In de gergem doen ze inderdaad moeilijk over scheiden... Nog steeds dus.

Niet inleven in de situatie en alleen maar met de bijbel zwaaien. Net of ik niet weet dat je niet mag scheiden...
Ze adviseren je om van tafel en bed te scheiden en maar te wachten tot je partner eenzijdig de scheiding in zet, want dan ben je schuldloos
](./images/smilies/eusa_wall.gif)
Gemeen vind ik het en achterbaks, 'k heb er geen andere woorden voor! Als je samen wilt scheiden ga je dat dus samen doen en niet zitten wachten om er maar schuldloos uit te komen omdat er dan misschien nog een keer een huwelijk voor je weggelegd is... Zo zit ik helaas niet in elkaar...
Scheiden is niet leuk, maar het op deze manier uitspelen vind ik helemaal niet kloppen!
Ik heb me daar dan ook niet door laten leiden en gewoon samen een scheiding aangevraagd en dan maar zien wat de consequenties daarvan waren. Achteraf heeft dat wel goed uitgepakt, maar dat wist ik toen ook nog niet.
Voor de kinderen bij elkaar blijven vind ik ook geen optie. Kinderen die opgroeien zonder liefde van ouders tussen elkaar, misschien ruzies, nee, daar wordt een kind doodongelukkig van en iedereen dus. Dan tussen twee kwaden maar de beste kiezen is mijn instelling.
Nu moet ik er wel bijzeggen dat ik veel beter uit de scheiding ben gekomen dan ik ooit voor mogelijk heb kunnen houden. Ben er qua persoonlijkheid ook een stuk op vooruit gegaan, dus ik heb wat dat betreft misschien wel makkelijk praten. Als ik anderen soms zie en hoor die in zo'n zelfde situatie zitten en vertellen wat een ellende dat allemaal met zich mee brengt, dan kan ik daar geeneens over meepraten. (gelukkig maar)
Wij zijn 'in goede harmonie' uit elkaar gegaan (wat overigens ook niet mocht van de kerkenraad, als je in goede harmonie uit elkaar kan gaan, kan je ook in goede harmonie bij elkaar blijven

) We moesten dus eigenlijk ook nog slaande ruzie maken... Daar hebben we voor gepast.
Wat ik hiermee wil zeggen is dit: Ga je gevoel achterna...dus niet als een blinde kip zomaar scheiden omdat het je niet bevalt. Zet alle voors en tegens op een rij, overdenk wat de consequenties het zijn voor jezelf en eventuele kinderen. Probeer te redden wat er te redden valt, maar lukt dat niet, wees dan reeel en kies voor allemaal de beste weg.
Ik geloof wel dat ik nu kan zeggen dat ik het beste heb gekozen. Zonder liefde bij elkaar blijven had drie levens verwoest (ex, kind en mezelf). Nu zijn we alledrie gelukkig. Zelf sta ik veel sterker in het leven, ben mondiger geworden, zou nooit meer terugwillen naar die tijd.
Mn zoontje wordt goed in de gaten gehouden door zijn verleden, maar tot nu toe is het een vrolijke frans die geen problemen oplevert. Niet op school, niet thuis, niet bij m'n ex. Niemand kan zien of merken dat er een 'verleden' is geweest. Misschien dat dat nog komt? We wachten maar af. Wie dan leeft, wie dan zorgt
Zo...een heel verhaal

Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt.