Refowebkids deel 13

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
Neeltje Jans
Mineur
Mineur
Berichten: 179
Lid geworden op: 27 jul 2010 20:23

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor Neeltje Jans » 15 mei 2011 20:20

Galateia schreef:Het gaat me om het algemene idee: waar heeft een kindje nou eigenlijk echt behoefte aan en wat rammen wij er voor ons eigen gemak eigenlijk allemaal uit? Vragen jullie je dat nooit af? Ik wel. Soms denk ik echt: waarom deed ik dat / wil ik dat van mijn kind?

Toen ze baby waren heb me best wel door de baby laten leiden. Ik was niet iemand van de strikt op tijd voeden enzo, had ook duidelijke BV boeken gelezen waarin dat ook stond. Ook als ze 's nachts wakker werden nam ik ze altijd op om ze drinken te geven, door laten slapen omdat dat na 4 maanden 'hoort' heb ik me nooit wat van aan getrokken. Dus ja, ik heb me best wel afgevraagd wat mijn kindje wilde, ook wat welk huiltje betekende enzo. Tot mijn schrik realiseer ik me dat ik dat heb laten varen naarmate ze ouder worden en naar school gaan, dat ik ze veel meer wil sturen (aan de andere kant hoort dat ook bij opvoeden natuurlijk) maar dat ik er minder over nadenk wat ze nou echt vragen. En daar hebben we dan ook de meeste problemen mee.
Neeltje Jans

Galateia
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3825
Lid geworden op: 20 apr 2007 11:54

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor Galateia » 15 mei 2011 20:30

Ja, maar opvoeden, dat bedoel ik niet. Ik voed kindlief ook op, wees niet bang. Maar ik doel op die basisbehoeftes. Een kindje komt op deze wereld en is niet in een boekje of richtlijnen te vatten.

In voorbereiding op de komst en de periode na de komst van onze zoon hebben wij ons heel erg bezig gehouden met wat nou zijn basisbehoeften waren. En we worstelden steeds met 'wat moet hij nu ongeveer kunnen/wat is normaal' (lees maar terug, hihi, ik was en ben echt zo'n stress-mama, hoor). Maar vandaag vierden we zijn verjaardag en ik zat gewoon zo eens mijn kindje te bestuderen. Wat is hij zelfverzekerd geworden, wat komt hij tot bloei. En wat hebben we de dingen anders dan standaard gedaan en wat doen we dat nog steeds. Zijn behoefte: bij papa/mama slapen. Na een half jaar dacht ik soms echt: komt dit ooit nog goed? Toen heeft hij een paar weken zelfstandig ingeslapen. En ineens was dat voorbij. We zijn toen met gemengde gevoelens (want: dit hoort toch niet?) meegegaan in die behoefte. En wat hielp het: hij werd overdag zoveel zelfverzekerder, etc. Kennelijk had hij dat gewoon heel erg nodig. En nu, een jaar later, gaat hij steeds meer tegen zijn aap aan slapen, die hand van papa/mama is steeds minder nodig. Wauw! Echt knap. Hij gaat langzaam, heel langzaam, de grote sprong maken. Ik maak me er niet meer druk om, dat komt echt wel.

Zomaar een voorbeeld, zo zijn er nog vele te noemen, natuurlijk. En dan vraag ik me af: als we hem nu zo snel mogelijk zelfstandig hadden willen leren slapen, wat zou dat met hem gedaan hebben? En dan heb ik het over die psychologische/emotionele ontwikkeling, niet de opvoeding.

Als een kindje geboren wordt, dan staat zijn hele leven op de kop. Alles is ineens anders, licht, geluiden, kindje heeft basisbehoeftes. Zoonlief is niet nier geboren, maar had wel die basisbehoeftes van veiligheid en geborgenheid. Hoe eng is het - ik heb me vaak in mijn zoon proberen te verplaatsen - om helemaal alleen in een kamertje te liggen en je over te geven aan de slaap?

