleggen, maar weet het even niet beter te omschrijven...

maar ja, een mens is soms niet zo snel tevreden: als we ziek zijn klagen we en bidden we God om genezing, zodra we weer beter zijn zijn we alweer lang vergeten dat God aan ons gedacht heeft en zijn we al met ons hoofd met hele andere dingen bezig...

[meribel]

Je onthoud je zelf heel veel mooie momenten TAF, door bij alles te denken aan wat je niet hebt.
Tel je zegeningen 1 voor 1 en je ziet Gods liefde dan door alles heen!

dat is vast een tegeltje, zo niet dan moet het er één worden!

[T.A.F.]

het beste referentiekader wat ik heb uit ervaring is de relatie die 8 maanden duurde die ik had.

en hoewel er zeker nadelen waren waardoor het uitging (zij was niet gelovig genoeg... (ze wilde nooit samen bidden nooit samen bijbellezen... etc... ) en ik erken ook persoonlijke gesprekken ging lastig (ze kon erg gesloten zijn over haar gevoellens tot mijn ergernis;))

maar desalniettemin... ervaarde ik er een rust en geluk uit... was het niet dat haat geloof gewoon niet pasde had ik ws over de andere nadelen heengekeken... hoe vreselijk alleen zijn ook is... mijn geloof is gewoon NOG belangrijker voor me...

maar mensen zeggen idd altijd denk je dat dat alles is.. en je kunt toch niet in een keer.. maar ik veranderde wel over een nacht ijs... ik mag een drammer en zeurder zijn.. geef me WAAR ik om zeur en dram en ik ben ook tevreden. het is dus niet slechts een gedachte ik merkte dat het werkelijk me veranderd en aanvult.

met als gevolg dat ik beter presteerde in geloof (want als man moet ik niet alleen voor mijzelf maar ook voor een ander geestelijk leven leiden), in studie (opeens heeft dat weer een doel), en vele andere zaken..
maar meer nog.. doordat ik nu vol was.. merkte ik dat ik VEEL MEER open kon staan voor anderen.. wat vrienschappen ook sterk ten goede kwam.. en het er kunnen zijn voor anderen.. (ik word nu zelf zo verteerd door mijn eigen gemis, dat dat maar slecht kan.. ook al probeer ik het)

ik WEET gewoon dat het zo werkt.. en hoe belangrijk het is.. daarom des te meer het verdriet dat het er nog niet is.. want als zelfs de verkeerde persoon zo''n invloed kan hebben... niet om wat zij doet of zegt maar gewoon alleen al omdat ik niet langer alleen ben... alleen al doordat ze er is.. hoeveel temeer kan een goede relatie waar de ander wel gevoellens kan bespreken en geloof valt te delen verandering brengen?

oh en ze zal vast haar nadelen hebben.. plenty.. gegeven dat ik eigenlijk maar op een paar punten ECHT belang hecht.. is er genoeg ruimte voor punten waar ze vervelend in kan zijn.. ze kan bvb kijverig zijn.. of lui, of vreselijk snurken, of of of.. noem het maar op.. ik heb geen sprookjesbeeld... ofzo..

maar TOCH weet ik dat het alles veranderd.... de wetenschap NOOIT meer alleen te zijn.. veranderd je nou eenmaal sterk..

[mw]

dat is vast een tegeltje, zo niet dan moet het er één worden!

Het is een regel uit een lied (http://www.youtube.com/watch?v=hn3e7KQ_ ... re=related)

maar TOCH weet ik dat het alles veranderd.... de wetenschap NOOIT meer alleen te zijn.. veranderd je nou eenmaal sterk..

Die wetenschap dat je NOOIT meer alleen zal zijn krijg je nooit! Wie zegt dat jij eerder overlijd dan haar? Als ik alleen in mijn eigen gemeente rondkijk, zie ik 3 vrouwen die het afgelopen jaar hun man (tussen de 35 en 42 jr jong) naar het graf hebben moeten brengen. Zij zijn nu 'alleen'... Je hoeft er echt niet vanuit te gaan dat het jou niet zal overkomen...
De wetenschap dat je nooit 'alleen' zal zijn, krijg je alleen van Christus, en daarover heeft Wiepie een paar posting eerder heel mooi geschreven.

