over de wil

[Race406]

En zeg nu niet: "Dat wordt bij ons niet zo gezegd." Dat moge zo zijn (veel vrienden van mij zeggen dat ook namelijk), maar dan is de UITWERKING van die prediking wel dat je eerst je ellende moet leren kennen. En dan is er met de leer iets niet in orde...

Kijk de kenmerken van bekering moeten nooit als een doel opzich gepredikt worden maar het is wel belangrijk om ze te benoemen. Want mensen moeten kunnen onderscheiden of het werk wat ze in zich gevoelen ook waarlijk Gods werk is. Ons hart is bijzonder arglistig en daarom is het nodig dat we bij het licht van Gods Woord laten zien wat de ware kenmerken van het nieuwe leven zijn. En nooit hier op aarde iets gekend van de ellende waarin we liggen dat is bijzonder en zou mij onzeker maken. Want wie wordt er nooit eens onnodig kwaad? Wie spreekt er nooit eens een leugen. En deze zonden zijn directe slagen in het gezicht van de Heere Jezus. En de Heilige Geest is toch ook gekomen om de wereld te overtuigen van zonde en gerechtigheid? Dus wij leren inderdaad in onze kerk dat er kennis van de ellende moet zijn (en deze moet zo diep gaan als dat die ons naar Christus doet leiden), dit is echter geen station waar u langs moet. Ik denk dat veel mensen dit denken omdat de H.C. in die volgorde staat en hij ook altijd in die volgorde gelezen wordt. Daarmee krijgt het een gevoel van traject terwijl het niet zo is.

Pietpiet: Ik ben het helemaal met je eens zoals je het schrijft! Dat wordt in onze kerken (CGK) ook zo geleerd! Een kind van God leert altijd iets van zijn/haar ellende kennen. Dat is nodig en onmisbaar! Maar de mensen denken in mijn beleving niet in de vaste volgorde omdat alleen de HC zo spreekt. Het is (mede) de uitwerking van de prediking die de mensen tot dit standpunt brengt. En dan gaan mensen zaken uit zijn verband trekken of overmatig belichten. In mijn directe omgeving zijn veel mensen die echt geloven dat de mens EERST zijn ellende moet leren kennen voordat God een mens bekeert. Dus EERST in de put. Maar wanneer zit je diep genoeg in de put? Dan gaan mensen zich spiegelen aan anderen. "Dat kind van God heeft zo'n diepe doorleiding gehad. Dat ken ik (nog) niet zo, dus zal het bij mij wel niet oprecht zijn." Dat is (mede) het gevolg van de prediking op diverse plaatsen. Ook al wordt niet letterlijk gezegd dat een mens eerst in de ellende moet komen, de UITWERKING is wel dat men dat gelooft. En nogmaals: Dan is er met de prediking iets grondig mis. Als men zaken in de Bijbel gaat lezen die er niet staan. Let wel: Dit gaat naar 2 kanten op! Ook in de "linksere" hoek worden zaken geleerd die niet Bijbels zijn.
Ik wil hiermee niet de prediking van deze of gene zijde veroordelen. Er is in beide kringen veel goeds! Wat zou het een grote zegen zijn als we elkaar weer zouden mogen (h)erkennen rondom een geopende Bijbel! En van daaruit ook van de Here en daarna van elkaar leren. Dan zullen vele karikaturen uit de weg worden geruimd en kan Gods Geest weer vrij werken in HEEL christelijk Nederland!

Maar hier zal altijd gebrokenheid blijven, omdat wij zondaren zijn. Niet als dooddoener, maar wij zitten zo graag op onze stokpaardjes. En we zijn met geen stok van dat paardje af te slaan.
In alle gebrokenheid hier mag ons gebed wel des te luider klinken: Kom Here Jezus, kom maar heel snel terug!

Wat is het een grote troost dat ons straks niet wordt gevraagd of we de drie stukken EVD wel in de juiste volgorde hebben geleerd en ervaren.
Ons wordt NU en STRAKS gevraagd: "Heb jij Mij WAARLIJK lief?"
Als we daarop door genade mogen zeggen: "Ja, Here, U weet alle dingen. U WEET dat ik U liefheb!" Dan mogen we ervan verzekerd zijn dat we uitverkoren zijn en nu en straks voor eeuwig Hem mogen grootmaken! En HOE God die liefde tot Hem heeft gewerkt is niet van belang. ALS Hij die liefde tot Hem maar gewerkt heeft, dat is waar het om gaat (Preek tijdens een (ja, je leest het echt goed!!!!) belijdenisdienst in een GGiN).

Hier nog gebrokenheid, straks een!
Samen als GGiN-er met je baptistenbroeder God loven om Zijn heerlijkheid en genade!
Samen als CGK-er met je GG zuster God loven om Zijn heerlijkheid en genade!
Samen als HHK-er met je PKN zuster God loven om Zijn heerlijkheid en genade!
Samen als Pinkstergelovige met je RK broeder God loven om Zijn heerlijkheid en genade!
Samen als GKV-er met je GKH (of verder afgescheiden) zuster God loven om Zijn heerlijkheid en genade!

"Wat zal de wereld mooi zijn op die dag,
Als Jezus weer zal komen op de wolken,
Als al wat leeft, de natiën, de volken,
Zich voor Hem zullen buigen vol ontzag.