Dat hij het gaat doen nu, langzaam, zie ik als een overwinning van hemzelf. Hij gaat zich kennelijk zo veilig voelen, dat hij zich langzaam durft over te geven aan die slaap. Helemaal alleen. En niet uit gewoonte, maar vanuit dat zelfverzekerde, zelfstandige, veilige en geborgen gevoel. Ik ben zo blij, dat we hem niet hebben leren slapen op zijn eigen kamer. Ik ben hier namelijk veel blijer mee.

Om maar een voorbeeld te noemen.
Zolang de aarde kinderen geeft
die morgen moeten sterven
teveel zijn in hun eigen land
zullen zij hun namen kerven
in het hart van een vreemde

Gebruikersavatar
Neeltje Jans
Mineur
Mineur
Berichten: 179
Lid geworden op: 27 jul 2010 20:23

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor Neeltje Jans » 15 mei 2011 20:42

Ik bedoel dat juist ook, dat volgen van de behoeftes, wat niet het opvoedgedeelte is, dat ben ik aan het vergeten, dat is wat ik me realiseer, ik ben juist blij dat ik dit lees van je en probeer er ook weer meer voor open te staan.
Ik denk dat je het heel goed gedaan hebt, het zal toch ook zo zijn dat een geadopteerd kindje nog specialere behoeften heeft? Juist omdat hij een moeilijke start heeft gehad met ontzettend veel veranderingen. Hoe oud was hij toen hij bij jullie kwam?
Neeltje Jans

Galateia
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3825
Lid geworden op: 20 apr 2007 11:54

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor Galateia » 15 mei 2011 20:49

Ok, dan bedoelen we hetzelfde. Ja, uiteraard heeft een kindje een andere start. Onze zoon was 2,5 jaar. Maar de laatste tijd ben ik me gaan afvragen, of al die basisbehoeftes, waar ik me voor geadopteerde kindjes zo in verdiept heb, niet ook gewoon gelden voor pasgeborenen en kinderen in het algemeen. Waarom zijn die behoeften van mijn kindje zo belangrijk, omdat hij zich aan ons moest gaan hechten om later een zelfverzekerde, psychologisch gezonde volwassene te worden, met een gezonde dosis basisvertrouwen. Enzo. We hebben overal studies gelezen over hoe we alle ruimte moeten geven om het kindje dat zoveel mogelijk te laten ontwikkelen, alsof hij bij ons geboren zou zijn. Juist omdat hij dat niet is, moeten we daar heel erg mee bezig zijn. Het zal vast nooit perfect zijn, maar we proberen ons steeds af te vragen, waar hij is, welke behoefte opspeelt, etc. Vandaar ook dat ik het hele interessante materie vind.

Er over nadenkend, bedacht ik net: heeft een kindje een slaapprobleem, wanneer het alleen kan slapen bij papa/mama, of hebben wij een probleem met die behoefte van dat kindje?

En dat antwoord zal per kindje, per persoon verschillend zijn. Maar zo probeer ik steeds te kijken naar de (psychologische/emotionele) ontwikkeling van mijn kindje. Ik vraag me af, wat dan het antwoord zou zijn.

En dan doel ik dus niet op jouw vrienden hoor, liefie, want die situatie ken jij veel beter! Maar wel op de mensen waar wij toen zo uitvoerig mee gesproken hebben. Die konden zich echt niet voorstellen af te wijken van dat wat 'hoort'. Tja, wat is dan het antwoord op zo'n vraag, vraag ik me af.
Zolang de aarde kinderen geeft
die morgen moeten sterven
teveel zijn in hun eigen land
zullen zij hun namen kerven
in het hart van een vreemde

Gebruikersavatar
Neeltje Jans
Mineur
Mineur
Berichten: 179
Lid geworden op: 27 jul 2010 20:23

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor Neeltje Jans » 15 mei 2011 20:59

