hoe werkt dat? beroepen en bedanken

[meribel]

schelpje

Lijkt me soms moeilijk voor een echtgenote. Dan hoop je misschien stiekem dat je man ervoor bedankt, omdat je echt niet naar die woonplaats wilt, of een lelijke pastorie krijgt, het is soms echt inleveren denk ik.

stiekem hopen? Neem aan dat je dat als vrouw gewoon samen met je man bespreekt en overlegt ( en over bid ) enzo.
en inleveren om een lelijke pastorie? Wat maakt dat nou uit, als je kan slapen, kan koken, kan wonen, wanneer is een huis lelijk?
en wat is inleveren?
zelf heb ik er iig nog nooit een dominee of zijn vrouw zo over horen praten.( maar goed, dat ligt misschien aan mij )

[schelpje3]

stiekem hopen? Neem aan dat je dat als vrouw gewoon samen met je man bespreekt en overlegt ( en over bid ) enzo.
en inleveren om een lelijke pastorie? Wat maakt dat nou uit, als je kan slapen, kan koken, kan wonen, wanneer is een huis lelijk?
en wat is inleveren?
zelf heb ik er iig nog nooit een dominee of zijn vrouw zo over horen praten.( maar goed, dat ligt misschien aan mij )

Ja snap ik, maar je kunt in jezelf iets denken wat je niet hardop durft uit te spreken. Of heb jij dat nooit ?
En de overgang van een mooie vrijstaande pastorie met leuk uitzicht naar een klein huis in een smalle straat, kan een behoorlijke overgang zijn !

[meribel]

tuurlijk, ik hoop wel eens stiekem dat mijn man uit zichzelf de vuilnisbak buiten zet, , maar werkt beter om te vragen.
maar serieus, ik bedoel met stiekem hopen betreft dit onderwerp dat bij zo'n grote beslissing een domineesvrouw gewoon open kaart speelt met haar man.
en tsja, van een vrijstaande pastorie naar een rijtjes huis...in de randstad zijn huizen nu eenmaal een stuk duurder, zou een dominee echt daarom een beroep niet aannemen?

[schelpje3]

tuurlijk, ik hoop wel eens stiekem dat mijn man uit zichzelf de vuilnisbak buiten zet, , maar werkt beter om te vragen.
maar serieus, ik bedoel met stiekem hopen betreft dit onderwerp dat bij zo'n grote beslissing een domineesvrouw gewoon open kaart speelt met haar man.
en tsja, van een vrijstaande pastorie naar een rijtjes huis...in de randstad zijn huizen nu eenmaal een stuk duurder, zou een dominee echt daarom een beroep niet aannemen?

Ik hoor wel eens wat minder fijne verhalen, helaas
Maar ik denk dat zeker 98% van de predikanten hier heel integer mee omgaat. Zoals het moet dus.
Maar ik bedoelde met stiekem hopen: je gunt je man zo die nieuwe baan, dat zeg je hardop, maar stiekem hoop je dat het niet doorgaat, want dan is hij zo vaak en lang van huis. Zoiets, snappie ?
Het zal ongetwijfeld best wel eens zo gaan met een domineesvrouw, fijn dat je man een beroep krijgt, maar o nee he, niet daar.
Ik heb wel eens een boek gelezen van een predikantsvrouw, ben even de titel kwijt.
Was heel open geschreven, over haar worstelingen, haar egocentrisme, later als haar man ziek wordt en zelfs overlijdt, beseft ze hoeveel tijd ze heeft verkwanselt met haar negatieve houding en denken.

[henkie]

Vraag het de dominee!

http://refoweb.nl/vragenrubriek/2395/al ... deze-niet/

http://refoweb.nl/vragenrubriek/1900/28 ... -voor-een/

http://refoweb.nl/vragenrubriek/16045/r ... predikant/

http://refoweb.nl/vragenrubriek/777/wat ... bt3f-2829/

[Janvanverweg]

bedankt voor alle antwoorden.
mag ik een vervolg vraag stellen; als een predikant benaderd wordt, overlegd hij dan met zij kerkeraad, heeft hij andere raadgevers of is het puur een zaak tussen hem (zijn partner) en God?

het valt me in de antwoorden ook op dat er veel nadruk op de prediking ligt. worden er nog naar andere zaken gekeken voordat er beroepen wordt? welke en hoe wordt dat beoordeelt? het ambt is toch veel breder dan alleen preken. ook is het geen vak waarin je bekwaam moet zijn, maar toch eerder een roeping waar de predikant als geheel (ook in zijn vrije tijd) van belang is. ik zeg het misschien wat gek, maar ik bedoel dat een predikant die vaktechnisch heel goed is maar in zijn vrije tijd steevast ladderzat achter de dames aanzit m.i. niet snel beroepen zal worden dus waar wordt nog meer op gelet en staat dat in de moderne vrijgevochten cultuur onderdruk?