Wat zal de wereld mooi zijn op die dag,
Als God Zijn tent zal opslaan bij de mensen,
Als volken niet gescheiden meer door grenzen,
Zich zullen scharen onder Christus vlag.

Wat zal de wereld mooi zijn op die dag,
Als heel de schepping zal gezuiverd wezen
Als d`aarde zal vernieuwd zijn en genezen,
Van al ons kwaad van heel ons wangedrag.

Wat zal de wereld mooi zijn op die dag,
Als God herstellen zal wat wij verknoeiden,
Als rusten zullen al de zwaar vermoeiden,
Als tranen zijn verdreven door een lach.

Wat zal de wereld mooi zijn op die dag
Als God Zijn volk met heerlijkheid zal kronen
En in het nieuw Jeruzalem doet wonen
Wat zal de wereld mooi zijn op die dag!"

MARANATHA!!

(Slotje? )

[Jantjes]

(Slotje? )

Slotje, slotje?
Kom, kom we beginnen pas.
En ook al rij je dan in een prachtige peugeot 406 daarom mag je nog geen voorrang nemen.

En ehu,…. ik heb jou mening ook gelezen over ‘de wil’ waarin je wees op Filippensen 2:12-13. Ik lees daarin dat een mens krachtig zijn wil moet laten tonen en aan het werk moet gaan om het goede te kiezen. Natuurlijk, natuurlijk dat is God de Geest die in ons werkt. Dat moeten we duidelijk tonen in onze werken en niet met een och of ach zuchtend zeggen dat het nog eens gebeuren mag.

Nee noch geen slotje want de topicstarter heeft ook nog niet gereageerd.

[Race406]

(Slotje? )

Slotje, slotje?
Kom, kom we beginnen pas.
En ook al rij je dan in een prachtige peugeot 406 daarom mag je nog geen voorrang nemen.

En ehu,…. ik heb jou mening ook gelezen over ‘de wil’ waarin je wees op Filippensen 2:12-13. Ik lees daarin dat een mens krachtig zijn wil moet laten tonen en aan het werk moet gaan om het goede te kiezen. Natuurlijk, natuurlijk dat is God de Geest die in ons werkt. Dat moeten we duidelijk tonen in onze werken en niet met een och of ach zuchtend zeggen dat het nog eens gebeuren mag.

Nee noch geen slotje want de topicstarter heeft ook nog niet gereageerd.

OK, dan geen slotje..
: Je mag mijn 406 kopen, hoor, als je hem mooi vindt. Heeft net een grote beurt gehad, ik kan hem vanavond weer ophalen.

[Wullimpie]

Geen slotje voor het topic, wel een wielklem voor de auto.

[learsi]

Als de Heere Jezus spreekt dan neemt Hij altijd ook de leer in acht. Zijn spreken was dogmatisch correct.

Een aantal malen zegt de Heere Jezus in de evang.:....Uw geloof heeft u behouden......

Aangezien Hij altijd de leer in acht neemt en Zijn spreken dogmatisch correct was.........

Waarom zegt Hij dan tegen die vrouw.........UW geloof heeft u behouden.........?

h.g. Learsi

[Marnix]

Een gereformeerde zal zeggen dat het geloof van de vrouw haar heeft behouden, maar dat dat geloof is geschonken en gewerkt door God en dat nooit een eigen keuze is geweest, God werkt immers onwederstandelijk.

[learsi]

En toch zegt de Heere.....UW geloof.....!

[Marnix]

Klopt. Maar waar komt dat vandaan? Toch niet uit zijn eigen zondige hart? Als God hem niet had uitgekozen en uit het slijk had getrokken zou hij / zij toch nooit zijn gaan geloven. Er staat UW geloof omdat God het hem / haar gaf. Hij / zij had het niet van zichzelf, maar kreeg het wel zelf. En zo werd het zijn / haar geloof. En kan Jezus zeggen: Uw geloof.

(ik blijf even in mijn rol)

[marin]

De Here Jezus kan alleen onze wil sterk maken om goede keuze's te kunnen maken als de mens Hem wil volgen in het geloof en in Zijn voetsporen wil wandelen.
Vaak wil de mens net naast Zijn voetafdruk lopen (excuus van, dat kan een mens toch niet of mijn wil is niet instaat), maar de Here Jezus zegt: Loop maar in Mijn voetspoor ik zal je wel helpen, ik heb het voor jou/jullie voorgedaan Mijn kind, dat is Mijn Leven geweest en daarom ben ik op aarde gekomen dat je het wel aan kan in en door Mijn kracht.


Verzoening

God had en heeft de mens lief; ja, zelfs zeer lief. Hij wilde niet dat de mens voor eeuwig de dood zou sterven.
De mens was aan God ongehoorzaam geworden en was niet meer in staat om verder te leven naar de wil van God,
Jezus kwam op deze aarde om de wil van God te volbrengen, (Hebr. 10:5-10), omdat wij daartoe niet in staat waren vanwege onze zondige karakters.
Maar Hij is niet alleen gekomen om de wil van Zijn Vader te volbrengen, maar ook om verder onze plaats in te nemen, ja, om zelfs onze schuld te betalen; daarom is Hij aan het kruishout genageld geworden, vanwege onze zonden, opdat wij door Hem, in het geloof, weer met de Vader verzoend zouden worden, en het eeuwige leven weer ons deel zou zijn.

