De eigen wil van de mens

[Koeitje]

De 'vrije wil'* vind ik persoonlijk een holle kreet. Ook in het paradijs was de wil niet volledig vrij. (denk ik)

A) Eva was vrouw met een vrouwenbrein, en Adam een man met een mannenbrein. Die breinen functioneren verschillend. Ze zijn daardoor in een bepaalde mate beperkt.
Meer beperkingen waar je zelf geen invloed op kunt uitoefenen en waardoor jouw en mijn keuzes worden beperkt en beïnvloed:
B) Mens zijn; dus zonder vleugels of kieuwen
C) Genen die o.a. IQ en EQ bepalen
D) Sociale omgeving, tijdstip van geboren worden en opgroeien
E) Ziekte/ gezondheid
F) Angsten, twijfels, begeerten en onzekerheden die zomaar kunnen toeslaan en keuzes beïnvloeden.

Hoe vrij kun je je wil noemen binnen dat beperkte gebied wat dan nog over is? Een klein beetje toch? We hebben slechts wat ‘speelruimte’.
Juist omdat die speelruimte beperkt is en je het geheel niet kunt overzien is het idd belangrijk dat je op God vertrouwt en met Hem je keuzes maakt.

De zonde zelf was niet ingeschapen, nee; de mogelijkheid om zonde te doen was er wel.

*Onder vrije wil versta ik het zelf maken van keuzes en het doen en laten van dingen en het denken van gedachten, die jij zelf bepaalt zonder invloed van buitenaf.

Thanks, heel duidelijk! Ook mooi gezegd van de speelruimte.

Heb je punten even genummerd:
A) Ik denk dat in het paradijs de verhouding tot God goed was, maar ook de verhouding van mens tot mens. Dat Adam en Eva elkaar door en door kenden. Dat als ze met elkaar spraken er geen onduidelijkheid was, of anders over kwam dan bedoeld.
B) Het mens-zijn heeft ze in die zin wel beperkt
C) Genen 'bepalen' wie je bent
D) De sociale omgeving was prima, het paradijs namelijk.
E) Was er in het paradijs ziekte, angst, twijfel, onzekerheid? Ik dacht altijd dat het perfect was, zoals God het bedoeld had.

Het kwaad was aanwezig in het paradijs, maar God had Adam en Eva ervoor afgesloten. Totdat ze zelf de keuze maakten (hun eigen wil) te willen weten wat het verschil tussen goed en kwaad was.

Begeerte was er blijkbaar wel, de begeerte om als God te zijn...
Dan kom je op wat jij zegt; dat de zonde zelf niet was ingeschapen, maar de mogelijkheid om zonde te doen er wel was. Dat ook in het paradijs de wil niet volledig vrij was. Geen marionetten, maar ook geen volledige vrijheid, zeg maar.

[mohamed]

Ik wil niet lullig doen, want wie ben ik, maar je komt wat evangelisch over en ik wil je graag even op het volgende attenderen wat Jezus heeft gezegd:

'En Jezus zeide tot hem: Gij zult liefhebben de Heere, uw God, met geheel uw hart, en met geheel uw ziel, en met geheel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede aan dit gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.' (Mat 22,37-40)

Christus met het verstand liefhebben is een essentieel onderdeel van het grote gebod en als jij voelt dat het grote gebod er niet toe doet, is dat mooie gevoel wat je hebt dan wel uit God?

Hoi! Bedankt voor het attenderen. Eerlijk gezegd snap ik niet precies waar ik heb aangegeven dat dat grote gebod er niet toe doet. Of doel je op dat ik het erg over mijn gevoel had en jij nu denkt dat ik Christus niet met mijn verstand lief heb??

PS. ik ben niet evangelisch, sorry. PKN, als je het wilt weten. Ik was gewoon even ondersteboven van dit aspect in het geloof. Misschien miste jij de andere aspecten, maar dat is niet bewust weggelaten. In het vuur van mijn enthousiasme heb ik me blijkbaar even beperkt tot deze. Waar ik overigens nog steeds vol van ben. Mooi is dat, he? Ik snap wel dat je dat misschien als zweverig, evangelisch, prekerig ect. kun lezen. Vind ik van mijn eigen stukje ook, want normaliter ben ik behoorlijk nuchter. Maar ja, waar het hart vol van is... blijkbaar...
Maar misschien kun je, nu je dit weet, wel een klein beetje blij met me zijn?

