tante-tortel schreef:Vergeven is volgens mij wel degelijk: vergeven en vergeten.
Alsof het er niet geweest is.
Want wat moet ik anders met: vergeef ons onze schulden gelijk ook wij anderen vergeven die ons iets schuldig zijn?
Dus we vragen van God of Hij ons wil vergeven.
En dat betekend dat Hij ze vergefft alsof ze niet hebben bestaan.
Als je dus bid: zoals ook wij.....
En het niet is vergeten alsof het nooit heeft bestaan, dan blijft het dus bestaan.
Nu spreek ik niet over hoe moeilijk dat in sommige situaties kan zijn of is.
Maar meer hoe ik vergeven zie.
Ben ik het dus niet mee eens. Ik geloof dat God wel mijn zonden vergeeft, maar vergeven staat helemaal niet gelijk aan vergeten.
Op de dag dat ik sterf, zal God mij heus niet alles even inpeperen wat ik fout deed, maar dan ben ik echt nog niet zonder zonden. Hij 'weet' in mijn idee echt nog wel wat ik fout deed, maar Hij neemt het me niet meer kwalijk, dat is iets heel anders!
Vergeven = niet vergeten. Anders klopt de hele inhoud van 7x70 maal. Dat ging over iemand die continu hetzelfde fout deed en steeds weer om vergeving vroeg. Als je het de vorige keer vergeten was, dan was het niet nodig om die 7x70 maal te noemen. Want dan zou je de vorige keer niet meer weten.
Ik weet zeker dat mijn ouders mij bepaalde dingen vergeven hebben wat ik heb gedaan in mijn jeugd, maar ik weet ook zeker dat ze ze nog wel weten. MIsschien niet exact allemaal, maar wel bepaalde dingen. En dat neem ik ze niet kwalijk. Ze hóeven het ook neit te vergeten, ze moeten het er alleen niet opnieuw inwrijven, want ze hebben het wel vergeven.
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...