Ik denk (maar heb me er nooit echt in verdiept hoor, gewoon m'n gevoel) dat ze er vooral bij adoptie kinderen zo op hameren omdat die juist vaak al ingrijpende dingen hebben meegemaakt. Moet jij je voorstellen dat je ergens woont, en dat er zomaar van de een op andere dag mensen je op komen halen, jij gaat met ons mee, naar een heel ander (veel kouder?, ga er even vanuit dat je een afrikaans kindje hebt maar weet niet of ik dat ergens gelezen heb of zelf ingevuld) land, dat is nogal een schok... plus wat er daarvoor misschien nog aan vooraf gegaan is, kindertehuis met veel verschillende mensen of wat dan ook... En om dan weer vertrouwen te krijgen in de mensen die je nu weer verzorgen (klinkt negatiever dan het bedoeld is) dat is denk ik heel moeilijk. Een bij eigen ouders geboren kindje heeft die extra bagage normaal gesproken natuurlijk niet.
Neeltje Jans

Gebruikersavatar
meribel
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3878
Lid geworden op: 24 jan 2011 14:15

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor meribel » 15 mei 2011 21:07

ik heb mijn beide kindjes vanaf de geboorte in hun eigen bedje ( ledikant ) laten slapen. Het was voor hun gewoon echt het beste, nog wakker in bed neerleggen( dus niet als ze al moe zijn ) , zelf laten inslapen en een duidelijk ritme ( niet perse kwa tijd, maar wel eten, knuffelen/spelen, naar bed slapen, en daarna weer opnieuw hetzelfde ). Bij mij in bed durfde ik gewoon echt niet, ik ben een heel onrustige en diepe slaper en was veel te bang dat ik op ze zou gaan liggen. Ik denk niet dat een babietje beter hecht als het bij je in bed slaapt, maar vind het ook niet perse verkeerd, pas bij mijn 2e kindje leerde ik dat wat voor de één geldt, voor de ander weer helemaal anders kan zijn.

wat galateia schrijft over niet bezig zijn met wat een kindje allemaal moet kunnen, maar zijn eigen tijd gunnen daar ben ik het helemaal mee eens. Mijn 2e dochter kan nog niet los lopen ( is nu 20 maanden, loopt nu sinds een tijdje wel aan 2 handen en langs de tafels enzo ) en het consultatiebureau wou bij 1 jaar en 3 maanden al de fysio inschakelen! daar was ik het echt niet mee eens...laat dat kind lekker haar eigen tempo bepalen, zelf was ik ruim 2,5 toen ik pas ging lopen en mijn man ook...dus tsja...

Galateia
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3825
Lid geworden op: 20 apr 2007 11:54

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor Galateia » 15 mei 2011 21:08

@Neeltje Jans: Je hebt helemaal gelijk en dat is precies de reden, waarom er zo op gehamerd wordt. (En ja, een prachtig Afrikaans kindje :wink: ). En omdat dat allemaal zo onvoorstelbaar heftig is, moeten we daar hard mee aan de slag en doen we dat ook. En kindjes geboren in een veilige omgeving, opgroeien bij papa/mama vanaf de dag dat een kindje liefdevol verwekt is, dat is niet te vergelijken, natuurlijk.

En dat is mijn doel ook helemaal niet, hoor. Ik geef alleen even met een voorbeeld aan, wat ik bedoel. En ik heb natuurlijk geen andere ervaringen. Maar ik vind het daardoor wel interessant om na te denken over wat wij zo graag willen dat onze kinderen doen en wat hun behoeftes nou werkelijk zijn. Zoals je zelf al zei: de eerste maanden volgde je de behoeftes van je kind en dan moesten ze langzaam aan steeds meer passen in het 'plaatje' van jullie gezin. Dat bedoel ik niet negatief, hoor, want in zekere zin moeten alle kinderen dat, anders kunnen we niet functioneren, natuurlijk. Mijn zoon ook. Alleen kijken we - ik ook! - soms niet te veel naar dat ideale plaatje van hoe het zou horen en hoe wij het makkelijk vinden? Dat dus meer.
Zolang de aarde kinderen geeft
die morgen moeten sterven
teveel zijn in hun eigen land
zullen zij hun namen kerven
in het hart van een vreemde