[meribel]

mijn ervaring is dat de nadruk op de prediking net zo groot is als de nadruk op andere zaken. Hoe is een dominee pastoraal, of stel je hebt een multiculti gemeente hoe past dat bij een dominee, heeft hij affiniteit met kinderen als het een kinderrijke gemeente is...nouja, ga zo maar door. Het is natuurlijk niet alleen prediking verre van dat. Maar het is natuurlijk wel fijn als de prediking je "ligt", maar dat is toch enorm persoonlijk. Wat de ene een aansprekende preek vind, vind de ander weer niks, dat heb je altijd. ( ken je dat gedicht van die dominee als schaep met 5 poten? )

en in je vrije tijd achter de vrouwen aan of alcoholist? ...ehh......

[Janvanverweg]

en in je vrije tijd achter de vrouwen aan of alcoholist? ...ehh.....

ik leg het er bewust heel dik bovenop. dit is iets wat niet door de beugel kan. maar inhoeverre wordt naar het leven van de predikant gekeken, en in hoeverre is dat nog door de maatschappij geaccepteerd? twee vragen die los van elkaar staan.

ooit heb ik wel een predikante in opleiding zien stage lopen die eruit zag als een zwerfster. mijn moeder zei dat ze hopte dat die nooit bij haar op huisbezoek zou komen. ze kon of wilde haarzelf niet verzorgen.
omdat er beroepen wordt is het dus mogelijk om zulke types te weren. ik las dat sommige kerken advertenties plaatsen; dit kan dan wel een probleem gaan opleveren.

alle antwoorden overdenkend, besef ik dat 'beroepen' ook bij ons gebeurt, maar dat we daar die woorden niet zo voor gebruiken.

[Petra777]

Vaak wordt er ook contact opgenomen met gemeenteleden van de betreffende dominee, om daar te vragen hoe zij hun dominee zien. En er wordt zeker ook gekeken naar zijn levensstijl, of zijn gaven passen bij de uitdagingen in de gemeente. Ik denk niet dat er daarbij gekeken wordt of de maatschappij accepteert dat je dat soort vragen mee laat wegen. In de kerk wil je een dominee die ook een voorbeeld is voor de gemeente.

Als iemand solliciteert, kan hij natuurlijk ook afgewezen worden, omdat hij niet bij de gemeente past.

naar wat voor gemeente ga je zelf?

[jaapo]

Dit is historisch: Een dominee bedankte voor een beroep en kondigde dat af: Hij had van God begrepen, dat hij nog hier moest blijven. De gemeente was zeer dankbaar en gaf zelfs een cadeau. Ongeveer 4 maanden later nam hij toch een beroep aan naar een andere gemeente. Zoiets zou tegenwoordig niet gauw meer gebeuren.

[Petra777]

waarom niet?

[Riska]

Binnen de PKN kan een dominee beroepen worden na vier jaar, maar dat gebeurt zelden.
Simpel omdat het eigenlijk te kort is. Er is toch ongeveer wel een jaar nodig om een beetje de gemeente te leren kennen.
Een beroepingscommissie bestaat uit alle soorten van mensen uit de gemeente. Van jong (plm. 18, 19 jaar) tot oud, van ambtsdragers tot "gewone" gemeenteleden.
Die commissie gaat horen en heeft na de dienst een gesprek met de betrokken predikant. Er wordt verslag uitgebracht aan de kerkenraad en aan de gemeente. Soms komt een predikant een keer preken, soms ook niet. Er zijn meerdere gesprekken met de betrokken predikant. En dan wordt besloten tot beroepen. Waarbij meestal al min of meer bekend is of hij het aanneemt.
Binnen de Gereformeerde Kerk /PKN is dat een normale gang van zaken.

Natuurlijk beschouwt de predikant het als een roeping. Maar de andere kant van de medaille is ook het gezin. Die kunnen er ook niks aan doen dat pa dominee is... Er wordt dus vaak ook - als ze wat groter zijn - overleg gepleegd met kinderen. En soms wordt gewoon rekening gehouden met vakanties - een goede tijd van overstap naar een nieuwe school voor kinderen. De predikant heeft als zodanig ook verantwoordelijkheid naar het gezin toe.

