Wauw, gefeliciteerd TK met jullie zoon! Erg leuke naam!
Zeieknhuisspullen: hier had ik 2 dagen voor hij geboren werd een echo in het zkh, en had toen netjes mijn tasje meegenomen, maar toen ik gewoon door mocht lopen tot het vanzelf zou beginnen had ik de helft alweer uitgepakt, ik zou toch thuis bevallen, dacht ik

gelukkig hadden we tijd zat om alles weer in te pakken toen ik wel naar het zkh moest. Ik had al weken een nieuw shirt maatje XL klaarliggen, zwart. Ik wilde niet raar op de foto en ik vind het altijd heel vies om foto's te zien met al dat bloed om het shirt van een vrouw, dus ik nam lekker zwart (waar je al mee bezig kunt zijn he als je alles graag in de hand wilt houden

) Sowieso had ik mijn nagels ook laten groeien, ik bijt normaal gesproken op de randjes, maar toen niet meer, en had ze elke dag keurig gelakt. Dat ziet er toch echt stom uit op de foto's, die rare mooie lange gelakte nagels

De maxi cosi namen we ook niet mee, dat vond mijn man zo'n onzin. Hij zei: als het kindje er is mag je toch niet gelijk naar huis, dus dan ben ik tussendoor echt wel even thuis hoor. Nooit bij nagedacht dat dat helemaal niet altijd zo is. Soms mag je gelijk weer naar huis met kindje en al. Maar zeker als je langer moet blijven, dan kan je man of familie van thuis toch nog een pyjama meenemen en ondergoed ofzo? Onze zoon werd half 7 geboren, 9 uur lag ik op de kraamafdeling en toen kwamen nog even opa, oma en 1 oom en tante van Jurian, en om half 10 of 10 uur is mijn man gewoon naar huis gegaan. Druk zat voor zo'n kerel, die eerste dagen

Ik ben er toch achter dat het idd mijn bekken is waarschijnlijk. De pijn zakt steeds lager, en zit nu helemaal rondom. En zeker als ik opsta is het erg. Lopen is nog het fijnst, en gewoon blijven zitten gaat ook best. Volgende week moet ik weer naar de vk, dus dan zal ik het eens vragen. Ik vermoed wel dat het einde sporten is. Dat zou ik echt heel jammer vinden, want dat gaat eigenlijk ook nog best. Misschien is het juist wel goed

Dat hoop ik dan maar

Wel raar, bij Jurian had ik nergens last van, qua bekken, en nu opeens dit. Ach, ik zal het er maar mee doen

Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...