Hoeven wij dan niks te doen?

[maboc]

Ik ben zo vrij Riska (geheel buiten de orginele context) te citeren:

Gravo, een goed, genuanceerd stuk schrijf je.

Ik deel overigens de afwijzing van opwekkingsliederen/evangelische liederen.
Kortgeleden gaf een predikant in onze kerk (PKN) precies weer wat het verschil is tussen Psalmen/Gezangen en de opwekkings/evangelische liederen:
Bij psalmen en gezangen wordt bezongen dat God tot de mensen komt/is gekomen. Wat God voor ons doet/gedaan heeft.
Bij opwekkingsliederen wordt gezongen dat ik/de mens tot God kom.
En dat is een fundamenteel verschil. Wij zingen Gods lof, niet omdat wij God zoeken of gezocht hebben, maar omdat God ons heeft gezocht en elke dag opnieuw zoekt.

Het gaat mij om de vet gemaakte tekst.
Ik geloof echt dat God ons zoekt. Maar ik denk ook dat het 2 richting verkeer is. Terwijl God ons zoekt, moeten wij God zoeken. Anders kun je de rest van je leven in je bed liggen wachten tot God je gevonden heeft, zonder daar ook maar iets (geestelijk) voor te hebben hoeven doen. Dat kan natuurlijk, maar ik denk dat je als mens wel open moet staan. Je moet wel gevonden willen worden. Want als God je heeft gevonden maar je wilt niet, denk ik niet dat je toch tot geloof komt.

Andersom gaat dat natuurlijk ook op denk ik. Als wij met alle macht God zoeken, maar God zou niet open staan voor ons (Is natuurlijk alleen maar denkbeeldig he) dan zullen wij God ook nooit vinden.

Ik denk zelf daarom dat het een wisselwerking tussen God en de mens is.

(Ik heb hier overigens geen Bijbels bewijs voor hoor, dit zijn mijn eigen kronkels)

[mohamed]

Ik ben zo vrij Riska (geheel buiten de orginele context) te citeren:

Gravo, een goed, genuanceerd stuk schrijf je.

Ik deel overigens de afwijzing van opwekkingsliederen/evangelische liederen.
Kortgeleden gaf een predikant in onze kerk (PKN) precies weer wat het verschil is tussen Psalmen/Gezangen en de opwekkings/evangelische liederen:
Bij psalmen en gezangen wordt bezongen dat God tot de mensen komt/is gekomen. Wat God voor ons doet/gedaan heeft.
Bij opwekkingsliederen wordt gezongen dat ik/de mens tot God kom.
En dat is een fundamenteel verschil. Wij zingen Gods lof, niet omdat wij God zoeken of gezocht hebben, maar omdat God ons heeft gezocht en elke dag opnieuw zoekt.

Het gaat mij om de vet gemaakte tekst.
Ik geloof echt dat God ons zoekt. Maar ik denk ook dat het 2 richting verkeer is. Terwijl God ons zoekt, moeten wij God zoeken. Anders kun je de rest van je leven in je bed liggen wachten tot God je gevonden heeft, zonder daar ook maar iets (geestelijk) voor te hebben hoeven doen. Dat kan natuurlijk, maar ik denk dat je als mens wel open moet staan. Je moet wel gevonden willen worden. Want als God je heeft gevonden maar je wilt niet, denk ik niet dat je toch tot geloof komt.

Andersom gaat dat natuurlijk ook op denk ik. Als wij met alle macht God zoeken, maar God zou niet open staan voor ons (Is natuurlijk alleen maar denkbeeldig he) dan zullen wij God ook nooit vinden.

Ik denk zelf daarom dat het een wisselwerking tussen God en de mens is.

(Ik heb hier overigens geen Bijbels bewijs voor hoor, dit zijn mijn eigen kronkels)

Ik denk ook dat het tweerichtingsverkeer is en het dualistische is dat ik ook geloof dat God alles heeft georkestreerd. Wat bedoel je met tot geloof komen? Is er nooit meer een moment dat je twijfelt?

[maboc]

Ik ben zo vrij Riska (geheel buiten de orginele context) te citeren:

Gravo, een goed, genuanceerd stuk schrijf je.

