Antidepressiva

[petra85]

Dat denk ik ook!
Doordat je het zelf of van heel dichtbij meemaakt/ heb meegemaakt begrijp je de ander idd beter.
Herkening is zo fijn!

[*Annette*]

Inderdaad, Denkertje !

Heb helaas geen echte vrienden, en vooral op zulke momenten mis ik het dan soms heel erg.
Maar gelukkig bestaat refoweb nog !

Thanks Meissie88 en Happy mom!

[happy mom]

heej meiden,
hoe gaat het nu met jullie?

@petra85 merk je al wat van de medicijnen en hoe gaat het met je zwangerschap?
@ annette; hoe gaat het nu met je gesprekken en hoe gaat het met betrekking tot de psych?
@ prince caspian, gaat alles nog steeds toppie zonder medicijnen?

gr happy mom

[petra85]

Ik begin idd iets te merken van de ad, de bijwerkingen zijn op moe zijn na weg.
Maar moe zijn kan ook bij de zwangerschap horen.
De zwangerschap gaat redelijk goed nog 11,5 week ik hoop minder
Tis nog steeds erg zwaar allemaal maar af en toe komt er licht in de duisternis, een kleine verbetering dus!

Hoe gaat het nu met jou Happy mom?

[NdW]

Fijn Petra, dat je zwangerschap op schiet. Ik hoop dat je de lichtpuntjes kan blijven zien.
@ Annette, hoe is het met je brief?

Ehm... hier gaat het nog niet veel beter. Ik lijk wel een flinke terugval te hebben. Nergens zin in, geen energie om een stukje te gaan fietsen ofzo. Ik hoop nu maar niet dat ik ook nog in een depressie beland.

Ik heb net de lezing van Alie Hoek-van Kooten beluisterd. (De juiste diagnose) Wel interessant.
http://www.jijdaar.nl/index.php?option= ... Itemid=160

[Daphne]

Hug voor NdW, Petra85 en Annette!
Sterkte met alles!

[*Annette*]

Thanks Daphne!

Sja ... de brief heb ik zo'n beetje op papier staan. Moet er gewoon echt even voor gaan zitten, schrijf nu steeds wel weer even wat op, maar vind eigenlijks best lastig... Ik denk zoveel ... Magoed wil hm deze week toch echt afkrijgen, zodat ik eind van de week kan bellen voor een afspraak . Blijf het nu gewoon maar een beetje vooruit schuiven, dus nog steeds geen duidelijkheid o.i.d.

Inmiddels begonnen met therapie, pff wel vermoeiend en heftig om over je gevoelens tepraten in het bijzijn van anderen. Maar het is wel heel fijn, dat je elkaar goed begrijpt doordat je veel herkent van elkaar.

Maandag ging het weer helemaal mis . Tekeer gegaan tegen me ouders en iedereen , boos, met behuilde ogen met de hond weggegaan, kwam gelukkig bijna niemand tegen . Daarna op bed gegaan, maarja ik ben dan heel onrustig in me lichaam en hoofd. Wil dan gewoon het liefst alleen zijn, geen gezeur, geen vragen, geen telefoon (en die ging wel een aantal keren, maar gewoon laten rinkelen, later vroeg me pa waarom ik de telefoon niet opnam .) Vooral op zulke momenten zie ik echt werkelijk alles negatief in, alles lijkt onmogelijk. (Het gevoel hebben dat) iedereen me 'in de stront laat zakken', ben alleen goed op momenten als ze 'misbruik' van me kunnen maken. Op het school was dat ook altijd zo, er waren klasgenoten die niks met me temaken wilde hebben. Maar moest er een opdracht gemaakt worden, dan wouden ze opeens wel bij me in het groepje en was alles koek en ei, maar zodra de opdracht klaar was, kwam ik weer links te liggen. Ik druf(de) toch nooit geen nee te zeggen . En niemand begrijpt me gewoon , ben nog jong dus wat zeur ik .

En ik weet gewoon absoluut niet meer wat ik nu wil, qua werk ed. Heb heel erg het gevoel dat ik voor wat anders moet gaan kiezen, omdat dat wat ik wou, de zorg, en voor ging, tezwaar voor mij is. Maar wat wil ik dan . Maar eens met de psych over hebben wat wijs is . Want al die vragen erover ben ik spuugzat, want ik weet gewoon niet wat ik zeggen moet! Heb er vaak ook een soort schaamte gevoel bij . Magoed ik ben vaak 'fout' bezig, om gewoon een masker op te zetten en net te doen of er niks aan de hand is ... Herkennen meer dat?

