Dirk schreef:A) Dat er veel wetticisme bij komt kijken is helaas waar. Maar toch wil ik niet stellen dat de zondag een sabbat is. De sabbat was vol van rituelen die heen wijzen naar het lijden en sterven van Christus, er MOEST geofferd worden. En dat is voorbij, wij mogen in alle rust samen komen om de overwinning van Christus te herdenken. Zonder opstanding is het geloof te vergeefs. De opstanding maakt de eerste dag tot een speciale dag.
B) Nee, niet alle rituelen zijn verplaatst naar de eerste dag, zie mijn uitleg bij A. Maar mag je dan als niet gelovige de zondag niet houden? Ik denk het niet, want daarmee ontken je in mij ogen de waarde van het offer van Christus.
C) Mensen veroordelen mag nooit. Daden veroordelen wel. Verder: er zit een bepaalde speelruimte in die voor iedereen verschillend is. Maar laat in ieder geval je dagelijkse werk helemaal los. En of tuinieren daar wel of niet bijhoort? Ik zal het zelf niet doen, en iemand die de ganse dag in zijn tuin bezig is heeft geen tijd meer om aan God te denken. Maar een plant dood laten gaan door op zondag 'em geen water te geven, lijkt me ook niet goed.
D) Reden 1 is dat op deze dag de Heere Jezus is opgestaan. Daarom zijn de Christen (uit de heidenen; de messiasbelijdende Joden mogen denk ik ook een andere keus maken) op de eerste dag van de week gaan samenkomen.
E) Nee. Sabbat is Joods c.q. oud-testamentisch, want deze lag onder de wet. De zondag is een dag van in vrijheid en uit dankbaarheid samenkomen. Verder heeft de week zes dagen gekregen om te werken, soms kan zo'n dag apart worden gezet (biddag en dankdag bijvoorbeeld).
F) Dat snap ik, die verwarring ken ik ook. Domweg terugvallen op het oudtestamentische gebod kan ik niet: de zondag is de opstandingsdag. Dit is een goede argumentatie. De tweede is dat al vanaf de tijd van de apostelen de heiden-Christenen op de eerste dag van de week samenkomen. Sla hier niet alleen de Bijbel op na (die geeft redelijk summier informatie) maar kijk ook gewoon naar de geschiedschrijving vanuit de periode totdat het Romeinse Rijk door een keizer werd gekerstend. Maar het is een groot goed dat wij de 1e dag als rustdag hebben, een rust die door God zelf is geschapen bij de schepping!
G) Wie stelt dit? Staat dit in 1 van de drie formulieren van enigheid? Staat dit in een kerkelijke document? De enige aanwijzing die ik kan vinden is in de Heidelbergse Cathechismus waar gesproken wordt over de rustdag. En dat is in de eerste plaats geen gebod, maar een gave! Dat van de gave weer heel snel een gebod wordt gemaakt, weet ik. En dat er een bepaalde traditie is, ook heel goed. Die traditie is al heel erg oud.
Bedankt voor je reactie.
A: Helemaal mee eens.
B: De zondag houden is een groot goed, ook om dan het opstaan van Christus te gedenken.
C: Je dagelijks werk loslaten is denk ik ook een goed ding, al is dat denk ik geen gebod (meer).
F: Een rust die door God is gegeven, zeker, maar God heeft het gegeven als de 7e dag, samenkomen op de 1e dag is een groot goed, maar het gebod van de rust geld toch echt voor de 7e dag denk ik, rust op de 1e dag om met dingen van de bijbel en God bezig te zijn is goed, maar geen gebod toch?
G: Ah, duidelijk, geen gebod maar een gave.
Weet je hoe ik het vaak zie, zeker bij de "zware kerken"?
s'ochtends naar de kerk, dan koffie drinken, warm eten, s'middags iedereen naar bed of een spelletje doen (geen monopoly of iets met geld) vervelen of een boek lezen, eten, kerk slapen.
Wee degene die wil wandelen of fietsen of op visite.
Ik heb wel eens van een predikant gehoord die vertelde dat hij op zondag niet z'n polshorloge durfde op te winden.
Dat vind ik een verkeerde invulling van de zondag, laten we bij elkaar komen om over Gods daden te spreken, laten we de natuur in gaan om Gods wonderen in de natuur te zien, laten we een bijbelstudie houden.
En niet het verkrampt vasthouden van niets mag.