De doop in de knoop (en waarom er belijdenis gedaan wordt)

[elbert]

Je bedoelt zoiemand als bijv. Luther en Calvijn!

Nee, Jan van Leiden.
(een wilde tijd, die 16e eeuw ).

U bent het eens met in het artikel met Ds. P. Verhoeff, synodepreses van de PKN

Ik ben het eens met Voor dr. ir. Jan van der Stoep, lector religie in media en publieke ruimte aan de Christelijke Hogeschool Ede

Ik zie geen tegenstelling tussen beiden.

[schelpje3]

Vorige week was ik bij een vriendin, zij is evangelisch. Bij haar in de kerk waren diverse jongeren gedoopt. Ik begrijp dat je als baby wordt opgedragen en als jongere kun je ervoor kiezen wederom gedoopt te worden. En dat er getuigenissen van die jongeren zijn. Mijn vriendin vertelde met zoveel enthousiasme hierover. Er was er eentje die zijn ouders met name bedankte, voor de christelijke opvoeding en allemaal hadden ze bewust deze stap gemaakt. Het is te vergelijken met onze belijdenis.
Maar dat is dan heel wat intogener ! Geen getuigenissen, of zelden dan.
Maar ik spreek naderhand geen gemeenteleden die daar zo enthousiast over zijn.

[Janvanverweg]

De ellende waar bijv. dit artikel over spreekt, wordt niet veroorzaakt door "de verbondsgedachte", maar door de secularisering, lossere kerkelijke binding en ontkerkelijking. Daar liggen tegenwoordig de fronten. En verder is de Bijbelse opvatting over het verbond natuurlijk helemaal niet verwarrend. Het is in elk geval niet zo dat sinds de jaren 60 van de vorige eeuw honderdduizenden mensen de kerk vaarwel hebben gezegd omdat ze de "verbondsgedachte" niet meer begrepen. Integendeel, dat kwam door het verlichtingsdenken dat sinds die jaren is doorgebroken en zijn duizenden heeft verslagen.
Hoe de lossere binding tussen doop en belijdenis voorkomen kan worden? Door een goede christelijke opvoeding, m.n. ook het voorleven door de ouders van hoe het is om met God te leven. Dat werkt aanstekelijk. Een andere oplossing is er niet. Er is niets zo funest voor het geloofsleven van de kinderen, als wanneer de ouders zelf geen vitaal geloof hebben.

secularisatie etc is het gevolg, niet de oorzaak! het verbondsdenken maakt van gelven een automatisme. je hoort er bij en je past je aan aan de groeps gedragscode (doop belijdenis avondmaal). met de verlichting begonnen de mensen te denken! en daarmee werd het automatisme doorbroken. waarom wil ik bij die groep horen? waarom zou ik me comformeren zonder dat iemand mij duidelijk maakt waarom?
De uitverkiezing helpt hier ook niet echt. (ik ben daar sinds kort wat in gaan lezen.) hoofdstuk 1 art 6:

".. Volgens dit eeuwig besluit vermurwt en buigt Hij genadig de harten van de uitverkorenen om te geloven, hoe hard zij ook zijn;maar hen die niet zijn uitverkoren, laat Hij naar zijn rechtvaardig oordeel in hun slechtheid en hardheid.."

een kerk die een gewoonte is geworden, een generatie die leert nadenken en zich vrijvecht van gezapigheid en een -in mijn ogen- een dordste vrijbrief om wild te leven totdat je misschien door god in de haren gegrepen wordt. (ik hoop dat ik dit artikel verkeerd begrijp!)

met de conclusie ben ik het wel eens. een levend geloof voorleven, overvloeiend van geestelijk vrucht( b.v. vreugde), een geloof dat op God vertrouwd in financien en geen zwartwerk accepteerd, etc. en een dusdanig begrepen geloof dat utgelegd kan worden. 'vraag dat de dominee maar' is sinds 1960 een zwaktebod. (en de dominee van de betrokkene heeft slecht werk geleverd, zijn opdracht is immers om discipelen te maken, niet om toehoorders die van hem afhankelijk zijn!)
over het verwarrende noemde ik een paar voorbeelden die helegaar niets van doen hebben met invloeden van buiten de kerk!