Iedereen heel veel sterkte ! Hoop voor je NdW dat je snel weer wat beterder mag gaan, hoop ook niet voor je dat je er nu nog eens een depressie bij komt.

[Saskia]

@Annette: verstandig om een afspraak te maken! Op dit moment heb je zoveel aan je hoofd dat je door de bomen het bos niet meer ziet. De psycholoog kan je helpen zaken op een rijtje te zetten en punt voor punt aan te pakken.
Probeer niet te veel tegelijk te willen, dan creëer je alleen maar teleurstellingen voor jezelf als het niet lukt. Leg de lat niet te hoog voor jezelf!

Sterkte!

[*Annette*]

Inderdaad, ik zie door de bomen het bos niet meer. Heb het gevoel weer vreselijk vast te lopen en
niet weten welke kant ik op moet. Maar snel zorgen dat alles op papier staat...

Duurt die lezing lang NdW? 't Klinkt wel intressant maar ik kan me gedachten er vaak niet bijhouden,
dwaal steeds af, waardoor ik het niet meer hoor, dus vandaar het niet telang mag duren .

Hoor de laatste tijd ook heel vaak dingen die er niet eens zijn, nouja er staat muziek aan, maar ik
hoor een heel ander muziekstuk dan dat er in werkelijkheid aan staat . Zo hoorde ik zaterdag
een muziekkorps aankomen, maja ze kwamen nooit voorbij .

Ben een perfectionist, maar ik heb gewoon geen energie, moed ervoor om dingen te gaan doen. Me
slaapkamer is een grote bende en stofzooi . Ik baal er vreselijk van, maar het lukt me gewoon niet
om het op orde te krijgen. Nu heeft me ma me bureau schoongemaakt, dus nu ben ik verplicht om alles
op te gaan ruimen .

[*Annette*]

*foutje*

[Samanthi]

Magoed ik ben vaak 'fout' bezig, om gewoon een masker op te zetten en net te doen of er niks aan de hand is ... Herkennen meer dat?

Ja heel erg Annette, tjonge heel veel erkenning op dit forum.
Het blijft moeilijk om te zeggen dat vind ik niet leuk... maar het is te leren, ik ben er nog steeds geen ster ik hoor.
Ik ben wel een ster om van buiten vrolijk te lachen en van binnen te huilen.
Annette heel veel sterkte hoor! gr Samanthi

[essieee]

*knuffeltje voor Annette*

[happy mom]

Als je de hele avond beluistert van alie hoek van kooten ben je heel lang bezig, maar de lezing die zijzelf geeft duurt als het goed is 20 minuten.
Maar annette, je kan hem toch ook evt in stukjes luisteren?

gr happy mom

[NdW]

Ze heeft hem al beluisterd, happy mom.

[*Annette*]

@ Samanthi; inderdaad van buiten lachen en van binnen huilen. Maar als je dan foto's ziet van jezelf, waarbij je denkt een dikke lach op gezet te hebben, staat er nog maar een beschaamd lachje op... denk ik wel eens waarom zien mensen het dan niet? Geloven ze dan allemaal dat het 'goed' gaat, zo als ik dat zeg??

@ Essieee; Thanks, lief van je!

@ Happy mom; Hoe gaat het nu met jou?

Inderdaad heb ik vorige week de lezing van Alie Hoek - van Kooten nageluisterd. Net zoals NdW zei, best intressant. Herkende echt zoveel dingen eruit!

Inmiddels heb ik de brief klaar voor de psych. Bel je voor een afspraak, is de psych met vakantie ! Vorige keer toen ik eens belde voor een afspraak, kreeg ik ook al te horen; vakantie... Men hebben ze daar om de paar weken vakantie ofzo ? Volgende week word ik terug gebeld, *zucht*. Magoed stap 1 is gezet .

Had gisteravond het gevoel helemaal gek te worden . Me hoofd deed zo raar! Zat in de kerk, het liefst vloog ik eruit, maar dat ik durf ik niet, wantja wat moeten anderen daar wel niet van denken . Op bed kon ik er eerst niet van slapen... raar hoofd...