Heilig Avondmaal alleen in de kerk?

[schelpje3]

Als je "slechts" in afhankelijkheid leeft van de Heere, Hem wil volgen, het met je verstand !! allemaal weet, wil nog niet zeggen dat je dan bekeerd bent ! Dan moet je daar toch wel iets over kunnen vertellen, hetzij de weg in de geleidelijkheid of een plotse omzetting, het kan allebei, de Heere gaat met ieder aparte wegen.
En je zegt: misschien wil ik wel niet ! Zou zomaar kunnen.

Ik begrijp je niet

Wat begrijp je niet ?

[TheKeimpe]

Ik heb a Brakel uitgeleend
Maar je praat hier over BEKEERDEN ! Dan moet je daar eerst in bevestigd worden. Ik heb voor mezelf echt niet die zekerheid, dus dien er af te blijven. Bovendien is er nog een "kwestie" waar ik niet overheen kan zien.
Ik snap jullie vrijmoedigheid wel, maar ik kan dat niet.

a. Ik ben erg blij met je laatste zin.
b. Ik postte dit stuk vooral omdat je één en andermaal sprak over het somtijds afblijven van mensen die anders wel aangaan. Dat is dus niet in de lijn van Brakel.
c. Vooruit, dan nog maar een stukje:
(4) Hoe onverzekerden zich moeten gedragen.

XIX. Als iemand in zich zelf te beproeven niet kan komen tot kennis van zijn staat, en geen besluit kan maken, of hij bekeerd is of niet, wat staat zo een te doen? Mag zo een niet wel afblijven?
Antwoord. Men heeft het nooit voor een voorrecht te rekenen, dat men afblijven mag; maar het moet een zeer grote smart verwekken, dat men niet aangaan mag, dat men afblijven moet; ‘t is een zeer verkeerde handeling, als men redenen zoekt om ‘t gemoed te stillen, dat men afblijven mag. Men heeft niet van node, eer men aangaat, een volkomen, vaste, werkzame verzekering zonder bekommernis, dat men in de staat van de genade is, en een terugkeren op die verzekering; maar ‘t is genoeg, dat men overtuigd is van de uitgaande daden van het geloof en van de bekering, al durft men dit besluit daaruit niet opmaken: ik geloof, ik ben bekeerd. Een waar gelovige zal in zich bevinden:
(a) dat hij met al zijn hart, de ene tijd wel gevoeliger dan de andere tijd, uitgaat naar de Heere Jezus, om door Zijn bloed gerechtvaardigd, om door Zijn volbrenging van de wet met Zijn heiligheid bekleed, en door Zijn Geest veranderd en geheiligd te worden; dat hij naar Jezus uitziet, verlangt, roept, loopt, wacht, zich aan Hem daartoe overgeeft, dat hij tegen het ongeloof worstelt, om Jezus in het hart te brengen, en om verzekerd te worden, dat men in Hem gelooft, en deel heeft aan Hem en zijn goederen.
(b) Hij zal bevinden, dat hij niet tevreden kan zijn met te geloven, dat hij genade verkregen heeft, maar dat hij met al zijn hart begeert de bezitting, het genot, de smaak van de goederen van het verbond; dat hij verlieft op een dadelijke vereniging met God, op een leven met een indruk van des Heeren tegenwoordigheid, op vrede van het geweten, op de liefde en vreze des Heeren. Als hij dit mist, zo is hij ontroerd; heeft hij het verloren, hij kan niet rusten, totdat hij het wederom bekomt; want ‘t is zijn leven, zijn zoetigheid, zijn zaligheid.
(c) Hij zal in zich bevinden een haat en afkeer van de zonde, een smart als hij zondigt, een telkens weer opstaan, een lopen naar ‘t bloed van Jezus tot verzoening, een lust en liefde om de Heere welbehagelijk te leven. Hij bevindt in zich een strijd tussen vlees en geest; dat de aardse begeerlijkheden hem gedurig tot de aarde, en van God aftrekken, en dat de geest, het herboren gedeelte, het geestelijk leven, dat in hem is, hem gedurig wederom van de zonde tot God trekt, en dat in deze strijd, dan het vlees tot zijn smart de overhand heeft, en soms tot zijn blijdschap de geest. Als iemand in waarheid deze gestalten en werkingen in zich bevindt, zo is hij in staat om tot de tafel toe te treden, al heeft hij de klare verzekering niet; daar hapert het vele gelovigen aan, of door onkunde van het Woord, of door de zwakheid van het historisch geloof, of door vreze, dat ze zich bedriegen mochten, of dat ze bij de genade nog zovele zonden zien. De zodanigen mogen zich niet afhouden, maar zijn verplicht om onder de feesthoudende menigte toe te treden, om door het gebruik van de tekenen verzegeld te worden van de beloften, die aan zulken, als nu gemeld, gedaan zijn.


