Denkertje21 schreef:Het gaat ook helemaal niet om 6 of 6.000.000.000 dagen. Het gaat er om dat God in Zijn Woord ons iets zegt. Geloven we dat of gaan we Zijn woorden zelf interpreteren?
God spreekt door de woorden van twee menselijke schrijvers, (Literatuur-onderzoek heeft aangetoond dat Genesis 1 en Genesis 2 door twee verschillende auteurs op schrift zijn gesteld) die 4000 jaar geleden hun wereldbeeld zo goed en zo kwaad in tekst probeerden te vangen. Nu is proza misschien wel het meest ongeschikte medium om dingen te beschrijven die woorden te boven gaan. Met poëzie kom je vaak al een heel stuk verder, al is het alleen maar omdat dat je net
dwingt tot interpreteren. En ik blijf het zeggen: een letterlijke lezing is
OOK een interpretatie. De Bijbel is geen krant en Genesis 1 is geen nieuwsartikel. Zo lang je het in die rol blijft duwen, zul je problemen hebben met hoe er mee om te gaan.
Je kunt wel proberen de tekst los te weken van haar historisch-culturele-literaire context, maar vind je het dan heel gek dat je een vreemde tekst overhoudt waar je maar moeilijk chocola van kunt maken.
Dat gezegd hoop ik van harte dat je naast de Bijbel ook andere Gods-ervaringen hebt. Dingen buiten de Bijbel om die jou overtuigd hebben van God en waar je ook op kunt bouwen. Die ervaringen veranderen niet als je andere interpretatie-mogelijkheden onderzoekt, weegt, en aanneemt of verwerpt, hoop ik.
Als laatste een goed-bedoeld advies. Als je het niet doet, lees eens wat meer poëzie. Er is zo veel moois te vinden dat er altijd wel wat naar je smaakt tussen zit. Zelf spreken mij gedichten van Shakespeare, Milton, Coleridge en Wordsworth erg aan. Het helpt ook echt om op een flexibele doch integere manier met andere teksten om te gaan.