[TheKeimpe]

@Janvvw:
Binnen de GerGem gaat het opstellen van het tweetal (waar de manslidmatenvergadering over mag beslissen) als volgt, ik ga even uit van een kerkenraad van 10 man:

Op een kerkenraadsvergadering deelt de scriba (secretaris) van de kerkenraad een lijst uit met alle predikanten die beroepen kunnen worden (criteria, zie mijn vorige posting). Hieruit kiest ieder kerkenraadslid er twee. Deze komen op een grote lijst met dus minimaal 2 (ze kiezen allemaal dezelfde twee) en maximaal 20 (ze kiezen allemaal twee verschillende predikanten) predikanten.
Uit deze lijst wordt een nieuwe stemming gehouden. Hoe dit exact gaat weet ik niet, maar op den duur blijven er twee predikanten over met meer dan de helft van de stemmen. Dus minstens 6 in dit geval.

Wat heel belangrijk is: er wordt NIET overlegd tussen de kerkenraadsleden over de kandidaatstelling. Ieder handelt voor Gods aangezicht naar dat hij denkt dat goed is voor de gemeente.

Een paar uitzonderingen:
- Ik weet dat er gemeentes zijn met aanvullende criteria, een bepaalde gemeente beroept bijvoorbeeld geen predikanten van boven de (vijfen)zestig.
- Als er kandidaten van de theologische school komen, worden deze soms ook allemaal op x-tal gezet. Een paar jaar terug waren het er drie, en toen hadden veel gemeenten een drietal. Dit is echter geen verplichting. Een gemeente kan ook maar twee, één of zelfs helemaal geen kandidaten op tweetal zetten. Dat is dan GEEN keuze van de kerkenraad als geheel, maar het is dan een gevolg van de bovengenoemde procedure. Er is dan blijkbaar een meerderheid in de kerkenraad die deze kandidaten niet geschikt acht als predikant voor de gemeente. (En daarin kan ik ze soms geen ongelijk geven...)

[pannenkoek]

@ The keimpe schreef:
Op een kerkenraadsvergadering deelt de scriba (secretaris) van de kerkenraad een lijst uit met alle predikanten die beroepen kunnen worden (criteria, zie mijn vorige posting). Hieruit kiest ieder kerkenraadslid er twee. Deze komen op een grote lijst met dus minimaal 2 (ze kiezen allemaal dezelfde twee) en maximaal 20 (ze kiezen allemaal twee verschillende predikanten) predikanten.
Uit deze lijst wordt een nieuwe stemming gehouden. Hoe dit exact gaat weet ik niet, maar op den duur blijven er twee predikanten over met meer dan de helft van de stemmen. Dus minstens 6 in dit geval.

Dat ieder kerkenraads lid er twee kiest, vind ik wel goed. Wat ik altijd begrijp maken ze een groslijst.
Uit die lijst kun je kiezen, maar om nu iedereen 5 op die lijst te laten zetten.... Als je met een grote kerkenraad bent kan het lang duren. Uit die groslijst lijst kiezen ze wel een tweetal.
Soms zijn ze met een aantal stem ronden al klaar. Maar ze kunnen er ook 6 of 7 of meerdere keren over doen, net zo lang totdat ze een tweetal hebben.

Als de predikant preekt in de gemeenten krijgt de kerkenraad een indruk van hem. Dus het is te begrijpen dat niet alle predikanten op tweetal komen. De ene past nl beter bij de gemeente dan de ander.

[Janvanverweg]

allemaal bedankt,
mijn nieuwsgierigheid is bevredigd
ik ben bewust geworden dat ik deels naar een bekende weg vroeg, ik herkende de processen die beschreven werden.

ik ben eigenlijk best heel blij met dit topic!
het zoeken van een nieuwe herder wordt in alle gevallen heel integer, vol gebed en verwachtig op God's leiding gedaan.
hier en daar was een vraag naar de integriteit van afgewezen beroepingen. de beschreven incidenten kwamen niet verkeerd op mij over. predikanten hebben ook en misschien wel allereerst een verantwoording voor hun gezin. er kunnen financiele verplichtingen zijn die onontkoombaar zijn. als een predikant daar geen rekening mee houdt en zo dus zijn huis niet goed bestuurt, dan is hij onwaardig om een gemeente te leiden.