Jong en een hartprobleem

[Schipje]

Petra, ik had dit topic nog nooit gelezen en heb me even op de hoogte gebracht. Wat heb jij veel meegemaakt! Ook vanuit deze kant heel erg veel sterkte!

[LeChat]

Tjonge Petra, wat een dilemma. Heel veel sterkte!

[pol]

Moeilijk joh! Maar doe rustig aan en geniet van je zoontje meid! En al je zorgen.... leg die in de handen van je hemelse Vader!

[Galateia]

Dat is zeker een dilemma, maar in principe een 'zorg voor later'. Eerst lichamelijk weer helemaal in de conditie komen, dan pas is dit dilemma echt aan de orde. Maar dat is, hoe ik het zie, hoor. Het is gewoon zo fantastisch, dat je man nog een vrouw heeft en jullie zoontje nog een moeder. En dat ze herstelt. Nou, dat lijkt me al reden genoeg om van dit leven te genieten. Het had namelijk zo anders kunnen lopen... brrr.... maar jij bent er en jullie gezin is er. Wat ontzettend jammer, dat je verjaardag daar niet een feest van kon zijn, zeg! Een levensfeest!

[Bumba]

Dat is zeker een dilemma, maar in principe een 'zorg voor later'. Eerst lichamelijk weer helemaal in de conditie komen, dan pas is dit dilemma echt aan de orde. Maar dat is, hoe ik het zie, hoor. Het is gewoon zo fantastisch, dat je man nog een vrouw heeft en jullie zoontje nog een moeder. En dat ze herstelt. Nou, dat lijkt me al reden genoeg om van dit leven te genieten. Het had namelijk zo anders kunnen lopen... brrr.... maar jij bent er en jullie gezin is er. Wat ontzettend jammer, dat je verjaardag daar niet een feest van kon zijn, zeg! Een levensfeest!

Wat een mooie reactie van Galateia! Van harte mee eens!

[Tuinfluiter]

Petra: Wat moeten dat zorgen en raadsel zijn voor jullie, over het wel niet zwanger worden, wat als jullie het doorgeven aan de kinderen...
Pft, moeilijk allemaal.
Ik zou je toe wensen dat je de kans krijgt alles rustig te bedenken en je geen haast maken en eerst zelf zoveel mogelijk weer herstellen.
Sterkte hoor!!

[petra85]

thanks voor jullie lieve woorden, dit doet ons goed

galateia: ik denk dat k wel snap hoe je t bedoel, maar nu komt het op mij over dat ik blij moet zijn met hoe het nu is.
Begrijp me niet verkeerd, we zijn heel dankbaar dat ik door de operatie heen gekomen ben en dat we een zoon hebben. Maar t had zo heel anders kunnen zijn , onze voorstellingen van een gezin zijn uit elkaar gespat.
Het is een kwestie van later, maar toch ben ik er al veel mee bezig ondanks dat ik in deze gezondheids situatie een zwangerschap niet eens aan zou kunnen. (Het gevoel komt boven bij het zien van baby's, zwangerschappen bij famillie/vrienden)

pfft moeilijk om m'n gevoel erbij onder woorden te brenegn

[Galateia]

O nee hoor, ik vind he-le-maal niet dat je blij moet zijn met hoe het nu is 'omdat het allemaal erger had kunnen zijn'. Wees niet bang, ik vind dat je flink moet balen! Mijn reactie was alleen maar gericht op het vieren van je verjaardag. En het dilemma moet pas aan de orde zijn, als dat aan de orde kan zijn ivm je conditie, je familie moet daar helemaal niet tussen gaan wroeten of toespelingen maken op een tweede kindje, zeg maar. Dat is voor jou en je man en ja, daar moet je flink van balen. Maar op zo'n dag als je verjaardag... dan had het wel mooi geweest, als je familie een echt feest kon vieren dat recht deed aan dat wat je hebt meegemaakt.

Maar echt meid, dat je baalt en verdriet hebt, dat vind ik niet meer dan normaal!

[petra85]

galateia: lief van je k hoopte al dat je t zo bedoelde

Gelukkig zijn t niet m'n naaste famillie leden die zinsspelen op n tweede maar of ze de ernst van de situatie door hebben in weer wat anders.

[Jannoek]

Sterkte Petra...

[Sophie77]

Veel sterkte toegewenst, Petra!

[liefie]

Petra heel veel sterkte ook voor je man zal voor hem ook niet altijd makkelijk zijn.
Lukt het wel om voor je zoontje te zorgen? Of mis je de thuiszorg erg?

[petra85]

hier weer n update

het gaat van geen kant
ik ben/blijf zo verschrikkelijk moe
dus heb ik m'n stoute schoenen aan getrokken en ben ik vanmorge naar de huisarts gestapt
daar kreeg ik direct groot gelijk.
we hebben fijn gepraat en zijn tot de conclusie gekomen dat het zo niet kan.
ik lig 14/15 uur per 24 u op bed, en nog zo vreselijk moe lood zware armen/benen
de medische molen gaat dus opnieuw draaien
dr is nu een uitgebreid bloedonderzoek gedaan, en afspraak op korte termijn bij behandelend cardioloog ma 28 maart. Kijken of er een verklaring is. Ook ben ik nu ruim 3 weken veel aan t huilen, zelf dacht ik aan een depressie en vroeg aan m'n behandelend psych verhoging van AD. Volgens de huisarts is het rouwverwerking
Zij gaf aan omdat ik al op behoorlijke hoeveelheid ad zit, ze dus eerst uitgebreid medisch onderzoek wil.
Daar ben ik wel blij om.
Kort gezegd wordt er nu bekeken, of er een reele kans is dat ik verder ga herstellen zo niet dan moet ik ermee gaan leren leven
M'n huishoudelijk hulp, is ook opeens gestopt m'n indicatie was afgelopen die verlenging heb ik al op 11 jan. aangevraagd en is nog niet rond Ik zat dus vanmiddag voor niks om m'n hulp te wachten ze hadden zelfs niet even gebeld maandag dus de gemeente is bellen voor verklaring

al met al voel ik me dus zwaar .....

[vpk]

tjonge petra, dus je bent er nog lang niet!
moeilijk hoor, en dan ook nog zulke tegenslagen als met je hh.hulp... hopelijk wordt dat allemaal snel opgelost. kun je je een beetje redden met je zoon?
wel fijn dat je huisarts je zo goed aanvoelde. als ik vragen mag, hoezo rouwverwerking? heeft dat te maken met dat je je oude leven niet weer zo op kunt pakken?
wel spannend hoor, weer door de hele medische molen. maar hopelijk vinden ze iets waarvoor je behandeld kunt worden en dan verder opknapt!

heel veel sterkte meid

[petra85]

vpk:
ja idd over het verlies van m'n gezondheid
ik redt het wel met J. allen doordat k zo moe ben heb k n kort lontje
ik val dus gauw uit naar hem