Voor iedereen die echt wanhopig op zoek is (ik weet dat je hierdoor enorm depressief kan worden en dat het je leven kan overheersen):
Ik was maanden lang hevig op zoek naar een partner.. en ik werd best wanhopig toen al mijn broers een relatie kregen, en al mijn vriendinnen en ik niet. Ik ging gesprekken aan met leuke jongens, maar altijd neigde die gesprekken in mijn hoofd naar "ohjee zou ik hier een relatie mee kunnen hebben?" wat het gesprek een beetje raar maakte af en toe. Niet raar qua woorden, maar qua gesprek. Ik voelde me zo ontzettend eenzaam en vroeg me af of ik überhaupt een liefdes relatie mag hebben! Is het wel voor mij bestemd? Op een avond zat ik er zo doorheen dat ik gehuild heb om maar iemand te vinden die van me kan houden (dan heb ik het over verliefdheid), en zei dus letterlijk tegen mezelf welke relatie heb ik?! Niemand die verliefd op mij is! Ik ben zo eenzaam! Nu had ik die avond al de hele avond muziek aan staan (een random playlist) maar had nooit echt de moeite genomen om naar de teksten te luisteren. And then it struck me! jaja, als een donderslag bij heldere hemel focuste ik mij ineens op een liedje en hoorde de tekst "Beyond the rainbow, the ultimate experience" Toen keek ik, nog steeds met tranen in mijn ogen, naar buiten (geen idee waarom ik dit deed) en zag ik een gigantische regenboog van begin tot eind recht voor mijn balkon. Daaronder een vage tweede, en daar weer onder een hele vage derde regenboog.
Het teken van Gods verbond. Dit moment was zo helder voor mij... ik hoef er niet doorheen te zitten en te beweren dat er niemand enorm veel van mij houd, en bij wijze van spreke verliefd op me is. God heeft me duidelijk gemaakt dat hij er altijd voor me is en van me houd.
Moraal van dit verhaal
Ga jezelf alsjeblieft niet gek maken als iedereen om je heen een relatie heeft, en jij kan maar niemand vinden. Dit deed ik, en ik werd er erg verdrietig van. Weet dat je nooit alleen bent, God houd enorm van je.
verder
ontopic:
Ja, ik moet toegeven dat ik nog steeds het verlangen naar een partner heb. Maar ik laat het mijn leven niet meer beïnvloeden. Ik heb mijn zoektocht nu op een laag vuurtje staan, en focus me eerst op het afmaken van mijn studie en daarna op het vinden van een baan en een huisje vinden
Kom ik iemand tegen in de komende tijd, dan zal ik hier heel blij mee zijn, maar het is geen vereiste. Ik ben van mening dat God zeker mensen op je pad kan zetten, maar je moet er ook zelf achter aan. Zoals menig persoon al aangeeft, xD achter de geraniums gaan zitten en wachten totdat hij/zij voor de deur staat gaat niet werken natuurlijk.
)
, het goede aas de juiste hengel en dan wachten 