Ik heb niet gezegd dat ik niet blij met je ben hoor!
Bedankt voor de opheldering en ik vind het mooi voor je dat je het grote gebod bewaart en je het geloof zo fijn beleeft!

[mohamed]

Dat laatste vind ik duidelijk verwoord, mooi. Als ik je goed begrijp, sluit je je dan aan bij wat hier eerder gezegd is, of niet?
Ik herhaal het even: De mens had een vrije wil in het paradijs. De zonde was niet "ingeschapen".
De mens is zijn vrije wil kwijtgeraakt door de zondeval.
De mens moet keuzes maken maar kan niet kiezen tegen de zonde, hij is zondig en allen doen zonde.
We hebben Jezus nodig, we hebben de Geest nodig. Hij verandert ons. Al het goede komt van boven.

Daar dacht Paulus anders over:

Rom 7,9
Ik heb eertijds geleefd zonder wet; toen echter het gebod kwam, begon de zonde te leven, maar ik begon te sterven,

[Koeitje]

Dat laatste vind ik duidelijk verwoord, mooi. Als ik je goed begrijp, sluit je je dan aan bij wat hier eerder gezegd is, of niet?
Ik herhaal het even: De mens had een vrije wil in het paradijs. De zonde was niet "ingeschapen".
De mens is zijn vrije wil kwijtgeraakt door de zondeval.
De mens moet keuzes maken maar kan niet kiezen tegen de zonde, hij is zondig en allen doen zonde.
We hebben Jezus nodig, we hebben de Geest nodig. Hij verandert ons. Al het goede komt van boven.

Daar dacht Paulus anders over:

Rom 7,9
Ik heb eertijds geleefd zonder wet; toen echter het gebod kwam, begon de zonde te leven, maar ik begon te sterven,

Hoe bedoeld hij dat? Ik zal thuis de verklaringen er eens bijhalen, want nu snap ik hem niet. (en zit nu op 't werk )

[mohamed]

Dat laatste vind ik duidelijk verwoord, mooi. Als ik je goed begrijp, sluit je je dan aan bij wat hier eerder gezegd is, of niet?
Ik herhaal het even: De mens had een vrije wil in het paradijs. De zonde was niet "ingeschapen".
De mens is zijn vrije wil kwijtgeraakt door de zondeval.
De mens moet keuzes maken maar kan niet kiezen tegen de zonde, hij is zondig en allen doen zonde.
We hebben Jezus nodig, we hebben de Geest nodig. Hij verandert ons. Al het goede komt van boven.

Daar dacht Paulus anders over:

Rom 7,9
Ik heb eertijds geleefd zonder wet; toen echter het gebod kwam, begon de zonde te leven, maar ik begon te sterven,

Hoe bedoeld hij dat? Ik zal thuis de verklaringen er eens bijhalen, want nu snap ik hem niet. (en zit nu op 't werk )

Paulus doelt op het scheppingsverhaal en het moment waarop God aan Adam het gebod oplegde.

[Filosoof]

Het twistpunt ligt natuurlijk in de mate van Eva's naïviteit, toen de slang haar probeerde te misleiden. Het is discutabel om te zeggen dat Eva ten volste besefte wat de consequenties zouden zijn wanneer ze voor de woorden van de slang zou zwichten.

Als ze dat écht wist had ze waarschijnlijk met een grote boog om de verboden boom heen gelopen, want geen weldenkend mens eet van een verboden vrucht in de wetenschap dat dit millenia van oorlog, ziekte en ellende teweeg zou brengen, + het sterven van Christus en het verloren gaan van ontelbare zielen in de hel.
Waarschijnlijk redeneerde zij vanuit haar paradigma en kunnen wij ons daar amper een voorstelling van maken.
De Schrift leert ons dat Eva vóór de Zondeval geen moreel besef had (Gen. 3:22), en het lijkt me, in aanvulling daarop, vanzelfsprekend dat zij niet ten volste begreep wat 'de dood' (Gen. 2:17) precies behelsde, gezien ze daar geen enkele ervaring mee had. M.a.w. ze had geen volledig besef van de verstrekkende gevolgen van de Zondeval, en daar maakte de slang misbruik van.

Ad rem: Eva's vrije wil in de Hof van Eden was beperkt tot een zekere naïviteit, ofwel: het gebrek aan moreel besef + het gebrek aan inzicht omtrent de gevolgen die de Zondeval uiteindelijk zou hebben.

