Jantjes schreef:Beste Stefan,
Al eens nagedacht als het over de doop gaat dat dit ‘vervangingstheologie’ inhoud. Voornamelijk de passage ‘de doop nu is in de plaats van de besnijdenis gekomen’ bewerkstelligd en intensiveer deze vervangingstheologie.
De doop is niet in de plaats van de besnijdenis gekomen, maar de besnijdenis is vervult en afgeschaft in christus net als de oudtestamentische offerdiensten. De belofte van het oudtestamentische verbond in de besnijdenis is vervult. Immers in de besnijdenis vloeide bloed wat symbolisch het bloed van Christus inhield. De diepere of geestelijke betekenis van de besnijdenis gaat over een besneden hart wat betekent zondebesef die vergeven moeten worden. Vandaar dat een besneden Israëliet uitzag naar de komst van de Messias dat was zijn zaligheid.
De veelgebruikte passage dat 'de doop nu is in de plaats van de besnijdenis gekomen' hoef je zoals ik het zie niet te hanteren om de kinderdoop te legitimeren. Het is een zin die vrij ongelukkig geformuleerd is. Gereformeerden zouden naar mijn mening beter kunnen zeggen dat de doop de een vergelijkbare functie dient in plaats van de besnijdenis. Er is namelijk wel iets voor te zeggen dat de doop een teken is dat een christen tot het nieuwe verbond hoort.
Verder kan ik nergens uit de bijbel halen dat de besnijdenis is afgeschaft. Het enige wat Paulus zegt is dat heidenen zich niet hoeven te besnijden, maar dit wordt niet over Joden gezegd. Timoteüs liet hij zelfs besnijden (Handelingen 16) en de aanklacht dat Joden hun kinderen niet meer hoeven te besnijden ontkende hij (Handelingen 21). Het enige wat Paulus tegen sommige Joden had, was de opvatting dat christenen ook de wet moesten volgen om gered te worden en daarom besneden moesten worden.
Jantjes schreef:De kerk heeft deze verbondsbelofte opnieuw in de kinderdoop gestopt wat natuurlijk niet kan want dat betekend dat wij Christus opnieuw kruisen! En dat is een verachting van Zijn vervulling en tevens een verachting van Israel. Wij weten toch nog wel dat deze verachting 6 miljoen joden het leven gekost heeft! Laten wij toch afzien van de geïndoctrineerde invloed van de kinderdoop. Het is niets anders dan dogmatisch geredetwist wat het verschrikkelijk ingewikkeld maakt.
Alleen door een oprecht geloof worden wij behouden in de Christus die in de schriften was voorzegt. Alleen daardoor (door mensen in Christus) wordt God verheerlijkt. Een vergelijking kunnen wij zien in de liefde tussen man en vrouw, zo zal het zijn in de heerlijkheid tussen mens en God. De doop is geen sacrament (valse kerkleer) maar het huwelijk is een sacrament door God zelf ingesteld.
Het is in feite niet zo erg om de beloften aan Israël te koppelen aan de christelijke doop. Doop symboliseert wedergeboorte (vrijwel alle christenen zijn het daarover eens) en door die wedergeboorte delen wij mee in de beloften aan Israël. Meedelen in die beloften is niet hetzelfde als Israël verachten, maar simpelweg het feit dat God genadig is om 'wilde takken' te enten tussen de overige takken een daardoor samen kunnen delen in de vruchtbaarheid van de wortel (Romeinen 11).
Sacrament is overigens een term bedacht door Tertullianus in de 2e eeuw. Wel is de doop door Christus zelf ingesteld in Mattheus 28.
Pietpiet schreef:Ik denk dat u zonder dat u dit zelf zou willen hiermee de bedeling van het genadeverbond sinds Christus minder groot maakt. Daar eerst nog iedereen in de uitwendige bedeling van het genadeverbond onder Israel viel en nu dus alleen maar meer tot het geloof gekomen Christenen. En hoe kunnen we dan de instelling van het verbond nog lezen in Genesis 17? Want daar spreekt God toch over het zaad na u? Als God nu met een mens dit verbond aangaat geld dit dan wel of niet voor zijn kinderen? Dus moeten we dan zeggen dat de kinderen van bekeerde ouders wel gedoopt mogen worden en van anderen niet? En waarom mogen we dan wel het Woord geven aan de kinderen en het teken en zegel wat van ondergeschikte waarde is aan het Woord niet? En het wezen van het verbond (Dus die waarlijk tot het verbond horen) is nooit veranderd. God verandert niet en het verbond veranderd niet. Dus ook al in het OT was het zo dat alleen de uitverkorenen tot het wezen van het verbond behoorden. En ze werden op geen andere manier zalig dan vandaag de dag! Als u stelt dat God nu veinst als we gedoopt zouden worden op jonge leeftijd en niet bekeerd worden. Dan zou God dan ook geveinsd hebben in het OT! Want Hij beloofd Abraham toch niet minder dan dat Hij voor het zaad van Abraham tot een God zal zijn? En het volk van Israël krijgt ook die belofte.
