Handen in de lucht en halleluja...

[schelpje3]

*GRIJNS* en jij haalt schelpje en schaapje door elkaar. *GRIJNS*

zucht, dat gebeurt zo vaak.
Ik heb er al over gedacht mijn nickname te veranderen.

[schelpje3]

@Marnix: ook jij komt met die trommels, maar ik vraag steeds: wat gebeurt er voor dat ???

Ik lees wel degelijk in Psalm 68:
Maar 't vrome volk in U verheugd
zal huppelen van zielevreugd

Dat lees je in de berijming, maar als je in je Bijbel (dus niet in de Psalmberijming) Psalm 68 er bij zal je er lezen wat ik heb aangegeven. Zielevreugd komt er niet in voor, er staat "juichen van vreugde". De berijmers wilden denk ik aangeven dat het vreugde is die tot je ziel doordringt, geen oppervlakkige vreugde. Maar die diepe vreugde leidt in de Psalm tot trommelen, dansen, juichen. Dat zien we op veel plaatsen in de Bijbel terug.

Maar het is een danklied voor de overwinning, geen gespring om in de dienst te doen, zomaar.
Moet je toch eerst weten wat er overwonnen is ?

[JeeWee]

Maar het is een danklied voor de overwinning, geen gespring om in de dienst te doen, zomaar.
"gespring om in de dienst te doen"? Het is wel de toon die de muziek maakt. Ik denk niet dat mensen die hun vreugde of andere emoties in een dienst uiten dit zien als "gespring"

Moet je toch eerst weten wat er overwonnen is ?

Is dat nog een vraag dan?

[schelpje3]

Maar het is een danklied voor de overwinning, geen gespring om in de dienst te doen, zomaar.
"gespring om in de dienst te doen"? Het is wel de toon die de muziek maakt. Ik denk niet dat mensen die hun vreugde of andere emoties in een dienst uiten dit zien als "gespring"

Moet je toch eerst weten wat er overwonnen is ?

Is dat nog een vraag dan?

Citeer nu eerst eens goed alsjeblieft
Het bovenste heb ik niet gezegd.

Ja voor mij is dat een vraag, waar ik geen antwoord op krijg.

[Samanthi]

@Marnix: ook jij komt met die trommels, maar ik vraag steeds: wat gebeurt er voor dat ???

Ik lees wel degelijk in Psalm 68:
Maar 't vrome volk in U verheugd
zal huppelen van zielevreugd

Dat lees je in de berijming, maar als je in je Bijbel (dus niet in de Psalmberijming) Psalm 68 er bij zal je er lezen wat ik heb aangegeven. Zielevreugd komt er niet in voor, er staat "juichen van vreugde". De berijmers wilden denk ik aangeven dat het vreugde is die tot je ziel doordringt, geen oppervlakkige vreugde. Maar die diepe vreugde leidt in de Psalm tot trommelen, dansen, juichen. Dat zien we op veel plaatsen in de Bijbel terug.

Maar het is een danklied voor de overwinning, geen gespring om in de dienst te doen, zomaar.
Moet je toch eerst weten wat er overwonnen is ?

20 De volgende morgen stonden zij vroeg op, en vertrokken naar de woestijn van Tekoa. Toen zij vertrokken, bleef Josafat staan en zei: Luister naar mij, Juda, en u, inwoners van Jeruzalem. Vertrouw op de HEERE, uw God, dan zult u standhouden. Vertrouw op Zijn profeten, dan zult u voorspoedig zijn.
21 Hij pleegde overleg met het volk en stelde voor de HEERE zangers aan en mensen die de heilige Majesteit prijzen zouden, terwijl zij voor de gewapende mannen uit trokken en zeiden:
Loof de HEERE,
want Zijn goedertierenheid is voor eeuwig!
22 Juist op de tijd dat zij met gejuich en lofzang begonnen, legde de HEERE hinderlagen tegen de Ammonieten, Moab en de bewoners van het Seïrgebergte die op Juda waren afgekomen, en zij werden verslagen.
23 De Ammonieten en Moab vielen namelijk de bewoners van het Seïrgebergte aan door hen met de ban te slaan en hen weg te vagen. Zodra zij de bewoners van Seïr hadden vernietigd, hielpen zij elkaar in het verderf.
24 Toen Juda bij het uitkijkpunt in de woestijn gekomen was, keerden zij zich naar de troepenmacht. En zie, het waren dode lichamen, ter aarde neergevallen, en niemand was ontkomen.

Hier trokken ze zingend op de vijand aan terwijl de overwinning nog niet was beslist, maar door het geloof gingen zij, ze waren nog niet gered en toch geloofde zij dat God uitkomst zou geven, met gejuig en lofzangen.

[schelpje3]

Hoe vaak heeft het Volk van Israel niet gemord en geklaagd tijdens hun tocht door de woestijn ? Zelfs Mozes werd af en toe driftig en verloor de moed, vond zichzelf absoluut niet capabel.

Het volk DANSTE om het gouden kalf !

[Samanthi]

Hoe vaak heeft het Volk van Israel niet gemord en geklaagd tijdens hun tocht door de woestijn ? Zelfs Mozes werd af en toe driftig en verloor de moed, vond zichzelf absoluut niet capabel.

Het volk DANSTE om het gouden kalf !

dit slaat niet op het bovenstaande

[JeeWee]

Blijf ik toch wel met de vraag zitten: in hoeverre kan echte geloofsbeleving verward worden met emoties?

[schaapje]

Blijf ik toch wel met de vraag zitten: in hoeverre kan echte geloofsbeleving verward worden met emoties?

Echte geloofsbeleving gaat samen met emoties, we worden toch niet tot zombies gemaakt
door de Here God.
Lees maar in de Bijbel de psalmen...diepe dalen ...en hoge bergen

[JeeWee]

Echte geloofsbeleving gaat samen met emoties, we worden toch niet tot zombies gemaakt
door de Here God.
Lees maar in de Bijbel de psalmen...diepe dalen ...en hoge bergen

O, dat ben ik helemaal met je eens. Maar je ziet best wel vaak dat mensen op het moment door de emotie gegrepen worden en er dan weinig of niks meer van over blijft, omdat het alléén maar emotie bleek.
Neem nou de oproep om naar voren te komen en 'je leven aan Jezus te geven'.

Zelfs Gordon raakte onder de indruk van swingende gospelmuziek...
Om het platter te maken: hoeveel vrouwen kopen op de huishoudbeurs geen zaken die ze helemaal niet nodig hadden, maar 'de meneer kon zo goed verkopen'...

En in de gemeente kan dan zo'n feel good geloof ontstaan omdat het allemaal lekker spontaan is en heel aanstekelijk werkt...

[schelpje3]

Hoe vaak heeft het Volk van Israel niet gemord en geklaagd tijdens hun tocht door de woestijn ? Zelfs Mozes werd af en toe driftig en verloor de moed, vond zichzelf absoluut niet capabel.

Het volk DANSTE om het gouden kalf !

dit slaat niet op het bovenstaande

Nee, weet ik, ik wil maar even aangeven dat niet al het gehuppel in de Bijbel positief was.

[Samanthi]

Ik ben ooit eens naar een meeting geweest en daar werd ik meegevoerd door emotie, het wijgevoel ed, of het echt verkeerd is?
Het is tijdelijk iig.
Billy Graham kwam vroeger in de kuip, zijn oproep tot ootmoed raakte heel veel mensen, mensen die spontaan in de kant van de weg op hun knieeen hun zonden beleden.
Wat daar van over is weet alleen God, ook de schare die de Heere Jezus volgden die de takken van de bomene plukte en er mee zwwaide en riepen Gezegend Hij de Komt
hosanna de Zoon van David... vele van hen schreeuwde net zo hard een kleine week later.
Ook daar had je een wij gevoel een maasa gebeuren.
Daar zit altijd gevaar in, wij moeten onszelf altijd beproeven.

[Samanthi]

Hoe vaak heeft het Volk van Israel niet gemord en geklaagd tijdens hun tocht door de woestijn ? Zelfs Mozes werd af en toe driftig en verloor de moed, vond zichzelf absoluut niet capabel.

Het volk DANSTE om het gouden kalf !

dit slaat niet op het bovenstaande

Nee, weet ik, ik wil maar even aangeven dat niet al het gehuppel in de Bijbel positief was.

Klopt Schelpje

[schaapje]

Echte geloofsbeleving gaat samen met emoties, we worden toch niet tot zombies gemaakt
door de Here God.
Lees maar in de Bijbel de psalmen...diepe dalen ...en hoge bergen

O, dat ben ik helemaal met je eens. Maar je ziet best wel vaak dat mensen op het moment door de emotie gegrepen worden en er dan weinig of niks meer van over blijft, omdat het alléén maar emotie bleek.
Neem nou de oproep om naar voren te komen en 'je leven aan Jezus te geven'.

Zelfs Gordon raakte onder de indruk van swingende gospelmuziek...
Om het platter te maken: hoeveel vrouwen kopen op de huishoudbeurs geen zaken die ze helemaal niet nodig hadden, maar 'de meneer kon zo goed verkopen'...

En in de gemeente kan dan zo'n feel good geloof ontstaan omdat het allemaal lekker spontaan is en heel aanstekelijk werkt...

Heb jij weer gelijk in JeWee, maar ik denk dan onechte bekeringen er altijd zullen
blijven, de tijd zal het leren wat dat betreft. Ik moet direct denken aan wat Jezus
zei over diegene die het evangelie met vreugde aannemen en even later zijn ze het
weer kwijt; rotsachtige bodem, je weet wel hé.
Ik denk dat een leidraad is, en dat had ik al geschreven ergens, dat je gevoelens
niet moeten overheersen, dat je baas moet zijn over je gevoelens.
Maar zelf heb ik ondenkt ; .... wat als je helemaal niks voelt....wat dan...geloof
je dan nog, ik denk dat God die momenten in het leven geeft, omdat we niet afhankelijk
moeten zijn van onze gevoelen.
We leven wel met al onze zintuigen op deze planeet, kan dus soms wel moeilijk zijn.

[schelpje3]

Ik ben ooit eens naar een meeting geweest en daar werd ik meegevoerd door emotie, het wijgevoel ed, of het echt verkeerd is?
Het is tijdelijk iig.
Billy Graham kwam vroeger in de kuip, zijn oproep tot ootmoed raakte heel veel mensen, mensen die spontaan in de kant van de weg op hun knieeen hun zonden beleden.
Wat daar van over is weet alleen God, ook de schare die de Heere Jezus volgden die de takken van de bomene plukte en er mee zwwaide en riepen Gezegend Hij de Komt
hosanna de Zoon van David... vele van hen schreeuwde net zo hard een kleine week later.
Ook daar had je een wij gevoel een maasa gebeuren.
Daar zit altijd gevaar in, wij moeten onszelf altijd beproeven.

Ach denk maar aan die mensen die riepen: Kruisigt Hem !
Hadden ook achter Hem aan gelopen.
We kunnen onszelf bedriegen met onze emoties.
Toets altijd aan de Bijbel.