Wíl God mensen bekeren?

[Misael]

De titel spreekt in princine voor zich: wíl God mensen bekeren? Of wil God alleen uitverkoren mensen bekeren? Ik krijg vaak het idee dat God me niet wil bekeren maar volgens anderen wil God wel bekeren maar wil ik niet bekeerd worden.

Antwoorden graag onderbouwen met bijbelteksten.

[Bertiel]

De titel spreekt in princine voor zich: wíl God mensen bekeren? Of wil God alleen uitverkoren mensen bekeren? Ik krijg vaak het idee dat God me niet wil bekeren maar volgens anderen wil God wel bekeren maar wil ik niet bekeerd worden.

Antwoorden graag onderbouwen met bijbelteksten.

Lukas 15
De verloren zoon
11 En Hij zei: Een zeker mens had twee zonen.
12 En de jongste van hen zei tegen zijn vader: Vader, geef mij het deel van de goederen dat mij toekomt. En hij verdeelde zijn vermogen onder hen.
13 En niet veel dagen daarna maakte de jongste zoon alles te gelde en reisde weg naar een ver land en verkwistte daar zijn vermogen in een losbandig leven.
14 En toen hij er alles doorgebracht had, kwam er een zware hongersnood in dat land en begon hij gebrek te lijden.
15 En hij ging heen en voegde zich bij één van de burgers van dat land, en die stuurde hem naar zijn akkers om de varkens te weiden.
16 En hij verlangde ernaar zijn buik te vullen met de schillen, die de varkens aten, maar niemand gaf hem die.
17 En nadat hij tot zichzelf gekomen was, zei hij: Hoeveel dagloners van mijn vader hebben brood in overvloed en ik kom om van honger.
18 Ik zal opstaan en naar mijn vader gaan en tegen hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegenover u.
19 En ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden. Maak mij als één van uw dagloners.
20 En hij stond op en ging naar zijn vader. En toen hij nog ver van hem verwijderd was, zag zijn vader hem en deze was met innerlijke ontferming bewogen en hij snelde hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem.
De Vader staat op de uitkijk of een verloren zoon/dochter al terugkomt! Zou niet weten waar het nog duidelijker naar voren komt!

[Misael]

Lukas 15
De verloren zoon
11 En Hij zei: Een zeker mens had twee zonen.
12 En de jongste van hen zei tegen zijn vader: Vader, geef mij het deel van de goederen dat mij toekomt. En hij verdeelde zijn vermogen onder hen.
13 En niet veel dagen daarna maakte de jongste zoon alles te gelde en reisde weg naar een ver land en verkwistte daar zijn vermogen in een losbandig leven.
14 En toen hij er alles doorgebracht had, kwam er een zware hongersnood in dat land en begon hij gebrek te lijden.
15 En hij ging heen en voegde zich bij één van de burgers van dat land, en die stuurde hem naar zijn akkers om de varkens te weiden.
16 En hij verlangde ernaar zijn buik te vullen met de schillen, die de varkens aten, maar niemand gaf hem die.
17 En nadat hij tot zichzelf gekomen was, zei hij: Hoeveel dagloners van mijn vader hebben brood in overvloed en ik kom om van honger.
18 Ik zal opstaan en naar mijn vader gaan en tegen hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegenover u.
19 En ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden. Maak mij als één van uw dagloners.
20 En hij stond op en ging naar zijn vader. En toen hij nog ver van hem verwijderd was, zag zijn vader hem en deze was met innerlijke ontferming bewogen en hij snelde hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem.
De Vader staat op de uitkijk of een verloren zoon/dochter al terugkomt! Zou niet weten waar het nog duidelijker naar voren komt!