Ik verminder het genadeverbond zeker niet! Maar u moet niet vergeten dat de huidige situatie nu niet hetzelfde als in in de tijd van het Oude Testament. God kon daar spreken over het 'zaad na u', omdat Hij een volk had uitgekozen om Zijn volk te zijn. Alle mensen daarbinnen, jong en oud en gelovig tot ongelovig, behoorden tot Gods volk. Binnen Israël was er dan nog een groepje gelovigen die ook nog eens werkelijk geloofden, maar alle afstammelingen van Abraham waren geroepen hem te volgen in het geloof. Dat de meesten dat niet deden was hun eigen schuld en is aan God niet te wijten.
In het NT is Israël nog steeds Gods volk. De genade die God voor dit volk belooft in Romeinen 11 is enorm. Dankzij Jezus is er echter volkomen toegang tot Gods beloften (aan Israël) en Zijn genade zonder dat ze Joods hoeven te worden. Het genadeverbond is dus niet beperkter geworden, maar juist veel groter. God belooft dat 'een ieder die gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft' (Johannes 3:16). Dit aanbod is al voor ieder mens geldig, of die nu als kind gedoopt is of niet. Dat geen mens bij God wil horen, is dan overigens een ander verhaal, maar dit maakt Gods aanbod aan alle mensen niet minder waar of oprecht.
Pietpiet schreef:... Hoe kan een verbond dat niet is gesloten verbroken worden?
Daar verschillen we dus precies van mening omdat ik wel geloof dat er een verbond is. Al is het voor degene die niet uitverkoren zijn in een uitwendige zin alleen. Om eens een andere tekst te gebruiken uit het NT. Als Paulus spreekt tot de gemeente van Korinthe in 1 Kor 7:14 over hoe de man de vrouw heilig maakt en andersom dan voegt hij daar ook gelijk de kinderen bij. En daar bedoeld Paulus natuurlijk niet dat de kinderen bekeerd zijn, maar dat ze afgezonderd zijn van de wereld voor Christus (of zoals ons doopformulier het verwoord: ...of gij niet bekend dat zij in Christus geheiligd zijn...). Daarom dragen ze het teken als een bewijs voor hen zelf en de wereld. Dat ze de verzegelende kracht er nog van missen is geen reden om dit niet te doen. En u moet toch ook de overeenkomst zien tussen het afzonderen van het volk van Israel voor God door de besnijdenis en hoe dit nu gedaan wordt door de doop?
1 Korintiërs 7:14 spreekt inderdaad over het feit dat kinderen op een bepaalde manier zijn afgezonderd, maar dit hoofdstuk spreekt op dezelfde manier over de ongelovige partner van een gelovige! Die ga je toch ook niet dopen? De enige reden waarom beiden afgezonderd zijn ten opzichte van de wereld, is dat ze onder de invloedssfeer van het evangelie leven. Er woont een christen in bij hun in huis. Iemand die behoort tot het licht en alleen maar een gezonde invloed kan uitoefenen over hun levens. Je zou bijna hetzelfde kunnen zeggen over een dorp waarin iedereen christelijk is, op één gezin na.
Pietpiet schreef:En om dan nog uit uw aangehaalde tekst een stukje te nemen daar staat toch: ... en hun kinderen na hun ... Als er dan vervolgens staat dat de vreze des Heeren niet uit hun hart zal gaan kan ik daar een betekenis aan geven zonder dat ik de tekst onrecht doe. We zien het om ons heen gebeuren. Jongeren volgen in de voetstappen van hun ouders, doen belijdenis en blijven bij de kerk en hun kinderen doen dat op hun beurt ook weer. Is dit het werk van mensen? Komt dit door de goede opvoeding van de ouders? De fijne dominee in de kerk? De mooie psalmen die we mogen zingen? Of.... is dit het werk van God? Ik denk dat we om ons heen genoeg voorbeelden zien van nette gezinnen waarbij de kinderen op liefderijke manier in de leer worden onderwezen en toch ook wel eens een kind van de leer afstapt. Maar ook gezinnen waar Gods Woord niet meer dan een ritueel is en de kinderen toch bij de kerk blijven. Dit kan geen werk van mensen zijn. Dit moet het werk Gods zijn.
