Ik kan niet geloven in Jezus. Wat nu?

[Lalage]

(...) Maar dat Hij de God is waar de bijbel het over heeft, en dat Jezus voor mijn zonden gestorven is, dat gevoel is bij mij volledig verdwenen.

Het gaat niet om je gevoel, het gaat om wat waar is.

Maar hoe weet je dan dat het waar is? Dat is toch slechts een kwestie van geloof???

Neehoor. De evangelien bijvoorbeeld zijn historisch heel erg betrouwbaar en dat steunt me erg in mijn geloof. Het staat vast dat Jezus op deze wereld heeft rondgelopen en dat Hij van zichzelf zei dat Hij de zoon van God was. Wie zou Jezus zijn als hij dat niet was? Een of andere gek? Maar dan zou hij niet zo wijs zijn toch?

Overgave is inderdaad supermoeilijk... maar je mag het elke dag weer proberen. Praat hier eens over met Jezus! Hij wil je vast wel helpen. Trouwens, twijfelen mag, de discipelen twijfelden ook zo vaak.

Hoe kun je nou praten met iemand in wie je niet gelooft? Dat is toch hypocriet?[/quote]
Dus je gelooft gewoon niet wat er in het evangelie staat? Tja dan wordt het lastig, maar toch mag je bidden. Gek he? Je kunt tegen God zeggen: Als u bestaat, laat dan eens wat van u merken... Waarom zou je dat niet mogen vragen?

[@mic]

[quote="Vin Zoek je naar het gevoel wat je denkt dat iemand anders heeft? Misschien zoek je dan heel je leven naar iets wat er niet is, of je al hebt. Kijk wat minder naar anderen, wat minder naar jezelf, en wat meer naar God.

Het is helemaal niet erg om niet alles te weten. Je hoeft morgen niet SuperChristen te zijn, er zijn er genoeg die dat baantje wel willen

Volgens mij gaat het niet alleen om het missen van een bepaald gevoel. Het is een onzekerheid die soms ook de kaders van de christelijke religie te boven gaat, niet kunnen geloven dat het wel waar is, niet kunnen geloven dat het niet waar is, als het wel waar is, wil ik het dan? als ik het wil, hoe gaat dat dan? je moet God vertrouwen, hoe doe je dat als je niet voor 200% zeker bent van Zijn bestaan? enz, enz... [/quote]Als je 200% zeker bent van Zijn bestaan is het geen vertrouwen.

[Vin]

Volgens mij gaat het niet alleen om het missen van een bepaald gevoel. Het is een onzekerheid die soms ook de kaders van de christelijke religie te boven gaat, niet kunnen geloven dat het wel waar is, niet kunnen geloven dat het niet waar is, als het wel waar is, wil ik het dan? als ik het wil, hoe gaat dat dan? je moet God vertrouwen, hoe doe je dat als je niet voor 200% zeker bent van Zijn bestaan? enz, enz...

Ja! Enz, enz! Inderdaad En juist dat vind ik nou zo positief klinken! Net als of iedereen fysiek door God aangeraakt word zo van 'hallo! hier ben ik!', nee! Natuurlijk heb je vragen, en twijfels. Ik vraag ook elke nacht waarom het zo verwarrend moet zijn. Waarom we rondtasten in het duister. Het doel was toch alleen om voor God te kiezen, waarom lijkt het dan op een dropping?

Je komt juist dán oprecht op mij over, als je niet bang bent om je twijfels te zien. En ik denk dat God dat ook ziet, in je hart.

[TheEdge]

Volgens mij gaat het niet alleen om het missen van een bepaald gevoel. Het is een onzekerheid die soms ook de kaders van de christelijke religie te boven gaat, niet kunnen geloven dat het wel waar is, niet kunnen geloven dat het niet waar is, als het wel waar is, wil ik het dan? als ik het wil, hoe gaat dat dan? je moet God vertrouwen, hoe doe je dat als je niet voor 200% zeker bent van Zijn bestaan? enz, enz...