Maar Hij is niet alleen gestorven; Hij is ook weer opgestaan en weer ten hemel gevaren, waar Hij Zijn plaats heeft ingenomen aan de rechterhand des Vaders, als Hogepriester in het hemels Heiligdom, d.w.z. als Middelaar tussen God en de mens, om op te treden voor allen die in het geloof door Hem tot de Vader zullen gaan. Dit verzoeningswerk zal doorgaan zolang de genadetijd nog niet zal zijn verstreken; tot zolang zal Christus bij de Vader Zijn pleit voeren ten gunste van de mens, en wel op grond van Zijn dierbaar bloed, welke Hij vergoten heeft voor de redding van de mens. (Fil. 2:5-11; 1 Tim. 2:5-6; Hand. 4:12; Rom. 8:34b; Hebr. 8:1-2; 9:24; 7:25; 2 Cor.5:17-19, 21).

En hoe staan wij hier tegenover? Zouden wij deze liefdesdaad van Jezus onbeantwoord laten? De liefde kan niet van één kant komen. Wij moeten ook Hem liefhebben, en die liefde openbaart zich in het gehoorzamen aan Gods Woord. Jezus zei dan ook: “Gelijk de Vader Mij heeft liefgehad, heb ook Ik u liefgehad; blijft in Mijn liefde.” En Hij zegt er gelijk bij hoe wij in Zijn liefde kunnen blijven. Hij zegt:
“Indien gij Mijn geboden bewaart, zult gij in Mijn liefde blijven, gelijk Ik de geboden Mijns Vaders bewaard heb en blijf in Zijn liefde.” Joh. 15:9-10. Verdere uitspraken van Jezus zijn: “Wanneer gij Mij liefhebt, zult gij Mijn geboden bewaren. Wie Mijn geboden heeft en ze bewaart, die is het, die Mij liefheeft. Wie Mij niet liefheeft, bewaart Mijn woorden niet.” Joh. 14:15,21a en 24a.

Bedenk dat wij niet van onszelf zijn, maar dat wij van Jezus Christus zijn. Hij heeft ons gekocht en betaald met Zijn dierbaar bloed. (1 Cor.5:6-8; 6:20; 1 Petr.1:13-19; Openb.5:5,9-10). Hij is het waard dat wij ons leven aan Hem geven; ja, Hij heeft er zelfs recht op. Laat daarom onze levenswandel geheiligd mogen zijn, geheiligd in de waarheid, geheiligd in Gods Woord, want Gods Woord is immers de waarheid. (Joh.17:17).
Jezus zegt: “Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.” Matth.11:28. Zouden wij dan niet tot Hem komen? Ja, tot Hem, Die Zijn leven heeft gegeven tot een losprijs voor onze levens? Besef wel dat wij alleen door Hem met de Vader verzoend kunnen worden, en alleen door Hem het eeuwige leven kunnen verkrijgen. Van Hem zijn wij volledig afhankelijk. De Bijbel zegt dan ook: “Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven; doch wie aan de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toom Gods blijft op hem.” Joh.3:3

Geloven in het verzoenend offer van Jezus Christus aan het kruis op Golgotha, en gehoorzaam zijn aan het Woord van God, zijn dus twee dingen die nimmer gescheiden kunnen worden. Door het Woord van God en door het bloed van Christus worden wij gereinigd en geheiligd. De apostel Johannes zei: “Wij hebben lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.
En dit is de liefde Gods, dat wij Zijn geboden bewaren.” 1 Joh.4:19; 5:3; 2 Joh.:6. Johannes zegt dan ook verder: hieraan onderkennen wij, dat wij Hem kennen: indien wij Zijn geboden bewaren. Wie zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet bewaart, is een leugenaar en in die is de waarheid niet; maar wie Zijn Woord bewaart, in die is waarlijk de liefde Gods volmaakt. Hieraan onderkennen wij, dat wij in Hem zijn. Wie zegt, dat hij in Hem blijft, behoort ook zelf z te wandelen, als Hij gewandeld heeft.” 1 Joh.2:5-6.

Degenen die dan ook zeggen dat zij geloven, maar niet gehoorzaam zijn aan het Woord van God, geven daarmee dus te kennen dat zij in het bezit zijn van een dood geloof. Alleen geloof dat gepaard zal gaan met gehoorzaamheid aan Gods Woord, is een levend geloof, en alleen dat geloof voert ten eeuwigen leven; geloof dat met Godsvrucht gepaard gaat.

Maar wel is het zo dat door het waarachtig geloof het karakter van de mens door de Heilige Geest gevormd zal worden tot gehoorzaamheid aan Gods Woord. Het geloofsleven is daarom dan ook een groeiproces tot een geheiligd leven, en overal waar dit groeiproces ontbreekt, daar kan men dan ook niet meer spreken van een levend - geloof, maar daar moet men helaas spreken van een dood - geloof.

Allen, die in Christus zijn, zijn volmaakt; d.w.z. niet volmaakt van zichzelf, naar volmaakt in Christus, want God zal hen dan aanzien in Zijn Zoon. En waarom? Omdat alleen Zijn Zoon volmaakt is. Zijn gerechtigheid zal ons dus worden toegerekend als onze gerechtigheid, indien wij in Zijn Offer geloven, en Hem zullen aannemen als onze Persoonlijke Zaligmaker en Verlosser. (Hebr.7:28; 10:14; Hand.13:38-39; Rom.3:21-26; 5:1-2,8-11,18-19; 6:23; 10:4; 2 Cor.5:17-19,21; 1 Joh.3:l; 4:7-16). En zo worden wij dus gerechtvaardigd door het geloof. En dat alles is uit en door genade: Want, “om onze overtredingen werd Hij doorboord, om onze ongerechtigheden verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden!” Jes.53:5. “Want alzo lief heeft God de wereld gehad,dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.” Joh.3:16.

Verzoening
bron: http://www.agp-internet.com

[Jantjes]

Boven deze topic staat ‘over de wil’.

De achterliggende pagina’s gaat het veelal over de ‘vrijen wil’ van de mens maar daar was al een topic over. Maar omdat het nogal eens vanzelfsprekend is in een discussie om om te slaan naar andere onderwerpen (waar ik zelf ook schuldig aan ben) zoals hier ook gebeurt is naar uitverkiezing en verbond zou ik het onderwerp willen voorzetten over ‘Gods verborgen wil’ en ‘Gods geopenbaarde wil’. Dit naar aanleiding van Pietpiet die naar mijn mening deze zaken niet recht steld.

De drie zaken zijn 100% met elkaar verweven: zonder wedergeboorte niet in het verbond, als er geen verbond (en geen Verbondshoofd) was dan ook geen uitverkiezing en als er geen uitverkiezing was dan ook geen wedergeboorte en zo kunnen we van alle kanten hier naar kijken maar ze horen als een eenheid bij elkaar. Toen God in de nooit begonnen eeuwigheid de vraag stelde: Hoe zal Ik ze (de uitverkorenen) stellen onder de mensenkinderen. Toen bood het tweede Verbondshoofd Zich vrijwillig aan om in het verbond te treden. En de wedergeboorte is bijzonder het werk van de Heilige Geest. De drie zaken die u noemt zijn bijzonder verbonden aan de drie Personen in de Goddelijke drie-eenheid. Ik zou ze nooit willen scheiden of het één boven de ander stellen. Maar ze behoren alle drie gelijke waarde te krijgen. Maar we moeten wel opletten dat hoewel God met heel Israel een verbond maakte toch niet iedereen die onder de wolk was waarlijk in het genadeverbond begrepen was. Of zoals de Heere Jezus dat duidelijk maakt met de dode ranken in de wijnstok.

Ik had hier al een reactie op gegeven maar hier nog wat uitgebreider.

Omdat ik dus vind dat er theologisch nogal eens een verkeerd inzicht bestaat over ‘Gods verborgen- en geopenbaarde wil’ of ‘Gods onmededeelbare- en mededeelbare eigenschappen’ of ‘de wil van Gods besluit en de wil van Gods bevel’ het volgende.

Één van ‘Gods verborgen wil’ of ‘onmededeelbare eigenschappen’ of ‘de wil van Gods besluit’ wat van toepassing is op de mensen is de predestinatie of uitverkiezing. Wij weten voor onze toekomst hier totaal niets van Deut.29:29. Wel kan een wedergeborene constateren of opmerken in de geschiedenis van zijn leven als hij achterom kijkt en zeggen: dit was waarschijnlijk Gods wil. Toch moet daar vreselijk voorzicht mee gedaan worden want het kan als nog een vergissing zijn.

Één van ‘Gods geopenbaarde wil’ of ‘Gods mededeelbare eigenschappen’ of ‘Gods bevel’ is de decalogus of decaloog (dit zijn de 120 Hebreeuwse woorden die God in eerste instantie aan Mozes gaf op de berg) Exodus 20:2-17. Wij noemen dit de wet van de Heer. Direct hiermee samen heeft God Zijn Verbond gegeven Exodus 34:28b.

Pietpiet ziet de drieslag ‘(1)wedergeboorte, (2)verbond en (3)uitverkiezing’ als een cyclus en verweven aan de Goddelijke drie-eenheid. Achtereenvolgens (1)Heilig Geest, (2)Jezus Christus, (3)God de Vader. Dat is juist want (1)God de Geest past het toe, (2)Jezus Christus verlost en (3)God de Vader verkiest.

Maar….kunnen wij hier zo van alle kanten er naar kijken?

Mijn mening is dan nee, want ook al verkiest God de Vader en hoort Hij bij de Goddelijke drie-eenheid met de personele eigenschap, wij weten daar niet van en kunnen daar ook niet mee bezig zijn. Het is voor ons ‘Gods verborgen wil’ of ‘onmededeelbare eigenschappen’ of ‘de wil van Gods besluit’. Wij kunnen als het om Gods uitverkiezing gaat (Gods Heilgeheim) alleen pleiten op Zijn belofte in Zijn Verbond samen gevat in Jezus Christus.

Gods verborgen omgang vinden
Zielen, waar Zijn vrees (respect) in woont.
't Heilgeheim wordt aan Zijn vrinden,
Naar Zijn vreeverbond, getoond.
d' Ogen houdt mijn stil gemoed
Opwaarts, om op God te letten:
Hij, die trouw is, zal mijn voet,
Voeren uit der bozen netten.

.

[TheKeimpe]

Wij kunnen als het om Gods uitverkiezing gaat (Gods Heilgeheim) alleen pleiten op Zijn belofte in Zijn Verbond samen gevat in Jezus Christus.

HA, ik ben het helemaal met je eens.

[1a2b3c]

Met Gods verborgen wil hebben de ongelovigen niets te maken. De gelovigen mogen weten dat zij uitverkoren zijn omdat zij geloven. 1Joh.5:13 Deze dingen heb ik u geschreven, die gelooft in den Naam des Zoons van God; opdat gij weet, dat gij het eeuwige leven hebt, en opdat gij gelooft in den Naam des Zoons van God.
De ongelovigen kunnen niets met Gods verborgen wil en de gelovigen 'kunnen' er ook niets mee maar het staat er voor hun troost.
Als het in de Bijbel gaat over onze kant (Zijn geopenbaarde wil) dan spreekt God heel menselijk tot ons. zie bijv. Ezechiël 33 en Jer.18:8 Maar indien datzelve volk, over hetwelk Ik zulks gesproken heb, zich van zijn boosheid bekeert, zo zal Ik berouw hebben over het kwaad, dat Ik hetzelve gedacht te doen.
Daar leer ik uit dat alles wat de mens doet consequenties heeft, zowel in het 'gewone' leven als mbt het geloofsleven.
Dus met betrekking tot het geloofsleven houd dat m.i. in dat God geen onmogelijke dingen van de mens vraagt.
Als Hij de mens zegt Hem te zoeken is er geen natuurlijke onmogelijkheid in de mens die maakt dat hij dat niet kan (als hij tenminste gezond is en het evangelie hoort).
Ook met betrekking tot het geloven vraagt God niets onnatuurlijks van hem.
Net zo goed als hij kan geloven dat Napoleon heeft bestaan kan hij ook andere dingen geloven. Hij heeft het vermogen om dingen te geloven en in zoverre is het geloof een gave van God. Net zoals het vermogen om te denken ook Zijn gave is en alle andere dingen die een mens heeft en kan, zo is alles Zijn gave.
Efeze2:8 „Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave;”
Wat is de gave: DE ZALIGHEID die je krijgt uit GEGNADE en door het GELOOF.
Ik bedoel niet dat de mens God niet nodig heeft om te geloven maar niet in die zin dat hij geen vermogen heeft om te geloven.
De mens moet inzien wie hij is en wie God is en wat Jezus heeft gedaan.
Toch zijn er zoveel mensen die dat wel weten en die ondanks hun natuurlijke vermogens, er toch niets mee doen.(Daaraan kan je zien dat de H.G. nodig is om de mens in beweging te krijgen). Het is dus 100% eigen schuld als je dan verloren gaat en met dubbele slagen gelagen wordt omdat je dan wel de weg hebt geweten en niet bewandelt.
Als mensen er wel wat mee gaan doen, Hem gaan zoeken is het God die dat in hen werkt want uit zichzelf zouden ze het niet doen Rom.3: er is niemand die God zoekt...
Als een mens gaat geloven is God het die zijn verstand verlicht en gewillig maakt door de H.G.
Maar zelf weet de mens dat nog niet, hij ziet alleen maar dat hij een Verlosser nodig heeft en dat er Eén is en dat hij Hem vrij mag aannemen. In theorie is de geopenbaarde wil van God genoeg voor het behoud van de mens, maar de mens wil niet... en dat is het punt.
In de praktijk gaat God, vanuit Zijn verborgen wil mensen gewillig maken. Maar nogmaals, een ongelovige heeft daar NIETS mee te maken, die is zelf verantwoordelijk. Hij heeft zijn Bijbel en zijn verstand en de beloften dat alles wat hem ontbreekt hem door God zal geschonken worden.

[marin]

GOD SCHIEP DE MENS OPRECHT


In Prediker lezen wij de eindconclusie van een levenslang onderzoek van Salomo.
“Alleen, zie toch: ik heb ontdekt, dat God de mensen recht gemaakt heeft, maar zij zoeken vele bedenkselen.” Prediker 7:29

Wij zien hier de oorspronkelijke toestand van de mens. God heeft de mensen recht, ‘oprecht’, gemaakt.Toen de mens uit de hand van God kwam, droeg hij Gods beeld.

In Genesis 5 wordt eveneens het woord ‘mens’ gebruikt.
“Ten dage, dat God Adam schiep, maakte Hij hem naar de gelijkenis Gods; man en vrouw schiep Hij hen, en Hij zegende hen en noemde hen “mens” ten dage, dat zij geschapen werden.” Genesis 5:1-2

Het tweede deel van Prediker 7:29 maakt duidelijk dat mens afgedwaald is.
“…maar zij zoeken vele bedenkselen.”
Dit is de mensheid in zijn tegenwoordige toestand. Waar de mens in zijn denken eerst God gehoorzaam was en in zijn geest en verstand Gods beeld droeg, daar is het verderf binnengeslopen.

