Kinderwens

[Hortensia]

Op zich ben ik het ermee eens dat je pas aan adoptie kunt beginnen als je het een plek hebt kunnen geven dat je geen biologisch kind zult krijgen.

Maar een adoptieprocedure neemt jaren in beslag. Op het moment dat ik verwerkt heb dan ik geen biologisch kind kan krijgen ben ik zeker tegen de veertig. Om dan nog aan adoptie te beginnen? Nee.

Wij hebben ons ooit ingeschreven, maar toen we uitgenodigd werden voor de eerste bijeenkomsten en geld moesten gaan betalen, hebben we afgehaakt. Onze toekomst (mijn man heeft een medisch probleem waarbij adopteren heel moeilijk zou worden ) hebben we besloten er niet mee verder te gaan.

Hortensia, dat betekent dus dat het voor jullie min of meer niet mogelijk is om een kind te krijgen, mits er een wonder gebeurd. Heel moeilijk voor jullie en daarom wil ik jullie heel veel sterkte wensen!

Annet, dat klopt. De kans op een spontane zwangerschap is bij ons rond de 2%, zeg maar gerust nihil. Maar wij hebben een grote God die wonderen kan doen en wat voor mensen onmogelijk is ..... Daar houden we ons maar aan vast. Misshien mogen we ooit ouders worden en misschien wel ouders van een pleegkindje. Wie zal het zeggen, alle opties staan nog open. Al is het soms ontzettend hard om al die moeders met kids en zwangere buiken om je heen te zien.....

[anneroos]

Hallo allemaal,

Wat fijn om te zien dat er ook over dit onderwerp een forum is. (ik ben hier voor het eerst)
Ik wil jullie allemaal heel veel sterkte wensen met de zware last die je te dragen hebt.

Zelf heb ik iets meer dan twee jaar verkering. Mijn vriend is erg ziek geweest waardoor de kans groot is dat hij onvruchtbaar is. Hij vond het dan ook best moeilijk om een relatie aan te gaan e.d. Als ik met hem getrouwd ben zal ik dus eigenlijk nooit veel hoop hebben. Ik vind het erg lastig om het hier met anderen, buiten mijn vriend om, over te hebben en heb het er daarom ook met bijna niemand over.

Ik lees in vele reacties dat sommigen het erg moeilijk vinden dat er mensen in hun omgeving zwanger raken e.d. Persoonlijk heb ik hier op dit moment niet zoveel moeite mee. Waar ik persoonlijk veel meer moeite mee heb zijn mensen in mijn omgeving die rustig na hun huwelijk een paar jaar voorbehoedsmiddelen gebruiken omdat ze nog geen kinderen willen!

[Daphne]

Waar ik persoonlijk veel meer moeite mee heb zijn mensen in mijn omgeving die rustig na hun huwelijk een paar jaar voorbehoedsmiddelen gebruiken omdat ze nog geen kinderen willen!

Dat is ieders eigen keus, anneroos. Net zoals er mensen zijn met een sterke kinderwens, zijn er ook mensen die geen kinderen willen. En dat moet je accepteren.

[Tuinfluiter]

Welkom Anneroos hier! (wat een mooie naam trouwens )
Wat heftig dat jullie nu al weten dat het voor jullie moeilijk zal worden om zwanger te worden, als jullie al zwanger mogen worden
Kan me daar wel iets bij voorstellen dat je vriend het moeilijk heeft gevonden aan het relatie te beginnen.
Hoop van harte dat er in jullie huwelijk toch het wonder van een zwangerschap en geboorte mag plaats vinden!!!
Wat je zegt over stellen die de eerste jaar geen kinderen willen, dst ksn ik best begrijpen.
Ondanks dat wij na een halfjaar huwelijk een kinderwens kregen zijn we nog elke dag dankbaar en blij met de jaartjes die wij samen hebben mogen zijn.
Want het is echt niet zo dat je alleen maar een gelukkig huwelijk hebt als er kinderen zijn.
Wij genieten volop en zien gelukkig ook de fijne kanten van het niet hebben van kinderen.
Al is het wel zo dat het onze grootste wens is om papa en mama te worden.
Soms zeggen wij weleens: wisten we maar OF ze ooit komen, dan stoppen we gelijk met verdrietig zijn en gaan we nog meer genieten.

[nita]

Waar ik persoonlijk veel meer moeite mee heb zijn mensen in mijn omgeving die rustig na hun huwelijk een paar jaar voorbehoedsmiddelen gebruiken omdat ze nog geen kinderen willen!

Dat is ieders eigen keus, anneroos. Net zoals er mensen zijn met een sterke kinderwens, zijn er ook mensen die geen kinderen willen. En dat moet je accepteren.

Bij ons is er ook een heel sterke kinderwens, al twee jaar. Wij moeten nu alleen accepteren dat het nu gewoon (nog)niet kan. Maar ik kan je vertellen, dat daar al veel tranen om gelaten zijn.

[Daphne]

Waar ik persoonlijk veel meer moeite mee heb zijn mensen in mijn omgeving die rustig na hun huwelijk een paar jaar voorbehoedsmiddelen gebruiken omdat ze nog geen kinderen willen!

Dat is ieders eigen keus, anneroos. Net zoals er mensen zijn met een sterke kinderwens, zijn er ook mensen die geen kinderen willen. En dat moet je accepteren.

Bij ons is er ook een heel sterke kinderwens, al twee jaar. Wij moeten nu alleen accepteren dat het nu gewoon (nog)niet kan. Maar ik kan je vertellen, dat daar al veel tranen om gelaten zijn.

Als je het topic door zou lezen, zie je dat ik hetzelfde heb. Ondanks onze sterke kinderwens en het verdriet daarover, wil dat nog niet zeggen, dat ik moeite heb met mensen die die kinderwens niet hebben.

@Tuinfluiter: Dat herken ik heel erg. Wij zijn nu ook gelukkig. Als je geluk van het krijgen van kinderen af moet hangen is dat ook niet best...

@anneroos: Moeilijk, hoor, als je in je verkeringstijd al weet, dat het krijgen van kinderen niet 'vanzelf' zal gaan. Sterkte!

[Tuinfluiter]

Zo is het Daphne: Ben blij dat we samen, ook als is het tot nu toe zonder kinderen, ook heel gelukkig zijn.

De laatste tijd heb ik ( manlief ook wel maar in mindere mate) vaak moeite met het weekend...
Door de week zitten we volop in de kinderen en dan is het weekend (zeker op zondag) en dan ben je heel de dag samen en het is dan zo stil.
Je weet dan dan alle gezinnen in het weekend gezellig met elkaar zijn en de vader meer tijd heeft voor de kinderen en dan valt me dat soms wel aan dat manlief dat nu helemaal niet heeft.
Dan missen wij echt die kinderstemmen en dat je voor de kinderen moet zorgen.
Maar, dan ben ik ook wel weer heel blij dat we toch nog zo vaak kinderen in huis hebben, want dat hebben de meeste kinderloze echtparen ook nog niet eens.
Herkennen jullie dit?

[Daphne]

Nee, ik herken het niet, maar ik begrijp het wel. Wij hebben zelden kinderen in huis. Onze neefjes en nichtjes wonen allemaal een eindje weg, dus die komen zelden. Vaak ontmoeten we die bij mijn (schoon-)ouders. Verder hebben we wel vrienden en kennissen met kinderen, maar die komen ook minder vaak bij ons dan wij bij hen.

Ik kan me wel voorstellen, dat als je er door de week een aantal in huis hebt, je deze in het weekend mist.

[anneroos]

Inderdaad dat zal wel heel stil zijn!
Ik denk dat ik nog niet half besef hoe moeilijk dit voor jullie moet zijn.
Hoe gaat jullie omgeving hier mee om?

[Anne 80]

Want het is echt niet zo dat je alleen maar een gelukkig huwelijk hebt als er kinderen zijn.
Wij genieten volop en zien gelukkig ook de fijne kanten van het niet hebben van kinderen.
Al is het wel zo dat het onze grootste wens is om papa en mama te worden.
Soms zeggen wij weleens: wisten we maar OF ze ooit komen, dan stoppen we gelijk met verdrietig zijn en gaan we nog meer genieten.