PS. als je de redelijke godsdienst digitaal wilt hebben, stuur dan even een PB met je mailadres. Ik heb deel 1 in RTF-formaat op mijn PC staan. (Dit aanbod geldt voor een ieder die dit leest.)

[Marnix]

Hier begrijp ik dus niets van
Zo leg je alles bij een mens, hij kan dit en hij doet dat.
De reformatorische leer is juist dat een mens dat helemaal niet kan, doet en wil !

Ja maar... de Heere Jezus was in de synagoge, er was een man met een verdorde, lamme, hand.
De Heere Jezus zegt tegen die man:"strek uw hand uit." Dat was nu juist het gene wat die man niet kon.
Hij was ook niet naar Jezus toegekomen om genezen te worden, toen zei die man, maar ik kan mijn hand niet uitstrekken in ben verlamd, dat moet U doen want ik kan het niet.

Is het zo gegaan? of heeft deze man in Jezus geloofd en zijn hand uitgestrekt op het woord van de Heere Jezus!
Hij zegt: kom tot Mij allen die vermoeid en belast zijt en ik zeg ik: moet eerst belast zijn
Hij zegt: Wie dorst heeft die kome, ik zeg: dan moet je eerst dorst hebben.
Hij zegt: Bekeerd u bekeerd u want waarom zoudt gij sterven o huis vanJacob. ik zeg: ik kan me niet bekeren.

Dat is nu ons struikelblok IK WIL NIET

Ja ik zal het maar heel persoonlijk maken.
Lieve Schelpje je weet zo goed wat een bekeerd mens voelt zegt doet en niet doet, maar hoe weet je dat dan?
als je Hem nog niet kent?
Waar staat het in de bijbel?
Zonder Mij kunt gij niets doen, maak je dan ook 's avonds het eten niet klaar, ik bedoel dit niet spottend hoor.
Maar weet wat wij doen met al die gezegdes en halve bijbelwaarheden, we geven God de schuld, ik wil wel, maar Hij doet het niet!
Echt het is anderom Hij wil jou en mij zaligmaken maar wij zeggen Wijk van mij want aan de kennis van Uw wegen hebben we geen lust.
Echt lieve schelpje, daar zit de kneep, kinderen van God kunnen zoveel mis hebben, maar de bijbel liegt niet.
Haast u om uws levenswil!

Als je "slechts" in afhankelijkheid leeft van de Heere, Hem wil volgen, het met je verstand !! allemaal weet, wil nog niet zeggen dat je dan bekeerd bent ! Dan moet je daar toch wel iets over kunnen vertellen, hetzij de weg in de geleidelijkheid of een plotse omzetting, het kan allebei, de Heere gaat met ieder aparte wegen.
En je zegt: misschien wil ik wel niet ! Zou zomaar kunnen.

Als het goed is gaan die twee samen. Die afhankelijkheid van Hem, Hem willen volgen en in Hem geloven zijn geen dingen die vanzelfsprekend zijn, integendeel, ze staan haaks op onze menselijke natuur. Als je je van Hem afhankelijk weet en Hem wil volgen komt dat niet uit jezelf maar van Hem. Het is Gods werk. Als je dat hebt vastgesteld kan je gaan nadenken over hoe dat zo gekomen is, hoe God dan in je gewerkt heeft. En kan je daar ook over vertellen.

Als je geen vrijmoedigheid hebt om aan te gaan moet je je afvragen waarom je dat niet hebt. Wat moet er gebeuren voordat je dat wel hebt? Probeer dat eens te omschrijven?

