Antidepressiva

[Tuinfluiter]

Annette:
Hoe is het gegaan de feestdagen? heb je nog een beetje kunnen genieten of was het moeilijk?
Sterkte in elke geval!

Mortlach:
Wat naar en verdrietig voor je zeg
Wil je alvast stertke wensen voor oud en nieuw!

[*Annette*]

Ik moet je eigenlijks helemaal gelijk geven Mortlach, de meest kleinste negatieve weet je altijd wel te benoemen, en daar kan ik vreselijk mee bezig zijn, maar de positieve dingen vind je niet belangrijk genoeg om mee te tellen. Heel veel dingen zoals het uit bed, douchen, aankleden, eten ed. dat zijn van die standaard dingen wat in m'n gewone dagelijkse ritme zit. Al zoek ik het waarschijnlijk veel te moeilijk .

Ik bedoelde ook niet helemaal dat ik verwacht dat ik het allemaal weer weggaat, zo heb ik wel het gepost maar niet met die bedoeling, vanaf kleins af aan ben ik al ontzettend gevoelig. Ik heb nog zoveel om aan te werken, hoop dat het me lukt, maarja nooit ben ik denk ik 'klaar', maar ik hoop dat ik dan kan genieten van het leven. Niet dat ik het leven nu (nog) als puinhoop ervaar maar ik voel me niet blij, niet verdrietig, niet depri maar zo vlak... Weet niet echt goed hoe ik het uitleggen moet . En natuurlijk ik lach, ik fluit en zing ook wel. Maar het is zo'n moment. Natuurlijk zijn er ook nog momenten dat ik depri en verdrietig ben. Al heb ik altijd in me achterhoofd, kans op terugval en nooit meer zoals voorheen, maar misschien is dat ook maar beter. Maar als ik zie waar ik vorig jaar stond en nu dan zitten er al grote verschillen tussen.

Laatst had ik een gesprekje met een ouderling n.a.v. een vraag uit de cathecisatie. Van het een kwam het ander en toen kwam het ook te sprake, toen zij hij me op een gegeven ogenblik maar ook ik heb ook wel eens met gebalde vuisten naar de hemel gestaan en gevraagd waarom nu toch? Daarna zij hij me nog iets moois, weet het niet meer precies, maar het ging vooral omdat ik zo negatief over mezelf ben. Het begon iig met God heeft jou geschapen, je bent uniek, maar verder weet ik het niet meer en daar baal ik een beetje van... Weet alleen dat ik het heel mooi verwoord vond, en ik moest toegeven dat het zo was. Maarja soms kan het me nog zo beklemmen. Van de week droomde ik van de wederkomst , ik hoorde trompetten spelen het enigste wat ik roepen kon was; ik kan niet, ik ben nog niet klaar...

Lief dat je er naar vraagt Tuinfluiter! De kerstdagen gingen verder wel goed, zat goed in m'n vel, samen met me broertje uitgebreid aan het kokerellen geweest. Alleen dan komt er visite en dan krijg je weer zo'n vraag, en waar is je vriend . Een ander kan mij een leuke meid vinden , maar ze staan niet op de stoep voor het huis te wachten ofzo . Ik verlang soms best wel naar een vriend, komt ook doordat ik me vaak alleen voel, iemand die mij begrijpt, waar je liefde van krijgt en kunt geven enz. enz. Ik weet ook dat een relatie niet altijd rozengeur en manenschijn in. Maar van velen is het toch een 'droom'? Ik moet eerlijk toegeven dat het op veel momenten ook beter is geweest dat ik geen vriend had/heb, en ik kom weinig in contact met andere... dus zo heel vreemd vind ik het ook niet... maar toch...

@ Mortlach, Petra en sweap; Sterkte !!

[meissie88]

Lief dat je er naar vraagt Tuinfluiter! De kerstdagen gingen verder wel goed, zat goed in m'n vel, samen met me broertje uitgebreid aan het kokerellen geweest. Alleen dan komt er visite en dan krijg je weer zo'n vraag, en waar is je vriend . Een ander kan mij een leuke meid vinden , maar ze staan niet op de stoep voor het huis te wachten ofzo . Ik verlang soms best wel naar een vriend, komt ook doordat ik me vaak alleen voel, iemand die mij begrijpt, waar je liefde van krijgt en kunt geven enz. enz. Ik weet ook dat een relatie niet altijd rozengeur en manenschijn in. Maar van velen is het toch een 'droom'? Ik moet eerlijk toegeven dat het op veel momenten ook beter is geweest dat ik geen vriend had/heb, en ik kom weinig in contact met andere... dus zo heel vreemd vind ik het ook niet... maar toch...

