Heilig Avondmaal

[Vuurtje]

Aan het avondmaal gaan lijkt me wel iets waar je stevig over nadenkt. Ik heb er verder geen ervaring mee. Alleen, het is wel 1 van de redenen waarom ik nooit belijdenis heb gedaan. Je wordt toch uitgenodigd en ik zou dat zelf niet willen om aan het avondmaal te gaan, ik zou me dan toch in verlegenheid gebracht voelen.

Hoi Flappie, ik zie dat je hier nog geen reactie op hebt gehad, terwijl je nogal wat zegt volgens mij....

Maar denk je dat je nu niet wordt uitgenodigd door God, nu je nog geen belijdenis hebt gedaan? Denk je niet dat God je uitnodigt om in Jezus te geloven en daarvan te getuigen? God vraagt jou om te geloven dat Jezus voor je gebroken is en gebloed heeft, kortom, gestorven is. Het avondmaal is een hulpmiddel om daarbij stil te staan, en daardoor gesterkt te worden. Kortom: uitgenodigd om te geloven wordt je of je nu belijdenis hebt gedaan of nog niet!

Openbare geloofsbelijdenis is niets meer dan een door de kerk ingesteld moment waarop je aangeeft dat je in God gelooft. Dat is er niet altijd geweest (zie christelijke gemeenten in de bijbel), en het is dus ook niet altijd nodig geweest om geloofsbelijdenis te doen voor je aan het avondmaal kon.

Om aan het avondmaal te kunnen gaan wordt gevraagd dat je jezelf kunt beproeven. Dat is de reden dat kerken hebben gekozen voor een moment van geloofsbelijdenis. Dat is een moment dat je met je verstand aangeeft dat je kunt overzien wat je gelooft, en dat je jezelf dus kunt beproeven.

In mijn kerk krijgen we voor het avondmaal een leesrooster van een week. Dat vind ik een fijne manier om naar het avondmaal toe te leven.

[hamlap]

Aan het avondmaal gaan lijkt me wel iets waar je stevig over nadenkt. Ik heb er verder geen ervaring mee. Alleen, het is wel 1 van de redenen waarom ik nooit belijdenis heb gedaan. Je wordt toch uitgenodigd en ik zou dat zelf niet willen om aan het avondmaal te gaan, ik zou me dan toch in verlegenheid gebracht voelen.

Aansluitend op de reactie van Vuurtje zou ik ook willen zeggen: belijdenis doen is ook mede-verantwoordelijkheid dragen voor de opbouw van de gemeente, én de verantwoordelijkheid die de ouders tijdens de opvoeding hebben voor hun kinderen zelf opnemen. Geen belijdenis doen is ook weglopen voor je verantwoordelijkheden....

[kwebbel]

hamlap: daar wil ik toch even op reageren. Ik vind het niet helemaal weglopen voor je verantwoordelijkheden, hoewel het bij SOMMIGE wel van toepassing is. (zonder namen te noemen, misschien ken je er wel een?)
Mijn moeder heeft tot dit jaar geen belijdenis gedaan, gewoon omdat ze het niet KON. Jarenlang heeft ze onder druk van haar schoonmoeder geleefd. Van haar schoonouders MOESTEN ze belijdenis doen want je ging naar de hel o.i.d. als je het niet zou doen. (daarom was ik ook niet gedoopt tot 3 jaar geleden)
Kijk, je moet het wel doen omdat je het WIL. En aangezien mijn moeder psychisch niet echt sterk is, daarvoor ook medicatie slikt, heeft ze niet ook de stap gezet om het zelf uit te zoeken. Na gesprekken met de predikant van de Kerk heeft mijn moeder eindelijk de stap gezet. Mijn moeder is nog steeds geen sterkte gelovige maar ik weet wel DAT ze gelooft. Mijn moeder uit zulk soort dingen gewoon niet, omdat ze dat ook niet kan.

Dat wilde ik toch ff zeggen wij hadden afgelopen zondag Avondmaal, maar ik ben niet geweest. Ik reflecteerde terug (m.b.v. familie) tot de vorige Avondmaal en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik dus niet helemaal naar behoren heb geleefd (zoals Kerkgang overslaan omdat je naar familie reist, per auto) en nog meer kleine dingetjes.

Ik ben nu aan het lezen: Blijven Belijden van J.H. Velema, dat schijnt een mooi boekje te zijn over het Avondmaal.

[MissF]

Dat wilde ik toch ff zeggen wij hadden afgelopen zondag Avondmaal, maar ik ben niet geweest. Ik reflecteerde terug (m.b.v. familie) tot de vorige Avondmaal en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik dus niet helemaal naar behoren heb geleefd (zoals Kerkgang overslaan omdat je naar familie reist, per auto) en nog meer kleine dingetjes.

Voor deze mensen is het Heilig Avondmaal toch JUIST bedoeld? voor wie anders?

[Marnix]

Inderdaad. De vraag bij avondmaalsgang is niet zozeer: Heb ik goed geleefd? Als dat de vraag is moet je overigens ook niet aangaan, want dan snap je niet waar het avondmaal voor is, ja dan mis je de hele kern van het evangelie.

De vraag moet zijn: Heb ik berouw van mijn zonden en neem ik mij voor er mee te breken?

Dan mag je als zondaar naar Jezus gaan en je vergeven weten in zijn lichaam en bloed.

[Riska]

Dat wilde ik toch ff zeggen wij hadden afgelopen zondag Avondmaal, maar ik ben niet geweest. Ik reflecteerde terug (m.b.v. familie) tot de vorige Avondmaal en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik dus niet helemaal naar behoren heb geleefd (zoals Kerkgang overslaan omdat je naar familie reist, per auto) en nog meer kleine dingetjes.

Voor deze mensen is het Heilig Avondmaal toch JUIST bedoeld? voor wie anders?

Dat is mij uit het hart gegrepen. Jezus zat niet met heiligen aan tafel. In Zijn leven zat Hij daar met zondaren en tollenaren. En bij het laatste Avondmaal wist Hij dat Judas Hem ging verraden, Petrus Hem ging verloochenen.
En wij zouden niet aan mogen gaan om - zoals jezelf zegt Kwebbel - 'kleine dingetjes'?

Hij nodig ons en zegt: "Kind, Ik weet het, je hebt gezondigd, maar kom, neem en eet, want mijn lichaam en bloed zijn verbroken en vergoten, tot een volkomen verzoening van al uw zonden. (niet iets niet!)

[kwebbel]

O oke.. daar sta ik dan weer van te kijken Maar als je weet dat HA juist voor zondigen is, dan LIJKT het mij meer standaard om te gaan zeg maar. Dat je uit gewoonte gaat.
Je moet toch juist nadenken over het Avondmaal of je wel of niet gaat ? Als je altijd aan gaat lijkt het mij zo'n gewoonte snap je ?

[NdW]

Ik begrijp het Kwebbel... ik denk dat het goed is om er iedere keer weer bij stil te staan en over na te denken.

[Riska]

Dat LIJKT inderdaad zo, maar het is het niet.
Het is altijd weer een vreugde aan te mogen gaan en te gedenken, dat Hij mij weer verzoend heeft met God.
En liedkeuze van de predikant, alsmede zijn preek maken ook wel dat je je bewust blijft wat je doet.

[kwebbel]

Wij hadden nl afgelopen zondag een preek die ook niet echt uitnodigend was terwijl het met de voorbereiding dus WEL zo was! Maar goed..... ik zal het boekje rustig lezen wat ik dus wil lezen: Blijven Belijden van J.H. Velema. Dat maakt een hoop duidelijk (zeggen ze)

[MissF]

Ik ga soms echt wel 'uit gewoonte' hoor. Dan h'eb ik gewoon even geen diepgaande zondenkennis ofzo. Dat hoeft mijns inziens helemaal niet. Het gaat erom dat ik weet dat God mij roept, omdat ik zondaar ben en zal blijven. Het gaat Hem er volgens mij niet om dat ik elke keer boordenvol zonden aankom, en me ernstig verdrietig voel. Soms is dat wel zo, en kan ik me wel 'voor mijn kop slaan', een andere keer is dat minder. Maar zondaar blijf ik, en Hij roept daarom mij, elke keer weer. Of de preek er toe uitnodigd of niet (maar kan het me wel voorstellen hoor, als er mensen om je heen het anders vinden, dan is dat onwijs moeilijk)

[Riska]

Bij mij is het niet zozeer het besef van zonden, maar gewoon de vreugde dat ik weer genodigd ben om aan tafel te gaan... Dat het altijd weer mag...

[Wullimpie]

Dat wilde ik toch ff zeggen wij hadden afgelopen zondag Avondmaal, maar ik ben niet geweest. Ik reflecteerde terug (m.b.v. familie) tot de vorige Avondmaal en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik dus niet helemaal naar behoren heb geleefd (zoals Kerkgang overslaan omdat je naar familie reist, per auto) en nog meer kleine dingetjes.

Voor deze mensen is het Heilig Avondmaal toch JUIST bedoeld? voor wie anders?

Aan de ene kant wel, maar zoals altijd heeft de medaille 2 kanten, als je bewust verkeerde dingen blijft doen, is het dan wel zo verstandig om gewoon maar aan het HA te blijven gaan onder het mom van, "het is voor zondaren dus mag ik wel aan gaan"?

Gelovigen die in zonde vallen mogen zeker aan het HA gaan om daarin
weer vertroost en gesterkt te worden.
"Gelovigen" die in zonde leven (en blijven leven) dienen naar mijn mening eerst met die zonde te breken (daaronder valt ook tegen de zonde strijden).

Zie ook dit gedeelte van het HA formulier.

Ten derde onderzoeke een iegelijk zijn consciëntie(geweten) of hij ook gezind is, voortaan met zijn ganse leven waarachtige dankbaarheid jegens God den Heere te bewijzen, en voor het aangezicht Gods oprechtelijk te wandelen; insgelijks of hij zonder enige geveinsdheid (alle vijandschap, haat en nijd van harte afleggende) een ernstig voornemen heeft, om van nu voortaan in waarachtige liefde en enigheid met zijn naasten te leven.

Er staat dus dat je het verlangen moet hebben om oprecht te leven, er staat niet dat dit voor 100% moet lukken om te mogen aangaan.

nochtans, overmits ons (door de genade des Heiligen Geestes) zulke gebreken van harte leed zijn, en wij begeren tegen ons ongeloof te strijden en naar alle geboden Gods te leven; zo zullen wij gewis en zeker zijn dat geen zonde noch zwakheid, die nog (tegen onzen wil) in ons overgebleven is, ons kan hinderen dat ons God niet in genade zou aannemen, en alzo dezer hemelse spijze en drank waardig en deelachtig maken.

[esli]

Voor mij is het ook soms wel gewoonte en ik vind dat eigenlijk ook gewoon goed! Het is een goede gewoonte!
Aan de andere kant heb ik vorig jaar besloten een tijd niet mee te doen, door persoonlijke geloofstwijfel, toen zou het schijnheilig zijn geweest om wel mee te doen. Toen was het wel weer een stap om mee te gaan doen, toen ik weer wat meer ging geloven. Maar toen ik toen de keuze maakte om weer mee te doen, was dat ook een ´lange termijn keuze´, ik ga nu echt niet elke keer nadenken of ik wel of niet mee moet doen, of ik wel genoeg geloof enzo. Het hoort ook bij een levensstijl, van je telkens weer bewust worden dat je mag leven door Jezus, dat verandert niet elke maand als er weer avondmaal is. God blijft dezelfde en bied je telkens de brood en wijn aan, dan hoef je toch niet elke keer te gaan twijfelen of je mee mag doen?

[Marnix]

O oke.. daar sta ik dan weer van te kijken Maar als je weet dat HA juist voor zondigen is, dan LIJKT het mij meer standaard om te gaan zeg maar. Dat je uit gewoonte gaat.
Je moet toch juist nadenken over het Avondmaal of je wel of niet gaat ? Als je altijd aan gaat lijkt het mij zo'n gewoonte snap je ?

Hehe. Dat is een ander uiterste. En ook niet goed.

Kortom, het is heel positief dat je hiermee bezig bent, er goed over nadenkt.

De vraag is alleen: welke criteria gebruik je, waaraan toets je je? Aan hoe je de afgelopen 3 maanden geleefd hebt? Ik denk dat dat op zich niet goed is. Dan wordt het een kwestie van zelf verdienen. Als je maar goed leeft, mag je aan het avondmaal, dan accepteert God je wel. Het criterium is: Heb ik spijt van mijn zonden en ga ik er mee naar Jezus toe? En ik denk dat het zelfs nodig is dat je daar in je voorbereiding over nadenkt, daarom is er ook voorbereidingstijd. Niet alleen denken: Hoe heb ik de afgelopen tijd geleefd... maar dan ook met je zonden naar Hem toegaan en vergeving vragen. En als je dat doet, zelfs al is het een minuut voor de viering, dan mag je aangaan. Want dat is toch het avondmaal? Dat we zijn offer gedenken, zijn lichaam dat voor ons en onze zonden gebroken is, zijn bloed dat vergoten is, waarmee Hij ons schoon wil wassen? Heb je gezondigd, ga er mee naar het kruis. En gedenk en geloof dat het lichaam van onze Heer Jezus Christus vergoten is tot een volkomen verzoening van al onze zonden.