Het geven van een pedagogische tik...

[ajl]

ik vind het hele idee van een "pedagogische tik" onverteerbaar. Het is ook een vreselijk eufemisme. Het is vaak wel meer dan een tik, en pedagogisch??? Ja, je leert het kind dat als een situatie je niet aanstaat, dat je die met geweld kunt oplossen, zeker als de ander kleiner en zwakker is dan jij...

Ben het eigenlijk niet helemaal met je eens. Door af en toe een pedagogische tik te geven leer je een kind juist niet om het met geweld op te lossen, maar het kind leert wel regels. Mijn zoon Hugo is bijna 12 maanden, tijgert de hele kamer rond, wil met alle geweld aan een tafeltje hangen die daar niet op gebouwd is en waar zware gevaarlijke dingen op staan.... 100 x gewaarschuwd...niet doen, gevaarlijk, aandacht afgeleid met eigen speelgoed etc. Afgelopen weekend een tik over zijn vingers gegeven en nu komt hij er niet meer aan.
Ander voorbeeld...mijn broertje ging op zn 13e een beetje de verkeerde kant op, dealen, handelen in messen etc. Mijn ouders meerdere malen met hem gesproken, had geen enkel effect. Hij heeft vervolgens 1 pak rammel gehad en daarna was het tij pas gekeerd.
Ander voorbeeld....mijn andere broer stond toen hij klein was steeds in het zolder raam, gewaarschuwd door mn ouders, straf gehad. Hielp allemaal niets. Ook hier weer na 1 pak rammel, was het over.

ik denk dat met een pedagogische tik de nuance van het bestraffen opgezocht moet worden. De eerder voorbeelden die op deze pagina gegeven zijn, gaan veel verder dan een pedagogische tik. Een pedagogische tik moet ook niet te pas en te onpas gegeven worden, want dan heeft het geen effect meer. Het moet juist als uiterst redmiddel ingezet worden. Daarnaast kan je je kind nog steeds leren om conflicten etc op een andere wijze op te lossen dan geweld te gebruiken.

[Mortlach]

ik denk dat met een pedagogische tik de nuance van het bestraffen opgezocht moet worden. De eerder voorbeelden die op deze pagina gegeven zijn, gaan veel verder dan een pedagogische tik. Een pedagogische tik moet ook niet te pas en te onpas gegeven worden, want dan heeft het geen effect meer. Het moet juist als uiterst redmiddel ingezet worden. Daarnaast kan je je kind nog steeds leren om conflicten etc op een andere wijze op te lossen dan geweld te gebruiken.

Uiterste redmiddel, inderdaad. Als je kind op het punt staat een vork in een stopcontact te steken, of een pan kokend water van het fornuis aan het trekken is, dan is het wat anders. Maar goed, ik heb makkelijk praten aangezien ik nog geen kinderen heb.

Ik zie trouwens niet helemaal hoe je een 13 jarige niet leert dat geweld blijkbaar de oplossing is als je hem een pak rammel geeft. Je kan een kind niet tegelijkertijd slaan, en aanleren dat je geen geweld moet gebruiken in een conflict.

[MissF]

Ik vind het geven van een pak rammel aan een puber erg onrespectvol naar het kind
En nog steeds vind ik het raar dat een moeder of vader wel een tik mag geven, en als het kind het bij een ander kind doet hij weer straf krijgt. Ik vind het allemaal erg onlogisch voor een klein kind.
Ik zeg nu al wel eens:' Nee, Jurian, dat mag niet.' Ik kijk er boos bij, en trek zijn handje weg als hij ergens aan zit was echt niet mag. Hij heeft het nu al dondersgoed door dat het dan echt is. Al is hij dat na 10 seconden wel weer vergeten en doet hij het weer, maar hij snapt nu al wel dat nee nee is. En dat zeg ik dus niet 10 keer per dag, want dan is het effect denk ik ook weg. De 9 andere keren leid ik hem af, of pak ik hem op en zet hem ergens anders neer. Maargoed, mijn kindje is nog klein, misschien dat het anders is als hij ouder is. Maar dan hoop ik nog steeds zonder tik te kunnen. Zo zijn wij ook groot geworden, en we hebben nooit ongelukken gehad, en we zijn allevier erg leuke volwassenen geworden