Deze gelijkenis ken ik inderdaad maar nu ik 'm zo doorlees zie ik ineens twee dingen:
- de zoon ging naar de vader die, hoewel hij wel op de uitkijk stond, niet de zoon kwam halen
- de zoon verwachtte niet als zoon maar als dagloner ontvangen te worden

Dankjewel voor je antwoord.. ik ken God niet als zo'n vriendelijk God maar als een God op grote afstand van Wie ik de hand wel zie werken om mij heen maar die Zelf buiten zicht blijft. Ik ervaar die verwelkoming van God niet..

Zou het kunnen zijn dat ik ben als die andere zoon? Dat ik jaloers ben op die andere zoon die verdraait wél al die liefde en aandacht krijgt en ik, die toch ook mijn zonden beleid, die ook bid e.d., niet? Zou het kunnen dat ik eigenlijk niet zo moet klagen? Ik vind het echt moeilijk allemaal.. Ik snap het ook dat jullie hier waarschijnlijk geen antwoord op kunnen geven maar misschien zijn er meer mensen die hier mee zitten?

[Bertiel]

Deze gelijkenis ken ik inderdaad maar nu ik 'm zo doorlees zie ik ineens twee dingen:
- de zoon ging naar de vader die, hoewel hij wel op de uitkijk stond, niet de zoon kwam halen
- de zoon verwachtte niet als zoon maar als dagloner ontvangen te worden

Klopt, God wacht op mensen die niet in de wereld kunnen blijven en daarom terugvluchten naar Hem in de wetenschap het niet waard te zijn dat Hij ons ontvangt

Dankjewel voor je antwoord.. ik ken God niet als zo'n vriendelijk God maar als een God op grote afstand van Wie ik de hand wel zie werken om mij heen maar die Zelf buiten zicht blijft. Ik ervaar die verwelkoming van God niet..

Zou het kunnen zijn dat ik ben als die andere zoon? Dat ik jaloers ben op die andere zoon die verdraait wél al die liefde en aandacht krijgt en ik, die toch ook mijn zonden beleid, die ook bid e.d., niet? Zou het kunnen dat ik eigenlijk niet zo moet klagen? Ik vind het echt moeilijk allemaal.. Ik snap het ook dat jullie hier waarschijnlijk geen antwoord op kunnen geven maar misschien zijn er meer mensen die hier mee zitten?

Als dat zo is, zie hier dat de Vader ook een liefderijk woord voor die zoon heeft:
31 En hij zei tegen hem: Kind, jij bent altijd bij mij en al het mijne is van jou

Als je opgroeit onder Gods woord is Hij zeer nabij!

[Riska]

@Misael:
Ik raad je een boekje aan van Henri Nouwen: "Eindelijk thuis", waarin hij ingaat op de gelijkenis van de verloren zoon aan de hand van een schilderij van Rembrandt over deze gelijkenis.
Hij maakt daarin ook duidelijk dat de zoon, door zijn erfdeel op te eisen als het ware zijn vader dood wilde hebben. Want alleen dan komt het erfdeel vrij.
Hij laat de diepere lagen van deze gelijkenis zien en in hoeverre je je kunt vereenzelvigen met de jongste of de oudste zoon of zelfs met de vader. Dat in God duidelijk wordt hoe een mens 'vader' of 'moeder' kan en moet zijn voor de ander. Het boek is bedoeld om de diepte van de gelijkenis te zien, om je te helpen om open te staan voor wat God je te zeggen heeft...

[henkie]

Zou het kunnen zijn dat ik ben als die andere zoon? Dat ik jaloers ben op die andere zoon die verdraait wél al die liefde en aandacht krijgt en ik, die toch ook mijn zonden beleid, die ook bid e.d., niet? Zou het kunnen dat ik eigenlijk niet zo moet klagen? Ik vind het echt moeilijk allemaal.. Ik snap het ook dat jullie hier waarschijnlijk geen antwoord op kunnen geven maar misschien zijn er meer mensen die hier mee zitten?

