Refowebkids deel 12

[Bumba]

hier nog zes... dr missen twee opa's... en dan ook nog 2 keer een oma en nog 2 keer een opa! Een zegen om nog zoveel familie te hebben.


onze big boy! hij is al over de 7 kilo... de rest zal ik jullie maar besparen...

Wat een lekker kereltje! Ik begrijp dat je trots bent op je Michelin-mannetje.
*denkt er over om ook maar eensch een fotootje te spammen*

[cornelia77]

Jedi,
Hoe merk jij aan jezelf of je zoon of de schildklier "goed afgesteld" is? Ons zoontje heeft een zeldzame schildklierafwijking. Hij krijgt daar Tyrax voor. Maar omdat het zo weinig voorkomt, is er niet echt een referentie over hoeveelheid en waarden. Dus gaan ze voor een groot gedeelte af op mijn bevindingen. Die verantwoordelijkheid vind ik best lastig. Soms weet ik gewoon niet of hij gewoon last heeft van een aankomende griep ofzo, of dat hij zo futloos is door zijn schildklierafwijking.
Maar nu zijn we toch wel heel tevreden en dankbaar. Vanmorgen in Nijmengen bij de kinderendocrinoloog geweest en die was heel tevreden! Goed gegroeid, hij maakt nu een mooi lijntje in de curve! En het gaat echt goed met hem. Hij liep te rennen door de gang, nou dat is ook vaak anders geweest.

[Galateia]

Jedi,
Hoe merk jij aan jezelf of je zoon of de schildklier "goed afgesteld" is? Ons zoontje heeft een zeldzame schildklierafwijking. Hij krijgt daar Tyrax voor. Maar omdat het zo weinig voorkomt, is er niet echt een referentie over hoeveelheid en waarden. Dus gaan ze voor een groot gedeelte af op mijn bevindingen. Die verantwoordelijkheid vind ik best lastig. Soms weet ik gewoon niet of hij gewoon last heeft van een aankomende griep ofzo, of dat hij zo futloos is door zijn schildklierafwijking.
Maar nu zijn we toch wel heel tevreden en dankbaar. Vanmorgen in Nijmengen bij de kinderendocrinoloog geweest en die was heel tevreden! Goed gegroeid, hij maakt nu een mooi lijntje in de curve! En het gaat echt goed met hem. Hij liep te rennen door de gang, nou dat is ook vaak anders geweest.

Hoewel het hier niet om een schildklierafwijking gaat, heb ik wel ervaring met medicatie en doseringen en het zelf inschatten of iets goed of minder goed gaat. Mijn ervaring na 1 jaar: ga op je gevoel af. Liever een keertje te veel aan de bel trekken, dan een keertje te weinig. Maak een hot-line met zijn arts: gewoon bellen als er iets is en je vertrouwt het niet. Bij onze zoon is het probleem, dat hij volstrekt anders reageert op een medicijn dan andere mensen. We gaan vaak bloedprikken om spiegels te bepalen en verder moeten wij zelf aangeven, of wij in zijn gedrag en doen en laten een verandering zien: dan mogen we op eigen initiatief een bloedonderzoek aanvragen. Wat ook kan helpen: schrijf dingen op. Elke dag even samen gaan zitten en kijken of er dingen opgevallen zijn. Neemt maar een paar minuten in beslag, maar je kunt wel wat meer inzicht krijgen en wat van je onzekerheid kwijt raken!
Sterkte ermee!

[Sterretje]

@liefie: wat een schatje!
@ PPM: en this een plaatje in het echt!

[Evelien]

Inderdaad, Milan en Matteo gaan minder op elkaar lijken. Leuk! Ze zien er trouwens prachtig uit, dat oranje shirt met Elmo wordt hier ook helemaal afgedragen

Wat een slaaptijden hebben sommige kids! Kindlief slaapt hier van 19 tot 7. Als 1 van ons moet werken, staat die persoon om 6 uur op. In het weekend laat de een de ander soms uitslapen, vooral ik vind dat weleens lekker, zeker als de week erg druk geweest is, manlief vindt het wat minder boeiend.

Zoonlief is 's ochtends ontzettend sloom. Hij is gewoon een Afrikaan: wat is nou haast? Waarom die stress?
Lekker op zijn eigen tempo, hoor. Wij zouden nooit in een half uur kunnen aankleden en ontbijten. Als hij om half 9 op de psz moet zijn, dan stress ik wel even, zeg. Ach, ik ben zelf ook sloom. Als ik moet werken dan sta ik 1,5 uur voor vertrek op, anders red ik het echt niet.