Ja, dit herken ik wel. Ik kan niet geloven dat God niet bestaat. Maar wat ik daar vervolgens mee aan moet, weet ik niet.

Het probleem is eigenlijk dat ik een beetje bang wordt van die 'radicale bekeringen' waar ik mensen soms over hoor praten. Ik ben zo bang dat, als ik God 's avonds in bed vraag om me te veranderen, en vraag of de Heilige Geest in me komt wonen, dat ik de volgende ochtend wakker wordt als een hele andere TheEdge. Of dat ik die nacht een visioen krijg dat ik op de TU-campus moet gaan staan om met een bijbel in de hand het evangelie te verkondigen... ofzo....

Ik krijg het er al benauwd van als ik eraan denk.

[TheEdge]

Dus je gelooft gewoon niet wat er in het evangelie staat?

Zeg nou zelf, dat IS toch ook moeilijk?
Dan hoor je weer eens iemand uit je gemeente of je kennissenkring die een wonderlijke genezing heeft meegemaakt, waardoor je denkt "Ja, wauw, God doet dingen, Jezus leeft, Halleluja!" Maar diezelfde avond lees je in de bijbel in Johannes (ik weet niet uit mijn hoofd in welk vers), dat Jezus ervan baalde dat veel mensen geloofden omdat ze wonderen te zien kregen, en niet omdat ze zijn boodschap zo gaaf vonden.

Het juist ontkiemde zaadje geloof in mijn hart is dan ter plekke weer verdord als ik zoiets lees.

Tja dan wordt het lastig, maar toch mag je bidden. Gek he? Je kunt tegen God zeggen: Als u bestaat, laat dan eens wat van u merken... Waarom zou je dat niet mogen vragen?

Tsja... is dat niet God verzoeken?

[hijwel]

Dus je gelooft gewoon niet wat er in het evangelie staat?

Zeg nou zelf, dat IS toch ook moeilijk?
Dan hoor je weer eens iemand uit je gemeente of je kennissenkring die een wonderlijke genezing heeft meegemaakt, waardoor je denkt "Ja, wauw, God doet dingen, Jezus leeft, Halleluja!" Maar diezelfde avond lees je in de bijbel in Johannes (ik weet niet uit mijn hoofd in welk vers), dat Jezus ervan baalde dat veel mensen geloofden omdat ze wonderen te zien kregen, en niet omdat ze zijn boodschap zo gaaf vonden.

Het juist ontkiemde zaadje geloof in mijn hart is dan ter plekke weer verdord als ik zoiets lees.

Tja dan wordt het lastig, maar toch mag je bidden. Gek he? Je kunt tegen God zeggen: Als u bestaat, laat dan eens wat van u merken... Waarom zou je dat niet mogen vragen?

Tsja... is dat niet God verzoeken?

Mischien is het goed om na te denken wat Jezus tegen jou wil zeggen in het woord.. Ik zou me ook de grond in gedrukt kunnen voelen als een vriend een opmerking maakt waarvan ik denk dat die voor mij bedoelt was.

[TheEdge]

Je komt juist dán oprecht op mij over, als je niet bang bent om je twijfels te zien. En ik denk dat God dat ook ziet, in je hart.

Dat is heel fijn, dat je dat zo ziet. Maar is dat wel genoeg? Hoe komt het dat die Christenen in mijn omgeving zo vol zijn van God, en -door iets of Iemand- zo zijn veranderd in de afgelopen jaren? Je kunt als christen toch niet volstaan met: "ik heb altijd wel eens last van twijfel en onzekerheid, maar ik geloof nog net zo als vroeger"? Een kenmerk van Christen zijn is toch dat je een of andere geestelijke groei meemaakt? Waardoor je van je twijfels afkomt?