En verder wens ik je heel veel plezier toe in je eigen wereldje. Hopelijk kom je er snel achter dat het niet werkelijkheid is.

[T.A.F.]

zelfs als je vrouw overleid, laat je gebruikelijk nog kinderen na.. en de laatste 5 jaar alleen is anders dan een heel leven alleen. wachtend op het einde.. of een leven moeten opbouwen... is ook een totaal anders perspectief.

je opmerking aangaande eigen wereldje is gewoon spottend, en grof.

waarom is iedereen zo achgoossie zielig voor een ECHTPAAR die elkaar allang hebben maar OH wat zielen ze kunnen geen kindje krijgen BOEIEN.. zij hebben iig ELKAAR wat rotten kinderen nou.. als je elkaar hebt en God kunt dienen heb je genoeg....

En dan heb je er ook nog die klagen dat ze niet zo goed kunnen leren... nou wat heb je eraan... geeft het je geluk.. nee... ze kunnen het krijgen van me als het kon...

ik word gewoon boos als mensen zo respectloos met MIJN verdriet omgaan...

voor mij is het een diepe jarenlange strijd en pijn... en mocht het gebeuren dat ik toch iemand vind is dat voor mij groter dan welk wonder ook..

een dode voor mijn neus opgewekt... of 1 miljard mensen gevoed van 1 broodje... iemand die de hele noorzee in champagne veranderd zouden voor mijn hart slechts leuke trucks zijn... maar een vrouw.. die mij, in al mijn onvolkomenheid kiest als juist diegene die zij voor de rest van haar leven bij zich wil DAT is pas een wonder.. en tegelijk ben ik bang dat juist DAT wonder nooit geschied...

ik ben nog NOOIT iemand tegengekomen die op mijn manier worstelde rondom relaties.. tuurlijk genoeg mensen die ook alleen waren of alleen kenden... maar niet op DEZE manier niet deze diepte.. niet dat het hun zoals bij mij verteerde tot op het diepst van hun wezen... dat het zo diep verbonen was met hun geloof en twijfel...

probeer dan ook niet de stellingen van hoe het bij anderen werkt op mij toe te passen... bid slechts dat ergens tenmidden van al die mensen een iemand loopt zoals ik... die zich hier WEL in herkend.

[mw]

zelfs als je vrouw overleid, laat je gebruikelijk nog kinderen na.. en de laatste 5 jaar alleen is anders dan een heel leven alleen. wachtend op het einde.. of een leven moeten opbouwen... is ook een totaal anders perspectief.

Dat je denkt dat het heel gebruikelijk is om kinderen na te laten, laat alleen maar zien dat je er totaal geen rekening mee houdt dat niet al je wensen vervuld zouden kunnen gaan worden. Zo gebruikelijk is is het niet om kinderen te krijgen. Daarnaast vervangen eventuele kinderen niet je partner.

En mijn laatste uitspraak mag je spottend en grof vinden, maar je leeft nu eenmaal in een eigen gecreëerde wereld, met denkbeelden die verre van reëel zijn. Jij MAG je verdriet hebben, maar je gaat er op een vreselijke manier mee om.Je DOET helemaal NIETS om een manier te vinden om je verdriet dragelijk te maken of op te lossen. Je eist alle aandacht op door hele verhalen over jou verdriet hier te posten (ik zeg NIET dat het niet mag) maar alles wat je aangereikt krijgt veeg je heel snel van tafel. Waarom post je het dan? Ik kan er ook weinig aan doen dat door je postings ik het idee krijg dat je nooit een meisje zal ontmoeten (omdat het nou eenmaal niet mogelijk is om aan je eisen te voldoen) en als ze toevallig wel bestaat en jij ontmoet haar toevallig ook nog, dan heb ik diep medelijden met haar.
Je vind maar van dit geschrevene, wat je wil vinden. Er over nadenken doe je toch niet.

[Galateia]

T.A.F., ik denk dat iemand jouw verdriet niet ziet/leest in je woorden. Een verdriet dat er mag zijn. Maar jouw eisen aan een relatie en aan een vrouw, tja, die zijn zo bizar, dat de kans op het vinden van een levenspartner praktisch nihil is.

