Jammie schreef:Maar dan de vraag is de pessimistische schatting inderdaad zo pessimistisch?Want ik kan een argument ook wel pessimistisch maar misschien is het in de realiteit wel erg optimistisch en ben ik gewoon zwaarmoedig van geest
Tja, ik ben niet belast met zo'n cynisch skepticisme. Let op, dat betekent niet dat ik blind volg, maar slechts dat ik een mate van vertrouwen heb in het wetenschappelijke systeem.
Je moet ook inderdaad niet zeggen het oog zou niet KUNNEN ontstaan via de weg van natuurlijke selectie, dat lijkt me een te harde uitspraak, ik zou dan zeggen het is hoogst onwaarschijnlijk dat het oog ontstaat via de natuurlijke selectie en mutatie.
Ja, het is inderdaad onwaarschijnlijk, maar tóch gebeurde het. Sterker nog, het gebeurde zelfs meerdere keren. Licht is nu eenmaal een fenomeen met bepaalde eigenschappen. Het leven heeft die eigenschappen leren gebruiken.
Theoretisch kan het oog ontstaan in 40.000 stappen, maar of het werkelijk zo gegaan is en of de computermodellen met de juiste input behandeld zijn vraag ik me af. Want vooraf bedenk je dat het oog ontstaan moet zijn vanuit een principe van natuurlijke selectie en mutatie en dan pas ga je het experiment uitvoeren. Ik ben er niet bij geweest maar misschien zou het zo kunnen zijn dat de onderzoeker een input deed in het computermodel maar niet tevreden was met de uitkomst dus de input veranderde, dat is het lastige van computermodellen. De vraag zou dan altijd moeten zijn: welke gegevens heb je in het computermodel gestopt om er deze gegevens uit te krijgen.
Daarvoor moet je het verslag lezen. Ik geef de onderzoekers in ieder geval niet het nadeel van de twijfel. Ik heb gezegd welke gegevens er werden ingevoerd. Bepaalde eigenschappen van licht, brekingsindexen etc. En een zeer terughoudende mutatiegraad.
Theoretisch kan het schrijf je net, maar let op mijn bovenstaande schrijfsel. Verder typ ik "als het al zou kunnen" omdat het mij hoogst onwaarschijnlijk lijkt dat het oog via mutatie en natuurlijke selectie geëvolueerd is.
onwaarschijnlijk is het, daar geen discussie over. En toch is het gebeurd. Meerdere keren zelfs.
Maar hoe is het dan gekomen dat de hersenen de impulsen van het oog herkende en dat ook een plaats gaf binnen het reactievermogen van mensen. Zien = reageren.
Mensen? Dan ben je al zo'n 2 miljard jaar bezig met ogen. Zie de voorbeelden van Bassie. Wist je trouwens dat de ogen van een gewone bromvlieg direct verbonden zijn aan de vleugels. Instant reflexen buiten de hersenen om, en daarom zijn ze zo lastig plat te slaan.
En zoals ik al zei: hersenen zijn leermachines, die constant leren met nieuwe input om te gaan.
Maar zonder de verbinding met de hersenen werkt het oog niet.
Pardon? het oog an sich werkt prima.
Want als de hersenenen geen impuls krijgen dan snap je wel dat je niets kan zien en ook het waargenomen geheel op kan slaan. Dus de impulsen naar de hersenen zijn uiterst belangrijk voor het functioneren van het oog. Daarom als het onderzoek zich tot de basale oogvorm beperkt dan is het wat minder ingewikkelder dan dat de hersenen er ook bij betrokken zijn.
Dat is wat anders, interpretatie van de signalen is wat anders dan het opwekken van die signalen. Wederom, zie de voorbeelden van Bassie. ogen werken blijkbaar ook prima zonder hersenen. Maar goed, het is wel weer een beetje typisch. Een oog kan niet! roept de creationist. Jawel hoor, kijk maar. O, bah, ja maar, ja maar, dan kunnen de hersenen niet! typische verplaatsen van de doelpalen...
