ajl schreef:Natuurlijk klopt het wel zoals jij het zegt Galateia, maar ik ben het ook deels met Schipje eens. Jij het het 'geluk'dat het jou niet uitmaakt of je huis aan kant is ( dat maak ik tenminste op uit je verhalen) en jouw man kookt. Dus jij kan je vrije tijd volkomen focussen op je kind. Ik zit de avonden voordat ik aan het werk ga, al het eten al klaar te maken voor de dag erna, aardappels schillen, groente wassen, vlees braden etc. Ik wil ook mn huis aan kant hebben en niet alleen voor het oog. Daarnaast wil ik mij ook ontwikkelen op mn werk en geef cursus en zit in een examencommissie voor licht letsel. Deze voorbereidingen moeten ook allemaal na werktijd. Nu heb ik nog het 'geluk' dat ik eigenlijk geen vrienden in de buurt heb wonen, zodat ik mij niet zo druk hoef te maken over sociale contacten door de weeks. Dat had ik er echt niet naast kunnen doen. Sporten kan ik gelukkig op mn werk. Het moet wel tenwoordig allemaal kunnen en dat is voor veel vrouwen belastend.
Haha, je hebt volgens mij echt een verkeerd beeld. Ik werk hard, keihard en heb dan ook maar weinig vrije tijd. 's Avonds werk ik namelijk, in het weekend werk ik vaak op zaterdag- en zondagochtend, wanneer manlief met kindlief naar de kerk gaat, boodschappen doet, etc. Daarnaast hoop ik in de toekomst ooit eens te promoveren of een nieuwe studie op te pakken. Ik ontwikkel me ook in mijn werk, bouw in mijn eentje een nieuwe afdeling op binnen de school, doe veel voor de PR, voorlichting, werving, etc. Daarnaast houd ik ook van een opgeruimd huis, je moest eens weten. Maar tot op zekere hoogte, dan. Ik ben inderdaad erg blij, dat mijn man veel van die taken op zich neemt. En inderdaad, ik kook nooit. Maar wanneer jij 's avonds de aardappelen schilt, studeer ik, werk ik, etc. Het enige wat ik wel op een lager pitje heb gezet, zijn mijn politieke activiteiten. Ik kon raadslid worden (er ging iemand uit de fractie), precies op het moment dat onze zoon in ons leven kwam. Dat was teveel en is misschien iets voor in de toekomst. Mijn leven is verre van het luie relaxte leventje, dat je misschien in gedachten had. O, enne, ik heb helemaal niets tegen werkende vaders of thuiszittende moeders, of andersom. Ik ben alleen van mening, dat het ook anders kan. Een vader hoeft niet altijd het hoofdinkomen te verzorgen, een moeder kan dat ook. En toch moeder zijn. En toch niet in een psychologische knoop terecht komen.
Nou ja, je snapt mijn punt vast wel

By the way, had ik maar die luxe om op mijn werk te kunnen sporten. Ik zou niet weten, wanneer ik dat zou moeten doen...
Hoe dan ook: het beeld van een zwevende nietsdoende Galateia klopt gewoon echt voor geen meter. Ik ben wel heel gelukkig en zit goed in mijn vel. En ik heb gelukkig vaak vakantie, anders zou ik denk ik regelmatig instorten
