Schoonmoeder --> schoonLoeder?!

[Evelien]

Mijn ouders doen daar nu ook totaal niet moeilijk. Ook niet als ik een broek aan heb op zondag.

[MissF]

Mijn ouders en schoonouders vinden het onderwerp broek/rok allebei not done, daar is zelfs nooit discussie over. Alle meiden en mijn (schoon)moeder dragen allemaal broeken. Daar ben ik wel blij om. Scheelt denk ik best discussie en gezeur.
Ik weet wel dat mijn schoonvader het liefst zou zien dat ik in de kerk een pet of hoed op zet. Nouja, dat doe ik dus om mijn redenen niet. Hij zegt wel eens dat hij het jammer vindt, maar verder ook niet. We laten elkaar daar gewoon vrij in.

Als ik naar mijn ene oma ga, die broeken absoluut fout vindt, trek ik wel een rok aan. Als zij bij mij komt (of bij mijn ouers) dan loop ik wel gewoon in mijn broek. In haar huis wil ik me best aanpassen, bij mezelf thuis niet. Ik vidn dat het onze keuze is om als meisje wel gewoon een broek aan te hebben, we moeten elkaars keuzes respecteren. Ik die van haar, maar zij ook die van mij.

[Saskia]

Ik zou ook een rok aandoen als ik daarheen zou gaan, inderdaad met de gedachte om geen aanstoot te geven. Dat doe ik trouwens bij iedereen, niet alleen voor schoonouders ofzo, maar ook anderen waarvan ik weet dat ze het fijner vinden om me in een rok te zien.

[Marnix]

Ik zou ook een rok aandoen als ik daarheen zou gaan, inderdaad met de gedachte om geen aanstoot te geven. Dat doe ik trouwens bij iedereen, niet alleen voor schoonouders ofzo, maar ook anderen waarvan ik weet dat ze het fijner vinden om me in een rok te zien.

Yup. Lastige is alleen: Wanneer doe je het wel/niet. Je kan op ieder moment toevallig wel een ouderling tegenkomen die zijn wenkbrauwen fronst als hij jou in rok ziet. Moet je dan altijd maar in rok gaan lopen, ook al ben je er van overtuigd dat de Bijbel dit niet van je vraagt?

[Saskia]

Ja, als ik toevallig iemand tegenkom, dan kan ik daar ook niks aan doen, ik vind het wel ver gaan om daar ook rekening mee te houden.
Maar het is wel eens lastig. Bij m'n ouders in het dorp is slechts één supermarkt en de eigenaar is diaken in de kerk. Ik heb er zelf ook nog jaren gewerkt en ik weet dat de beste man z'n wenkbrauwen fronst als ik in een broek daar loop. Maar goed, dat is weer anders dan een persoonlijk bezoek, dan zou ik weer wel in rok gaan.

[jamillah]

Ja, als ik toevallig iemand tegenkom, dan kan ik daar ook niks aan doen, ik vind het wel ver gaan om daar ook rekening mee te houden.
Maar het is wel eens lastig. Bij m'n ouders in het dorp is slechts één supermarkt en de eigenaar is diaken in de kerk. Ik heb er zelf ook nog jaren gewerkt en ik weet dat de beste man z'n wenkbrauwen fronst als ik in een broek daar loop. Maar goed, dat is weer anders dan een persoonlijk bezoek, dan zou ik weer wel in rok gaan.

Ghe in ons naburig dorp zit ook een supermarkt met als eigenaar de koster van de kerk. Nu loop ik altijd in een rok dus dat is geen probleem.

[gempa]

mijn schoonouders deden er ook moeilijk over, ik vond vreselijk hypocriet om me steeds om te kleden, nu doe ik het ook niet meer, en nu zeggen ze er ook niks meer van, maar eerlijk gezegd maakt het me ook niet meer uit wat ze van me denken
maar het scheelt denk ik wel dat ik niet meer de enigste schoondochter met broek ben, mijn dochters doen ook gewoon aan wat ze aanhebben.

ik weet dat het mischien niet het meest christelijkste is, maar ik was het zo zat om me anders voor te doen dan ik ben

[88alries88]

Ik houd er meestal wel rekening mee wat de mensen zelf vaak dragen waar ik naar toe ga. Zo heb ik vriendinnen die altijd een rok dragen, dus ja, dan ga ik daar niet in een broek heen, maar bij een andere vriendin kan ik gewoon komen zoals ik dat zelf relaxed vind.

Mijn schoonmoeder loopt zelf ook altijd in broek en mijn moeder doet het niet. Mijn ouders hebben een periode gehad dat wij als meiden geen broek aan mochten omdat mjin vader een baan had tussen de refo's en ze daar streng op tegen waren. Nu is mijn vader al weer enige tijd weg daar, en nu doen mijn ouders er totaal niet meer moeilijk over.