DE WIL

God gaf de mensen een wil die in overeenstemming was met Zijn wil. De apostel geeft ons een idee wat dit betekent:
“…dat gij verjongd wordt door de geest van uw denken, en de nieuwe mens aandoet, die naar (de wil van) God geschapen is in waarachtige gerechtigheid en heiligheid.” -Efeziërs 4:23-24.
Teksten over de wil vinden we ook Efeze 2:3; Filippenzen 2:5, 13; Johannes 1:12,13
Er was geen verdorvenheid in zijn wil, geen begeren naar het kwade. Op een andere plaats zegt de apostel dat dit zonde zou zijn. “Ja, ik zou de zonde niet hebben leren kennen, tenzij door de wet; immers, ook van de begeerlijkheid zou ik niet geweten hebben, indien de wet niet zeide: gij zult niet begeren.” -Romeinen 7:7
Als het verlossingsplan het plan is dat herstel brengt en de mens de oorspronkelijke reinheid teruggeeft die hij bezat in Eden, kunnen wij uit de nieuwe verbondsbelofte aflezen wat de mens was en hoe dit in het verstand (het denken) en het hart (de wil) tot uitdrukking kwam.
“Ik zal mijn wetten in hun verstand leggen, en Ik zal die in hun harten schrijven,...” -Hebreeën 8:10.
Ook hier zien wij dat de mens, komend uit de hand van de Schepper, geen onbeschreven blad was. Hij werd ‘recht gemaakt’. Zijn wil was in overeenstemming met de wil van God. Hij ‘wilde’ het goede, maar was niet zó geschapen dat hij het kwade niet kon kiezen.

Sterker nog:
Als de wedergeborene deel heeft aan de ‘goddelijke natuur’ (2 Petrus 1:4), dan was ook Adam een ‘deelhebber’ aan de goddelijke natuur. In hem woonde het goddelijke karakter, Gods liefde, Gods barmhartigheid, Gods rechtvaardigheid en Gods goedheid, alle goddelijke karaktereigenschappen, die tezamen de goddelijke natuur of het goddelijke karakter vormen.
M.a.w.: de mens ‘wilde’ wat God wilde. Alle neigingen van zijn wil waren geschreven met de vinger Gods op dezelfde wijze alle neigingen van zijn wil waren geschreven met de vinger Gods op dezelfde wijze als waarop de wet met de vinger Gods op de stenen tafelen was gegrift.

Bron: Gods eeuwig voornemen.

[Pietpiet]

Hier wordt weer een misverstand geponeerd (die ik eerder ook al aan de orde stelde en waar uiteraard niet op werd gereageerd) door Gods geopenbaarde wil te vereenzelvigen met Gods verborgen wil. Alsof God in de nooit begonnen eeuwigheid gezegd zou hebben: ‘nu,… is even kijken of ik een groot deel van de mensen die ik gaat schapen in de hel gooi en een klein deel in de hemel plant’. Heel eenvoudig wordt hier maar even gezegd over Gods verborgen wil: ‘Toen God in de nooit begonnen eeuwigheid de vraag stelde’ als legitimiteit voor de leer van uitverkiezing. Het is eigenlijk den diepste de schuld op God werpen dat Hij daarna dan maar een verbond bedacht heeft omdat hij van te voren wist dat hij de nog ongeschapen mens al reeds in twee groepen verdeeld had. Alsof Romeinen 11:33 maar even verklaart wordt waar staat: O diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen! Want wie heeft den zin des Heeren gekend? Of wie is Zijn raadsman geweest?

Ik verwerp hiermee niet de uitverkiezing want Ef.1:4, Rom. 8:30 en Rom. 9:13 enz. is duidelijk genoeg maar als je Gods geopenbaarde wil tegen Gods verborgen wil gaat stellen kom in de valkuil van het atheïsme. Gods geopenbaarde besluiten zijn helder genoeg en zijn onder voorwaarden gesteld. Dus had God besloten Petrus zalig te maken onder voorwaarde van geloof en bekering, maar tegelijk had God besloten, geloof en bekering in de tijd in hem te werken en heeft dat ook daadwerkelijk gedaan maar daar wist Petrus niet van en daar weten wij ook niets van.

Ik wist wel dat het droevig was in de Bijbels gereformeerde leer maar dat het zo erg was kan ik me bijna niet voorstellen. Ik ga nog weer eens even zoeken of het inderdaad zo erg gesteld is zoals Pietpiet stelt met die gereformeerde leer.

Beste Jantjes,

Ten eerste over misverstanden gesproken, u leest zaken in mijn berichten die er niet staan maar meer uw eigen gedachten zijn. Ten tweede zijn uw berichten voor mijn beleving vaak vaag dat ik niet weet wat ik er mee moet. De oorzaak daarvan moet in mijn gebrek aan begrijpend lezen gezocht worden. Maar aan u dan de taak om het helderder te omschrijven wat uw punt is.
Nu inhoudelijk. Als eerste speel ik niets tegen elkaar uit zoals u mij beticht. Er is onderscheid tussen de uitverkiezing en de uitverkorenen. Het eerste wordt gewoon ronduit geleerd in de Bijbel wat dat is, daar is niets verborgens aan. Het tweede is voor ons verborgen wie dat zijn. Maar dat wil nog niet zeggen dat een uitverkorene niet kan weten of hij wel of niet uitverkoren is (want anders zou de oproep om onze roeping en verkiezing vast te maken niet in de Bijbel staan). Het behoord juist tot de zekerheid van de gereformeerde leer dat men verzekerd kan zijn van het aandeel in Christus.

Dan wat betreft de orde in de verkiezing, de schepping en de val en het verbond. Daar zijn twee gedachten over en u weet mijn positie daarin (ik neig naar extreem - supra-lapsariër) hoewel ik daar verder geen Bijbelse onderbouwing voor heb. Het kan dus ook best infralapsarisme zijn, daar is de Bijbel niet eenduidig over en dat is ook niet nodig. Dat zijn nu echt de verborgen zaken van de Heere. Al zou ik zelf niet zozeer spreken van een volgorde (in de eeuwigheid) maar eerder van een orde of van drijvende oorzaak. En wederom beveel ik het boekje aan van John Bunyan - "de verwerping" over deze materie.