Ik deel overigens de afwijzing van opwekkingsliederen/evangelische liederen.
Kortgeleden gaf een predikant in onze kerk (PKN) precies weer wat het verschil is tussen Psalmen/Gezangen en de opwekkings/evangelische liederen:
Bij psalmen en gezangen wordt bezongen dat God tot de mensen komt/is gekomen. Wat God voor ons doet/gedaan heeft.
Bij opwekkingsliederen wordt gezongen dat ik/de mens tot God kom.
En dat is een fundamenteel verschil. Wij zingen Gods lof, niet omdat wij God zoeken of gezocht hebben, maar omdat God ons heeft gezocht en elke dag opnieuw zoekt.

Het gaat mij om de vet gemaakte tekst.
Ik geloof echt dat God ons zoekt. Maar ik denk ook dat het 2 richting verkeer is. Terwijl God ons zoekt, moeten wij God zoeken. Anders kun je de rest van je leven in je bed liggen wachten tot God je gevonden heeft, zonder daar ook maar iets (geestelijk) voor te hebben hoeven doen. Dat kan natuurlijk, maar ik denk dat je als mens wel open moet staan. Je moet wel gevonden willen worden. Want als God je heeft gevonden maar je wilt niet, denk ik niet dat je toch tot geloof komt.

Andersom gaat dat natuurlijk ook op denk ik. Als wij met alle macht God zoeken, maar God zou niet open staan voor ons (Is natuurlijk alleen maar denkbeeldig he) dan zullen wij God ook nooit vinden.

Ik denk zelf daarom dat het een wisselwerking tussen God en de mens is.

(Ik heb hier overigens geen Bijbels bewijs voor hoor, dit zijn mijn eigen kronkels)

Ik denk ook dat het tweerichtingsverkeer is en het dualistische is dat ik ook geloof dat God alles heeft georkestreerd. Wat bedoel je met tot geloof komen? Is er nooit meer een moment dat je twijfelt?

Met tot geloof komen bedoel ik dat ik inderdaad op een bepaald punt in mijn leven geloofde (en nog steeds volop geloof) in :
1 - Dat er een God bestaat
2 - Dat Jezus Zijn eniggeboren zoon is
3 - Dat Jezus voor onze zonden aan het kruis gestorven is
4 - En weer opgestaan om ons te redden.

Dus eigenlijk heel in het kort waar ik ja op heb gezegd tijdens mijn belijdenis.
(is mijn eigen bewoording he...ik snap best dat er theologisch zo best wat op aan te merken zal zijn)

Twijfel ik wel eens.....jazeker....meer dan eens. Ik vind het geloof in die zin echt een strijd. Het geloof is voor mij een soort golfbeweging: toppen en dalen. Gelukkig zit ik gemiddeld ver boven de 0-lijn, dus ik kom altijd wel weer terug bij mijn geloof. Maar dat gaat nooit vanzelf. daar moet ik zelf wat voor doen. Mijn motto is in die zin wel een beetje :"Geloof moet je doen".
Wellicht komen daar ook de ideeen uit de openingspost vandaan.

En jij dan? twijfel?

[mohamed]

Twijfel ik wel eens.....jazeker....meer dan eens. Ik vind het geloof in die zin echt een strijd. Het geloof is voor mij een soort golfbeweging: toppen en dalen. Gelukkig zit ik gemiddeld ver boven de 0-lijn, dus ik kom altijd wel weer terug bij mijn geloof. Maar dat gaat nooit vanzelf. daar moet ik zelf wat voor doen. Mijn motto is in die zin wel een beetje :"Geloof moet je doen".
Wellicht komen daar ook de ideeen uit de openingspost vandaan.

En jij dan? twijfel?

Soms twijfel ik wel eens ja. Wanneer alles tegenzit wat er maar kan tegenzitten kan ik beginnen te malen. Doch twijfel ik ook wel als het me meezit. Desondanks geloof ik in God zoals in de Bijbel over hem geschreven is. Niet bepaald rationeel, maar kan er niks meer van maken.

[mw]

Het beeld van God zoeken/gezocht worden door God vergelijk ik vaak met een bezoekje brengen aan iemand.

Als ik bij jou voor de deur sta, moet jij beslissen of je de deur voor mij open doet. Sta ik niet bij jou voor de deur dat hoef je dat ook niet te beslissen. Bij wie ligt het initiatief?
De een zal zeggen dat het bij mij ligt, want ik neem het initiatief om bij jou aan te kloppen. De ander zal zeggen dat het initiatief bij jou ligt, want jij beslist of ik binnen mag komen.


Zo is het ook met Jezus. Hij staat bij jou aan de deur. Doe je open?
Nee, gelukkig gaat Hij niet weg.
Ja, wat een gelukkig leven zal je dan hebben.