Ach ja, dat is gelukkig geen punt van ergenis binnen onze familie!

[Evelien]

Mijn vader werkt op een refo school, maar wij liepen als meiden wel in een broek (zelfs m'n moeder). Verschilt misschien wel in welke plaats het is.

[gempa]

Mijn vader werkt op een refo school, maar wij liepen als meiden wel in een broek (zelfs m'n moeder). Verschilt misschien wel in welke plaats het is.

hier precies het zelfde

[*Annet*]

mijn schoonouders deden er ook moeilijk over, ik vond vreselijk hypocriet om me steeds om te kleden, nu doe ik het ook niet meer, en nu zeggen ze er ook niks meer van, maar eerlijk gezegd maakt het me ook niet meer uit wat ze van me denken
maar het scheelt denk ik wel dat ik niet meer de enigste schoondochter met broek ben, mijn dochters doen ook gewoon aan wat ze aanhebben.

ik weet dat het mischien niet het meest christelijkste is, maar ik was het zo zat om me anders voor te doen dan ik ben

ik vind het dus ook zo hypocriet maar "om de lieve vrede" kom ik maar in een rok. Mijn man had eens verkering met een niet christelijk meisje maar ze mocht daar niet komen in een broek

[MissF]

Ik heb lange tijd wel een rokje aangedaan als mijn oma bij ons kwam. Maar op een gegeven moment was ik op en top puber en trapte ik vooral tegen dat soort dingen aan. Sindsdien doe ik geen rok meer aan als zij er is, maar soms blijft het wel lastig. Want zij heeft echt oprecht verdriet van mijn broek. Dat zegt ze niet letterlijk tegen mij, maar wel tegen tante's en ooms. En wie ben ik om mijn oma zoveel verdriet te doen? Ik heb heus geen geweldige band met haar, maar ze blijft wel mijn oma, en als ik haar kan helpen door een rokje aan te doen als ik naar haar ga, dan doe ik dat gewoon.
Ik probeer maar niet teveel heisa meer te maken van het hele rok/broek gedoe. Ik was ook vast van plan een keer in broek naar de kerk te gaan, maar het is gewoon beter zo, om een rokje aan te doen. Nu stoot ik niemand tegen het hoofd, terwijl ik dat wel doe als ik een broek aan heb. Dan is het niet zo dat ik me maar altijd aanpas. Een hoed doe ik echt niet op voor die 5 mensen in onze kerk die denken dat dat Bijbels is, maar ik denk dat wel 95 % van de gemeente moeite met die broek in de kerk zou hebben. Nouja, kleine moeite hoor, die rok

Maar in mijn eigen huis doe ik wat ik zelf wil. Dus Annet, dan zou ik wel gewoon een broek aandoen. Want dat is je eigen priveleven, vind ik.

[LeChat]

Ik houd met dat soort kleding-dingen ook rekening met de mening van mijn schoonmoeder als ik daarheen ga, gewoon om geen gedoe te krijgen en ook omdat ik mijn vriend ergens in een lastig parket zou brengen als zijn moeder hem vervolgens weer gaat aanspreken op wat ik doe of draag. Want dat doet ze in zo'n situatie. Nu is hij prima in staat haar van repliek te dienen, maar het is gewoon niet leuk...

[kwebbel]

Ik zou ook een rok aandoen als ik daarheen zou gaan, inderdaad met de gedachte om geen aanstoot te geven. Dat doe ik trouwens bij iedereen, niet alleen voor schoonouders ofzo, maar ook anderen waarvan ik weet dat ze het fijner vinden om me in een rok te zien.

Ik weet dat de oma van m'n man het fijn vind om te zien dat ik in een rok kom en daarom doe ik het ook, gewoon om geen aanstoot te geven idd. De oma's vinden het trouwens fijn, dus ach waarom niet ?
In huis doe ik het trouwens niet.. dan ben ik lekker bij m'n eigen thuis. Wat doen jullie trouwens aan met huisbezoek ? Ook gewoon een rok of je eigen ding zeg maar?

[gempa]

mn eigen ding, we zitten hier ook in een gemeente waar hoed en broek naast elkaar zitten, en dat vindt ik heel fijn!, je wordt gewoon gewaardeert om wie je bent en niet wat je aanhebt,


en mn schoonouders kan ik toch niet tevreden stellen, al doe ik een rok aan dan is er wel wat anders, ik heb het opgegeven om aan hun wensen tevoldoen, we zijn 10 jaar getrouwd, ik heb mijn leven samen met mijn man en mijn kinderen en onze regels