In de meerderheid van kerken (zeker getalsmatig qua leden) geldt echter nog steeds dat het gaat om een beleden persoonlijk geloof en niet om iets anders. Dat is de lijn die al sinds de Reformatie (en daarvoor) wordt aangehouden.

ik ben blij om dat te lezen, de geciteerde stukken deden het tegeovergestelde voorkomen. is dit een persoonlijke aanname, of staat daar onderzoek tegenover? de vragen die op deze site gesteld worden, is dat de spreekwoordelijke ijsberg of is van een boom een bos maken? optimus stelt al

Met conformatie is niets mis, iedereen conformeert zich aan de groep waar hij of zij bijhoort

voor hem is de verwording van 'geloof belijden' tot 'volledig lid worden' dus kennelijk niet ze relevant. Maar misschien is hij RKK waar je door de kinderdoop al gered wordt.

De woordkeus is in elk geval niet gelukkig: het "echte" belijdenis doen, is geen goede uitdrukking. Overigens was het in de tijd van de Reformatie zo dat mensen op hun 12e/13e/14e al belijdenis deden en vanaf die tijd als belijdende leden golden. Misschien dat we daar weer naar terug moeten.
Verder is het natuurlijk wel zo dat belijden iets is dat niet beperkt is tot een keertje "ja" zeggen voor in de kerk. Belijden is iets dat we ons hele leven hebben te doen.

het is niet mijn woordkeus, maar ik viel er wel over. het is tekenend dat door dat ene woordje het hele belijdenis doen ontdaan wordt van 'geloven' (dat doe je nl. al als prepuber een eerste 'fase-tje' doet (uit ontzetting met opzet overtrokken )
Waar in de belijdenis geschriften of formulieren staat iets over het belijdenis doen. ik kon zo snel niets vinden.
wel weer met je conclusie eens, belijden dien we ons hele leven te doen. vandaag nog les over gegeven: ons eerste getuigenis is de vrucht op ons leven, ons tweede getuigenis is ons Godsvertrouwen als het op voor ons ongemakkelijke keuzes aankomt. (mat 22:39)
en pas ons derde getuigenis is onze uitleg waarom we zo zijn. ons belijden zonder de eerste twee getuigenissen is krachteloos zonder de eerste twee.

[Riska]

Vorige week was ik bij een vriendin, zij is evangelisch. Bij haar in de kerk waren diverse jongeren gedoopt. Ik begrijp dat je als baby wordt opgedragen en als jongere kun je ervoor kiezen wederom gedoopt te worden. En dat er getuigenissen van die jongeren zijn. Mijn vriendin vertelde met zoveel enthousiasme hierover. Er was er eentje die zijn ouders met name bedankte, voor de christelijke opvoeding en allemaal hadden ze bewust deze stap gemaakt. Het is te vergelijken met onze belijdenis.
Maar dat is dan heel wat intogener ! Geen getuigenissen, of zelden dan.
Maar ik spreek naderhand geen gemeenteleden die daar zo enthousiast over zijn.

Kinderen die als baby zijn opgedragen worden niet wederom gedoopt. Zij zijn op dat moment niet gedoopt. Het geven van een getuigenis is in Evangelische kringen gewoon.
Binnenkort doen er in de Gereformeerde Bondsgemeente in mijn woonplaats een aantal jongeren Belijdenis. Dat wordt in huiselijke kring wel gevierd en ook door de jongeren zelf.

Nu even mijn eigen gemeente: PKN-Gereformeerd/gefedereerd met een Hervormde Wijkgemeente die niet tot de "Bonders" behoort. Kinderen mogen sinds 1996 binnen de Gereformeerde kerk aan het Avondmaal en de laatste jaren was dat ook geen probleem bij de Hervormde wijkgemeente.
Kinderen worden als baby gedoopt en gehoopt en gebeden wordt dat zij, als antwoord op die Doop volwassen geworden Belijdenis doen. Ja, dan word je ook lid van de PKN. Want de kerk waarin je Belijdenis van je geloof doet neemt ook de pastorale zorg op zich. Je bent niet meer 'alleen', je maakt deel uit van die speciale gemeente.
Natuurlijk is het Belijdenis-doen een momentopname. Maar dat geldt voor iedereen. Of je nu 18 of 100 bent - het blijft noodzakelijk dat je voor jezelf telkens weer stil staat bij het gehalte van je geloof.