[schelpje3]

Dat heb ik al gedaan Marnix, maar men begrijpt het niet.
Als je gelooft, kennelijk gaat dat vanzelf voor velen, de Heere Jezus wilt volgen, is de Tafel ook voor jou.
Maar zo leren wij dat niet !
Ik kom uit een rechts reformatorische gemeente waar meer mensen bleven zitten, dan aangingen. Ook mijn ouders gingen lang niet altijd. Ik probeerde dan erachter te komen, als jongere, waarom dan niet ?
Als er iets is tussen God en je ziel, ook als je wederom geboren bent, kan het zijn dat je niet aan kunt gaan. Maar het kan ook zijn dat je smorgens in huis geen vrijmoedigheid hebt, zelfs in de kerk nog niet en dan toch geroepen wordt.
Ik mis DIE roep ! Hij is niet voor mij, zo ervaar ik dat.
Blijven zitten is fout, maar onwaardig aangaan nog fouter, om het zo maar te zeggen.
Velen hier hebben hun "verstikkende" jeugd achter zich gelaten, zo te lezen, maar ik niet. Maar ik vond het niet verstikkend, integendeel, ik heb het eigenlijk niet zo naar mn zin in onze kerk waar het steeds "lichter" en evangelischer wordt.

[Optimatus]

Dan is het goed dat je in je huidige kerkgemeenschap blijft en daarin participeert. Afgaande op je PB van enkele weken terug verricht je daar goed werk. Moge daar veel zegen op rusten.

[hamlap]

Ik mis DIE roep ! Hij is niet voor mij, zo ervaar ik dat.

Beter luisteren naar de predikant, die daar namens zijn Zender, het zegt: 'Komt dan, want alle dingen zijn gereed. De Meester is daar, en Hij roept U.'

[Marnix]

Dat heb ik al gedaan Marnix, maar men begrijpt het niet.
Als je gelooft, kennelijk gaat dat vanzelf voor velen, de Heere Jezus wilt volgen, is de Tafel ook voor jou.
Maar zo leren wij dat niet !
Ik kom uit een rechts reformatorische gemeente waar meer mensen bleven zitten, dan aangingen. Ook mijn ouders gingen lang niet altijd. Ik probeerde dan erachter te komen, als jongere, waarom dan niet ?
Als er iets is tussen God en je ziel, ook als je wederom geboren bent, kan het zijn dat je niet aan kunt gaan. Maar het kan ook zijn dat je smorgens in huis geen vrijmoedigheid hebt, zelfs in de kerk nog niet en dan toch geroepen wordt.
Ik mis DIE roep ! Hij is niet voor mij, zo ervaar ik dat.
Blijven zitten is fout, maar onwaardig aangaan nog fouter, om het zo maar te zeggen.
Velen hier hebben hun "verstikkende" jeugd achter zich gelaten, zo te lezen, maar ik niet. Maar ik vond het niet verstikkend, integendeel, ik heb het eigenlijk niet zo naar mn zin in onze kerk waar het steeds "lichter" en evangelischer wordt.

Dat snap ik, hoewel je moet uitkijken dat "cultuur" een argument wordt. We moeten ons doen en laten, ook op dit punt, toetsen aan de Bijbel.

Geloven gaat niet vanzelf, die conclusie is niet juist. Geloof is iets wat God in ons moet werken, niet iets wat vanzelf gaat. Het gaat gepaard met strijd. De roep, de nodiging van Christus, mis je blijkbaar. Maar hoe roept Christus je aan Zijn tafel? Wie roept Hij? Allen die in Hem geloven en zich volledig afhankelijk weten van Zijn offer. Hij roept gelovigen.... mensen die vermoeid en belast zijn en weten dat Hij rust geeft. Dat leert de Bijbel.

[schelpje3]

Dat heb ik al gedaan Marnix, maar men begrijpt het niet.
Als je gelooft, kennelijk gaat dat vanzelf voor velen, de Heere Jezus wilt volgen, is de Tafel ook voor jou.
Maar zo leren wij dat niet !
Ik kom uit een rechts reformatorische gemeente waar meer mensen bleven zitten, dan aangingen. Ook mijn ouders gingen lang niet altijd. Ik probeerde dan erachter te komen, als jongere, waarom dan niet ?
Als er iets is tussen God en je ziel, ook als je wederom geboren bent, kan het zijn dat je niet aan kunt gaan. Maar het kan ook zijn dat je smorgens in huis geen vrijmoedigheid hebt, zelfs in de kerk nog niet en dan toch geroepen wordt.
Ik mis DIE roep ! Hij is niet voor mij, zo ervaar ik dat.
Blijven zitten is fout, maar onwaardig aangaan nog fouter, om het zo maar te zeggen.
Velen hier hebben hun "verstikkende" jeugd achter zich gelaten, zo te lezen, maar ik niet. Maar ik vond het niet verstikkend, integendeel, ik heb het eigenlijk niet zo naar mn zin in onze kerk waar het steeds "lichter" en evangelischer wordt.

