Kinderwens deel 2

[Daphne]

Als je leven echt wordt geleid door dat wanhopige gevoel, dan zou therapie wel goed zijn inderdaad...

[Hortensia]

Ja, ik vind het moeilijk te genieten en blij te zijn helaas. Wat je bij mij aan de buitenkant ziet, is toch echt heel anders dan de binnenkant.

[*Annet*]

Waarom zou de buitenwereld niet mogen zien dat jullie verdriet hebben? Jullie zijn in een rouwproces, om het door jullie zo gewenste kindje. Als iemand huilt omdat ze in real een dierbare heeft verloren is het een geaccepteerd iets. Jullie omgeving weet van jullie moeilijkheden met dit onderwerp. Laat maar zien die tranen, hou je niet in.

[ajl]

Natuurlijk mag je huilen, ook als mensen jullie vertellen dat ze een kindje verwachten. Als het maar bespreekbaar mag/kan zijn. Mijn vriendin huilde ook toen ik zwanger was en het haar vertelde en ik begreep dat heel goed. Het gaat er niet om dat je een ander een bepaald geluk misgunt (en misschien doe je dat in een bepaald moment van het verdriet en verwerking wel en ook dat maakt niet uit). nadat zij haar hart gelucht had, hebben wij later samen over de zwangerschap zitten kletsen. Achteraf bleek dat ook zij toen zwanger was ( na 3 jaar proberen), maar dat wisten wij toen nog niet.

[Hortensia]

Ja, maar ik ga op mijn werk toch niet zitten huilen? Dat is misschien een keer gebeurd toen een collega zwanger was, maar ik houd me op mijn werk professioneel. Thuis ben ik dan toch heel anders dan op kantoor.

[ajl]

Dat kan ik mij voorstellen . Maar op het werk wordt toch ook niet alleen maar over zwangerschappen gesproken. Ik kan mij indenken dat je het daar wat makkelijker nog kan ontwijken dan in een prive situatie.

[Hortensia]

Nee dat is waar (maar ik heb wel een zwangere collega rondlopen bij wie het ook niet van een leien dakje ging ...), thuis is het anders. Maar ik voel me vaak op mijn werk ook down maar daar laat ik het niet merken. Dat kan ook niet, dat snap ik wel, maar soms zou ik wel eens willen schreeuwen dat ze eigenlijk helemaal niet weten hoe ik echt ben/hoe ik me echt voel. Probleem met mij is dat ik altijd alleen maar doorga en doorwerk. Ik heb me alleen na mijn miskraam 2 dagen ziekgemeld, eigenlijk had ik toen eens wat langer rust moeten nemen, maar ik kan dat echt niet.

[Tuinfluiter]

Zomaar huilen kan ik ook niet, doe het wel als ik alleen ben of als manlief bij me is.
Hortensia: enige tijd terug ben ik eens bij de ha geweest, had al 2 mnd zoveel lichamelijk klachten.
Had zelf wel het vermoeden dat het gewoon het zh en zwanger worden gebeuren was, maar ik moest toch en groot bloedonderzoek doen.
Gelukkig kwam hier niets uit!!!!
Dus toen wist de ha wel zeker dat het spanningen waren.
Daarom gaf zij aan dat het goed zou zijn naar een maatschappelijk werker te gaan.
Toch maar een afspraak gemaakt en toen het bijna zover was heb ik afgebeld.
Heb maar weinig te behoefte om er met buitenstaanders over te praten.
Tussen manlief en mij gaat dit super goed en voor mij is dat meestal voldoende.
Alleen heb je af en toe momenten, dan zit je zo vol van alles en je wilt niet aan de gang blijven tegen manlief, tja, dan zou ik wel even tegen iemand anders aan willen praten.
Als jij denk dat het goed zou zijn voor je, zeker doen meid!!!

[Hortensia]

Zomaar huilen kan ik ook niet, doe het wel als ik alleen ben of als manlief bij me is.
Hortensia: enige tijd terug ben ik eens bij de ha geweest, had al 2 mnd zoveel lichamelijk klachten.
Had zelf wel het vermoeden dat het gewoon het zh en zwanger worden gebeuren was, maar ik moest toch en groot bloedonderzoek doen.
Gelukkig kwam hier niets uit!!!!
Dus toen wist de ha wel zeker dat het spanningen waren.
Daarom gaf zij aan dat het goed zou zijn naar een maatschappelijk werker te gaan.
Toch maar een afspraak gemaakt en toen het bijna zover was heb ik afgebeld.
Heb maar weinig te behoefte om er met buitenstaanders over te praten.
Tussen manlief en mij gaat dit super goed en voor mij is dat meestal voldoende.
Alleen heb je af en toe momenten, dan zit je zo vol van alles en je wilt niet aan de gang blijven tegen manlief, tja, dan zou ik wel even tegen iemand anders aan willen praten.
Als jij denk dat het goed zou zijn voor je, zeker doen meid!!!