[schelpje3]

Vorige week was ik bij een vriendin, zij is evangelisch. Bij haar in de kerk waren diverse jongeren gedoopt. Ik begrijp dat je als baby wordt opgedragen en als jongere kun je ervoor kiezen wederom gedoopt te worden. En dat er getuigenissen van die jongeren zijn. Mijn vriendin vertelde met zoveel enthousiasme hierover. Er was er eentje die zijn ouders met name bedankte, voor de christelijke opvoeding en allemaal hadden ze bewust deze stap gemaakt. Het is te vergelijken met onze belijdenis.
Maar dat is dan heel wat intogener ! Geen getuigenissen, of zelden dan.
Maar ik spreek naderhand geen gemeenteleden die daar zo enthousiast over zijn.

Kinderen die als baby zijn opgedragen worden niet wederom gedoopt. Zij zijn op dat moment niet gedoopt. Het geven van een getuigenis is in Evangelische kringen gewoon.
Binnenkort doen er in de Gereformeerde Bondsgemeente in mijn woonplaats een aantal jongeren Belijdenis. Dat wordt in huiselijke kring wel gevierd en ook door de jongeren zelf.

Nu even mijn eigen gemeente: PKN-Gereformeerd/gefedereerd met een Hervormde Wijkgemeente die niet tot de "Bonders" behoort. Kinderen mogen sinds 1996 binnen de Gereformeerde kerk aan het Avondmaal en de laatste jaren was dat ook geen probleem bij de Hervormde wijkgemeente.
Kinderen worden als baby gedoopt en gehoopt en gebeden wordt dat zij, als antwoord op die Doop volwassen geworden Belijdenis doen. Ja, dan word je ook lid van de PKN. Want de kerk waarin je Belijdenis van je geloof doet neemt ook de pastorale zorg op zich. Je bent niet meer 'alleen', je maakt deel uit van die speciale gemeente.
Natuurlijk is het Belijdenis-doen een momentopname. Maar dat geldt voor iedereen. Of je nu 18 of 100 bent - het blijft noodzakelijk dat je voor jezelf telkens weer stil staat bij het gehalte van je geloof.

Maar wordt er bij jullie door de jongeren dan een getuigenis afgelegd ?
Bij ons is dat helemaal niet aan de orde, bang dat de mens teveel aan zijn eer komt, ipv de Heere.
Maar ik heb het wel een keer meegemaakt, dat 2 jonge mannen belijdenis deden en een kort woord mochten spreken hoe ze daartoe gekomen waren. Het raakte me heel erg. Want dan hoor je van de mensen persoonlijk hun keuze. En God kreeg wel degelijke ALLE eer ! Ik snap de angst wel, maar dat kun je van tevoren even bevragen. Trouwens, dominee zal zijn catechesanten toch wel kennen ?

[Janvanverweg]

Christus heeft zelf gezegd: "Laat de kinderen tot Mij komen." en dan is het nogal aanmatigend dat kerkbesturen kinderen botweg de toegang tot Hem menen te kunnen weigeren (wellicht op grond van Paulus' opmerking aangaande het zich een oordeel eten

mogen ook moslimkindertjes die perongeluk de kerk kwamen bekijken aan het avondmaal? Jezus zegt immers: "laat de kinderen tot mij komen." beetje flauw misschien, maar die tekst wordt zo vaak te onpas uit verband gerukt! is geloof geen voorwaarde meer voor het avondmaal? er wordt gedoopt zonder dat er bij de baby geloof is, avondmaal gevierd zonder geloof op grond van een misplaatste tekst en belijdenis gedaan om bij de club te horen. het zal toch niet zo wezen!!!! Christus is in dit plaatje totaal afwezig! de kerk heeft zijn plaats ingenomen! (maar ja, de verbondsleer geeft daar ook aanleiding toe)

Een doe-het-zelf-gelovige is een figuur dat op grond van de Bijbel de kerkelijke gemeente te vuur en te zwaard gaat belasteren. We hebben er hier op Refoweb meer dan genoeg van gehad en meer dan genoeg van

ik zou dat eerder een Donquichotte noemen
maar geen enkele gelovige belasterd 'de gemeente', hooguit een vorm van gemeente zijn. maar misschien zijn er wel die een vorm tot norm verheffen en de andere gemeenten lasteren als afvallig en ondermaats. in dat geval: DOE HET ZELF GELOVIGE!!