[ajl]

Als je als kind te pas en te onpas met geweld geconfronteerd wordt, leer je dat inderdaad niet. Toch helpt af en toe een ferme straf beter om iemand op het rechte pad te houden dan een zalvend praatje. Bij mijn broertje waren mijn ouders dat stadium allang gepasseerd. Voor het overige werd er bij ons thuis niet geslagen, maar moesten wij met zn allen het gesprek aangaan. Als kind had ik daar een gruwelijke hekel aan als ik een ruzie uit moest praten en net zolang aan tafel moest zitten totdat er een oplossing gevonden was....polderen is mij met de paplepel ingegoten. Mijn ouders waarschuwden altijd heel vaak en als wij dan echt met geen mogelijkheid wilden luisteren en alle andere straffen al gepasseerd waren, moesten wij over de knie.

@ MissF, waarschijnlijk hebben jij en je broers en zussen niet extreem gepuberd en alles hebben willen doen wat God geboden heeft. Ik moet zeggen dat ik dat zeker geprobeerd heb en mijn man echt alles heeft gedaan wat God verboden heeft. Als Hugo net zo temperamentvol is als dat wij zijn, denk ik dat hij ook nog wel eens over de knie zal gaan.

[Mortlach]

tja, en wanneer hou je daar dan mee op? Als het kind 13 is blijkbaar nog niet. 15 dan? 16? 18? 25? Er komt lijkt me echt een moment dat je kind terugslaat (en terecht).

[ajl]

Als een kind 18 is, kan hij/zij niet meer over de knie geen flauw idee wanneer je daarmee ophoudt. Mijn zoon is nu bijna een jaar en ik weet niet wat de toekomst ons zal brengen.

Ik heb ook best wel lang getwijfeld om te posten in dit topic. Ik denk nu eenmaal over dit onderwerp anders dan de meeste mensen die juist daarom in dit topic posten. Toch blijf ik denken dat het geven van af en toe een tik geen kwaad kan.

[Riska]

Wanneer het blijft bij puur een tik over de vingers als een peuter het steeds meer weer probeert, heb ik niet echt moeite. Met een wat ouder kind over de knie leggen veel en veel meer, want het is ook vernederend en wanneer in mijn ogen een kind 7, 8 jaar is, kan het niet meer.
Bij mijn nicht, die drie opgroeiende knapen heeft (10, 14 en bijna 16) is verbod op de pc of intrekken van mobiel voor enige tijd een wondermiddel...
De jongste ook wel bepaald speelgoed dat niet mocht, of geen gameboy.
De ervaring is dat ze wel uitkijken.

[Samanthi]

uit her RD

Ouders mishandelen kind op straat
25-07-2009 14:10
CUIJK (ANP) – De politie heeft vrijdagavond een 46–jarige vrouw en een 47–jarige man uit Cuijk aangehouden voor mishandeling van hun 9–jarige dochter. Een getuige zag dat de ouders, vermoedelijk onder invloed van alcohol, hun kind sloegen. Dat gebeurde op straat in de Brabantse gemeente.

De getuige waarschuwde de politie, die de ouders inrekende. Het kind is voorlopig bij oma ondergebracht en er wordt hulp ingeschakeld, meldde de politie zaterdag.