Jammer genoeg laat de Schrift ons in het duister tasten wanneer we de duistere ethiek van dat laatstgenoemde proberen te doorgronden. Het is soms moeilijk om God niet te veroordelen wanneer we vanuit een rationeel perspectief naar het lijden in de wereld kijken. Paulus stelt Eva ten volste verantwoordelijk (2 Kor. 11:3, 1 Tim. 2:14), maar de Schrift leert ons eveneens dat Gods hand ook in kwaad en onheil terug te vinden is (Jesaja 45:6,7).
Met andere woorden: is Eva ten volste verantwoordelijk? Of had God het kunnen voorkomen? En als Hij dat kon, waarom deed Hij het dan niet? Op het eerste gezicht lijkt het niet pedagogisch verantwoord om te genezen als je ook kunt voorkomen; zeker wanneer die genezing een brei aan zonde, bloed en ellende met zich meebrengt.

Openb. 16:5 leert ons echter weer dat God wel degelijk rechtvaardig is, wat de bovenstaande claim arbitrair maakt. We oordelen immers vanuit een met de paplepel ingegoten westerse ethiek. Daar zou je vervolgens echter weer tegenover kunnen stellen dat wij er niet zelf voor gekozen hebben om geboren te worden in Nederland, opgevoed te worden door de ouders die we hebben, en ter wereld te komen rondom het tweede millennium. Maar ligt Gods hand daarin? Of is het te enkel wijten aan de bewuste avond waarop onze ouders elkaar beminden? Allemaal vragen waar we behoedzaam mee om moeten gaan.

Samengevat:

- Kan het Goddelijke drieluik Almacht, Alwetendheid en Rechtvaardigheid één concept vormen? Zo ja, kan er binnen dat concept überhaupt nog een vrije wil bestaan? Zo ja, hoe kan God dat concept rijmen met de Zondeval? Hij wist immers dat het zou gebeuren ('alwetendheid') Hij kon het voorkomen ('almacht'), maar Hij deed niets ('rechtvaardigheid').

Het bovenstaande doet mij echter afvragen welke vorm van exegese het dichtst bij de waarheid komt, wanneer we Genesis 3 lezen. En we moeten uiteraard niet uit het oog verliezen dat ons paradigma t.o.v. God weinig hout snijdt. Bovendien is ons denkconcept, zoals eerder in dit topic aangegeven, bevlekt door opvoeding, cultuur, tijdsbeeld, ervaringen, etc.

[mohamed]

De zonde kwam tot leven bij Eva nadat ze met de slang in gesprek was geweest, nog voor ze van de boom at en merk op dat Adam er bij stond! Waarom zweeg hij?

'En de vrouw zag, dat de boom goed was om van te eten, en dat hij een lust was voor de ogen, ja, dat de boom begeerlijk was om daardoor verstandig te worden, en zij nam van zijn vrucht en at, en zij gaf ook haar man, die bij haar was, en hij at.' (Gen 3,6)

[Koeitje]

Maar wat ik uit een eerdere post begreep, zegt de Ger. leer wel dat de mens zijn vrije wil kwijt is geraakt door de zondeval...
Daarvoor konden Adam en Eva zelf keuzes maken en dingen doen of laten...
Aan de andere kant heb je het feit dat er altijd invloeden van buitenaf en bepaalde beperkingen zijn. Het kwaad, de slang, had in het paradijs toch een bepaalde speelruimte, dat is een invloed van buitenaf.

Ad rem: Eva's vrije wil in de Hof van Eden was beperkt tot een zekere naïviteit, ofwel: het gebrek aan moreel besef + het gebrek aan inzicht omtrent de gevolgen die de Zondeval uiteindelijk zou hebben.

Het gebrek aan moreel besef heb ik ook vaak aan gedacht. Maar zit de fout niet meer in het ongehoorzaam zijn aan God, dan aan het kennen van de gevolgen van de zonde?
De wil om iemand wel of niet te gehoorzamen heeft ieder mens, toch? Of je de gevolgen nu een beetje beseft of helemaal niet.
En vaak weet je dat iets niet goed is, maar doe je het toch. De begeerte is dan te sterk... je blik is niet meer op God gericht, je laat je vullen door een andere wil.

