Berichtdoor Race406 » 29 jun 2011 11:19
@Atro:Lees Brakel eens, wat hij zegt over de bekering. Er zijn diverse manieren hoe God mensen bekeert.
'De redelijke godsdienst' van Wilh. á Brakel, hfdst 31. en gaat over de
verschillende wijzen waarop de wedergeboorte door God gewerkt wordt.
VII. 4. Het vierde dat aan te merken is, is de wijze van wedergeboorte,
welke zeer verscheiden is;
(a) Sommigen worden schielijk, in een korte tijd overgebracht, als in één
ogenblik, gelijk Zachéus en de moordenaar; velen op de Pinksterdag, de
stokbewaarder. Anderen langzamer.
(b) Sommigen worden overgebracht door en met grote verschrikkingen en
ontsteltenissen der wet, des doods en der verdoemenis, zoals op de
Pinksterdag, en de stokbewaarder, Hand. 16:27.
(c) Sommigen op een zeer Evangelische wijze. De zaligheden en de volheid
van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel, en de zoetheid van de
Evangelische goederen vervullen zó hun ziel, dat ze geen tijd hebben, aan
hun zonden met verschrikking te denken. Maar zij worden als verslonden door
het Evangelie, en zij ontvangen Jezus met blijdschap als Zachéus, Lukas
19:3, 10.
(d) Sommigen brengt de Heere over in vele bedaardheid, door het gezicht van
de waarheden; in bedaardheid zien ze hun zonden en ellendige staat buiten
Christus, en de zaligheden der bondgenoten, alsmede de waarheid van de
aanbieding van Christus door het Evangelie aan hen. In dit beschouwen der
waarheden worden ze allengskens (langzamerhand) en buiten hun weten
veranderd, en worden der waarheid gehoorzaam, en door de kennis van de
waarheid worden ze gelovig, en hun hart wordt gereinigd, 1 Petrus 1:22. Zij
hebben niet veel smartelijke droefheid,
ook geen verrukkende blijdschap, maar een genoegen in, en zoete goedkeuring
van de waarheden, zo ten opzichte van hun ellende, als zaligheid in
Christus, en hun aanneming van, en verlaten op Christus. Dit zijn doorgaans
de bestendigste en vaste Christenen.
(e) Sommigen worden bekeerd allengskens, met vele verwisselingen van
droefheid, blijdschap, geloof, ongeloof, strijden, overwinningen, vallen,
opstaan; en dit is de gewone weg, dien God doorgaans houdt in de bekering
van de meesten. Als ik zeg, a1engskens, dan bedoel ik de bekering in 't
brede, met al haar omtrek, van de eerste overtuiging, tot de bewustheid dat
men Christus aanneemt. Want anders is het een zekere zaak, dat de bekering
in één ogenblik geschiedt, in één moment wordt de ziel van dood levend;
tussen dood en levend zijn is geen tijd. Omdat deze wijze van bekering de
gewoonste is, zo zullen wij ze in haar begin, voortgang en einde wat breder
openleggen, opdat een ieder zich daarin zou kunnen spiegelen.
Maar dat zeggen wij vooraf, dat niemand bekommerd moet zijn over de wijze
van bekering, omdat hij niet is overgebracht op deze of gene wijze, die men
zichzelf voorschrijft, of op welke anderen bekeerd zijn. Als de bekering er
is, dan is het wél, en ziet tot uw ontsteltenis niet terug op de wijze, al
was de wijze van bekering in u zodanig, dat gij nooit iets dergelijks
gelezen of gehoord had. Want de wegen Gods zijn wonderbaar, en de een
ondervindt wel iets, daar de andere niet van weet, ook in de gewone weg tot
bekering; maar men moet dikwijls terugzien op al de voorzienigheden en
wegen, waardoor God ons geleid heeft, dat geeft ons stof van verwondering,
van verheerlijking van God, en van vaststelling van zijn staat.
En de psalmen die je aanhaalt: Die zijn geschreven door iemand die heel dicht bij de Here leefde! Geschreven door een bekeerd iemand die veel heeft meegemaakt in zijn leven op aarde. Lees de geschiedenissen van David maar eens.
Ik zie een poort wijd open staan... Die open poort leidt tot Gods Troon. GAAT DOOR! Laat NIETS (maar dan ook werkelijk niets of niemand!) u hinderen!