Er is een aantoonbaar verschil tussen profeten en wannabe-profeten. Een profeet is door God gezonden, een willekeurige Bijbellezer is daarmee niet te vergelijken.

Hoe toon je het aan? in het OT werden profeten gedood, verguisd, gevangen gezet etc. en toch waren ze door God gezonden. Profeten blijven op misstanden hameren, totdat er bekering komt.
zou het kunnen zijn dat b.v. kinderdoop een misstand is en dat God profeten stuurt om dat te corrigeren? hoe kan je aantonen dat het niet zo is? wie waren Amos en elija; waren die meer dan een 'willekeurige' boeren?
geloof je de bijbel niet als die zegt dat jongelui zullen profeteren; wat zijn jongelui nou meer dan willekeurige bijbellezers?

opzichzelf zijn 'doe het zelf' en 'bijbellezer' eretitels! de 'verguisden onderzoeken zelf de schriften! geen klakkeloos aannemen, zonder het op waarheid te toetsen. bijzonder triest dat er mensen zijn die denken dat dit denigrerende termen zijn!

[Janvanverweg]

Maar wordt er bij jullie door de jongeren dan een getuigenis afgelegd ?
Bij ons is dat helemaal niet aan de orde, bang dat de mens teveel aan zijn eer komt, ipv de Heere.
Maar ik heb het wel een keer meegemaakt, dat 2 jonge mannen belijdenis deden en een kort woord mochten spreken hoe ze daartoe gekomen waren. Het raakte me heel erg. Want dan hoor je van de mensen persoonlijk hun keuze. En God kreeg wel degelijke ALLE eer ! Ik snap de angst wel, maar dat kun je van tevoren even bevragen. Trouwens, dominee zal zijn catechesanten toch wel kennen ?

waarom die angst? belijdenis is toch getuigen dat je je vertrouwen in Christus stelt! het is toch getuigen van je geloof (en daardoor je doop bevestigen)?
als van de belijdenisgangers niet vertrouwd wordt dat ze van hun geloof zullen getuigen, wat is de belijdenis dan???????
onder de heidenen worden we continu gepressed om te getuigen, maar in de kerk wordt het als een gevaar gezien.
terecht maakt een getuigenis indruk! het is een waar en persoonlijk verslag hoe God in een leven het verschil maakt. mensen komen tot geloof op het horen van getuigenissen, laten we het verbieden. een simpel 'ja' op formele vragen is immers genoeg? belijdenis is zo tot een sacrament verworden.
angst als leidraad in de kerk... 1 joh 4:16-18 zou in die kerken onderwezen moeten worden!
ik ben werkelijk overdonderd dat angst in de kerk kan regeren? waar is de Heilige Geest?
hoe kan het zijn dat er wantrouwen heerst? waar is 1 kor 13 in die kerken. wordt er niet gehoopt dat God verheerlijkt wordt door de pasbekeerden? dit kan toch niet waar wezen?
Schelpje, ik wil je niet aanvallen of voor het blok zetten, maar hoe meer ik hierover nadenk hoe meer het me verbaast. als je blieft, zoek kontakt met je voorganger en vraag hem of het werkelijk angst is die doorslag geeft. laat het me spoedig weten, want mezelf kennende ga ik hier nachten van wakker liggen.

[Faramir]

Om even in je kikker beeldspraak te blijven: Calvijn en Luther hebben toch heel wat teweeg gebracht onder al die roomsen.

Vele roomschen weten net dat het protestantisme bestaat, en dan houd het vaak op. Laat staan in landen waar de roomsche Kerk de grootste gemeenschap is. Ook qua leer hebben Calvijn en Luther nauwelijks invloed gehad op de roomschen. En de invloed die ze dan wel gehad hebben zorgde veelal voor een averechts effect.

[Riska]

Maar wordt er bij jullie door de jongeren dan een getuigenis afgelegd ?
Bij ons is dat helemaal niet aan de orde, bang dat de mens teveel aan zijn eer komt, ipv de Heere.
Maar ik heb het wel een keer meegemaakt, dat 2 jonge mannen belijdenis deden en een kort woord mochten spreken hoe ze daartoe gekomen waren. Het raakte me heel erg. Want dan hoor je van de mensen persoonlijk hun keuze. En God kreeg wel degelijke ALLE eer ! Ik snap de angst wel, maar dat kun je van tevoren even bevragen. Trouwens, dominee zal zijn catechisanten toch wel kennen ?