God had als het ware tegen hen gezegd: vertrouw Mij, Ik weet wat goed voor je is, kom niet aan die boom. Het is beter voor jullie het kwaad niet te kennen. Dat had genoeg voor hen moeten zijn. Maar de slang heeft hun slapende(?) begeerte wakker gemaakt en aangewakkerd. De slang is een invloed van buitenaf.
Ik denk niet dat ze toen nadachten over de gevolgen, want ze kenden het kwaad daar niet goed genoeg voor. Na de zonde schaamde ze zich voor God, ze waren Hem ongehoorzaam geweest. Of ze toen al direct wisten wat de dood e.d. inhield? Dat hun omgeving (dieren en natuur) direct veranderden nadat ook kwade machten vrij spel kregen, geen idee...


(Even een gedachtekronkel: Stel dat Adam en Eva een korte blik in de toekomst met zonde te zien kregen. Zouden ze dan begrijpen wat er daar aan de hand was? (Let wel; als je het kwaad zelf niet kent) Of zou het net zo'n ervaring als Johannes op Patmos had zijn? Je ziet iets gebeuren, maar je kunt niet goed kunnen omschrijven wat. Er met je verstand niet bij kunnen, maar wellicht wel voelen dat het -in dit geval- niet goed is?)

[mohamed]

Maar wat ik uit een eerdere post begreep, zegt de Ger. leer wel dat de mens zijn vrije wil kwijt is geraakt door de zondeval...
Daarvoor konden Adam en Eva zelf keuzes maken en dingen doen of laten...
Aan de andere kant heb je het feit dat er altijd invloeden van buitenaf en bepaalde beperkingen zijn. Het kwaad, de slang, had in het paradijs toch een bepaalde speelruimte, dat is een invloed van buitenaf.

Ad rem: Eva's vrije wil in de Hof van Eden was beperkt tot een zekere naïviteit, ofwel: het gebrek aan moreel besef + het gebrek aan inzicht omtrent de gevolgen die de Zondeval uiteindelijk zou hebben.

Het gebrek aan moreel besef heb ik ook vaak aan gedacht. Maar zit de fout niet meer in het ongehoorzaam zijn aan God, dan aan het kennen van de gevolgen van de zonde?
De wil om iemand wel of niet te gehoorzamen heeft ieder mens, toch? Of je de gevolgen nu een beetje beseft of helemaal niet.
En vaak weet je dat iets niet goed is, maar doe je het toch. De begeerte is dan te sterk... je blik is niet meer op God gericht, je laat je vullen door een andere wil.

God had als het ware tegen hen gezegd: vertrouw Mij, Ik weet wat goed voor je is, kom niet aan die boom. Het is beter voor jullie het kwaad niet te kennen. Dat had genoeg voor hen moeten zijn. Maar de slang heeft hun slapende(?) begeerte wakker gemaakt en aangewakkerd. De slang is een invloed van buitenaf.
Ik denk niet dat ze toen nadachten over de gevolgen, want ze kenden het kwaad daar niet goed genoeg voor. Na de zonde schaamde ze zich voor God, ze waren Hem ongehoorzaam geweest. Of ze toen al direct wisten wat de dood e.d. inhield? Dat hun omgeving (dieren en natuur) direct veranderden nadat ook kwade machten vrij spel kregen, geen idee...


(Even een gedachtekronkel: Stel dat Adam en Eva een korte blik in de toekomst met zonde te zien kregen. Zouden ze dan begrijpen wat er daar aan de hand was? (Let wel; als je het kwaad zelf niet kent) Of zou het net zo'n ervaring als Johannes op Patmos had zijn? Je ziet iets gebeuren, maar je kunt niet goed kunnen omschrijven wat. Er met je verstand niet bij kunnen, maar wellicht wel voelen dat het -in dit geval- niet goed is?)

Vanaf het moment dat God aan Adam het gebod oplegde, had de slang een aanleiding. Immers, als God Adam niks verboden had, kon hij ook geen overtreding begaan. De zonde werd dus levend door het gebod en er is niks wat de mens er tegen had kunnen doen.

[Filosoof]

De zonde kwam tot leven bij Eva nadat ze met de slang in gesprek was geweest, nog voor ze van de boom at en merk op dat Adam er bij stond! Waarom zweeg hij?

'En de vrouw zag, dat de boom goed was om van te eten, en dat hij een lust was voor de ogen, ja, dat de boom begeerlijk was om daardoor verstandig te worden, en zij nam van zijn vrucht en at, en zij gaf ook haar man, die bij haar was, en hij at.' (Gen 3,6)

Waarom Adam zweeg, weet ik niet. Waarschijnlijk om dezelfde reden als Eva: begeerte. Of om het wat genuanceerder te verwoorden: de nieuwsgierigheid won het van de gehoorzaamheid.
Wat ik wel weet is dat Paulus Adam de schuld onttrekt, en de verantwoordelijkheid voor de zonde op Eva's schouders legt.