"Wij zijn inderdaad die oudste zoon. We vinden het onbegrijpelijk dat God hoeren en tollenaars voor laat gaan in het koninkrijk van God", hoorde ik een paar weken geleden. Als je de hele preek hierover wilt luisteren, kan dat hier

[Bertiel]

"Wij zijn inderdaad die oudste zoon. We vinden het onbegrijpelijk dat God hoeren en tollenaars voor laat gaan in het koninkrijk van God", hoorde ik een paar weken geleden. Als je de hele preek hierover wilt luisteren, kan dat hier

Bedankt voor de link, duidelijk uitgelegd door deze dominee!

[mw]

@Misael: waarom zou God jou moeten bekeren? Hij zegt toch dat jij je moet bekeren? Dus waar wacht je dan nog op?
En nou weet ik ook wel dat het allemaal niet zo makkelijk gaat en kan ik er een theologisch verhaal bij gaat zetten, maar niet zo lijdzaam zij hoor

[boer]

Ik raad je een boekje aan van Henri Nouwen: "Eindelijk thuis", waarin hij ingaat op de gelijkenis van de verloren zoon aan de hand van een schilderij van Rembrandt over deze gelijkenis.
Hij maakt daarin ook duidelijk dat de zoon, door zijn erfdeel op te eisen als het ware zijn vader dood wilde hebben. Want alleen dan komt het erfdeel vrij.
Hij laat de diepere lagen van deze gelijkenis zien en in hoeverre je je kunt vereenzelvigen met de jongste of de oudste zoon of zelfs met de vader. Dat in God duidelijk wordt hoe een mens 'vader' of 'moeder' kan en moet zijn voor de ander. Het boek is bedoeld om de diepte van de gelijkenis te zien, om je te helpen om open te staan voor wat God je te zeggen heeft...

Ik ken het boek niet, maar de enige diepte die ik in deze gelijkenis zie is dat de verloren zoon Israel is, die weer terugkeert tot de Schepper, in het einde der dagen.En de joden hadden natuurlijk Jezus gekruisigd, dus ja wat het erfdeel betreft , als je het op die manier ziet, zit daar wel wat in, ja.
We lezen van de terugkeer uit de varkensstal (heidenwereld) de reidans (israelisch)
En wie was er dood en is weder levend geworden?
Israel.
Rom 11:26.

[Toen]

Inderdaad mw: laten we dat nou eens gaan proberen ons bekeren tot God! Heilig zijn, omdat de Jahwe heilig is! (lev 19:2) En dat de oproep bekeert u, bekeert u want waarom zoudt gij sterven? (ez 33:11) Ons in de klem brengt.


@boer: Interessante uitleg, helaas lees ik in de Bijbel in Lukas 15:10 "Alzo, zeg ik ulieden, is er blijdschap voor de engelen Gods over één zondaar, die zich bekeert." Jezus spreekt deze gelijkenis tot de Farizeërs die zich afvroegen waarom Jezus met zondaars en tollenaars omging. De verloren penning is een gelijkenis die dezelfde betekenis heeft en daarom ook in hetzelfde bijbelgedeelte is opgenomen. Erg vergezocht om dit te vergelijken met het volk Israël, omdat dit gedeelte duidelijk over een zondaar (een individu) gaat die tot bekering komt!
Alhoewel Romeinen 11 rijke beloftes heeft voor het volk van Israël heeft dit bijbelgedeelte toch geen betrekking op de toekomst van Israël, omdat het in Lukas 15 over een proces gaat wat zich door de eeuwen heen voltrekt en van toepassing is op het toebrengen van verloren zondaren.

Overigens ben ik wel benieuwd wat men vind van de positie van de oudste zoon, werd hij gezien als een schriftgeleerde, iemand die de bekering niet van node had? Of was hij van jongsaf aan al bij de waarheid opgevoed en was hij al gerechtvaardigd voor God?

[Riska]

In het bedoelde boekje wordt uitgelegd dat we beide zijn: de verloren zoon en de oudste zoon.
Beiden komen voor in verschillende gelijkenissen. Ook bv. in de vraag van Jezus wie Gods wil doet: degene die zegt te doen wat hem wordt opgedragen, maar het niet doet, of degene die 'nee' zegt, maar het toch doet...