@ Mortlach, Petra en sweap; Sterkte !!

Dat vragen over 'waar is je vriend'...Dat herken ik heel erg..M'n zus had al een paar x verkering gehad, ik was 19 en nog nooit verkering gehad... Ik mistte het toen ook wel 's, maar stond er niet echt bij stil...
Was ook met oud en nieuwe geloof ik....Kwam een (bemoeizuchtige) tante van me bij ons: En henny, vind jij het nou niet eens tijd worden voor een vriend? Man, je blijft nog alleen over!'...
Ik was zwaar beledigd...Eind februari van dat jaar leerde ik m'n vriend kennen, en begin maart kregen we vekrering....En wat denk je dat de eerste reactie van m'n tante was toen ze 't hoorde?
'Hardlopers zijn doodlopers, man je looopt veel te hard van stapel! Dit gaat nooooooit goed, en meid...weet waar je aan begint! Je bent nog zo jong! Blijf nog elkker even vrijgezel...'

Ik heb dr toen recht in d'r gezicht uitgelachen Was niet netjes...maar wel gepast toen

[Mortlach]

Dat vragen over 'waar is je vriend'...Dat herken ik heel erg..M'n zus had al een paar x verkering gehad, ik was 19 en nog nooit verkering gehad... Ik mistte het toen ook wel 's, maar stond er niet echt bij stil...
Was ook met oud en nieuwe geloof ik....Kwam een (bemoeizuchtige) tante van me bij ons: En henny, vind jij het nou niet eens tijd worden voor een vriend? Man, je blijft nog alleen over!'...
Ik was zwaar beledigd...Eind februari van dat jaar leerde ik m'n vriend kennen, en begin maart kregen we vekrering....En wat denk je dat de eerste reactie van m'n tante was toen ze 't hoorde?
'Hardlopers zijn doodlopers, man je looopt veel te hard van stapel! Dit gaat nooooooit goed, en meid...weet waar je aan begint! Je bent nog zo jong! Blijf nog elkker even vrijgezel...'

Ik heb dr toen recht in d'r gezicht uitgelachen Was niet netjes...maar wel gepast toen

Aan dat soort mensen moet je (proberen) niet te veel aandacht te geven. Inderdaad een keer goed uitlachen en confronteren met de eigen hypocrisie en daarna lekker in het eigen sop gaar laten koken. Dat zijn nog mensen die iets vinden om over te klagen zelfs als je ze een goudstaaf cadeau doet. Het is dat het familie is, maar toch; het mag best wel eens gezegd worden dat het volslagen krankjorum onbeleefd is om je negatief uit te laten over andermans relatie. Je vraagt haar toch ook niet wanneer ze nou eindelijk eens gaat scheiden? Nou dan!

@Annette: Ik heb zelf een tijdje therapie gevolgd om met bepaalde angsten om te leren gaan. Wat me het meest is bijgebleven is de opmerking dat ik mezelf veel kritischer beoordeel dan andere mensen dat doen. Dat gebeurt zo veel dat het zelfs een van de symptomen is. Maar goed, dat werd tijdens die therapie dus gewoon getest, en ja hoor, waar ik mezelf een 6je gaf voor een voordracht gaven alle anderen me dikke cijfers boven de 8. Sindsdien, als ik ergens niet echt tevreden over ben, of zelfs ontevreden, dan bedenk ik mezelf dat en tel ik dus een paar punten op bij de "score" omdat ik weet dat ik dan dichter bij de manier zit waarop anderen het zouden beoordelen.

Het wordt nooit meer als voorheen. En dat is rot. Maar er zitten ook positieve kanten aan. Je maakt iets heel heftigs mee, waarbij je - als het goed is - jezelf heel goed leert kennen en op een nieuwe manier met jezelf omgaan. Dat dat nog niet meteen lukt, of niet zonder hulpt lukt, dat geeft niet. Het gaat een keer lukken. En dan heb je een ervaring waardoor je later oprecht tegen iemand die hetzelfde doormaakt kunt zeggen "ik weet van je voelt en doormaakt".

