Gerdien B. schreef:@Mortlach: Het punt heel veel christenen zijn die de Bijbel allemaal op hun eigen manier benaderen. Zo doe ik dat ook. Ik probeer het te doen binnen mijn relatie met God en wat Hij mij in de loop der tijd heeft geleerd. Verder lijkt mij dat een punt voor een ander topic.
Ik zou niet durven beweren dat ik weet hoe men de Bijbel moet lezen. Ik kan echter wel aangeven welke problemen volgen op een bepaalde interpretatie. Daarbij begrijp ik ook niet hoe mensen het voor elkaar krijgen om de Bijbel boven de werkelijkheid te stellen.
Er was niets en dat knalde ook nog is uit elkaar. Dat heb ik echt nog nooit gesnapt. Daarbij was God er al. Er was dus wel iets. God is er altijd geweest en zal er altijd blijven.
Die omschrijving (van Loesje toch?) is nou net zo'n stroman en dus een van de redenen dat ik maar blijf uitleggen hoe het wel zit. Oerknal-theorie gaat niet uit van een ontploffend niets. Met telescopen zien we dingen die aantonen dat het universum groter wordt, bijvoorbeeld de zogenaamde "roodverschuiving" (= het doppler-effect voor licht - doppler effect is het veranderen van toonhoogte als een ambulance met sirene langs je heen rijdt).
Die uitdijing kun je als het ware in een redenatie omdraaien, en dan kom je uit op de gedachte dat alle tijd, materie en ruimte ooit samengebald heeft gezeten in een dimensieloze punt, een zogenaamde singulariteit. Die singulariteit is op een gegeven moment gaan groeien, tot wat we nu als universum beschouwen.
Maar de Oerknal-theorie rust niet alleen hierop. De theorie voorspelde bijvoorbeeld dat overal in het universum een ongerichte straling van een bepaalde golflengte moet zijn. En wat blijkt, de astronomen die metingen deden, vonden straling van exact de juiste golflengte, waar aan de sterrenhemel ze ook keken met hun telescopen. (De astronomen wisten eerst niet wat ze gevonden hadden. Voor hen was het slechts een irritante achtergrondruis die ze net probeerden weg te krijgen.)
Maar goed, er is een heel erg leuk boek over de geschiedenis van de kosmologie, erg leuk leesbaar met gewoonweg hilarische verhalen uit de sterrenkunde. De Oerknal van Simon Singh heet het. Is echt een aanrader als je meer wilt weten waarom de wetenschappers nu denken wat ze denken.