Het kwam doordat iemand over de verloren zoon begon - dat ik met het boekje aankwam.

Maar de vraag is of God mensen wil bekeren.
Mijn antwoord daarop is, dat ik het iets anders formuleer: God wil dat mensen zich bekeren...
Hij roept ons. Hij laat ons zien wie wij zijn zonder Hem. Maar wij moeten dat roepen beantwoorden.
Niet afwachtend, dat Hij ons opricht. Maar antwoordend op Zijn roepstem.

[mw]

Maar de vraag is of God mensen wil bekeren.
Mijn antwoord daarop is, dat ik het iets anders formuleer: God wil dat mensen zich bekeren...
Hij roept ons. Hij laat ons zien wie wij zijn zonder Hem. Maar wij moeten dat roepen beantwoorden.
Niet afwachtend, dat Hij ons opricht. Maar antwoordend op Zijn roepstem.

Amen!!!

[learsi]

Inderdaad mw: laten we dat nou eens gaan proberen ons bekeren tot God! Heilig zijn, omdat de Jahwe heilig is! (lev 19:2) En dat de oproep bekeert u, bekeert u want waarom zoudt gij sterven? (ez 33:11) Ons in de klem brengt.

Hoi Toen, wat bedoel jij met "ons in de klem brengt"?

bvd Learsi

[Riska]

Inderdaad mw: laten we dat nou eens gaan proberen ons bekeren tot God! Heilig zijn, omdat de Jahwe heilig is! (lev 19:2) En dat de oproep bekeert u, bekeert u want waarom zoudt gij sterven? (ez 33:11) Ons in de klem brengt.

Bekering zet ons niet klem, het zet ons in de ruimte, in de vrijheid!

[Janvanverweg]

niet bekering maar de roep tot bekering zet klem. dat snap ik, want hetis geen vrijblijvende oproep, maar een met vergaande konsekwenties. de oproep tot bekerng geeft aan dat er niet (langer?) gedoogt wordt. kies dan heden wie gij dienen zult...
ik wil niet kiezen is ook een keuze.
zels het argument dat de Ander ook moet kiezen doet niets af aan de oproep om te kiezen. de bruidegom kiest voor zijn bruid, maar de bruid moet ook voor de bruidegom kiezen. er zullen maar weing mensen zijn die het prima vinden dat hun levenspartner doet wat ze maar wilt met wie ze maar wilt.

bekering houdt mede in dat je je exclusief geeft aan God. geen carriere en God, zelfs niet God en carriere! God alleen. en als God het behaagt dan pas je carriere.
daarom moet bekering ook gepaart gaan met geloof; geloof dat God voor je zal zorgen en je zal beschermen. geloof dat Gods plan voor jouw leven beter is dan elk ander plan, inclusief de plannetjes die je ouder, of jezelf misschien hebben.

bekering betekent dat je je overgeeft aan God. dat je niet langer voor jezelf opkomt en je eigen wil navolgt. juiist daar bekeer je je van dat s een keuze die elk voor zich moet maken. het gaat hier niet om slaafs handelen, desnoods onder dwang. nee, het gaat hier om een toewijding die van harte is. een hartstochtelijke overgave!

God is niet de vijand die met kracht en geweld iemand op de knieen tot overgave dwingt. (niet door kracht en geweld maar door mijn Geest zegt de Here) God laat zich kennen als een liefdevolle vader, als een bruidegom die naar zijn bruid verlangt etc.
als de bekering/ overgave niet met vreugde gebeurt, dan is er volgens mij geen echte bekering. maar een uiterijke conformatie op wat bekering lijkt

de vraag is dus wat anderen de vraagsteller al vroegen: wl je je wel bekeren. durf je je met huid en haar over te geven aan God?