[T.A.F.]

praktisch nihil, vandaar mijn angst..
maar voor God is ALLES mogelijk....

waarom ik erover klaag... klagen lucht op.
misschien loopt ze toevallig net langs... en leest ze het.. de kans vergroot dat ze dat ziet als ik het deel en niet opsluit.
tenslotte heb ik ook wel behoefde aan een ondersteunend woord... God kan en ZAL je je wens geven.. daar mag en moet je op vertrouwen.. terrecht dat je angstig bent.. maar vergeet niet dat God machtiger is dan de wegen van mensen.. dergelijke citaten...

verder HOEF ik helemaal niet alle aandacht... ik wil gewoon soms even spuien en klaar. at best een sterkte ermee, bid voor je en verder niet..

inderdaad ik DOE er niets aan.. want voor mijn beleving als ik er ook maar IETS aan zou doen.. zou dat elke kans op de VERVULLING van mijns wens ooit compleet om zeep helpen. het verdriet nu, is dus het tegenwicht aan de vreugde later... als ik dat nu niet draag zal ik die vreugde straks ook niet kunnen proeven.

verder zijn worden sommige postings ook iets TE letterlijk gezien... inderdaad een verstandshuwelijk is beter dan GEEN huwelijk vind ik persoonlijk.. maar idealiter zit er tussen die twee uiterste nog wel een hoop tussenliggende gradaties. ik meen wel dat er dingen in de maatschappij niet kloppen, dat vrouwen over het algemeen een houding hebben die niet past enzovoorts. kritiek die ik wat directer uit dan ik wellicht zou doen als ik bvb een scriptie over moest schrijven.

In feite kun je al die verhalen gewoon lezen als, komop zeg ik ben gewoon een prima kerel... en ik wil nu eindelijk wel eens gelukkig zijn... ik vind het gewoon oneerlijk dat iedereen maar trouwd en relaties krijgt terwijl ze het vaak bij lange na niet zo als zegen zien, zoals ik het zou zien. de houding waar ik me in voel gedwongen voor ik door vrouwen zou worden geaccepteerd als mogelijke partner vind ik verkeerd.. ik zou NU AL ruim voldoende moeten zijn... en mijn wens is toch niet zo bijzonder... iemand die gewoon ook de eenzaamheid kent.. eindelijk eens NIET zo moeilijk doet en gewoon elkaar opzoekt.. en die kwa geloof het met me eens kan zijn in de meeste dingen (en nee dat houd niet in dezelfde kerk) het zou toch veel makkelijker moeten zijn want ik kan toch niet de enige zijn die me zo verscheurd voelt er moeten toch nog tientallen anderen zijn die net zo zijn... waaronder vele dames die met dezelfde worstelingen zitten als ik nu.. alleen WAAAR

[mw]

God kan en ZAL je je wens geven.. daar mag en moet je op vertrouwen..

Zulke woorden zul je niet te horen krijgen, want dat zijn regelrechte leugens. God is geen sinterklaas! Natuurlijk staat er wel bid en het zal u gegeven worden. Maar het is ook bid & werkt! Dus er actief mee bezig zijn!
ALs je er actief mee bezig gaat, dan bestaat er idd een kans dat je het verkeerd doet. Maar dan kun je nooit jezelf verwijten dat je er niet alles aangedaan om een vrouw aan je zijde te krijgen.
Ik moet sterk denken aan Paulus die meerdere malen bidt om verwijdering van de doorn uit zijn vlees. Zijn gebed wordt verhoord, niet door zijn wens te vervullen, wel door te geven wat Paulus echt nodig had, namelijk de genade die genoeg is!


Uhm...we hadden het over de feestdagen. Hebben de vrijgezellen nog specifieke plannen met de feestdagen? Of wellicht voor hen die het er moeilijk meehebben tips, bemoedigend woord, enz. ?

