Sex voor het huwelijk...waar ligt de grens?

[Mortlach]

Dat snap ik, maar er wordt soms net gedaan alsof iedere puber vanaf het 15e jaar achter sex aanrent.
Als ik voor mezelf spreek, het duurde bij mij totdat ik mn 1e vriendje kreeg, op mn 18e, voordat ik echt ontdekte wat bepaalde gevoelens inhielden.
Nu zie ik het bij onze volwassen kinderen ook. Tuurlijk vertellen ze mij niet alles maar je krijgt als moeder snel genoeg door in hoeverre je kind hiermee bezig is. Bij ons zijn het laatbloeiers. (tot nu toe)

Dat zal dan wel erfelijk zijn.

Zou kunnen

Maar goed, dat is dus in jouw gezin zo het geval. In zijn algemeenheid gaat het niet altijd op, dat ben je toch hopelijk met me eens. In de huidige culturele situatie loopt de seksuele ontwikkeling niet meer gelijk met de relationele, omdat men op ongeveer hetzelfde moment geslachtsrijp wordt maar veel later trouwt. En nou wil ik niet haarkloven over 16/18 jaar, maar pak'm'beet 28. Mensen zat die dan nog niet zijn getrouwd, maar je kan moeilijk volhouden dat die mensen nog moeten ontdekken wat bepaalde gevoelens inhouden.

De vraag is wat dat voor gevolgen heeft. Probeer je de werkelijkheid in het steeds slechter passende Bijbelse keurslijf te drukken, of probeer je de Bijbelse betekenis zo opnieuw uit te vinden dat het wel weer behulpzaam is? Of zijn er nog andere opties?

[schelpje3]

Ik loop echt niet met mn oogies dicht Ik heb hier steeds van die lange lummels over de vloer, allemaal lekker aan de studie en wat komen ze hier doen ? dvdeetje kijken, gamen met play station en Wii. Ik hoor van geen meisjes, ook niet aanstaande, ze zijn druk met hun studie en op een bepaalde manier zelfs "kinderlijk". Ze zijn in de leeftijd van 18 - 20 jaar. Van hun moeders hoor ik hetzelfde, nee ik word voorlopig nog geen oma, aldus 1 van hen
Daarentegen de dochters ! Die hebben veelal rond die leeftijd dikke verkering.
Ach ja, de vrouwen lopen immers voor op de mannen

Nog een aanvulling: er is een vereniging in Nederland, van jonge stellen die elkaar beloven geen seks voor het huwelijk te hebben ! Wist jij dat ? Ik keek er nogal van op, maar heb daar toch wel respect voor ! Je moet het BEIDEN willen he, als de 1 meer wil dan de andere, wordt het natuurlijk niks.

[LeChat]

Waarom 'wordt het niks' als 1 van de 2 meer wil dan de ander? Als degene die meer wil de ander gaat dwingen tot meer wordt 't (mag ik hopen) niks met die relatie, maar als het goed is respecteer je de grenzen van de ander...

[schelpje3]

Het wordt niks omdat je SAMEN die afspraak maakt. Dus als meneer toch wil, krijgt mevrouw het moeilijk. Wie gaat dan overstag ? Mevrouw toch ? Of houdt meneer zich uiteindelijk in ?

[Evelien]

dat hoeft niet...

[esli]

Je maakt idd. samen afspraken. Dat kan dus betekenen dat de 1 die geen moeite heeft met sex voor het huwelijk met zijn/haar partner afspreekt toch te wachten, omdat de partner dat wil. Dat kan prima werken en dan kan je dus wachten terwijl 1 van 2 dat niet nodig vindt.

[Mortlach]

Nog een aanvulling: er is een vereniging in Nederland, van jonge stellen die elkaar beloven geen seks voor het huwelijk te hebben ! Wist jij dat ? Ik keek er nogal van op, maar heb daar toch wel respect voor ! Je moet het BEIDEN willen he, als de 1 meer wil dan de andere, wordt het natuurlijk niks.

Vreseijk, om eerlijk te zijn. Waarom moet dat nou in een vereniging? Doet me een beetje denken aan de Amerikaanse gewoonte die aan het ontstaan is waarin de dochter de vader beloofd maagd te blijven, met maagdelijkheidsringen en al. Net even iets te 'creepy'.