Dat snap ik, hoewel je moet uitkijken dat "cultuur" een argument wordt. We moeten ons doen en laten, ook op dit punt, toetsen aan de Bijbel.

Geloven gaat niet vanzelf, die conclusie is niet juist. Geloof is iets wat God in ons moet werken, niet iets wat vanzelf gaat. Het gaat gepaard met strijd. De roep, de nodiging van Christus, mis je blijkbaar. Maar hoe roept Christus je aan Zijn tafel? Wie roept Hij? Allen die in Hem geloven en zich volledig afhankelijk weten van Zijn offer. Hij roept gelovigen.... mensen die vermoeid en belast zijn en weten dat Hij rust geeft. Dat leert de Bijbel.

Ja Marnix, allemaal waar, maar nu andersom !
Als je erbij op bent gegroeid dat je altijd mag aangaan, zul je daar geen moeite mee hebben, ook al staat er eigenlijk iets in de weg.
DAT is de andere kant ! Dan heeft het net zo goed invloed en kom je ook niet tot je eigen inzicht hierin.

[Samanthi]

Als je "slechts" in afhankelijkheid leeft van de Heere, Hem wil volgen, het met je verstand !! allemaal weet, wil nog niet zeggen dat je dan bekeerd bent ! Dan moet je daar toch wel iets over kunnen vertellen, hetzij de weg in de geleidelijkheid of een plotse omzetting, het kan allebei, de Heere gaat met ieder aparte wegen.
En je zegt: misschien wil ik wel niet ! Zou zomaar kunnen.

Ik begrijp je niet

Wat begrijp je niet ?

Ik begrijp niet dat je zegt ik wil Hem volgen met mijn verstand maar dan ben je nog niet bekeerd, dat gaat niet je bent of on bekeerd en stan met je rug naar Hem toe of je bent bekeerd en sta met je zicht naar Hem toe en volgt Hem
Er zit niets tussen.
Ik ken mensen die er niets over te vertellen hebben, maar leven zoals Hij dat van ons vraagt, maar ook andersom er zijn mensen die heel veel te vertellen hebben, maar je ziet geen vruchten.
Ik heb hieer heel veel moeite mee.

[Samanthi]

Dat heb ik al gedaan Marnix, maar men begrijpt het niet.
Als je gelooft, kennelijk gaat dat vanzelf voor velen, de Heere Jezus wilt volgen, is de Tafel ook voor jou.
Maar zo leren wij dat niet !
Ik kom uit een rechts reformatorische gemeente waar meer mensen bleven zitten, dan aangingen. Ook mijn ouders gingen lang niet altijd. Ik probeerde dan erachter te komen, als jongere, waarom dan niet ?
Als er iets is tussen God en je ziel, ook als je wederom geboren bent, kan het zijn dat je niet aan kunt gaan. Maar het kan ook zijn dat je smorgens in huis geen vrijmoedigheid hebt, zelfs in de kerk nog niet en dan toch geroepen wordt.
Ik mis DIE roep ! Hij is niet voor mij, zo ervaar ik dat.
Blijven zitten is fout, maar onwaardig aangaan nog fouter, om het zo maar te zeggen.
Velen hier hebben hun "verstikkende" jeugd achter zich gelaten, zo te lezen, maar ik niet. Maar ik vond het niet verstikkend, integendeel, ik heb het eigenlijk niet zo naar mn zin in onze kerk waar het steeds "lichter" en evangelischer wordt.

Dat snap ik, hoewel je moet uitkijken dat "cultuur" een argument wordt. We moeten ons doen en laten, ook op dit punt, toetsen aan de Bijbel.

Geloven gaat niet vanzelf, die conclusie is niet juist. Geloof is iets wat God in ons moet werken, niet iets wat vanzelf gaat. Het gaat gepaard met strijd. De roep, de nodiging van Christus, mis je blijkbaar. Maar hoe roept Christus je aan Zijn tafel? Wie roept Hij? Allen die in Hem geloven en zich volledig afhankelijk weten van Zijn offer. Hij roept gelovigen.... mensen die vermoeid en belast zijn en weten dat Hij rust geeft. Dat leert de Bijbel.