[Spons]

zelfs als je vrouw overleid, laat je gebruikelijk nog kinderen na.. en de laatste 5 jaar alleen is anders dan een heel leven alleen. wachtend op het einde.. of een leven moeten opbouwen... is ook een totaal anders perspectief.

je opmerking aangaande eigen wereldje is gewoon spottend, en grof.

waarom is iedereen zo achgoossie zielig voor een ECHTPAAR die elkaar allang hebben maar OH wat zielen ze kunnen geen kindje krijgen BOEIEN.. zij hebben iig ELKAAR wat rotten kinderen nou.. als je elkaar hebt en God kunt dienen heb je genoeg....

En dan heb je er ook nog die klagen dat ze niet zo goed kunnen leren... nou wat heb je eraan... geeft het je geluk.. nee... ze kunnen het krijgen van me als het kon...

ik word gewoon boos als mensen zo respectloos met MIJN verdriet omgaan...

voor mij is het een diepe jarenlange strijd en pijn... en mocht het gebeuren dat ik toch iemand vind is dat voor mij groter dan welk wonder ook..

een dode voor mijn neus opgewekt... of 1 miljard mensen gevoed van 1 broodje... iemand die de hele noorzee in champagne veranderd zouden voor mijn hart slechts leuke trucks zijn... maar een vrouw.. die mij, in al mijn onvolkomenheid kiest als juist diegene die zij voor de rest van haar leven bij zich wil DAT is pas een wonder.. en tegelijk ben ik bang dat juist DAT wonder nooit geschied...

ik ben nog NOOIT iemand tegengekomen die op mijn manier worstelde rondom relaties.. tuurlijk genoeg mensen die ook alleen waren of alleen kenden... maar niet op DEZE manier niet deze diepte.. niet dat het hun zoals bij mij verteerde tot op het diepst van hun wezen... dat het zo diep verbonen was met hun geloof en twijfel...

probeer dan ook niet de stellingen van hoe het bij anderen werkt op mij toe te passen... bid slechts dat ergens tenmidden van al die mensen een iemand loopt zoals ik... die zich hier WEL in herkend.

volgens mij wordt het toch serieus tijd dat jij eens even de boel gaat relativeren en een bezoek gaat brengen aan de psychiater, egocentrisch alsfof jij het grootste verdriet hebt en een ander niet ...

en wat een verdriet doe je mensen aan die graag een kind zouden willen ontvangen maar waarbij het niet mocht gebeuren ! hoe respectloos is dat , je doet net alsof dat geen verdriet is voor ze , ze hebben elkaar immers beweer jij !

en dan je opmerking over dat leren niet gelukkig maakt.. ik heb zelf een kind wat ADHD heeft en Autisme, en dat door kruist aardig zijn levenspatroon en blokkeert dus ook zijn mogelijkheid om te leren en erkenning te krijgen in de maatschappij daar worstelt hij mee, waarom hij anders is en waarom zijn handicap hem niet sociaal handig maakt ..

zo wie zo boeien kinderen je niet, ze kunnen rotten zeg je ..

als jij zo onrespecvol omgaat met mensen, hun gevoelens en je zelf egocentrisch opstelt zal het je niet lukken om je liefde te vinden !

Liefde is met elkaar delen, elkaar dragen bij pijn en verdriet, elkaar aanvullen en verrijken , elkaar een spiegel voorhouden en samen genieten , er zijn voor elkaar of samen er zijn voor anderen en jezelf wegcijferen voor je echtgenoot of anderen. Samen genieten van kleine dingen en wonderen als een kind wat je geschonken is , of het nou gezond is of niet !

heb je ooit liefde gehad ? en kan je wel liefde geven aan mensen , leer eerst maar eens wat houden van is zodat je dat kan delen en je daardoor ook kan ontvangen ...

Ik meen het zoek eens hulp ...

en als jij je op deze manier blijft opstellen naar de buitenwereld toe zie ik je ook niet snel vrienden maken want je stelt je niet open en weert alleen maar af , hoe oud ben je als ik vragen mag ?

[Mortlach]

Mijn plannen zijn - net als vorig jaar - bij vrienden op bezoek en gewoon gezellig eten, babbelen, eventueel een filmpje kijken ofzo.

Het enige wat ik iemand echt als bemoediging kan meegeven is: laat je niet al te gek maken. Heb je een moeilijk moment, dat zij dan zo, maar die momenten gaan vaak net zo snel weer als ze opkomen - als je het weet los te laten.