En laten we samen proberen stemmingmakerij zoals "droevig was in de gereformeerde leer" wat achterwege te houden.

Maar of dat zelfst.nw. en ww. onderscheid nou zo Bijbels is??? Lijkt mij van niet want anders zou je in theorie wel geloof kunnen hebben zonder dat je ooit werkelijk tot geloven komt!! Als u weer eens tijd hebt zou ik graag de Bijbelteksten erbij hebben waarop dit is gebaseerd.

Geloof zonder ooit tot geloven te komen dat kan uiteraard niet. Maar er is wel verschil in de mate van het geloof. De Heere Jezus spreekt ook over klein gelovigen. De vader van de maanzieke knaap zegt ook dat hij geloofd maar of de Heere Jezus zijn ongelovigheid te hulp wil komen. In Efeze lezen we dat het geloof een genade gave van God is. En zou God een onvolkomen geloof schenken?. En de Heere Jezus stelt dat als we een geloof als van een mosterdzaad zouden hebben we zouden een boom verplaatsen en in de zee doen planten. Paulus spreekt in 1 Kor 12 over de gave van het geloof en daarmee bedoelde hij niet dat de anderen geen geloof zouden hebben. Mozes die van aangezicht tot aangezicht met God sprak geloofde toch niet dat spreken tegen de rots genoeg was (op dat moment was zijn geloof niet in beoefening maar hij bezat nog steeds wel het geloof) en hij sloeg er op. En zo zijn er nog vele plaatsen waar te lezen valt over geschonken geloof (wat in zichzelf volmaakt is) en geloofsdaden die verschillen van persoon tot persoon.
Daarom spreken we over het geloof en over geloven. Het eerste is het geschonken volmaakte geloof. Het tweede zijn de werkeningen van dat geloof door de mens (die God in hun werkt).

Wat betreft uw opmerking: "geloof (ww) gewoon dan weet je zeker dat je het geloof (zelfst.nw) ook hebt want anders zou je niet kunnen geloven. Net zo zeker als ik weet dat ik ogen heb omdat ik kan zien."

Dat klopt, één van de meest zuivere kenmerken van het geloof is het geloven zelf (het geloof in beoefening, want dat is de vaste grond!) Waar de hoop tekort komt omdat het hoopt op zaken die het niet ziet en nog niet zijn is het geloof (ww) de vaste grond waarmee men zaken zeker weet al zijn ze nog niet. Zo wist Abraham zeker dat God hem tot een groot volk maakte zelfs al zou hij zijn enige zoon Izak moeten doden, daarom wordt hij ook wel de vader aller gelovigen genoemd. Daarom zeiden ze vroeger in de kerk wel eens: als u wilt weten of het echt is leg dan de dood er maar eens naast. Wat ze daarmee bedoelden is dat wanneer u geloofd zou u dat dan ook kunnen als u wist dat u nu moet sterven en de Heilige Israel die geen zonde kan zien moet ontmoeten, weet u zeker dat u Christus kent en door Christus uw zonden vergeven zijn. Als het geloof in beoefening is dan weet zo iemand dat zeker en kan hij of zij op dat moment sterven en zonder verschrikken God ontmoeten. Dan is het leven hem Christus en het sterven waarlijk gewin!

Maar waarom is er dan toch veel onzekerheid in rechtse kringen (het moet je wel gegeven worden, hoe weet je of je uitverkoren bent etc?)

Ik ken genoeg kinderen van God waar de onzekerheid niet zo groot is, maar wel de verbrokenheid over de zonden. En dat doet ze met David wel eens uitroepen: Ach Heere neem uw Heilige Geest niet van mij. Dan missen ze God's vriendelijk aangezicht en doet ze met David ook uitroepen: Ik vrees dat ik nog één dezer dagen in de handen van mijn vijanden zal omkomen. Dan kan het wel eens zijn dat het hart uitschreeuwt:"Zou God Zijn genade vergeten. Nooit meer van ontferming weten?". Ze vinden niet meer de kenmerken van waarachtige bekering bij zichzelf en dan komt de satan erbij die ze toefluistert dat ze geen deel hebben aan God. Maar als er wat dieper gevraagd wordt of ze twijfelen aan God's genade of ze kunnen ontkennen wat God in hun leven gedaan heeft. Of ze liever niet de wereld in zouden gaan en God verloochenen dan kunnen ze dat toch niet. Maar hun, door eigen schuld, ellendige toestand hier op deze wereld maakt dat ze klagend over de wereld gaan. Dat maakt ook dat ze uitzien naar de verlossing van dit ellendige vlees. God gebruikt deze wegen vaak om ze meer afhankelijk van Hem te maken. Zo kastijd Hij zijn kinderen, zo gaat het in het dagelijks leven toch ook? Als een kind wat kwaads gedaan heeft dan laat de vader daarover zijn ongenoegen wel eens blijken door het kind te laten voelen dat het fout was met non-verbale communicatie. Dat vindt een kind vreselijk en brengt hem met smart en berouw terug bij de vader.

Een gereformeerde zal zeggen dat het geloof van de vrouw haar heeft behouden, maar dat dat geloof is geschonken en gewerkt door God en dat nooit een eigen keuze is geweest, God werkt immers onwederstandelijk.