Ja Marnix, allemaal waar, maar nu andersom !
Als je erbij op bent gegroeid dat je altijd mag aangaan, zul je daar geen moeite mee hebben, ook al staat er eigenlijk iets in de weg.
DAT is de andere kant ! Dan heeft het net zo goed invloed en kom je ook niet tot je eigen inzicht hierin.

Zo makkelijk gaat dit niet Schelpje, het is een strijd, daarom ook een week van voorbereiding, lees nu nogeens de citaten van TK van Brakel

[Riska]

Als je erbij op bent gegroeid dat je altijd mag aangaan, zul je daar geen moeite mee hebben, ook al staat er eigenlijk iets in de weg.
DAT is de andere kant ! Dan heeft het net zo goed invloed en kom je ook niet tot je eigen inzicht hierin.

Dat is toch niet helemaal waar. Jezus zegt ook: "als u iets tegen uw broeder hebt, ga dan heen en verzoen u eerst en breng dan uw offer (Matth. 5: 24). Het gekke is dat het gaat over het brengen van een offer en om de een of andere reden heb ik altijd de gedachte gehad dat het om het Avondmaal ging.
Dat komt ook door het censura morum: jarenlang werd voor een Avondmaalsdienst binnen de kerkenraad aan elkaar gevraagd of er niets was tussen jezelf en de ander.
Maar het heeft ertoe geleid dat ik in november domweg niet naar de kerk ben gegaan, omdat ik iets tegen iemand had. Ik kon het niet. Ik heb wel geluisterd naar de dienst en op dat moment viel voor mij de reden niet te gaan weg: mij werd de ruimte geschonken mijn wrok los te laten.
Maar dus ook voor een mens die altijd alleen maar gehoord heeft dat hij/zij mag aangaan, is er de overweging hoe je in het leven staat, naar je allernaaste toe bijvoorbeeld.
En het is toch ook een gedenken van wat de Heer voor ons deed. Dat is niet niks. Dat gaat door je ziel heen. Maar ook: wij zijn en blijven genodigd en wie ben ik dan te weigeren?
Dus ook voor een mens die is opgegroeid in een (wat) "lichtere kerk" is het niet allemaal vanzelf.

[schelpje3]

Dat heb ik al gedaan Marnix, maar men begrijpt het niet.
Als je gelooft, kennelijk gaat dat vanzelf voor velen, de Heere Jezus wilt volgen, is de Tafel ook voor jou.
Maar zo leren wij dat niet !
Ik kom uit een rechts reformatorische gemeente waar meer mensen bleven zitten, dan aangingen. Ook mijn ouders gingen lang niet altijd. Ik probeerde dan erachter te komen, als jongere, waarom dan niet ?
Als er iets is tussen God en je ziel, ook als je wederom geboren bent, kan het zijn dat je niet aan kunt gaan. Maar het kan ook zijn dat je smorgens in huis geen vrijmoedigheid hebt, zelfs in de kerk nog niet en dan toch geroepen wordt.
Ik mis DIE roep ! Hij is niet voor mij, zo ervaar ik dat.
Blijven zitten is fout, maar onwaardig aangaan nog fouter, om het zo maar te zeggen.
Velen hier hebben hun "verstikkende" jeugd achter zich gelaten, zo te lezen, maar ik niet. Maar ik vond het niet verstikkend, integendeel, ik heb het eigenlijk niet zo naar mn zin in onze kerk waar het steeds "lichter" en evangelischer wordt.

Dat snap ik, hoewel je moet uitkijken dat "cultuur" een argument wordt. We moeten ons doen en laten, ook op dit punt, toetsen aan de Bijbel.

Geloven gaat niet vanzelf, die conclusie is niet juist. Geloof is iets wat God in ons moet werken, niet iets wat vanzelf gaat. Het gaat gepaard met strijd. De roep, de nodiging van Christus, mis je blijkbaar. Maar hoe roept Christus je aan Zijn tafel? Wie roept Hij? Allen die in Hem geloven en zich volledig afhankelijk weten van Zijn offer. Hij roept gelovigen.... mensen die vermoeid en belast zijn en weten dat Hij rust geeft. Dat leert de Bijbel.