Het zou natuurlijk wel een enorme grap zijn als op de jaarvergadering van die vereniging een paar lui het echt niet meer houden en de boel ontaard in een grote orgie

[Mortlach]

Het wordt niks omdat je SAMEN die afspraak maakt. Dus als meneer toch wil, krijgt mevrouw het moeilijk. Wie gaat dan overstag ? Mevrouw toch ? Of houdt meneer zich uiteindelijk in ?

Andersom natuurlijk ook; vrouwen zijn toch ook wel eens gewoon *censuur*?

Joh, mag dat woordje niet? Wat goed... laat ik dan zeggen 'overvallen door lustige verlangens'...

[Galateia]

Dat soort verenigingen en ringen en afspraken met vader vind ik ook een beetje ver gaan. Je bent gewoon zelf verantwoordelijk voor je seksualiteit en dat gaat op een gegeven moment niemand meer iets aan. Punt. En natuurlijk zijn het niet alleen mannen die in relaties verder willen dan de ander, ook vrouwen zitten vol hormonen.

Als je een relatie hebt, dan maak je als het goed is gewoon afspraken. Maar ja... ik kan me wel voorstellen, dat je nog zo goed kunt hebben afgesproken geen gemeenschap te hebben, maar dan toch op een gegeven moment... tja. Zelfs iedereen die als maagd het huwelijk ingegaan is, zal dit toch wel herkennen? Ik vond het in ieder geval weleens flink moeilijk, hoor

@Mortlach: ik vraag me alleen wel iets af. In een eerdere post stelde je, dat je bij een serieuze relatie echt niet meer van plan was om dan nog helemaal tot het einde te wachten. Maar wat nu als je jouw droomvrouw ontmoet en een relatie met haar krijgt en zij wil wel degelijk wachten? Laat je haar dan gaan, of kies je ervoor om haar wens te respecteren?

[Mortlach]

@Mortlach: ik vraag me alleen wel iets af. In een eerdere post stelde je, dat je bij een serieuze relatie echt niet meer van plan was om dan nog helemaal tot het einde te wachten. Maar wat nu als je jouw droomvrouw ontmoet en een relatie met haar krijgt en zij wil wel degelijk wachten? Laat je haar dan gaan, of kies je ervoor om haar wens te respecteren?

Dat is een lastige. Ik kan me lastig voorstellen dat mijn droomvrouw dat zou willen (het is mijn droomvrouw, toch?). Het zou niet echt bij het karakter passen, denk ik. Maar goed, er zijn een hele hoop meer manieren om seks te beleven (zeker mijn mijn interesses ) dan simpele penetratie. Daar kan ik wel zonder als het moet.

[Galateia]

@Mortlach: ik vraag me alleen wel iets af. In een eerdere post stelde je, dat je bij een serieuze relatie echt niet meer van plan was om dan nog helemaal tot het einde te wachten. Maar wat nu als je jouw droomvrouw ontmoet en een relatie met haar krijgt en zij wil wel degelijk wachten? Laat je haar dan gaan, of kies je ervoor om haar wens te respecteren?

Dat is een lastige. Ik kan me lastig voorstellen dat mijn droomvrouw dat zou willen (het is mijn droomvrouw, toch?). Het zou niet echt bij het karakter passen, denk ik. Maar goed, er zijn een hele hoop meer manieren om seks te beleven (zeker mijn mijn interesses ) dan simpele penetratie. Daar kan ik wel zonder als het moet.

Maar het zou zomaar kunnen, dat die droomvrouw echt heel anders is op dit gebied dan je nu denkt. Ik dacht ook altijd dat ik met een grote sterke neger zou trouwen. Nou, ik ben toch echt al meer dan 10 jaar smoorverliefd op mijn toch echt hele blanke droomman

[Mortlach]

Maar het zou zomaar kunnen, dat die droomvrouw echt heel anders is op dit gebied dan je nu denkt. Ik dacht ook altijd dat ik met een grote sterke neger zou trouwen. Nou, ik ben toch echt al meer dan 10 jaar smoorverliefd op mijn toch echt hele blanke droomman

Ja, maar goed, als je daarvan uitgaat, kan ik daar dus helemaal niks over zeggen. Laten we het zo zeggen dat voor mij bepaalde eigenschappen van mijn 'droomvrouw' wel vaststaan, simpelweg omdat er anders een enorme verandering in mij zou moeten plaatsvinden die ik mij niet kan voorstellen.