In de bijbel staat toch ook niet dat evangelist en mister geloofsicoon himself Paulus wel eens twijfelde aan God? (Toch? Zo ja, dan wil ik het graag weten!) De mensen die wel twijfelden, waren mensen die Jezus onderweg ontmoette, of de discipelen op het moment dat ze de Heilige Geest nog niet ontvangen hadden. Met twijfel geen Christen. Toch? Of is daar al een topic over? (zo ja, dan ga ik het meteen lezen)

[Vin]

Dat is heel fijn, dat je dat zo ziet. Maar is dat wel genoeg? Hoe komt het dat die Christenen in mijn omgeving zo vol zijn van God, en -door iets of Iemand- zo zijn veranderd in de afgelopen jaren? Je kunt als christen toch niet volstaan met: "ik heb altijd wel eens last van twijfel en onzekerheid, maar ik geloof nog net zo als vroeger"? Een kenmerk van Christen zijn is toch dat je een of andere geestelijke groei meemaakt? Waardoor je van je twijfels afkomt?

Ik weet ook niet waarom ze zo vol van God zijn. Vraag het aan ze?

In de bijbel staat toch ook niet dat evangelist en mister geloofsicoon himself Paulus wel eens twijfelde aan God? (Toch? Zo ja, dan wil ik het graag weten!) De mensen die wel twijfelden, waren mensen die Jezus onderweg ontmoette, of de discipelen op het moment dat ze de Heilige Geest nog niet ontvangen hadden. Met twijfel geen Christen. Toch? Of is daar al een topic over? (zo ja, dan ga ik het meteen lezen)

Nou ja Paulus misschien niet aangezien hij zo radicaal omsloeg, maar zo gaat het niet bij iedereen. Volgens mij staat er genoeg twijfel in de Bijbel.

Je hebt gelijk over geestelijke groei, daarom hoef je niet in paniek te raken als je nu 'niet rijp' zou zijn; je groeit.

[@mic]

*knip*

Thomas twijfelde, alle discipelen konden niet geloven dat hij zou opstaan, terwijl hij het een paar uur daarvoor nog gezegd had, paulus wist niet wat hij met de doorn in het vlees aanmoest. Petrus verdronk bijna toen hij over het water ging lopen. Twijfel genoeg in de bijbel.... (en ja daar is al een topic over: voor twijfelende zoekende mensen onder geloof en leven)

En ja het is groei, dat betekent dus niet dat je van het ene op andere moment van alle twijfels af moet zijn. Verder raak je je vrije wil niet kwijt hoor, als je een visioen krijgt en je moet gaan prediken en je ziet dat niet zitten en je doet het niet, laat je ene stukje verantwoordelijkheid liggen, maar je bent niet je zaligheid kwijt enzo hoor.. En bovendien: GOd zal met de verzoeking voor de uitkomst zorgen.

In principe kun je je leven aan Jezus geven, vergeving van je zonden vragen en de rest van je leven op je stoel gaan zitten. Je bent dan bekeerd, maar je geloof is heel zwak. Maar ja het kan in theorie. Maar ik weet zeker dat je dat soort dingen die je noemt vanzelf (met den mate van je geestelijke groei niet erg meer zal vinden).

Het christendom is geen "moeten" geloof...., tis de islam niet.

[Kaw]

Joh. 20:24 En Thomas, een van de twaalven, gezegd Didymus, was met hen niet, toen Jezus [daar] kwam.
25 De andere discipelen dan zeiden tot hem: Wij hebben den Heere gezien. Doch hij zeide tot hen: Indien ik in Zijn handen niet zie het teken der nagelen, en mijn vinger steke in het teken der nagelen, en steke mijn hand in Zijn zijde, ik zal geenszins geloven.
26 En na acht dagen waren Zijn discipelen wederom binnen, en Thomas met hen; [en] Jezus kwam, als de deuren gesloten waren, en stond in het midden, en zeide: Vrede zij ulieden!
27 Daarna zeide Hij tot Thomas: Breng uw vinger hier, en zie Mijn handen, en breng uw hand, en steek ze in Mijn zijde; en zijt niet ongelovig, maar gelovig.
28 En Thomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Heere en mijn God!
29 Jezus zeide tot hem: Omdat gij Mij gezien hebt, Thomas, zo hebt gij geloofd; zalig [zijn zij], die niet zullen gezien hebben, en [nochtans] zullen geloofd hebben.