Gelukkig kun je hier ook lekker van je af praten en vind je hier ook herkenning!! Ik heb wel wat meiden in m'n omgeving met wie ik kan praten, maar je blijft ook niet aan de gang he...

[Tuinfluiter]

Hortensia: Dat is het soms ook wel een beetje bij mij.
Je hebt toch het gevoel dat het voor de ander niet leuk is als je steeds over jezelf en je kinderwens begint.
Idd HEEL fijn dat we hier in dit topic gewoon open kunnen praten met elkaar!!!
Ik heb daar echt veel aan

Zijn er nu ook nog vrienden/kennissen waarbij gewoon nooit over jullie kinderwens gesproken word??
Dit hebben wij wel en misschien moet het de volgende keer als we elkaar hopen te zien het maar gewoon gezegd worden.
Want hoe vaak krijg je de vraag van vrienden/kennissen: hoe gaat het met jullie en ik antw dan altijd met: goed!
Misschien dat we in het vervolg dan gewoon kunnen zeggen: het gaat op zich prima, maar wij lopen al enige tijd in het zh om te proberen zwanger te worden en dit valt allemaal niet mee.
Het zijn toch niet voor niets vrienden/kennissen

[Hortensia]

Hortensia: Dat is het soms ook wel een beetje bij mij.
Je hebt toch het gevoel dat het voor de ander niet leuk is als je steeds over jezelf en je kinderwens begint.
Idd HEEL fijn dat we hier in dit topic gewoon open kunnen praten met elkaar!!!
Ik heb daar echt veel aan

Zijn er nu ook nog vrienden/kennissen waarbij gewoon nooit over jullie kinderwens gesproken word??
Dit hebben wij wel en misschien moet het de volgende keer als we elkaar hopen te zien het maar gewoon gezegd worden.
Want hoe vaak krijg je de vraag van vrienden/kennissen: hoe gaat het met jullie en ik antw dan altijd met: goed!
Misschien dat we in het vervolg dan gewoon kunnen zeggen: het gaat op zich prima, maar wij lopen al enige tijd in het zh om te proberen zwanger te worden en dit valt allemaal niet mee.
Het zijn toch niet voor niets vrienden/kennissen

Oja, kennissen zat met wie we het er ook niet over hebben, maar dat hoeft wat mij betreft ook niet. Maar als men aan me vraagt hoe het gaat zeg ik vaak "z'n gangetje" of "met ups en downs". Maar vaak zeg ik ook "goed" hoor, het is maar net bij wie. Maar vrienden die je regelmatig ziet mogen best weten hoe je je voelt en wat de kinderloosheid voor jou betekent! Gewoon doen, misschien komt er nog wel een goed gesprek uit voort en mensen kunnen ook met je meeleven als ze het weten he?!

[Tuinfluiter]

Wij vragen ons dan vaak af: die mensen zijn toch ook niet blind, ze zien echt wel dat wij dol op kinderen zijn, zeker ook omdat ik gastouder ben.
Dan zullen ze toch ooit zich wel afvragen hoe het zit bij ons...
Daarom is het misschien beter om dan gewoon zelf te beginnen en er iets over te vertellen.

[ajl]

Klopt, ik moet zeggen dat ik er ook niet naar zou vragen. Het is toch ook prive en sommige mensen willen er niet over praten.

[windekind]

Lieve dames, wat een verdriet allemaal. Heel veel sterkte!!

Als mensen van jullie verdriet weten, hoe kunnen ze dan het beste reageren? Ik vraag dit omdat twee van mijn vriendinnen ongewenst kinderloos zijn, voor de een is het vanwege haar ziekte niet verantwoord en bij de ander 'lukt' het niet. Ik wil heel graag met die twee meiden meeleven, maar wat is goed in zoiets? Is het fijn om een kaartje of iets te krijgen als je weer een onderzoek hebt in het ziekenhuis? Ik kan me ook voorstellen dat dat een beetje benauwend is. En ik vraag er eigenlijk nooit expliciet naar in mailtjes of zo, meestal zoiets van 'hoe gaat het nu blabla ik denk aan jullie' - voor mijn gevoel refereer ik er dan wel aan, maar kan ik dat beter expliciet doen? Het is voor iedereen anders natuurlijk, maar zouden jullie eens willen zeggen wat jullie prettig vinden?

[Tuinfluiter]

Windekind: Wat verdrietig voor je vriendinnen...
Vind het heel goed van je dat je mee wilt leven met ze!!!!
Kan me voorstellen dat je niet weet hoe te beginnen of op welke manier het fijn voor de ander is dat er meegeleeft word.
Wij krijgen af en toe kaartjes en dit doet ons erg goed!
Verder zou je in je mailtjes kunnen zetten dat je een beetje weet wat er zich afspeelt en dat je graag mee wil leven.
Je zou ook op sommige momenten, als je misschien over iemand praat die zwanger is, kunnen vragen hoe dat nu voor je vriendin voelt.
In elk gevoel heel veel succes en doe maar zo gewoon mogelijk!!