belangrijkste in een relatie

[88alries88]

Eigelijk is dat apart, toen mijn vriend vertelde dat hij verkering had was het eerste dat mijn schoonmoeder vroeg: van welke kerk is ze?
Toen het bleek dat we tot dezelfde gemeente behoorde was het goed, helaas waren mijn ouders zo 'slecht' om van kerk te veranderen en omdat ik daar geen problemen mee had ben ik daar in meegegaan. (was toen 18 )

Ik heb mijn vriend toen heel bewust laten kiezen naar welke gemeente hij wil gaan als wij getrouwd zijn en het is toch de gemeente geworden waar mijn ouders en ik nu al lid zijn. Ik ben daar wel blij om, want anders zou ik weer naar onze vorige gemeente gegaan zijn met hem, en daar voelde ik me totaal niet huis, maar als hij dat wel had gewild was ik met hem meegegaan. (het verschil tussen de gemeentes waar we over praten is ook niet groot hoor)

Mijn schoonmoeder heeft er heel lang aan moeten wennen dat wij samen naar een andere gemeente gaan straks, en als we bij haar zijn op zondag mogen we totaal niet naar een andere kerk dan die van haar, want anders is ze bang dat jongere broers/zussen ook niet meer met haar mee willen. Uiteindelijk heeft ze ons ongevraagd een soort van toestemming gegeven om toch van kerk te veranderen en dat vond ik heel raar. Net alsof we haar goedkeuring daarvoor nodig hadden.

[Acire]

Die schoonmoeder van jou is echt een autoritaire feeks als ik het zo hoor

[88alries88]

Die schoonmoeder van jou is echt een autoritaire feeks als ik het zo hoor

Ja klopt! Gelukkig zit ze op veilige afstand bij ons vandaan!

[kirsten]

Het lijkt me wel lastig hoor alries. Hoe doen jullie dat bijvoorbeeld als jullie gaan trouwen? Ik weet eigenlijk bijna zeker dat er mensen van mijn familie niet naar de kerk komen als wij gaan trouwen en dat is eigenlijk best wel pijnlijk.

[petra85]

bij ons is wel iedereen geweest maar het commentaar na de dienst was echt niet meer leuk...
Ik heb oo zulke schoonouders, allen wonen wij in het zelfde huis

[88alries88]

Het lijkt me wel lastig hoor alries. Hoe doen jullie dat bijvoorbeeld als jullie gaan trouwen? Ik weet eigenlijk bijna zeker dat er mensen van mijn familie niet naar de kerk komen als wij gaan trouwen en dat is eigenlijk best wel pijnlijk.

Zoals ik al eerder zei is het verschil tussen de 2 gemeentes helemaal niet groot (ger.gem en HHK) dus we verwachten wel gewoon dat beide families aanwezig zullen zijn in de kerk. Het is ook meer gezeur omdat het niet helemaal gaat zoals mn schoonmoeder dat wenst, en dat probeert ze dan toch nog te veranderen. Zowiezo verwacht ik niet veel meer mensen in de kerk dan onze daggasten omdat we na het gemeentehuis doorgaan naar de kerk, en de meeste toch werken overdag.

[ajl]

Ik moet zeggen dat ik het niet zou kunnen, een relatie met iemand die heel anders in het geloof staat. Ik vind het daar te belangrijk voor.
Maar als andere mensen dat wel aandurven en het gaat goed, na, gaaf dan

Moest ik voordat ik mn man leerde kennen ook niet aan denken .

@elvira Mijn man is van huis uit ook RK, maar sinds zn eerste communie niet meer naar de kerk geweest. Voordat hij mij leerde kennen heeft hij ook zo'n beetje alles gedaan wat God verboden heeft. Zijn ouders waren eerst ook argwanend naar mij toe en zij zijn het denk ik nog niet altijd eens met de keuzes die wij maken.

De doop- en trouwdienst vond mijn schoonvader erg zwaar. Het verschil is dat zij wel gewoon komen. De broers van mn man moeten er niets van hebben en negeren het onderwerp compleet, Zij kwamen ook niet naar het dopen van Hugo en dat steekt mijn man wel.

Mijn moeder zei altijd dat mn man misschien wel op mijn weg geplaatst is om God te mogen leren kennen. Evangelisatie in je eigen huis!

[88alries88]

Mijn moeder zei altijd dat mn man misschien wel op mijn weg geplaatst is om God te mogen leren kennen. Evangelisatie in je eigen huis!

Eigenlijk is dat lachen: mijn schoonmoeder is zelf getrouwd met iemand die ook totaal niet christelijk is opgevoed, en die pas met haar meeging naar de kerk. En dan wel stampij maken over een gemeenteverschil...

[Dine]

Eigenlijk is dat gewoon belachelijk!

[elvira (gast)]

@ajl: Mooi gezegd, van je moeder! Ik kan me er goed iets bij voorstellen, omdat ik (juist door dit hele gedoe) me veel bewuster geworden ben van geloofsopvattingen en het vormen van mijn eigen mening en geloof. Ook al ben ik nu (nog) geen lid van een kerk, ik ben er duidelijk meer mee bezig dan toen ik nog lid was in de gemeente van mijn ouders. Toen was het meer gewoonte dan iets anders, zeg maar. Nu is het een actief iets, en voel ik me daar ook helemaal goed bij.

[Gerdien B.]

[...]
Als je basis niet dezelfde is dan kun je elkaars mening nog zo respecteren, maar het brengt geen stevig fundament onder je huwelijk.
Het wordt een wankel bouwwerk gebouwd op zand.
En niet op de rots Christus!

Ik denk niet dat je kan oordelen over andermans huwelijk. Als elvira & man allebei elkaar respecteren over hun meningen over God, en de Bijbel en daarmee prima overweg kunnen, waarom niet?! Mijn man & ik hebben ook wel eens verschil in mening over wat dan ook (soms ook de Bijbel) maar dat wil niet zeggen dat wij een wankel bouwwerk (=huwelijk) hebben! En dat wil ook niet zeggen dat wij geen stevig fundament hebben. Dat bepalen wij wel! (sorry ik wil niet grof overkomen maar wilde het toch even kwijt)

Dank je Kwebbel

Er zit ook een andere kant aan. Juist door verschillende opvattingen wordt je terug geworpen op de Bijbel: wat staat daar, waat haal jij er uit en wat de ander. Je bent dus eigenlijk dichter bij de Bijbel aan het leven ipv bij de kerkelijke regels en dogmatiek.

Ik moet zeggen dat ik het niet zou kunnen, een relatie met iemand die heel anders in het geloof staat. Ik vind het daar te belangrijk voor.
Maar als andere mensen dat wel aandurven en het gaat goed, na, gaaf dan

Dat heb ik ook altijd gedacht, tot dat ...

Als mensen straks niet naar onze huwelijksdienst komen of er commentaar op hebben, dan zal ik ze heel goed willen uitleggen waar de uitgang is. Zeker op de dag zelf moeten ze mij dat echt niet gaan vertellen. Het is onze dag en dat hebben andere te respecteren.

[Acire]

Mijn familie vond het waarschijnlijk ook maar niets, onze trouwdienst. Ze zijn orgel gewend, oude berijming psalmen en verder niets. Onze dominee ging ook stukjes brief voorlezen die Gijsbert en ik naar elkaar hebben geschreven. Waarschijnlijk vonden ze dat maar niets.
Ze hebben er niets over gezegd, misschien vonden ze het stiekem wel mooi

Een tante gaf een sjor aan m'n jurk en zei (op z'n zeeuws) 'tis wè vee naekt'. Daar heb ik achteraf echt om gelachen

[elvira (gast)]

Hmmm, onze trouwdienst is nog het best te beschrijven als een oecumenische dienst, met een duitse priester (uit manliefs vroegere parochie) en een (bevriende) nederlands-hervormde dominee.
Deze twee mensen hebben er een prachtige dienst van gemaakt, met om en om veel verhalen (niet alleen de Bijbel, ook uit Goethe ed)... de huwelijkszegen deed het publiek, als het ware. De priester en de dominee hebben de aanwezigen gevraagd, om Gods zegen over ons huwelijk te bidden.
Het vond plaats in een oud kerkje dat niet meer als kerkje dient, maar er wel prachtig uitziet en dus ook voor alle aanwezigen acceptabel was.

Ons thema? "(Gods) Liefde is grenzeloos"
We hebben er weinig commentaar op gehad, overigens. (De grote strijd was al gestreden, zeg maar) Mijn oma vond het bijvoorbeeld "heel indrukwekkend" en ze zei: "Dat had je in onze tijd nog niet!"

groetjes, elvira

[Tijn]

Als ik dit allemaal zo lees, zijn wij echt gezegend met onze ouders. Die hebben nooit ergens een probleem van gemaakt...

[MissF]

Toch vind ik het wel heel belangrijk, dat we op geloofsgebied op 1 lijn zaten en zitten. Wij hadden het wel heel makkelijk, we zaten bij elkaar in de kerk, onze ouders dus ook.
Maar we zijn wel samen gaan kijken wat we nu echt wilden. Uiteindelijk zijn we tot de conclusie gekomen dat we ons het meest thuis voelen in de gemeente waar we dus beiden al jaren in zitten, en blijven we hier gewoon.
Maar als wij over dat onderwerp niet eens zouden zijn, zouden wij waarschijnlijk niet getrouwd zijn. Tenminste, ikzelf ben daar best heel 'strak' in, een ongelovig iemand zou sowieso niet gebeurd zijn, en van bepaalde andere kerken (en als die man/jongen daar ook echt aan zou hangen), zou voor mij ook moeilijk geweest zijn. En dan heb ik het wel over grotere verschillen.