1,5 uur... ooops dan ben ik vast nog erger (ik sta gerust 2 uur eerder op)

Heerlijk dat Afrikaans, m'n zwager is ook een afrikaan die moet je soms ff porren (vooral als we met z'n allen op vakantie zijn, dan is hij de laatste die opstaat uhm uitslaapt). Ach het heeft ook wel wat.

[ajl]

Afrika zou dus geen continent voor mij zijn. Ik heb namelijk altijd plannen en haast . Het leven is voor mij te kort om rustig te gaan zitten.

[Galateia]

Heerlijk dat Afrikaans, m'n zwager is ook een afrikaan die moet je soms ff porren (vooral als we met z'n allen op vakantie zijn, dan is hij de laatste die opstaat uhm uitslaapt). Ach het heeft ook wel wat.

Ja, dat zit er echt wel een beetje in, hoe Nederlands hij hier natuurlijk ook gewoon wordt. Maar hij heeft gewoon echt in zijn genen zitten: "maak je niet druk, ik kom er toch aan?" Haha. Terwijl hij ook heel gefrustreerd kan raken als iets niet lukt of meteen gaat zoals hij het wil. Zo... typisch tegenstrijdig soms. In Afrika hebben we daar ook zo heerlijk om gelachen. En het is leuk om daarvan iets terug te zien in ons eigen kleine Afrikaanse mannetje

[Galateia]

Afrika zou dus geen continent voor mij zijn. Ik heb namelijk altijd plannen en haast . Het leven is voor mij te kort om rustig te gaan zitten.

Een Afrikaan zou zeggen: het leven is veel te kort om je de hele tijd zo te haasten

Je moet er wel bij bedenken, dat mensen daar veel minder 'met de klok' leven. De zon komt op, de zon gaat onder. Alles waar je licht voor nodig hebt, doe je daar tussenin. Slapen doe je als je moe bent. Voor Nigerianen geldt bijvoorbeeld, dat ze niets snappen van bedtijden voor kinderen. Ze vallen toch vanzelf wel in slaap? Dat soort dingen. Gewoon leuk om tussen te leven voor een tijdje... (volgens mij ontwikkel ik een soort van heimwee naar het land van mijn kind )

[Schipje]

Afrika zou dus geen continent voor mij zijn. Ik heb namelijk altijd plannen en haast . Het leven is voor mij te kort om rustig te gaan zitten.

Een Afrikaan zou zeggen: het leven is veel te kort om je de hele tijd zo te haasten

Je moet er wel bij bedenken, dat mensen daar veel minder 'met de klok' leven. De zon komt op, de zon gaat onder. Alles waar je licht voor nodig hebt, doe je daar tussenin. Slapen doe je als je moe bent. Voor Nigerianen geldt bijvoorbeeld, dat ze niets snappen van bedtijden voor kinderen. Ze vallen toch vanzelf wel in slaap? Dat soort dingen. Gewoon leuk om tussen te leven voor een tijdje... (volgens mij ontwikkel ik een soort van heimwee naar het land van mijn kind )

dit klinkt me echt als muziek in de oren!

[*Annet*]

Mijn meisje heeft weer te lagen hb, 6,9. Van de zomer ook al, toen was het 6,8. Na tijdje staalpillen kwam het weer goed, nu weer aan de staal en halve dagen naar school. Ze vraagt om 12 uur vaak of ze naar bed mag en 's avonds met etenstijd ook weer, ondanks dat ze 's middags heeft geslapen. Eind december moet ze naar de kinderarts om na te gaan of er een oorzaak is.

[Schipje]

Mijn meisje heeft weer te lagen hb, 6,9. Van de zomer ook al, toen was het 6,8. Na tijdje staalpillen kwam het weer goed, nu weer aan de staal en halve dagen naar school. Ze vraagt om 12 uur vaak of ze naar bed mag en 's avonds met etenstijd ook weer, ondanks dat ze 's middags heeft geslapen. Eind december moet ze naar de kinderarts om na te gaan of er een oorzaak is.

he wat vervelend! hopelijk is de oorzaak snel te verhelpen!

[Sophie77]

Wat vervelend, *Annet*! Een nichtje van 2 had ook een te laag HB, daar bleek een infectie achter te zitten. Gelukkig gaat het nu beter.