Ik had het niet over mijn gemeente, maar over Evangelische kringen, waar een getuigenis heel gewoon is.
Het feit dat je zelf al aangeeft dat het je raakte dat twee jonge mannen een kort woord mochten spreken over hun persoonlijke keuze geeft al aan dat het koudwatervrees is dat iemand teveel eer krijgt ipv van de Heer.
Het is volstrekte onzin.

[1a2b3c]

Om even in je kikker beeldspraak te blijven: Calvijn en Luther hebben toch heel wat teweeg gebracht onder al die roomsen.

Vele roomschen weten net dat het protestantisme bestaat, en dan houd het vaak op. Laat staan in landen waar de roomsche Kerk de grootste gemeenschap is. Ook qua leer hebben Calvijn en Luther nauwelijks invloed gehad op de roomschen. En de invloed die ze dan wel gehad hebben zorgde veelal voor een averechts effect.

Ik bedoelde alleen maar te zeggen dat die twee (Luther en Calvijn) niet met z'n tweeën zijn gebleven als twee kikkers bij de vijver, ze hebben heel wat aanhangers en bekendheid gekregen. (pas nog het jaar van Calvijn)
Maar vat het niet zo op dat het voor mij Luther en Calvijn zijn, ik hou het bij de Bijbel alleen, en andere dingen gebruik ik voor zover Bijbels.
Maar ook al is het maar een kleine minderheid, het gaat erom of iets waar is of niet.

Getuigenis geven, belijdenis doen Rom.10:10 Want met het hart gelooft men tot gerechtigheid en met de mond belijdt men tot zaligheid, het moet zeker een plaats hebben.
Maar niet alleen in de gemeente, we moeten een levend getuigenis zijn en op z'n tijd spreek je dat ook uit. Pred.8:5 ... Het hart van de wijze kent tijd en gelegenheid.

[elbert]

secularisatie etc is het gevolg, niet de oorzaak! het verbondsdenken maakt van geloven een automatisme. je hoort er bij en je past je aan aan de groeps gedragscode (doop belijdenis avondmaal). met de verlichting begonnen de mensen te denken! en daarmee werd het automatisme doorbroken. waarom wil ik bij die groep horen? waarom zou ik me comformeren zonder dat iemand mij duidelijk maakt waarom?

Secularisatie is het gevolg inderdaad, maar dan wel van het verlichtingsdenken (d.w.z. "ni Dieu ni maitre"). Zeggen dat het verbond (een voluit bijbelse term!) hier debet aan is, is mijns inziens hetzelfde als zeggen dat de Bijbel de schuld is van de secularisatie. Het wordt nog erger als je stelt dat door de Verlichting de mens pas is gaan denken. Daarmee zeg je eigenlijk dat de Verlichting nog een goede zaak is ook. Integendeel: het is ten diepste een van God los beweging, waarbij niet God maar de mens centraal wordt gesteld, met als gevolg individualisme, het nauw daaraan verbonden egoïsme en een aanslag op allerlei sociale verbanden (bijv. het huwelijk). Historisch gezien zijn de jaren 60 en de secularisatie sinds die tijd een rechtstreeks gevolg van de Verlichting. Zeggen dat het door verbondsdenken komt, is historisch gezien volstrekt onjuist. En verder zou het de christelijke kerk een eer moeten zijn dat het Bijbelse spreken over het verbond haaks staat op het individualisme van de Verlichting. In plaats daarvan hobbelt de evangelische beweging daar juist een aardig eindje in mee.
Verbondsdenken maakt van het geloven trouwens geen automatisme, een verwording van het verbondsdenken echter wel.

De uitverkiezing helpt hier ook niet echt. (ik ben daar sinds kort wat in gaan lezen.) hoofdstuk 1 art 6:

".. Volgens dit eeuwig besluit vermurwt en buigt Hij genadig de harten van de uitverkorenen om te geloven, hoe hard zij ook zijn;maar hen die niet zijn uitverkoren, laat Hij naar zijn rechtvaardig oordeel in hun slechtheid en hardheid.."

een kerk die een gewoonte is geworden, een generatie die leert nadenken en zich vrijvecht van gezapigheid en een -in mijn ogen- een dordste vrijbrief om wild te leven totdat je misschien door god in de haren gegrepen wordt. (ik hoop dat ik dit artikel verkeerd begrijp!)

