Volgens de Bijbel is dat laatste dan ook al afgoderij.Kris schreef:Dat zal best, Elbert, en dat is ook mij wel bekend, maar dat is wat anders dan dat voetbal nu een religie zou zijn of nadrukkelijk religieus getint. Dat is namelijk niet zo, is mijn stellige overtuiging. Dat die terminologie niet uit de lucht komt vallen, hoef je me ook niet te vertellen, want dat begrijp ik ook wel. Maar dat is nog altijd iets anders dan dat het spelletje een religie zou zijn. Dat sommige spelers door hun fans haast aanbeden worden, is wél tamelijk bizar en wat mij betreft niet bepaald de bedoeling, maar dat is dan weer iets heel menselijks. De mens zoekt altijd helden om te vereren, naast een eventuele god waarin geloofd wordt.
Het gaat er ook om wat je onder "religie" of "religieus getint" verstaat. Als je eronder verstaat dat voetbal alleen een religie zou zijn, als mensen letterlijk voor hun voetbalhelden op de knieen gaan en tot hen bidden, dan is het dat ook niet. Maar het ligt natuurlijk wel een stuk breder dan zo'n nauwe interpretatie. Het gaat vooral ook om de vraag welke plaats voetbal in iemands leven heeft: is het een leuk spelletje, waar je ook zonder kunt, of is het iets dat zo'n grote plek in je leven inneemt waar je niet zonder zou kunnen?
Dan is het ook de vraag: kun je deze 4 weken ook niet naar het WK kijken? En dan moeten we oppassen om niet net als een kettingroker te zeggen: "ja maar ik kan wel stoppen hoor, als ik daarvoor zou kiezen". Die mensen doen dat namelijk nooit, want ze zijn verslaafd.
Dan begrijp je ook waarom christenen daar dan ook moeite mee hebben.Kris schreef:Overigens, wat Mortlach zegt, kom je religieuze terminologie ook tegen in allerlei andere 'scenes', zoals in de muziekwereld. Paradiso is gevestigd in een voormalig kerkgebouw en is daarmee de mooiste poptempel (!) van dit land.
