
Vanochtend ging hij met papa peuterzwemmen. Vindt hij prachtig, maar als ze dan rondjes gaan zwemmen, dan kijkt hij een beetje om zich heen. En waar de andere kindjes dan 4 rondjes zwemmen, zwemt hij er 2. Manlief moet dan echt tegen hem zeggen, dat hij niet moet vergeten te zwemmen. Maar over het vlot rennen, dat vindt hij dan weer prachtig en dat doet hij dan ook vaker dan de andere kindjes. Daar is dan toch iets minder gelegenheid om bij te dromen en om af te dwalen.
Op de psz maken ze zich ook zorgen om zijn fijne motoriek, want ja, hij 'kan niet tekenen'. Maar toen we voor de tweede adoptieprocedure bij de Kinderbescherming zaten, was de onderzoekster onder de indruk van onze zoon: wat kon hij zich oed concentreren op zijn spel en wat had hij een mooie fijne motoriek. Hij zat namelijk heel geconcentreerd streepjes in allerlei kleuren te tekenen... Maar ja, hoe kwam dat: ik had tegen hem gezegd, dat hij maar even een mooie tekening moest maken, dan konden papa en mama verder praten. Nou, dan gaat hij vrolijk zitten tekenen, hoor.
Grumbeldebumbel. Ik heb gewoon een heerlijk kind. Maar als je niet tegen hem zegt 'jij moet ook zingen in de kring' dan gaat hij inderdaad om zich heen zitten dromen en zitten denken. Maar ondertussen weet hij tot in detail precies wat er om zich heen gebeurt.
Sjonge, hij is 3, en dan leggen ze al zo'n vergrootglas op hem. Ik krijg er de kriebels van. Ik ga weer iets bedenken met de letter A en het getal 0. Want dat vindt hij schit-te-ren-de tekens zeg