Maar goed, wat me net nog even te binnen schoot toen ik hieraan dacht... Wat probeert God nou eigenlijk te voorkomen met zijn gebod? Even buiten het hele 'overspel'-gebeuren om, want voor mij is seks binnen een langdurige, bestendige, monogame relatie in liefde en trouw geen overspel.

Men is zo gebrand op het voorkomen van penetratie, maar waarom eigenlijk? Cultureel gezien is het natuurlijk weer heel logisch: penetratie betekent de kans op zwangerschap, en dat wil je niet buiten een huwelijk om, om moeder en kind te beschermen. Helder. Nu is dat tegenwoordig geen probleem meer met meerdere keus uit voorbehoedsmiddelen (waar ik persoonlijk geen enkel moreel bezwaar tegen heb, ook niet tegen de pil en het spiraaltje). Dus daar kan het niet meer om te doen zijn.

Waarom hebben we dan seks? Voor de bijzondere intimiteitsbeleving. Is God daar dan tegen? (waarom zou Hij, maar goed...) Nu kan ik me genoeg dingen voorstellen die die intimiteitsbeleving evenaren en zelfs overstijgen, dus wat doe je daar dan mee?

Nee, het is me duidelijk dat deze richtlijn zijn maatschappelijke waarde dreigt te verliezen (aangenomen dat voorbehoedsmiddelen geen issue zijn), en dat is jammer. Ik ben namelijk wel van mening dat er zorgvuldig moet worden omgesprongen met seksualiteit, en dat dat vanuit de geestelijke kant ondersteunt mag worden. Probleem is dus alleen dat het dat niet meer doet. Het is zinloze frustratie of een reden onbezonnen aan een huwelijk te beginnen.

[schelpje3]

De bijbelse bedoeling is: de man zal zijn ouders verlaten, dus trouwen ! en zijn vrouw aanhangen. Alle andere varianten zijn niet bijbels !

[Galateia]

Zonder die discussie nou perse te willen heropenen: je ouders verlaten is niet per definitie hetzelfde als trouwen. En we weten ook allemaal, dat in die tijd trouwen wel iets anders was dan nu. Sommige mannen hadden zelfs meerdere vrouwen, of bijvrouwen, etc. Kunnen we het nu ook niet echt meer mee eens zijn.

[kwebbel]

De bijbelse bedoeling is: de man zal zijn ouders verlaten, dus trouwen ! en zijn vrouw aanhangen. Alle andere varianten zijn niet bijbels !

ik snap anderen wel hoe ze er over denken maar in dit geval ben ik het met jou eens. Trouwens het trouwen van toen kan je niet vergelijken met nu. Het kwam er op neer dat er een bruidsschat werd gegeven. Tegenwoordig net zo in andere culturen en daar trouwen ze ook.

Als je een relatie hebt, dan maak je als het goed is gewoon afspraken. Maar ja... ik kan me wel voorstellen, dat je nog zo goed kunt hebben afgesproken geen gemeenschap te hebben, maar dan toch op een gegeven moment... tja. Zelfs iedereen die als maagd het huwelijk ingegaan is, zal dit toch wel herkennen? Ik vond het in ieder geval weleens flink moeilijk, hoor

tuurlijk ik vond het ook moeilijk maar wij hadden samen de afspraak dat we het niet zouden doen. Puur om het feit dat ik, mocht ik toen zwanger raken, dan al zou moeten stoppen met werken. Bovendien wilde ik net met een studie beginnen. Achteraf ben ik gewoon blij met mijn keuze. Weet je, God is je legale derde persoon in je huwelijk. Samen (en met Hem!) zou je je leven moeten uitstippelen. En als jij (stellen) daarin verantwoording kan afleggen tegenover God dan is er niemand die kan oordelen. Afgezien van het feit dat ik nog steeds vind dat sex na het huwelijk hoort. Maar goed, daar heeft iedereen een eigen mening.