Onze kinderen hebben geen overgrootouders meer. Mijn laatste grootouder overleed anderhalf jaar geleden, mijn mans grootouders leefden al niet langer niet meer. Wel hebben we een heel grote familie; de kids hebben 19 tantes en 13 ooms (als ik goed heb geteld ) en heel veel neefjes en nichtjes, aan allebei de kanten. En dan heb ik het nog niet eens over oudooms en -tantes en achterneven en -nichten ... Het is hier ook altijd de zoete inval, heerlijk vinden we dat !

[Evelien]

Mijn meisje heeft weer te lagen hb, 6,9. Van de zomer ook al, toen was het 6,8. Na tijdje staalpillen kwam het weer goed, nu weer aan de staal en halve dagen naar school. Ze vraagt om 12 uur vaak of ze naar bed mag en 's avonds met etenstijd ook weer, ondanks dat ze 's middags heeft geslapen. Eind december moet ze naar de kinderarts om na te gaan of er een oorzaak is.

Wat vervelend zeg. Beterschap en sterkte ermee.

[LauraC]

He bah Annet! Hoop dat het snel weer hoger wordt en dat er, als er een diepere oorzaak achter ligt, ze snel helemaal beter mag worden!

[Jedi]

@cornelia77: Voor mij is het nog te vroeg om te zeggen of ik goed ingesteld sta. Op mijn gevoel afgaand kan die afstelling gerust beter, maar daar wordt aan gewerkt.
Mijn zoon heeft secundaire hypothyreoidie, wsl heeft de jouwe dezelfde afwijking. Het komt veel minder voor dan de primaire variant waarbij de schildklier zelf is aangedaan. Bij mijn zoon maakt de hypofyse standaard te weinig TSH aan en reageert dus ook niet op signalen van de schildklier om meer TSH te gaan aanmaken. De schildklier zit daardoor steeds zonder aanjager en geeft er de brui dus aan. Onze huisarts weet niet goed om te gaan met zowel een lage TSH als een lage FT4, omdat dat bijna nooit voorkomt. Vandaar dat ik graag naar een kinderendocrinoloog wil.

De wachttijd voor de oogarts is trouwens meer dan verschrikkelijk! M'n jongste mannetje kan pas in februari terecht. Ik ga toch maar eens naar een ander ziekenhuis bellen. Jammer eigenlijk dat optometristen, die je in de betere brillenzaak ziet, alleen ogen van volwassenen doormeten. Ik weet wel dat kinderogen niet volgroeid zijn, maar mijn zoon loenst niet, hij is alleen een beetje bijziend aan het worden. Pas vanaf 7 a 8 jaar mogen kinderen naar de gewone optometrist. Afgaande op de familiehistorie van beide ouders is de prille bijziendheid ook niet vreemd. Afwijkingen van -18 zijn helaas geen uitzondering. Ik heb zelf gelukkig maar -3.75, en zijn vader -4.00.

En om ook maar eens een duit in het overgrootouderszakje te doen: mijn jongens hebben nog een overgrootmoeder. Ze is dik in de negentig en begint een beetje vergeetachtig te worden, maar ja dat mag ook op die leeftijd. Ik bedoel dat het dan niet persé wijst op een aandoening. Opa's zijn er niet (allebei tamelijk jong overleden aan kanker), een oma begon te Alzheimeren en die is twee jaar geleden overleden. Alleen mijn moeder is er dus nog.
Okee, ik kom uit een groot gezin, dus er zijn genoeg ooms, tantes, en héél véél neefjes! Ja, mijn moeder is een echte kleinzonenoma. Het is dan ook altijd dolle pret op verjaardagen. Mijn vader was al bijna 40 toen hij aan een huwelijk en kinderen begon, en bovendien was hij de jongste van een nest van 15. Veel van ZIJN neven en nichten waren al ouder dan hij, hun oom! Er is dus bijna niemand meer over. Met ooms en tantes van mijn moeders kant is eigenlijk nooit echt contact geweest, dus op ons eigen grote gezin na is er verder geen familie. Maakt niet uit, we hebben het gezellig met elkaar al zitten we niet op elkaars lip. Ik woon tever bij mijn moeder vandaan om spontaan eens op de koffie te komen, dat mis ik wel hoor, zeker omdat ik in mijn eigen omgeving weinig contacten heb.

Jij nog sterkte met je dochter Annet. Moeheid is iets naars, het kan je leven zo beheersen. Laat haar maar lekker slapen wanneer ze dat kan. Hoe is het eigenlijk ontstaan?