Niet pedagogisch en in het openbaar, ik word hier heel verdrietig van het roept veel op, bijv midden in de speeltuin, in het ziekenhuis bij mijn oma, iedereen was het er mee eens (dacht ik) dan moet je toch wel een heel slecht kind zijn!!!
Gelukkig is er bij deze kinderen ingegrepen.
gr Samanthi

Dat is nog wel is anders.
Het buurjongetje van mijn zus komt bij haar om een boterham vragen. gewoon weg omdat hij honger heeft en zijn moeder geen geld voor eten. De puinhoop in huis is verre van hygienische n met geen pen te beschrijven.
Overal is het gemeld, alle instantie, ook kinderbescherming. Ze zouden er gaan kijken, maar niemand is er langs gegaan. Niemand!! Wat moet je dan? Je kan hem en boterham geven (dat doet ze ook), maar het lost uit eindelijk niets op. Het kind is verdaait 3 jaar!! Laat ze wat doen, nu de kans groter is om de schade (ook voor de toekomst) voor hem te beperken.

vind ik niet, de ouders zullen heus wel iets gevonden hebben dat het kind fout is, de situatie is misschien anders, maar slaan is slaan, en dan denk ik niet aan een kind wat net iets heel gevaarlijks gedaan heeft dat een tik krijgt, daar spreekt de liefde van de ouders uit, maar een pedagogische tik bestaat volgens mij niet.
ook niet het pedagogisch uitschelden, of een pak slaag krijgen omdat je het verdiend hebt, een kind verdiend geen slaag, heeft helemaal niets met opvoeden te maken! ik heb mijn kinderen ook weleens een tik verkocht, het is een middel op kort termein, het is net een band die je even oppomp, alleen de schade is enorm, in de bijbel staat tuchtigen, dat is terugbrengen op de goede weg, dat kan op vele manieren en zonder slaan. maar let wel zonder slaan kun je ook een kind enorm beschadigen, ik heb een boekje gelezen, de strekking was verre van christelijk, de tilel was "een hap vol met dons"" , die opvoeding kregen die kinderen, een en al "liefde"door manipulatie.
Opvoeden is moeilijk met vallen en opstaan, met fouten en gebreken.
gr Samanthi

[Mortlach]

Wat volgens mij het grootste verschil is tussen straffen door iets te ontzeggen en straffen door slaan is het volgende:

Als je de gameboy afpakt, moet het kind zich netjes gedragen om iets terug te verdienen wat hij graag wil. Lijkt me een positieve prikkel om een gedragsverandering te bewerkstelligen.
Een kind dat geslagen is, zal zich beter gedragen omdat het bang is wéér geslagen te worden; oftewel, het kind leeft met een constante dreiging, en dat lijkt me nou net niet de juiste prikkel om gedragsverandering op te roepen. Aan de oppervlakte lijkt het resultaat misschien wel hetzelfde, maar ik denk dat er dieper toch een enorm verschil zit.

Opvoeden is moeilijk met vallen en opstaan, met fouten en gebreken.
gr Samanthi

Dat moeten we sowieso niet vergeten.

[Samanthi]

Wat volgens mij het grootste verschil is tussen straffen door iets te ontzeggen en straffen door slaan is het volgende:

Als je de gameboy afpakt, moet het kind zich netjes gedragen om iets terug te verdienen wat hij graag wil. Lijkt me een positieve prikkel om een gedragsverandering te bewerkstelligen.
Een kind dat geslagen is, zal zich beter gedragen omdat het bang is wéér geslagen te worden; oftewel, het kind leeft met een constante dreiging, en dat lijkt me nou net niet de juiste prikkel om gedragsverandering op te roepen. Aan de oppervlakte lijkt het resultaat misschien wel hetzelfde, maar ik denk dat er dieper toch een enorm verschil zit.

Opvoeden is moeilijk met vallen en opstaan, met fouten en gebreken.
gr Samanthi

Dat moeten we sowieso niet vergeten.

goed verwoord zo.

