DesertRose schreef:Meboy, met wat je hier zegt ben ik het heel erg eens. Maar toch klopt er iets niet...
ehm.
(als ik het goed heb: ) jij hebt de keuze gemaakt, om de zonde toe te laten in je leven, door bewust een homorelatie aan te gaan.
Paulus is heel erg verdrietig dat zijn dode lichaam nog zoveel macht heeft. maar jij schijnt er niet verdrietig van te worden? integendeel, je zegt de zonde te kunnen beöefenen onder de leiding van de Heilige Geest, en je geniet daarvan.
dat klopt toch ergens niet?
Je vergist je, omdat je niet goed kunt overzien wat homoseksualiteit precies is. Dat neem ik je ook niet kwalijk, aangezien iets ervaren iets anders is dan het er over hebben (en dat bedoel ik oprecht niet cynisch). Twee antwoorden:
Ja, homoseksualiteit is zondig omdat het de eis van de wet niet kan beantwoorden. Als je bewust homoseksueel bent zou je kunnen zeggen: je laat de zonde bewust toe in je leven.
(even als schaduw: ik hou van eenheid dat weet je, Ja heteroseksualiteit is zondig omdat het aan de eis van de wet niet kan beantwoorden. Als je bewust heteroseksueel bent zou je kunnen zeggen; je laat de zonde bewust toe in je leven)
Ik wordt er verdrietig van dat dit een feit is. Ik wordt verdrietig van de wetenschap dat ik niet kan beantwoorden aan de eis van de wet van God. Ik wordt verdrietig omdat ik weet welk effect zonde heeft:overspel, hoererij, onreinigheid, ontuchtigheid, Afgoderij, venijngeving, vijandschappen, twisten, afgunstigheden, toorn, gekijf, tweedracht, ketterijen.
Waar ik nog verdrietiger van wordt is de wetenschap dat élk alternatief wat ik zou kiezen dit negatieve aspect heeft. Als homo in relatie, als celibatair, als hetero in of zonder relatie zou ik dezelfde verdrietige conclusie moeten trekken. Tot zover mijn verdriet over (in mijn geval) mijn homoseksualiteit.
Als het gaat over mijn relatie dan kan ik zeggen: ik kies níet bewust voor om te zondigen. Mijn relatie heeft niet als doelstelling: ik wil God en mijn medemensen op het hart trappen. Juist het tegenovergestelde. Het inzicht in mijn verdriet heeft er voor gezorgd dat ik troost heb gevonden in mijn Heiland. Die troost kwam er, en werkte door in mijn bestaan.
In mijn relatie kan ik die troost handen en voeten geven. Ik kan mijn bestaan invullen met genadgiften. Giften die tot uitting komen in liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.
Daarom ben ik blij met mijn homoseksualiteit. Of misschien moet ik zeggen: God's werk ondanks mijn homoseksualiteit. Ik ben er zo blij mee dat ik die talenten kan koesteren en delen met mijn partner en met God.
Ik hoop dat hetero's ook blij kunnen worden van hun heteroseksualiteit. Zich niet bij elke liefdesuiting af hoeven vragen: kan het stand houden ten opzichte van de 10 geboden? Snap je het delicate verschil?
Het is niet zo dat ik zonde wil vieren. Het is niet zo dat ik zonde op een voetstuk zet en zeg: dáár kies ik voor, dat wil ik eren. Het is andersom. Ik wil God eren, en de mensheid laten delen in mijn geluk.
Verdriet en blijdschap om hetzelfde. Ik hoop dat hetero's dat herkennen.
Romeinen 7 & 8 leggen dit principe trouwens in bijbelse termen uit.