Of misschien het feit dat die mensen zijn opgegroeid in die subcultuur, niets anders zijn gewend en eruit stappen bijna ondenkbaar is omdat je dan je familie, vrienden en bekenden tegen je hebt. Daarbij kan de enorme secularisering u toch niet ontgaan zijn? Zoveel mensen die in zeer degelijke kerken zijn opgegroeid, hebben alsnog de kerk verlaten. Geen van beide schrijf ik meteen toe aan het werk van God. Het kan zijn dat iemand binnen een kerk blijft, door God, dat is waar. Maar in Jeremia 32 lezen we over de vrees voor God of ontzag voor God, dat is anders dan simpelweg in een subcultuur blijven hangen. Ontzag voor God hebben is veel diepgaander dan dat.
Dan nog over het 'en hun kinderen na hun'. Het enige wat hierover staat, is dat het hen goed zal gaan. Alleen het feit dat een kind christelijke ouders heeft, is een enorme zegen die zoveel mensen helaas zonder moeten doen.
Pietpiet schreef:En ik blijf er dus bij als het gaat om de tekst uit Jer. 31:32 dat God hier vooral ook spreekt over hoe Christus nu de ceremonieën en andere wetten vervulde en zo een ruimere openbaring van het genadeverbond heeft gegeven (zonder dat het eerste wegvalt). Johannes zegt in zijn eerste hoofdstuk vers zestien meen ik zo uit het hoofd dat we genade voor genade ontvangen hebben. En dan schrijft hij direct daar achteraan waarom: Want… Mozes gaf de wet (de eerste genade) en Christus brengt ons de verlossing door genade en waarheid. Zo hebben we nu nog steeds de wet want dat is ook genade (of liefde zo u wilt) van God en Christus wat ook genade is en liefde. En als we nu de prediking van Christus krijgen. Ja Christus zelf die het ons toeroept: laat de kinderen tot Mij komen (is dat niet groter dan de doop!) en verhinderd ze niet zouden we dan ze niet mogen dopen? Zou God nu werkelijk zeggen: Ja… ga maar naar Christus, maar dopen, het uiterlijk opnemen in het verbond der beloften dat moeten alleen bewust geworden kinderen van God krijgen?
Met laat de kinderen tot mij komen, zie ik eerder een enorme noodzaak om ook kinderen het evangelie uit te leggen. Verhinder ze niet door de alleen maar leuke bijbelse verhaaltjes te leren tijdens de kindernevendienst, maar leg ze het evangelie uit! Verhinder ze niet om tot geloof te komen, om bij Jezus te komen! Jezus is niet alleen gestorven voor volwassenen, ook voor kinderen is Hij aan het kruis genageld. Dat is waar die tekst op doelt. De kinderdoop in die tekst te lezen, is uiterst speculatief handelen. Geen enkele exegese van die tekst zou een theoloog tot die conclusie doen laten komen, tenzij die theoloog de doop inleest (eisegese i.p.v. exegese).
Pietpiet schreef:Mogelijk om het nog eens van de andere kant te benaderen. In Efeze 2:12 en verder laat Paulus zien hoe nu God met de komst van Christus de middelmuur des afscheidsels gebroken heeft. En dat ze nu zijn samengevoegd tot één. Paulus verruimt daarmee het verbond en legt er geen beperking op. En hij laat zien hoe de weldaden van het verbond (de bediening der verzoening, de prediking) nu ook hun ten deel valt. En daarom: als God nu ons de weldaden van het verbond wel geeft... waarom het teken en zegel dan niet? Kijk wij kunnen ook alle weldaden van het verbond afwijzen door de kerk te verlaten zoals we ook Zijn vergeving der zonden altijd afwijzen.
Ik had het in dit bericht al eerder gezegd, maar het feit dat die middelmuur is afgebroken, betekend niet dat heidenen ineens Joden zijn! Geen enkele heiden behoort tot Gods volk door afstammeling. Iedere heiden die gered wordt, wordt individueel gered. Die christenen worden geënt in de beloften die aan Israël zijn gedaan en vervult zijn in Jezus.
Om de christenen op te dragen hun kinderen te laten merken met de doop, zoals de Joden dit deden met de besnijdenis, is hierbij een tamelijk absurde gedachte. Joden en heidenen zijn niet hetzelfde en christelijke joden en christelijke heidenen hebben niet dezelfde afkomst. Er bestaat niet zoiets als een 'christelijke geslachtslijn' met generaties van met Gods doop gemerkte mensen. Hiermee komen we ook weer terug op de vraag die ik eerder stelde. Ik zie nog steeds niet in waarom we de kerk gelijk moeten stellen aan Israël. Het zijn twee totaal verschillende groepen. En als het ook werkelijk verschillende groepen zijn (zowel qua samensteling qua etniciteit als qua geloof), dan is het toch ondenkbaar om ze precies hetzelfde te behandelen?
Nieuwe leeruitspraak anno 2010 ](./images/smilies/eusa_wall.gif "Brick wall")