[mohamed]

Het beeld van God zoeken/gezocht worden door God vergelijk ik vaak met een bezoekje brengen aan iemand.

Als ik bij jou voor de deur sta, moet jij beslissen of je de deur voor mij open doet. Sta ik niet bij jou voor de deur dat hoef je dat ook niet te beslissen. Bij wie ligt het initiatief?
De een zal zeggen dat het bij mij ligt, want ik neem het initiatief om bij jou aan te kloppen. De ander zal zeggen dat het initiatief bij jou ligt, want jij beslist of ik binnen mag komen.


Zo is het ook met Jezus. Hij staat bij jou aan de deur. Doe je open?
Nee, gelukkig gaat Hij niet weg.
Ja, wat een gelukkig leven zal je dan hebben.

Jezus noemt zichzelf immers de deur. God heeft alles mogelijk gemaakt, je huis en je deurbel.

[MissF]

Ik denk dat wij vaak het idee hebben dat we het zelf doen. maar ik denk niet dat dat zo is. Ik geloof dus ook niet in dat voorbeeld van mw, dat wij zelf de deur open doen.
Natuurlijk moet je niet gaan liggen wachten in bed, en heb je het idee dat je echt wel zelf die deur open hebt gedaan, maar ik ervaar steeds weer achteraf, dat de Heilige Geest (of God) mij leidde. Dus dat het eigenlijk helemaal niet mijn eigen keus was.
Ik blijf het wel heel ingewikkeld vinden, maar ik denk echt dat wij vanuit onszelf absoluut niet zo'n keuze voor 'de deur openen' kunnen maken. Maar dat neemt niet weg dat ik keihard mijn best moet blijven doen om het goede te doen, maar het is heel fijn om dan te ervaren dat God het was die het deed. Dat geeft mij veel rust.
Maar ik weet dat ik me op gevaarlijk ijs begeef, om dit te zeggen (discussie over de vrije wil enzo )

[maboc]

Ik denk dat wij vaak het idee hebben dat we het zelf doen. maar ik denk niet dat dat zo is. Ik geloof dus ook niet in dat voorbeeld van mw, dat wij zelf de deur open doen.
Natuurlijk moet je niet gaan liggen wachten in bed, en heb je het idee dat je echt wel zelf die deur open hebt gedaan, maar ik ervaar steeds weer achteraf, dat de Heilige Geest (of God) mij leidde. Dus dat het eigenlijk helemaal niet mijn eigen keus was.
Ik blijf het wel heel ingewikkeld vinden, maar ik denk echt dat wij vanuit onszelf absoluut niet zo'n keuze voor 'de deur openen' kunnen maken. Maar dat neemt niet weg dat ik keihard mijn best moet blijven doen om het goede te doen, maar het is heel fijn om dan te ervaren dat God het was die het deed. Dat geeft mij veel rust.
Maar ik weet dat ik me op gevaarlijk ijs begeef, om dit te zeggen (discussie over de vrije wil enzo )

He...je maait het gras voor mijn voeten weg

Wat ik erg lastig vind aan jouw standpunt is, dat het er dan op lijkt dat God sommigen wel aanraakt en anderen niet. Waarom zijn er anders nog ongelovigen? Het voorbeeld van mw vind ik dus juist wel goed. God klopt aan, maar dan moet jij op zoek naar (de sleutel van) de deur om open te gaan doen. En daar komt dan inderdaad de vrije wil om de hoek kijken.

[Jantjes]

Ik denk dat wij vaak het idee hebben dat we het zelf doen. maar ik denk niet dat dat zo is. Ik geloof dus ook niet in dat voorbeeld van mw, dat wij zelf de deur open doen.
Natuurlijk moet je niet gaan liggen wachten in bed, en heb je het idee dat je echt wel zelf die deur open hebt gedaan, maar ik ervaar steeds weer achteraf, dat de Heilige Geest (of God) mij leidde. Dus dat het eigenlijk helemaal niet mijn eigen keus was.
Ik blijf het wel heel ingewikkeld vinden, maar ik denk echt dat wij vanuit onszelf absoluut niet zo'n keuze voor 'de deur openen' kunnen maken. Maar dat neemt niet weg dat ik keihard mijn best moet blijven doen om het goede te doen, maar het is heel fijn om dan te ervaren dat God het was die het deed. Dat geeft mij veel rust.
Maar ik weet dat ik me op gevaarlijk ijs begeef, om dit te zeggen (discussie over de vrije wil enzo )