[Filosoof]

Het gebrek aan moreel besef heb ik ook vaak aan gedacht. Maar zit de fout niet meer in het ongehoorzaam zijn aan God, dan aan het kennen van de gevolgen van de zonde?
De wil om iemand wel of niet te gehoorzamen heeft ieder mens, toch? Of je de gevolgen nu een beetje beseft of helemaal niet.
En vaak weet je dat iets niet goed is, maar doe je het toch. De begeerte is dan te sterk... je blik is niet meer op God gericht, je laat je vullen door een andere wil.[/i]

Mee eens.
Echter, wanneer Adam en Eva de gevolgen wel ten volste zouden begrijpen, hadden ze dan ook van de verboden boom gegeten? Daar ligt het uiteindelijke twistpunt, m.i.
En was de begeerte niet door God in hun harten gelegd? Bovendien: wie weerstaat de duivel zelf? Elke ethische hypothese lijkt van logica verstoken, in deze kwestie. Want is vrije wil écht vrije wil, wanneer je niet weet wat je te wachten staat? Het stellen van grenzen is immers pas plausibel wanneer je aanduidt wat de consequenties zijn van het overschrijden ervan.

(Even een gedachtekronkel: Stel dat Adam en Eva een korte blik in de toekomst met zonde te zien kregen. Zouden ze dan begrijpen wat er daar aan de hand was? (Let wel; als je het kwaad zelf niet kent) Of zou het net zo'n ervaring als Johannes op Patmos had zijn? Je ziet iets gebeuren, maar je kunt niet goed kunnen omschrijven wat. Er met je verstand niet bij kunnen, maar wellicht wel voelen dat het -in dit geval- niet goed is?)[/i]

Het zou hen ongetwijfeld voorkomen als een abstract visioen, omdat ze geen flauw benul hadden van wat het kwaad precies is. De mate van begrip was echter ook door God in hun harten gelegd, dus de bovenstaande stelling kan doorstreept worden.
Eén ding is in elk geval zeker: de vrije wil is de reden geweest dat de Zondeval heeft plaatsgevonden. Het enige wat wij er verder van weten is wat er in Genesis 3 staat, en we zijn genoodzaakt elke hypothese met die tekst te funderen.

[Filosoof]

Vanaf het moment dat God aan Adam het gebod oplegde, had de slang een aanleiding. Immers, als God Adam niks verboden had, kon hij ook geen overtreding begaan. De zonde werd dus levend door het gebod en er is niks wat de mens er tegen had kunnen doen.

Met deze veronderstelling ga je te kort door de bocht. Allereerst omdat de zonde voor de slang al levend was (Jes. 14:12-15, Ezech. 28:12-19), en omdat het gebod wat God aan Adam gaf, enkel de vrije wil activeerde (en de mens dus levend maakte).

[mohamed]

De zonde kwam tot leven bij Eva nadat ze met de slang in gesprek was geweest, nog voor ze van de boom at en merk op dat Adam er bij stond! Waarom zweeg hij?

'En de vrouw zag, dat de boom goed was om van te eten, en dat hij een lust was voor de ogen, ja, dat de boom begeerlijk was om daardoor verstandig te worden, en zij nam van zijn vrucht en at, en zij gaf ook haar man, die bij haar was, en hij at.' (Gen 3,6)

Waarom Adam zweeg, weet ik niet. Waarschijnlijk om dezelfde reden als Eva: begeerte. Of om het wat genuanceerder te verwoorden: de nieuwsgierigheid won het van de gehoorzaamheid.

Adam was een gewaarschuwd mens.

Wat ik wel weet is dat Paulus Adam de schuld onttrekt, en de verantwoordelijkheid voor de zonde op Eva's schouders legt.

Dat lijkt me absoluut niet, want God gaf Adam de schuld (Gen 3,17+Job 31,33+Hos 6,7) en Paulus schreef dat de vrouw verleid werd (1 Tim 2,14) en daarom in overtreding was. De interpretatie die jij er aan geeft klopt niet, want elders verklaarde Paulus dat Adam zijn overtreding groter was:

'Maar de dood heeft geheerst van Adam tot Mozes toe, ook over hen, die niet gezondigd hadden in de gelijkheid van de overtreding van Adam, die een voorbeeld is van Hem, Die komen zou.' (Rom 5,14)

Als het waar was wat je zei, dan zou dat immers betekenen dat Paulus zichzelf tegensprak.