Wat mooi verwoord zeg!
Wij zien gelukkig ook de mooie kanten van het kinderloos zijn.
Vooral als ik een dag je heb opgepast...
Ik vind het heel erg leuk om te doen, maar ben ook weer zo blij als ze weer weg zijn!
In je eentje heb je een boodschapje zo gedaan, maar met zo'n kleintje er bij vind ik het een heel gedoe.
Ook een boterhammetje eten duurt dan erg lang, plus dat je daarna kunt gaan stofzuigen
Als je zelf kinderen hebt zal het best wennen denk ik, maar met z'n tweetjes ben je toch wel erg lekker flexibel.
Wat niet wegneemt dat het verlangen naar zo'n kleintje vaak wel erg sterk aanwezig is hoor!

[Galateia]

Toen wij nog kinderloos waren, was ik echt niet iemand die graag op andermans kindjes paste, ofzo. Eigenlijk... ben ik helemaal geen kindermens. Al dat gedoe rondom zo'n kind. Nee, daar zorgt iedereen maar lekker zelf voor!

Maar mijn eigen kind vind ik wel echt helemaal het einde. Maar die is van mij. En die zou ik ook niet zomaar aan een oppas overlaten, ofzo. MIJN kind. Daar zorg ik zelf wel voor

Mijn nicht - zelf moeder van drie kinderen - sprak eens de voor mij legendarische woorden: "ik houd niet echt van kinderen..." - ik keek verbaasd naar haar rondstuiterend grut en ze keek me aan - "...maar die van mezelf vind ik wel leuk!"

En toen wist ik dat het met mij helemaal goed zou komen

[Hortensia]

Wij zijn ook altijd samen eigenlijk. Er komt wel eens een nichtje of neefje, maar het is hier overwegend stil in huis...

Ik merk dat ik moederdagen ook heel pijnlijk vind, sinds een paar jaar. Dat geldt ook voor andere vrije dagen en feestdagen waarop iedereen met z'n gezinnetje vrolijk in parken, bos, strand rondhuppelt. Rotmoment en vind ik dat.

[Tuinfluiter]

Moederdag of vaderdag zijn voor mij helemaal niet pijnlijk.
Die dagen zie ik als iets dat ooit iemand bedacht heeft en genoeg gezinnen helemaal niet aan mee doen.
De feestdagen daarin tegen vind ik wel heel moeilijk af en toe.
Wat kan het een pijn doen als je gezinnen gezellig met elkaar ziet zijn.
Plus dat gezinnetjes ook naar elkaar toe trekken.
Mensen zonder kinderen zijn gewoon minder aantrekkelijk om naar toe te gaan als je kinderen hebt.
Zo is onze ervaring echt...

Zelf ben ik dan gastouder en zit de laatste tijd weleens te denken hiermee te stoppen.
Dan een soort psz oprichten voor kids van 2 tot 4 jaar.
Dan hoef je niet te gaan slepen met die kinderen en het zijn geen lange dagen en nu ben ik 5 dagen in de week met kleintjes in de weer en dan zou het bijv 3 dagen kunnen.
Soms raak ik dat echt zat dat gesleep met kinderen van een ander.

[*Annet*]

Idealiseer het hebben van kinderen niet alsjeblieft. Als je es weet wat een geschreeuw en gezeur het soms is. Ben er nu inmiddels achter dat dat gelukkig niet alleen bij mij is. Gister bijv. werd ik gebeld dat mijn zoon iets gedaan zou hebben. Bij thuiskomst sprak ik hem er op aan maar hij was daar helemaal niet in de buurt geweest. Vervolgens bleken nog wel een aantal mensen te zijn die wisten dat hij het gedaan had En dan geloof ik toch wel mijn zoon en niet die kletskousen.

Feestdagen zijn ook echt niet altijd idillysch, de een wil dit, de ander wil daarheen of heeft geen zin om zus of zo te doen. Ben je ergens wil die een ijsje, in de auto wil die niet naast die zitten enz.

toch hou ik heel veel van mijn 4 apen!

[Tuinfluiter]

Annet: Door mijn werk weten wij er alles van wat het hebben van kinderen inhoud.
Maar toch, ondanks de vervelende momenten met kinderen, is het toch heel bijzonder en mooi om kinderen te hebben die uit jouw voortkomen.
Zoals ook hierboven al door andere meiden werd gezegd kunnen wij ook wel heel hard genieten van de momenten dat we geen kinderen hebben.
Als ik nu aan je zou vragen wat voor jou heel dierbaar is en je echt niet kunt missen zul je zeker de kinderen opnoemen.
Dat dierbare willen wij ook graag hebben...