Galateia
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3825
Lid geworden op: 20 apr 2007 11:54

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor Galateia » 15 mei 2011 21:12

meribel schreef:ik heb mijn beide kindjes vanaf de geboorte in hun eigen bedje ( ledikant ) laten slapen. Het was voor hun gewoon echt het beste, nog wakker in bed neerleggen( dus niet als ze al moe zijn ) , zelf laten inslapen en een duidelijk ritme ( niet perse kwa tijd, maar wel eten, knuffelen/spelen, naar bed slapen, en daarna weer opnieuw hetzelfde ). Bij mij in bed durfde ik gewoon echt niet, ik ben een heel onrustige en diepe slaper en was veel te bang dat ik op ze zou gaan liggen. Ik denk niet dat een babietje beter hecht als het bij je in bed slaapt, maar vind het ook niet perse verkeerd, pas bij mijn 2e kindje leerde ik dat wat voor de één geldt, voor de ander weer helemaal anders kan zijn.


Nee, zo'n kleintje in bed zou ik ook niet durven, stel je voor, dat je het verstikt! Maar naast je bed, op je kamer, dat kan al zoveel nabijheid geven. Het geluid van je ademhaling, etc.

meribel schreef:wat galateia schrijft over niet bezig zijn met wat een kindje allemaal moet kunnen, maar zijn eigen tijd gunnen daar ben ik het helemaal mee eens. Mijn 2e dochter kan nog niet los lopen ( is nu 20 maanden, loopt nu sinds een tijdje wel aan 2 handen en langs de tafels enzo ) en het consultatiebureau wou bij 1 jaar en 3 maanden al de fysio inschakelen! daar was ik het echt niet mee eens...laat dat kind lekker haar eigen tempo bepalen, zelf was ik ruim 2,5 toen ik pas ging lopen en mijn man ook...dus tsja...


Ja, ook dat soort dingen. Maar het is natuurlijk wel supermoeilijk: want wanneer is iets ECHT een probleem en wanneer is het gewoon het kindje.

Daarom zal niemand het ooit goed doen 8)
Zolang de aarde kinderen geeft
die morgen moeten sterven
teveel zijn in hun eigen land
zullen zij hun namen kerven
in het hart van een vreemde

Gebruikersavatar
meribel
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3878
Lid geworden op: 24 jan 2011 14:15

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor meribel » 15 mei 2011 21:16

- kindje past gewoon niet op onze kleine slaapkamer, bij de oudste had ik nog wel de deuren open toen die een baby was, dan kon ik haar horen. Maar bij mijn jongste, tsjonge, als baby sliep ze al zo onrustig dat ik beide deuren dicht deed juist...
- ja dat is lastig, denk toch vooral naar je gevoel luisteren en bij mij helpt het om even mijn eigen moeder te bellen, die heeft veel ervaring en als zij het ook met me eens is dan volg ik zeker mijn eigen gevoel.

Galateia
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3825
Lid geworden op: 20 apr 2007 11:54

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor Galateia » 15 mei 2011 21:20

O, maar even voor de duidelijkheid: ik vind helemaal niet dat elk kindje bij ouders op de kamer moet slapen. Dan heb je mijn verhaal - en voorbeeld - verkeerd begrepen. Het gaat zeg maar het overstijgende idee er achter. Dus stel dat er slaapproblemen zijn, die bijna onoplosbaar zijn, zijn ze dan echt onoplosbaar, of mis je een behoefte van dat specifieke kind in een specifieke situatie? En dat dan zeg maar bij heel veel dingen toegepast.