Dit noem ik ‘omkijken’ op je levenspad.
Als je omkijkt zie je je voedstappen staan, als je vooruit kijk zie je ze niet en kan je ze ook niet zien. Daarom als je vooruitkijkt is je wil vrij. Als je achteromkijkt kijk blijkt de vrijwil niet meer zo vrij te zijn geweest maar beïnvloed, b.v. door de Heilige Geest.
We moet dus nog heel veel doen in ons leven b.v. Evangeliseren dat wij een keuze moeten maken omdat onze wil vrij is

[TheKeimpe]

Evangeliseren, omdat God van ons vraagt om te evangeliseren, zodat Zijn Geest kan doen met Zijn Woord wat Hem behaagt.

De arminiaan roept mensen de kerk binnen, de gomarist houdt mensen binnen

[Jantjes]

Evangeliseren, omdat God van ons vraagt om te evangeliseren, zodat Zijn Geest kan doen met Zijn Woord wat Hem behaagt.

De arminiaan roept mensen de kerk binnen, de gomarist houdt mensen binnen

Ik moest even studeren op Wikipedia wat je zij: De arminiaan roept mensen de kerk binnen, de gomarist houdt mensen binnen.
Is dat een gezegde of zo iets? nooit gehoord, maar na studie wel mooi.

Als men (met Arminius) de vrije keuze voor het geloof onderstreept, moet men Gods eeuwig raadsbesluit ook als mede afhankelijk van deze menselijke keuze opvatten. Zo komt men van de rechtvaardigingsleer als vanzelf op de predestinatieleer. Deze verschuiving heeft zich in de discussie tussen arminianen en gomaristen inderdaad voltrokken.
Volgens Wiki.

En zo komen we van het een in het ander

[TheKeimpe]

Ach, die uitspraak is ook niet van mijzelf, ik weet alleen niet meer van wie wel...
Ooit gehoord op gergem(!)-gezelschap: "Een goede remonstrant is niet verkeerd."

Verder geloof ik trouwens niet dat de praedestinatieleer op de schop hoeft om mensen te nodigen tot het heil. Liever volg ik de lijn van wijlen ds. Kuijt (zendingspredikant). Dit vroeg ooit: wat is de grootste drijfveer voor de zending? Juist, de verkiezing, anders zou ons werk nutteloos zijn.

[Jantjes]

Verder geloof ik trouwens niet dat de praedestinatieleer op de schop hoeft om mensen te nodigen tot het heil.

Op de schop....., op de schop.... is misschien er rigoureus maar de plaats van de predestinatieleer is wel belangrijk vind ik. De Ger.Gem stelt die predestinatieleer verkeerd, namelijk voorop als uitgangspunt zoals de leeruitspraak van 1931.

De generale synode van 1931 heeft een nadere uitwerking gegeven over het verbond der genade en de plaats die de uitverkiezing hierbij inneemt. Hiertoe zijn een viertal officiële leeruitspraken gedaan:
• het verbond der genade staat onder de beheersing van de uitverkiezing ter zaligheid;
• het wezen van het verbond geldt alléén de uitverkorenen;
• aard en wezen van het verbond der verlossing en het verbond der genade zijn één;
• God heeft het genadeverbond opgericht met Christus als het Hoofd van al de Zijnen.

is van Wiki.http://nl.wikipedia.org/wiki/Gereformeerde_gemeente

Help……help…….ik wordt remonstrants, want ik wil niet niets doen.

[TheKeimpe]

Jantjes, ik denk dat je twee dingen verwart. De leer, en hoe deze leer functioneert in de prediking.
Gods gedachten van eeuwigheid zijn van voor onze tijd, dus gaan hoe dan ook vooraf aan onze bekering.
Echter, zolang ik mij niet bekeerd heb, zal ik geen goede gedachten hebben over Gods gedachten (en daarna is het ook nog moeilijk.)

Dus in ons leven gaat bekering vooraf aan de kennis van de verkiezing, en dit is ook wat er in de GG geleerd wordt.

[Vuurtje]

Gods gedachten van eeuwigheid zijn van voor onze tijd, dus gaan hoe dan ook vooraf aan onze bekering.

Wat natuurlijk niet wegneemt dat God de tijd overziet, en dus toen al ons hart aan kon zien.
Daarom kunnen we gered worden uit genade, dankzij ons geloof.