[Daphne]

Wat volgens mij het grootste verschil is tussen straffen door iets te ontzeggen en straffen door slaan is het volgende:

Als je de gameboy afpakt, moet het kind zich netjes gedragen om iets terug te verdienen wat hij graag wil. Lijkt me een positieve prikkel om een gedragsverandering te bewerkstelligen.
Een kind dat geslagen is, zal zich beter gedragen omdat het bang is wéér geslagen te worden; oftewel, het kind leeft met een constante dreiging, en dat lijkt me nou net niet de juiste prikkel om gedragsverandering op te roepen. Aan de oppervlakte lijkt het resultaat misschien wel hetzelfde, maar ik denk dat er dieper toch een enorm verschil zit.

Helemaal mee eens.

[tante-tortel]

Tja, dan blijf ik toch met de Bijbel in mijn maag zitten die zegt:
24 Wie zijn roede spaart, haat zijn zoon;
maar wie hem liefheeft, tuchtigt hem reeds vroeg.

En:
15 Roede en bestraffing geven wijsheid,
maar een aan zichzelf overgelaten knaap
maakt zijn moeder te schande.

[Mortlach]

Tja, dan blijf ik toch met de Bijbel in mijn maag zitten die zegt:
24 Wie zijn roede spaart, haat zijn zoon;
maar wie hem liefheeft, tuchtigt hem reeds vroeg.

En:
15 Roede en bestraffing geven wijsheid,
maar een aan zichzelf overgelaten knaap
maakt zijn moeder te schande.

Tja, met alle respect, maar dat opvoed-advies is opgeschreven in de Vroege Bronstijd. De Bijbel is niet vrij van haar eigen culturele en historische waarden. Stel het je eens voor: een ouder staat voor de rechter omdat hij/zij haar 5-jarige zoontje (geldt het ook voor dochters?) geslagen heeft met een stok/roede - en geloof me, dat doet heel erg pijn - en als argument aanvoert: "ja maar meneer de rechter; ik hou van mijn zoon, dus ik moet wel.... " ze zouden uit de ouderlijke macht ontzegd worden.

Nou moet ik er wel bij zeggen dat ik altijd aan deze stukken moet denken als iemand beweert de Bijbel van kaft tot kaft te geloven en na te willen leven.

[Mortlach]

Kijk, weet je wat het ook is: de mensen die vroeger door hun ouders geslagen zijn, komen over het algemeen redelijk terecht, maar dat is dan ondanks het geslagen worden, niet dankzij. Maar ondertussen nemen ze hun verleden wel met zich mee. Ik ken iemand die vroeger geslagen is, die daar bindingsangst aan heeft overgehouden, omdat hij bang is dat hij net als zijn vader zijn kinderen zal slaan.

[tante-tortel]

Kijk dat vind ik nu gewoon onzin.
Want hoe moet ik dan omgaan met God die ook de roede voor Zijn kinderen niet spaart?

Zoals hier staat:
Hebr.12:6 want wie Hij liefheeft, tuchtigt de Here, en Hij kastijdt iedere zoon, die Hij aanneemt.
7 Als tuchtiging hebt gij dit te dragen: God behandelt u als zonen. Want is er wel een zoon, die door zijn vader niet getuchtigd wordt? 8 Blijft gij echter vrij van de tuchtiging, welke allen ondergaan hebben, dan zijt gij bastaards, en geen zonen. 9 Voorts, de tuchtiging van onze vaders naar het vlees hebben wij ondergaan en wij zagen tegen hen op; zullen wij ons dan niet nog veel meer onderwerpen aan de Vader der geesten, en leven? 10 Want zíj hebben ons voor luttele dagen naar hun beste weten getuchtigd, maar Híj doet het tot ons nut, opdat wij deel verkrijgen aan zijn heiligheid. 11 Want alle tucht schijnt op het ogenblik zelf geen vreugde, maar smart te brengen, doch later brengt zij hun, die erdoor geoefend zijn, een vreedzame vrucht, die bestaat in gerechtigheid.

Zo geld het ook voor kinderen. Dat je je kinderen niet moet aframmelen is voor mij wel duidelijk. Daarmee kun je kinderen beschadigen.
Maar een pedagogische tik kan alleen maar verhelderend werken.