Wat ik trouwens tegen Tuinfluiter zei, geldt ook voor jou. Het is vreselijk onbeleefd van mensen om zich met jouw relatie of gebrek daaraan te bemoeien. En dat moet je misschien gewoon een keer zeggen als ze er weer eens over beginnen.

[*Annet*]

Je moet toch niet opblijven met oud en nieuw? Het wordt gewoon een volgende dag, je gaat lekker naar bed en de volgende morgen mompel je iets over beste wensen en je gaat verder je gang weer.

[Mortlach]

Nee, niemand kan je verplichten om op te blijven, maar ik vraag me af of je jezelf eigenlijk wel helpt door om 22:00 naar bed te gaan. Omgang met mensen kan moeilijk of vervelend zijn, maar als je jezelf gaat terugtrekken wordt het niet beter.

[parkiet]

Nee, niemand kan je verplichten om op te blijven, maar ik vraag me af of je jezelf eigenlijk wel helpt door om 22:00 naar bed te gaan. Omgang met mensen kan moeilijk of vervelend zijn, maar als je jezelf gaat terugtrekken wordt het niet beter.

Allicht moet je je niet terugtrekken uit het sociale leven, maar aan de andere kant: juist zulke 'verplichte' sociale activiteiten (opzitten en pootjes geven noem ik het altijd maar) kunnen wel extra zwaar zijn.
Ik merk bij mezelf dat ik meer plezier beleef aan een spontaan gesprekje of iets met een klein aantal mensen, als ik het zelf graag wil. Verplichte dingen waar je tegenop ziet, helpen je niet verder...

Ik vind dat je je op sociaal gebied zeker mag houden bij dat wat voor jou prettig en haalbaar is, je moet niet dingen gaan doen omdat het hoort, je loopt dan jezelf voorbij!

Sterkte allemaal!

[LauraC]

Nee, niemand kan je verplichten om op te blijven, maar ik vraag me af of je jezelf eigenlijk wel helpt door om 22:00 naar bed te gaan. Omgang met mensen kan moeilijk of vervelend zijn, maar als je jezelf gaat terugtrekken wordt het niet beter.

Daar heb je een punt, maar ik ga vanavond ook gewoon om 10 uur naar bed. Ik heb door omstandigheden gewoon even geen zin om met anderen het nieuwe jaar in te luiden en 'gemaakt' vrolijk te zijn. Ik voel dat gewoon naar bed gaan voor mij vandaag het beste is....

[Tuinfluiter]

Annette:
Fijn dat je lekker hebt kunnen rommelen met de kerst.
Ook leuk dat je samen met je broertje hebt gekookt!
Maar ik kan goed begrijpen dat je vaak een vriend/ iemand die naast je staat in alles mist.
Ik hoop dat er voor jou ook iemand op je pad komt om je leven mee te delen.

[NdW]

Nee, niemand kan je verplichten om op te blijven, maar ik vraag me af of je jezelf eigenlijk wel helpt door om 22:00 naar bed te gaan. Omgang met mensen kan moeilijk of vervelend zijn, maar als je jezelf gaat terugtrekken wordt het niet beter.

Daar heb je een punt, maar ik ga vanavond ook gewoon om 10 uur naar bed. Ik heb door omstandigheden gewoon even geen zin om met anderen het nieuwe jaar in te luiden en 'gemaakt' vrolijk te zijn. Ik voel dat gewoon naar bed gaan voor mij vandaag het beste is....

Goed van je! Ik heb de neiging om hetzelfde te doen

[LauraC]

Nee, niemand kan je verplichten om op te blijven, maar ik vraag me af of je jezelf eigenlijk wel helpt door om 22:00 naar bed te gaan. Omgang met mensen kan moeilijk of vervelend zijn, maar als je jezelf gaat terugtrekken wordt het niet beter.

Daar heb je een punt, maar ik ga vanavond ook gewoon om 10 uur naar bed. Ik heb door omstandigheden gewoon even geen zin om met anderen het nieuwe jaar in te luiden en 'gemaakt' vrolijk te zijn. Ik voel dat gewoon naar bed gaan voor mij vandaag het beste is....

Goed van je! Ik heb de neiging om hetzelfde te doen

Alvast welterusten dan !

[Acire]

Mis je je man, Laura?

[*Annette*]

@Annette: Ik heb zelf een tijdje therapie gevolgd om met bepaalde angsten om te leren gaan. Wat me het meest is bijgebleven is de opmerking dat ik mezelf veel kritischer beoordeel dan andere mensen dat doen. Dat gebeurt zo veel dat het zelfs een van de symptomen is. Maar goed, dat werd tijdens die therapie dus gewoon getest, en ja hoor, waar ik mezelf een 6je gaf voor een voordracht gaven alle anderen me dikke cijfers boven de 8. Sindsdien, als ik ergens niet echt tevreden over ben, of zelfs ontevreden, dan bedenk ik mezelf dat en tel ik dus een paar punten op bij de "score" omdat ik weet dat ik dan dichter bij de manier zit waarop anderen het zouden beoordelen.

Het wordt nooit meer als voorheen. En dat is rot. Maar er zitten ook positieve kanten aan. Je maakt iets heel heftigs mee, waarbij je - als het goed is - jezelf heel goed leert kennen en op een nieuwe manier met jezelf omgaan. Dat dat nog niet meteen lukt, of niet zonder hulpt lukt, dat geeft niet. Het gaat een keer lukken. En dan heb je een ervaring waardoor je later oprecht tegen iemand die hetzelfde doormaakt kunt zeggen "ik weet van je voelt en doormaakt".

Wat ik trouwens tegen Tuinfluiter zei, geldt ook voor jou. Het is vreselijk onbeleefd van mensen om zich met jouw relatie of gebrek daaraan te bemoeien. En dat moet je misschien gewoon een keer zeggen als ze er weer eens over beginnen.

Inderdaad vind ik het gewoon belachelijk dat mensen gaan vragen naar je vriend... ik was 16 toen ik verkering kreeg, dat hield geen stand, betekend het dan dat ik binnen een paar jaar weer een vriend zal hebben?? Al heb ik geen vriend, maar wel een schat van een hond ! Als die praten kon... ...

Dat jezelf kritisch beoordelen is zo herkenbaar. In m'n opleiding loop ik daar ook ontzettend tegenaan, ik vind het zo ontzettend moeilijk om tevreden te zijn over m'n eigen werk. Laatst had ik een toets die moeilijk teleren was, de toets ging over een heel boek, ik verwachtte een onvoldoende, al had ik wel geprobeerd om overal maar wat in tevullen, krijg ik m'n cijfer terug heb ik een 7,9, maar toch schoot het even door me heen een 8 of 9, nouja een 10 was nog mooier geweest . Het ging maar om 1/10 punt... en ik weet dat het pure onzin is om zulke dingen te denken, maar toch doe je het wel . Omdat het ff allemaal niet zo lekker loopt, maak ik me zorgen over m'n opleiding dat het niet goed gaat komen, het niet haal ed. Krijg ik laatst een mailtje, van 'm'n schoolbegeleider' waarin geindigd word met; een goede vakantie, rust goed uit en pas op jezelf! Maak je niet te druk om alles, ik heb gehoord dat je het op school prima doet!! Dan moet ik mezelf dat maar gaan aanpraten...

En inderdaad als je iets zelf hebt meegemaakt, kun je een ander véél beter begrijpen, snap je hoe een ander zich voelt. Anders kun je dat echt niet!

Vorig jaar ben ik ook me bed ingegaan, ik vond het wel prima, was toen ook in een behoorlijke depri bui, me broertje stond wel om 0.00 naast me bed om te vragen of ik nog mee ging naar het vuurwerk tekijken. Al was het natuurlijk wel heel lief van hem dat hij het me vragen kwam, maar ik bleef lekker met m'n hoofd onder het dekbed. Al heb ik zowat heel m'n kussen nat gejankt , voordat ik in slaap viel, inmiddels waren ze ook wel uitgeknald. Vanavond heb ik beloofd wel mee te gaan naar het vuurwerk... dus nu moet ik ook.

Sterkte allemaal, *HUG*!

[LauraC]

Mis je je man, Laura?

Ja

[*Annette*]

Mis je je man, Laura?

Ja

Begrijpelijk hoor! Sterkte, kuffel en *HUG* !