[Aragorn]

Je hebt gelijk over geestelijke groei, daarom hoef je niet in paniek te raken als je nu 'niet rijp' zou zijn; je groeit.

Ik denk niet dat het zin heeft iemand iets aan te praten waar hij zelf totaal niet van overtuigd is.
En het is ook gewoon 'eng' om je leven over te geven aan Iemand anders. Je gaat dan misschien dingen willen die je nu helemaal niet wil willen o.i.d., je kan er niet meer vrijblijvend op los filosoferen want de Waarheid is al bekend, wie weet wat er allemaal gaat gebeuren?
Anderzijds is het ook weer aantrekklijk: je hoeft jezelf niet meer te vermoeien met twijfels en problemen waar je toch niet uitkomt, je hebt het doel van het leven ontdekt, je krijgt vrede en eeuwig duurzame vriendschap... maar ja, als het allemaal waar is...

[Vin]

Je hebt gelijk over geestelijke groei, daarom hoef je niet in paniek te raken als je nu 'niet rijp' zou zijn; je groeit.

Ik denk niet dat het zin heeft iemand iets aan te praten waar hij zelf totaal niet van overtuigd is.
En het is ook gewoon 'eng' om je leven over te geven aan Iemand anders. Je gaat dan misschien dingen willen die je nu helemaal niet wil willen o.i.d., je kan er niet meer vrijblijvend op los filosoferen want de Waarheid is al bekend, wie weet wat er allemaal gaat gebeuren?
Anderzijds is het ook weer aantrekklijk: je hoeft jezelf niet meer te vermoeien met twijfels en problemen waar je toch niet uitkomt, je hebt het doel van het leven ontdekt, je krijgt vrede en eeuwig duurzame vriendschap... maar ja, als het allemaal waar is...

Nee daarom wil ik je/hem/jullie/iedereen ook niks aanpraten en zeg alleen maar dat 't normaal is om dingen zo te ervaren.

Maar dingen willen die je niet zou willen, da's een beetje een non-issue.

[Gershwin]

Bij mij is het nog vager allemaal. Ik heb soms het gevoel dat ik echt van God hou, dat Hij er is, etc., maar vaak ook geloof ik alleen maar omdat ik niets anders kan geloven. En misschien wil ik het ook wel gewoon geloven. Maar altijd de overtuiging? dat niet. Ben ik dan ook geen christen? ik zie mezelf wel als zodanig. Volgens mij is het belangrijkste: kies je voor of tegen God? daar zou geloven in God weleens in begrepen kunnen zijn. Gewoon oogkleppen op en ervoor gaan, zou ik bijna zeggen.

Waarschijnlijk wat onnavolgbaar allemaal, ben altijd bereid tot nadere uitleg.

[marjo]

Ik heb net het hele topic gelezen en wil even zeggen dat ik het heel moedig vind dat the Edge zich hier zo open kwetsbaar opstelt mbt haar geloof. En ook dat ik me in sommige dingen die zij noemt wel wat herken en daarom veel aan alle reacties heb.

[Vin]

Ik heb net het hele topic gelezen en wil even zeggen dat ik het heel moedig vind dat the Edge zich hier zo open kwetsbaar opstelt mbt haar geloof. En ook dat ik me in sommige dingen die zij noemt wel wat herken en daarom veel aan alle reacties heb.

Ik denk dat meer mensen zich daarin herkennen dan er voor uit zouden komen Marjo. We zijn geneigd onze twijfel en eerlijke gedachtes ook voor ons zelf te verstoppen. Vreest niet