Inderdaad, je leest dit artikel verkeerd. Om te begrijpen waar het in de Dordtse Leerregels om gaat, moeten we ons afvragen waar onze zaligheid vandaan komt. Komt die helemaal van God vandaan (zoals de gereformeerden zeggen), of moet de mens zelf ook nog iets meebrengen? Dat is de vraag die in dit belijdenisgeschrift beantwoord wordt. Een vrijbrief voor een wild leven is het allerminst, dat zeggen de opstellers zelf ook in het slotwoord:

Hieruit blijkt onmiskenbaar, dat zij - wie dit het allerminst paste - in strijd met alle waarheid, redelijkheid en liefde gehandeld hebben die het volk hebben willen wijsmaken:
(...)
- Zij (de leer van de uitverkiezing) brengt de mensen tot zondige zorgeloosheid, doordat zij zichzelf gaan wijsmaken, dat het voor het behoud van de uitverkorenen er niet op aankomt, hoe zij leven en dat zij daarom ook rustig allerlei afschuwelijke misdaden mogen bedrijven.
(...)
En zo is er nog veel meer, dat de gereformeerde kerken niet alleen niet belijden, maar ook van harte en vol afschuw verwerpen.

En verder geloven evangelischen toch ook dat God mensen verandert? Of vergis ik me nu?

In de meerderheid van kerken (zeker getalsmatig qua leden) geldt echter nog steeds dat het gaat om een beleden persoonlijk geloof en niet om iets anders. Dat is de lijn die al sinds de Reformatie (en daarvoor) wordt aangehouden.

ik ben blij om dat te lezen, de geciteerde stukken deden het tegeovergestelde voorkomen. is dit een persoonlijke aanname, of staat daar onderzoek tegenover?

Daar hoef ik niet zoveel onderzoek naar te doen.
De kerken waar het om een zgn. "historisch" geloof gaat (i.t.t. een persoonlijk geloof), zijn GG, GGiN en OGG (en nog wat kerken). In totaal hooguit 200.000 leden en hooguit 10% van protestants Nederland.

Waar in de belijdenis geschriften of formulieren staat iets over het belijdenis doen. ik kon zo snel niets vinden.

In de belijdenisgeschriften staat er niet zoveel over, omdat het doen van de geloofsbelijdenis bij de orde van de kerk hoort en een plaats heeft bij de sacramenten (doop en avondmaal). Belijdende leden zijn die leden die toegang hebben gekregen tot beide sacramenten. Daarvoor wordt in vrijwel alle kerken een openbare geloofsbelijdenis gevraagd.

[Bertiel]

Waar in de belijdenis geschriften of formulieren staat iets over het belijdenis doen. ik kon zo snel niets vinden.

In de belijdenisgeschriften staat er niet zoveel over, omdat het doen van de geloofsbelijdenis bij de orde van de kerk hoort en een plaats heeft bij de sacramenten (doop en avondmaal). Belijdende leden zijn die leden die toegang hebben gekregen tot beide sacramenten. Daarvoor wordt in vrijwel alle kerken een openbare geloofsbelijdenis gevraagd.

Maar wat is dan de Bijbelse grond om ambten en het aanzitten van het avondmaal te verbinden aan het doen van openbare belijdenis? Is het geen vervanging van het Roomse vormsel?

[elbert]

Maar wat is dan de Bijbelse grond om ambten en het aanzitten van het avondmaal te verbinden aan het doen van openbare belijdenis? Is het geen vervanging van het Roomse vormsel?