U bent zeer goed in deze rol (ik zou zeggen.. vasthouden!), ik kan er maar een kleine toevoeging aan geven. Niet "de gereformeerde zal zeggen" maar "de Bijbel zegt in o.a. Efeze 2:8 dat dat geloof geschonken is".

Learsi:
En het bijzondere is dat hoewel God ons alles schenkt rekent God het ons toch toe. Zo zegt God dat Hij de goede werken voor ons weggelegd heeft (Ef. 2:10) maar ook dat Hij deze ons toerekent (Openb. 14:13 - hun werken volgen met hen). Als de Heere Jezus dus zegt: ..uw geloof.. dan spreekt Hij dus over het geschonken geloof. Een tekst die dat heel duidelijk maakt is: Uw vrucht wordt uit Mij gevonden. Het is onze vrucht maar deze komt uit Christus.

Dat komt omdat Christus als wij ingelijfd worden in het verbond alles met ons deelt. Daarom wordt deze vereniging ook wel met een huwelijk vergeleken. Christus trouwt met de bruid op gemeenschap van goederen. En dan brengt de bruid het volgende in het huwelijk: as, treurigheid, benauwde geest, doornen, distelen. En de Bruidegom: sieraad, vreugdeolie, gewaad des lofs, dennenbomen en mirtebomen (u begrijpt naar ik aanneem de symboliek wel). Alles wat nu van Christus is, is dus ook van de bruid, zoals dat is gerechtigheid en heiligheid het eeuwige leven, toegang tot de hemel enzovoorts.

[Marnix]

k ken genoeg kinderen van God waar de onzekerheid niet zo groot is, maar wel de verbrokenheid over de zonden. En dat doet ze met David wel eens uitroepen: Ach Heere neem uw Heilige Geest niet van mij. Dan missen ze God's vriendelijk aangezicht en doet ze met David ook uitroepen: Ik vrees dat ik nog één dezer dagen in de handen van mijn vijanden zal omkomen. Dan kan het wel eens zijn dat het hart uitschreeuwt:"Zou God Zijn genade vergeten. Nooit meer van ontferming weten?". Ze vinden niet meer de kenmerken van waarachtige bekering bij zichzelf en dan komt de satan erbij die ze toefluistert dat ze geen deel hebben aan God. Maar als er wat dieper gevraagd wordt of ze twijfelen aan God's genade of ze kunnen ontkennen wat God in hun leven gedaan heeft. Of ze liever niet de wereld in zouden gaan en God verloochenen dan kunnen ze dat toch niet. Maar hun, door eigen schuld, ellendige toestand hier op deze wereld maakt dat ze klagend over de wereld gaan. Dat maakt ook dat ze uitzien naar de verlossing van dit ellendige vlees. God gebruikt deze wegen vaak om ze meer afhankelijk van Hem te maken. Zo kastijd Hij zijn kinderen, zo gaat het in het dagelijks leven toch ook? Als een kind wat kwaads gedaan heeft dan laat de vader daarover zijn ongenoegen wel eens blijken door het kind te laten voelen dat het fout was met non-verbale communicatie. Dat vindt een kind vreselijk en brengt hem met smart en berouw terug bij de vader.

Mee eens, en ik zal zeker niet oordelen over het geloof van deze mensen. Allicht zijn er in de rechtse kringen meer kinderen van God dan dat er mensen zijn die dit ook zeker weten.

Toch mogen we daar ook wel kanttekeningen bij plaatsen. Als het goed is werkt de Geest door het geloof ook zekerheid.

Vr.21. Wat is een waar geloof?
Antw. Een waar geloof is niet alleen een stellig weten of kennis, waardoor ik alles voor waarachtig houd, wat ons God in Zijn Woord geopenbaard heeft, maar ook een vast vertrouwen, hetwelk de Heilige Geest c door het Evangelie in mijn hart werkt, dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade, alleen om der verdienste van Christus wil.

Vr.53. Wat gelooft gij van den Heiligen Geest?
Antw. Eerstelijk dat Hij te zamen met den Vader en den Zoon waarachtig en eeuwig God is. Ten andere dat Hij ook mij gegeven is, opdat Hij mij door een waar geloof Christus en al Zijn weldaden deelachtig make, mij trooste en bij mij eeuwiglijk blijve.

U bent zeer goed in deze rol (ik zou zeggen.. vasthouden!), ik kan er maar een kleine toevoeging aan geven. Niet "de gereformeerde zal zeggen" maar "de Bijbel zegt in o.a. Efeze 2:8 dat dat geloof geschonken is".

Dank u. Ik geloof ook dat het Bijbels is. Wel geloof ik dat de mens voor keuzes wordt geplaatst en daarin een verantwoordelijkheid heeft om te bidden, te zoeken en te kloppen.... maar hij vervolgens nooit zal zeggen: Kijk, ik zelf heb mijn geloof en dus mijn verlossing gewerkt. Wie omkijkt ziet dat het God is die werkt, groei en vrucht geeft... en zal Hem er om danken, en niet in zichzelf beroemen.

Wat je toevoeging betreft, volgens mij komt dat op het zelfde neer. Een gelovige zal als het goed is de Bijbel naspreken, de Geest schrijft de Bijbelse waarheid ook in het hart van mensen , werkt in hun binnenste zodat hij ook zelf zal zeggen: Het geloof is geschonken door Hem.