[mohamed]

Vanaf het moment dat God aan Adam het gebod oplegde, had de slang een aanleiding. Immers, als God Adam niks verboden had, kon hij ook geen overtreding begaan. De zonde werd dus levend door het gebod en er is niks wat de mens er tegen had kunnen doen.

Met deze veronderstelling ga je te kort door de bocht. Allereerst omdat de zonde voor de slang al levend was (Jes. 14:12-15, Ezech. 28:12-19), en omdat het gebod wat God aan Adam gaf, enkel de vrije wil activeerde (en de mens dus levend maakte).

Adam was niet de Koning van Babylon en wij kunnen allemaal nalezen wie er allemaal in Eden waren. Je kan niet achteraf een aantal extra personen in het scheppingsverhaal passen, dus nee, in Eden zijn betekent in deze context op goede voet met God leven.

Echter ben ik het wel met je eens dat de zonde er voor de slang was, maar om reden van het gebod.

[Cathy]

Het is soms moeilijk om God niet te veroordelen wanneer we vanuit een rationeel perspectief naar het lijden in de wereld kijken.

Je kunt als mier natuurlijk eens flink uithalen tegen een olifantspoot…..

Paulus stelt Eva ten volste verantwoordelijk (2 Kor. 11:3, 1 Tim. 2:14), maar de Schrift leert ons eveneens dat Gods hand ook in kwaad en onheil terug te vinden is (Jesaja 45:6,7).
Met andere woorden: is Eva ten volste verantwoordelijk? Of had God het kunnen voorkomen? En als Hij dat kon, waarom deed Hij het dan niet? Op het eerste gezicht lijkt het niet pedagogisch verantwoord om te genezen als je ook kunt voorkomen; zeker wanneer die genezing een brei aan zonde, bloed en ellende met zich meebrengt.

Ik denk dat de uiteindelijke verantwoordelijkheid bij God ligt, maar idd zegt Paulus (ook in Rom 5:19) dat de mens verantwoordelijk wordt gesteld. Daar ontkomt niemand aan. De mooie andere kant van deze medaille is dat gelovigen ook rechtvaardig worden gesteld door het geloof in het werk van CHristus.
Uiteindelijk kom je rationeel bij de pottenbakker terecht die mag doen met zijn creaties wat hem goeddunkt maar emotioneel kan ik er, gezien het lijden op deze aardkloot niet mee uit de voeten.
Dan komt het vertrouwen om de hoek kijken dat het lijden niet opweegt tegen…..

Ik ga er als een soort wiskundige zekerheid van uit dat het drieluik wat je noemt één concept vormt. God wist wat er ging gebeuren en Hij laat het gebeuren, op deze manier en niet anders.
Blijkbaar, om met Berkhof te spreken: blijkbaar is het nooit Gods bedoeling geweest om een wereld kant en klaar in het aanzijn te roepen. Hij wil kennelijk, dat zijn schepping een geschiedenis doormaakt van weerstand en worsteling, van lijden en strijden.

……het gebod wat God aan Adam gaf, enkel de vrije wil activeerde (en de mens dus levend maakte).

Ik zou het formuleren als: de bewustwording van een keuzemogelijkheid. Tegelijkertijd vraag ik me af of het werkelijk een keuze was. Als Eva niet had gegeten had die paradijselijk toestand dan eeuwig voortgeduurd? Of was het een kwestie van wachten totdat….?
Persoonlijk kom ik dan toch weer bij Berkhof uit.

Wat ik wel weet is dat Paulus Adam de schuld onttrekt, en de verantwoordelijkheid voor de zonde op Eva's schouders legt.

Deze opvatting is de reden van de onderdrukking van de vrouw door de eeuwen heen. Ik vraag mij af of er niet iets diepers aan ten grondslag ligt.
Zou het kunnen zijn dat de vrouw staat voor het gevoel en de man voor het verstand? Dat de mens de neiging heeft om teveel via het gevoel/emotie de fout in te gaan? Dat het verstand moet prevaleren boven het gevoel? Dat om die reden de man wordt geacht de eindverantwoordelijke te zijn in een huwelijk? Of zoiets. Ach, ik filosofeer ook maar….

Adam was niet de Koning van Babylon .....

Gods tegenstander wordt gezien als koning van Babylon