Wat betreft het tweede: ja, het is een vervanging van het vormsel (en dan wel in bijbelse zin). Wat betreft het eerste: ik neem aan dat ik niet hoef aan te tonen dat het in het openbaar belijden van het geloof bijbels is? Genoeg bijbelse voorbeelden, dacht ik zo.
Het doen van openbare geloofsbelijdenis is een formeel moment waarop voor iedereen zichtbaar is dat iemand ja zegt tegen het christelijk geloof (daarom gebeurt dat ook altijd tijdens een openbare eredienst). Daarmee neemt de gemeente zo iemand ook als volwaardig lid aan met alle rechten en plichten die daarbij horen. Informeel is het natuurlijk zo dat we altijd ons geloof dienen te belijden en dat is belangrijker dan dat ene moment.
De ambten zijn ook verbonden aan het beleden geloof.
Het bekende voorbeeld is wel Hand. 6:3: Zie daarom uit, broeders, naar zeven mannen uit uw midden, van wie men een goed getuigenis geeft, vol van de Heilige Geest en van wijsheid, die wij voor deze noodzakelijke taak zullen aanstellen.
En natuurlijk ook:
Hand. 14:23 En toen zij in elke gemeente door het opsteken van de handen voor hen ouderlingen gekozen hadden en onder vasten gebeden hadden, droegen zij hen op aan de Heere, in Wie zij nu geloofden.
Zie ook Titus 1:5-9 en 1 Tim. 3:1-13 over de voorwaarden om ouderling (opziener) of diaken te worden.

[Bertiel]

Maar wat is dan de Bijbelse grond om ambten en het aanzitten van het avondmaal te verbinden aan het doen van openbare belijdenis? Is het geen vervanging van het Roomse vormsel?

Wat betreft het tweede: ja, het is een vervanging van het vormsel (en dan wel in bijbelse zin). Wat betreft het eerste: ik neem aan dat ik niet hoef aan te tonen dat het in het openbaar belijden van het geloof bijbels is? Genoeg bijbelse voorbeelden, dacht ik zo.
Het doen van openbare geloofsbelijdenis is een formeel moment waarop voor iedereen zichtbaar is dat iemand ja zegt tegen het christelijk geloof (daarom gebeurt dat ook altijd tijdens een openbare eredienst). Daarmee neemt de gemeente zo iemand ook als volwaardig lid aan met alle rechten en plichten die daarbij horen. Informeel is het natuurlijk zo dat we altijd ons geloof dienen te belijden.
De ambten zijn ook verbonden aan het beleden geloof.
Het bekende voorbeeld is wel Hand. 6:3: Zie daarom uit, broeders, naar zeven mannen uit uw midden, van wie men een goed getuigenis geeft, vol van de Heilige Geest en van wijsheid, die wij voor deze noodzakelijke taak zullen aanstellen.
En natuurlijk ook:
Hand. 14:23 En toen zij in elke gemeente door het opsteken van de handen voor hen ouderlingen gekozen hadden en onder vasten gebeden hadden, droegen zij hen op aan de Heere, in Wie zij nu geloofden.
Zie ook Titus 1:5-9 en 1 Tim. 3:1-13 over de voorwaarden om ouderling (opziener) of diaken te worden.

Bedankt voor je antwoord, maar ik ben nog niet overtuigd. Heb de stukken waarna je verwees gelezen maar er wordt vooral gesproken over een goed getuigenis uit de werken en niet een mondelinge bevestiging. Deed me aan de bekende uitspraak van Franciscus van Assisi denken: we moeten getuigen, DESNOODS met woorden. Dus eerst uit de werken, en niet met het afleggen van openbare belijdenis.
Hoe zit het dan met het avondmaal? Waar staat in de Bijbel dat je eerst belijdenis moet hebben gedaan voor dat je deel mag nemen? En is het vormsel niet ontstaan ter vervanging van Bar Mitswa, wat een Joods traditie is? Verder ben ik de belijdenis van het geloof nog nergens tegengekomen in de Bijbel op een wijze zoals deze nu in de kerk plaats vind. Ik wil niet zeggen dat ik er tegen ben, maar om er diverse voorwaarden, plichten en vooral rechten aan te hangen, kan ik nog steeds niet in de Bijbel terugvinden maar ik laat me graag overtuigen!

[Faramir]

En is het vormsel niet ontstaan ter vervanging van Bar Mitswa, wat een Joods traditie is?

Wikipedia:
Het vormsel (in het Latijn confirmatio, van het werkwoord firmare = bevestigen) is een sacrament waardoor een gedoopte de kracht van de Heilige Geest ontvangt om zijn geloof standvastig te kunnen belijden. Het vormsel is gebaseerd op de apostolische leer en de Bijbel (Hand. 8:14-17; Ef. 4:30).