Janvanverweg schreef:Elbert is er in handelingen 16 sprake van een literaire vorm of niet.
Ik heb in mijn antwoord al aangegeven waarom deze vraag niet relevant is. Het woord oikos betekent iemands hele huisgezin, all inclusive.
Janvanverweg schreef:Het bad der wedergeboorte zonder wedergeboorte, het afwassen der zonde zonder bekering ; daar val ik over. de babydoop komt niet met deze teksten overeen. dat beargumenteer ik , maar ook daar ga je niet op in.
1. Je kunt niet zeggen dat deze kinderen niet wedergeboren zijn. Er zijn meerdere voorbeelden uit de Bijbel te geven waaruit blijkt dat mensen God van hun vroegste jeugd af dienen: David, Samuel, Johannes de Doper enz.. Dus het feit dat jij niets ziet, wil nog niet zeggen dat iets er niet is. Wat je ziet is niet de maatstaf.
2. Al wat de door jouw geciteerde teksten aantonen, is dat voor volwassenen geldt dat van hen belijdenis van het geloof gevraagd wordt alvorens ze gedoopt kunnen worden. Dat onderschrijf ik helemaal. Deze teksten bewijzen echter niet dat dit ook voor de kinderen van de volwassenen geldt. De kinderen moeten we beoordelen op waar ze op beoordeeld kunnen worden:
A) horen ze bij de Gemeente of niet?
B) zijn ze in Gods verbond begrepen?
C) is God ook de God van de kinderen van de Gemeente?
enz.
Op basis van het antwoord op die vragen worden onze kinderen gedoopt (en in jouw gemeente dus niet).
3. Ik ben het met je eens dat doop, geloof, wedergeboorte, bekering enz. bij elkaar horen. Daarom ben ook ik tegen valse gerustheid. De doop is geen briefje waarop staat "slaap maar lekker en bekommer je niet meer om God". De doop is juist een bewijs dat God het volste recht op je heeft, helemaal en compleet. Daarom verwachten we als christelijke gemeente vruchten van geloof en bekering bij gedoopte kinderen (niet alleen bij hen trouwens, maar bij alle gedoopten). Niet alleen omdat Hij toezegt dat bij hen te willen werken (en hen daartoe onder de invloedssfeer van de Heilige Geest brengt), maar ook omdat Hij van hen eist dat ze in hem geloven en zich daadwerkelijk bekeren.
Janvanverweg schreef: je prbeert weer de zaak af te leiden. ik heb het hier over een specifiek punt waarin ze een verkeerd inzicht hebben en vandaaruit handelen. dat handelen vindt jij dus geen probleem. wel ik wel.
De voorbeelden van de kerkvaders die ik heb gegeven, waren om aan te tonen dat het dopen van kinderen praktijk was in de tweede eeuw. Uit hun summiere opmerkingen hierbij kunnen we trouwens opmaken dat zij niet de bedenkers hiervan waren. Jij bent het die deze praktijk als verkeerd betitelt op basis van jouw theologische conclusies. Gezien het feit dat nogal wat de kerkvaders uit de tweede eeuw de apostelen en hun opvolgers persoonlijk gekend hebben, is de kans groter dat jij op dit specifieke punt een verkeerd inzicht hebt. Daarmee stel ik overigens de traditie niet boven het Woord, maar relativeer ik wel jouw interpretatievermogen.
Janvanverweg schreef:gelooft een kind van een gelovige dan en een kind van een ongelovige niet? waar baseer je dat op???
Het gaat hier niet zozeer om daadwerkelijk geloven als wel om de vraag waarin je begrepen bent: Gods gemeente of daarbuiten. Om een beeld uit het Oude Testament te gebruiken: het maakte nogal wat verschil of je in Exodus een kind was in het volk Israël of het volk Egypte. Van de kinderen van Israël werden de eerstgeborenen in Ex. 12 behouden, de eerstgeboren kinderen van Egypte stierven. Nu zal dit voorbeeld wel niet bij je in de smaak vallen, omdat het het Oude Testament betreft en er vaak moeiteloos "niet op ons van toepassing" bij wordt geroepen, maar we moeten ons bedenken dat de apostel Paulus er geen moeite mee heeft om in dit zelfde bijbelboek (de doortocht door de Rode Zee) een beeld te zien van de doop (in 1 Kor. 10:2) en dat als waarschuwend voorbeeld aan de gedoopte gemeente voor te houden. O ja, ook in dat beeld waren de kinderen van Israël (tot de kleinsten toe) dus gedoopt: in de wolk en in de zee.
boer schreef:De doop zelf is helemaal geen belofte, maar een gemoedstoestand, die valse gerustheid bewerkstelligt.
Als dat zo is, laat je dan maar niet dopen.

Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)