kipje18 schreef:columbus schreef:kipje18 schreef:Lieve Dr Columbus,
Ik zit met een levensgroot probleem!!!!!!
Ben pasgeleden mn oude buurman weer tegengekomen. Opzich niet zo erg zou je zeggen. Maar die man brengt nare herinneringen bij me op. Ik ging toen ik klein was (niet alleen, met wat buurkinderen) de buurtjes af om liefdessnoeppies te halen. Maar van die ene buur kregen we NOOIT snoeppies, hij joeg mij altijd weg met zn grote enge stok!!
En iedere keer als ik hem nu tegenkom komen die herinneringen weeer boven.
Hellup mij want ik weet niet meer wat ik hiermee moet!!!
Hallo Kipje18
Die buurman van vroeger hé, die heb ik ff gepolst, en ik weet nu waarom hij soms zo reageerde.
Heb je jezelf wel eens afgevraagd waarom hij zo deed? Die buurman was net getrouwd dus had lange, zware nachten.

Plus het feit van smorgens vroeg uit bed, keihard werken enz.
Niet om mezelf schoon te praten maar pas getrouwd zijn is heel zwaar!!!
Maar weet je wat je moet doen Kipje18? Ga naar die buurman, je weet waar hij nu woont, het is vlakbij, en ga eens een snoepje halen bij hem (zonder de andere kinderen!!!!!

).
Dat is de manier om over dat jeugdtrauma heen te komen!
O ja, die stok, joh, dat was een gewone base ball knuppel! Meer niet!

Ik heb dus vanmiddag gelijk maar al mn moed hiervoor verzameld om ff bij mn oude buur langs te gaan. Zwetend fietste ik over de dijk, steeds langzamer en langzamer. (normaal ben je er binnen 5 min, nu was het wel een half uur).
Toen stond ik daar dus voor die deur, ik zag de man al zitten.

Dacht, hij is wel wat ouder en kaler geworden

. Maar zag er aardiger uit dan ik had verwacht.
Ik belde aan, en werd uitgenodigd om binnen te komen. Tot dusver kon ik mijn zenuwen nog in bedwang houden.... Ik zette mijn voet over de drempel...... en zag ik daar die knuppel. Ik kreeg het spaans benauwd en pakte mn fiets en ging snel weer weg.
Nu durf ik die man helemaal nooit meer onder ogen te komen...
Lieve dokter hoe moet ik hier nu weer mee omgaan

Kipje, Kipje!!
Heel moedig van je om direct op de fiets te stappen om bij ‘die man’ een snoepje te gaan halen en zodoende op die manier over je jeugdtrauma heen te stappen!
Maar eeh, zo oud en kaal is ‘die man’ toch niet??
Enneehh, dat ie nu aardiger leek dan verwacht heeft een reden! Ik denk dat ‘die man’liever heeft dat een meisje van 19 een snoepie kom halen dan een meisje van 9
Je was zover! Je stond met 1 voet al binnen!
Maar je hebt het niet goed begrepen, die knuppel was om de confrontatie met het verleden aan te gaan! Je had de volgende stap moeten zetten, die knuppel een aai geven, dan was die knuppel je vriendje geworden, dan had je gezegd ‘lief knuppeltje, niet meer stout!!, anders zal Kipje je ff een knal geven!’
Maar het is nog niet te laat, je kan nog een poging wagen, ik zet die knuppel wel ff achter de deur. En ‘die man’ heeft hele lekkere snoepies!

Alleen daar kan liefde leven, alleen daar is het leven goed, waar pa stil en ongedwongen, de aardappels schilt en de afwas doet.