Ja Marnix, allemaal waar, maar nu andersom !
Als je erbij op bent gegroeid dat je altijd mag aangaan, zul je daar geen moeite mee hebben, ook al staat er eigenlijk iets in de weg.
DAT is de andere kant ! Dan heeft het net zo goed invloed en kom je ook niet tot je eigen inzicht hierin.[/quote]
Zo makkelijk gaat dit niet Schelpje, het is een strijd, daarom ook een week van voorbereiding, lees nu nogeens de citaten van TK van Brakel[/quote]

Ik zie en hoor weinig strijd in de voorbereidingsweek, sorry. En nu niet zeggen dat ik niemand spreek, want dat is wel zo.
Maar sommige mensen kijken er weken naar uit, dus....

[schelpje3]

Als je erbij op bent gegroeid dat je altijd mag aangaan, zul je daar geen moeite mee hebben, ook al staat er eigenlijk iets in de weg.
DAT is de andere kant ! Dan heeft het net zo goed invloed en kom je ook niet tot je eigen inzicht hierin.

Dat is toch niet helemaal waar. Jezus zegt ook: "als u iets tegen uw broeder hebt, ga dan heen en verzoen u eerst en breng dan uw offer (Matth. 5: 24). Het gekke is dat het gaat over het brengen van een offer en om de een of andere reden heb ik altijd de gedachte gehad dat het om het Avondmaal ging.
Dat komt ook door het censura morum: jarenlang werd voor een Avondmaalsdienst binnen de kerkenraad aan elkaar gevraagd of er niets was tussen jezelf en de ander.
Maar het heeft ertoe geleid dat ik in november domweg niet naar de kerk ben gegaan, omdat ik iets tegen iemand had. Ik kon het niet. Ik heb wel geluisterd naar de dienst en op dat moment viel voor mij de reden niet te gaan weg: mij werd de ruimte geschonken mijn wrok los te laten.
Maar dus ook voor een mens die altijd alleen maar gehoord heeft dat hij/zij mag aangaan, is er de overweging hoe je in het leven staat, naar je allernaaste toe bijvoorbeeld.
En het is toch ook een gedenken van wat de Heer voor ons deed. Dat is niet niks. Dat gaat door je ziel heen. Maar ook: wij zijn en blijven genodigd en wie ben ik dan te weigeren?
Dus ook voor een mens die is opgegroeid in een (wat) "lichtere kerk" is het niet allemaal vanzelf.

Lieve Riska, fijn om te lezen, echt waar ! Je bent hier heel oprecht in, maar wat als je nu geen ruzie hebt ?
Maar het gaat om een bepaalde zonde in je leven, je weet dat het niet mag, maar ach, je kunt er niet mee stoppen,
of een bepaalde onverschilligheid jegens alles, dat kan ook met Gods kinderen hoor !
De Hemel kan van koper zijn, zoals men dat vroeger zei en dat ligt alles aan onze kant hoor, nooit aan die van de Heere.

[Samanthi]

Lieve Schelpje
Ik schrijf hier ook neer wat ik aan jou geschreven heb.

Ik begrijp je meer dan je denkt.
Ik kom uit een rechtse bewaar het pand gemeente.(chr ger.)
Ik probeer net als jij te leven zoals de Heere dat vraagt.
Maar het is nooit genoeg.
Alleen Zijn bloed reinigt van alle zonden
Maar het is moeilijk en het blijft moeilijk.
Ik heb mezelf tegen, terwijl ik steeds dacht dat God tegen mij was.
Ik wil dit ook best ik het grote forum zetten hoor.
Ik heb ook heel erg gereageerd tegen mensen die in het zwart liepen en mooie praat hadden en nog geen dubbeltje voor de naaste over hebben, maar wel tegen iedereen zeggen je moet eerst zus en eerst zo.
In onze gemeente zitten kinderen van God waarvan je net zo goed de fouten ziet.
Maar toch is dat anders dan het opleggen van allerlei wetjes en regeltje en die hoort niet aan het avondmaal en die enz...
Ik heb erop gespuugd, stelletje farizeen, maar ik stond naast de tollenaar en bad Heere gelukkig ben ik niet zoals die farizeen.
ik wil ook niet naar de mensen die er makkelijker over denken schoppen, de HEere alleen kent ons hart, ook het hart van die zwarte femelaars en ook het hart van die lichte haleluja mensen.
En ik, ik ken niet eens mijn eigen hart.
MAar de Heere wel.
Ik denk dat ik veel reageer vanuit mijn eigen gedachten vergeef me als je dat pijn gedaan heeft.
lieve gr Samanthi

[schelpje3]

gewijzigd