Maar het is al laat 8)
Zolang de aarde kinderen geeft
die morgen moeten sterven
teveel zijn in hun eigen land
zullen zij hun namen kerven
in het hart van een vreemde

Gebruikersavatar
meribel
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3878
Lid geworden op: 24 jan 2011 14:15

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor meribel » 15 mei 2011 21:26

oh, aha, ja ik begrijp je punt, maar vind het lastig daar op te antwoorden....elk probleem heeft een oorzaak natuurlijk, maar soms kan het echt onmogelijk zijn om daar achter te komen of kom je er nooit achter en groeien ze er gelukkig overheen. ( bijv. als een slaapprobleem uiteindelijk een medische oorzaak blijkt te hebben )

trijntjejohanna
Generaal
Generaal
Berichten: 5718
Lid geworden op: 24 sep 2002 08:24

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor trijntjejohanna » 15 mei 2011 21:31

Hier sliep Milan al vrij snel op zn kamer.. dat ' hoorde' zo.. Matteo heeft 9 maand naast ons bed geslapen.. en Manoël slaapt al 9maand IN ons bed :wink: ik wou dat ik dat bij die andere 2 ook gedaan had.. Manoël valt nog niet in slaap zonder mij, maar ach dat komt wel...als hij dat fijn vindt dan lig ik even 5-10 minuten bij hem, dan slaapt hij en ga ik weer naar beneden

Galateia
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3825
Lid geworden op: 20 apr 2007 11:54

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor Galateia » 15 mei 2011 21:36

@meribel: Ja, maar ik kan me weleens verbazen over opmerkingen als die van liefie. Ze weten nu al, dat hun kindje vanaf dag 1 direct helemaal alleen op het eigen kamertje zal slapen. Want dat vinden ze zeer belangrijk. En ik hoop heel erg, dat het lukt, daar niet van. Maar wat als het niet lukt? Zou er bij zulke stelligheid ruimte zijn voor diepere behoeftes van het kindje, die misschien wel heel anders kunnen uitvallen? (Niet dat ik daar nou specifiek bij jou aan twijfel, hoor, liefie, maar ik werd er door aan het denken gezet). Kindjes moeten zoveel om in ons leven en leefpatroon te passen.
Zolang de aarde kinderen geeft
die morgen moeten sterven
teveel zijn in hun eigen land
zullen zij hun namen kerven
in het hart van een vreemde

Galateia
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3825
Lid geworden op: 20 apr 2007 11:54

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor Galateia » 15 mei 2011 21:37

trijntjejohanna schreef:Hier sliep Milan al vrij snel op zn kamer.. dat ' hoorde' zo.. Matteo heeft 9 maand naast ons bed geslapen.. en Manoël slaapt al 9maand IN ons bed :wink: ik wou dat ik dat bij die andere 2 ook gedaan had.. Manoël valt nog niet in slaap zonder mij, maar ach dat komt wel...als hij dat fijn vindt dan lig ik even 5-10 minuten bij hem, dan slaapt hij en ga ik weer naar beneden


Waarom wilde je, dat je dat bij die andere twee ook gedaan had? Ik ben daar erg benieuwd naar.
Zolang de aarde kinderen geeft
die morgen moeten sterven
teveel zijn in hun eigen land
zullen zij hun namen kerven
in het hart van een vreemde

trijntjejohanna
Generaal
Generaal
Berichten: 5718
Lid geworden op: 24 sep 2002 08:24

Re: Refowebkids deel 13

Berichtdoor trijntjejohanna » 15 mei 2011 21:39

Ten eerste omdat ik een stuk minder vermoeid ben nu ik het zo doe.. en ten tweede omdat ik het heel fijn vind om zo samen te slapen.. als we een heeeeele grote slaapkamer hadden, zou ik wel met zn 5en willen slapen :mrgreen: :lol:


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten