vergeven

[tante-tortel]

Vergeven is volgens mij wel degelijk: vergeven en vergeten.
Alsof het er niet geweest is.
Want wat moet ik anders met: vergeef ons onze schulden gelijk ook wij anderen vergeven die ons iets schuldig zijn?
Dus we vragen van God of Hij ons wil vergeven.
En dat betekend dat Hij ze vergefft alsof ze niet hebben bestaan.
Als je dus bid: zoals ook wij.....
En het niet is vergeten alsof het nooit heeft bestaan, dan blijft het dus bestaan.

Nu spreek ik niet over hoe moeilijk dat in sommige situaties kan zijn of is.
Maar meer hoe ik vergeven zie.

[meissie88]

Ik heb een paar weken geleden een hele mooie preek gehoord over vergeven, was in een evangelisatie-dienst ergens in Limburg...Ik kan het niet goed meer uitleggen, maar 't was heel treffend...o.a. dat je iemand niet 'zomaar' kon vergeven, je moest naar de reden zoeken waarom diegen je iets eaan deeed, en er samen over praten, en in ieder geval niet zomaar 'klakkeloos' zonder te praten vergeven!

[Riska]

En wat als je echt niet het 'waarom' weet, ook al probeer je het nog zo te verklaren?

[MissF]

Vergeven is volgens mij wel degelijk: vergeven en vergeten.
Alsof het er niet geweest is.
Want wat moet ik anders met: vergeef ons onze schulden gelijk ook wij anderen vergeven die ons iets schuldig zijn?
Dus we vragen van God of Hij ons wil vergeven.
En dat betekend dat Hij ze vergefft alsof ze niet hebben bestaan.
Als je dus bid: zoals ook wij.....
En het niet is vergeten alsof het nooit heeft bestaan, dan blijft het dus bestaan.

Nu spreek ik niet over hoe moeilijk dat in sommige situaties kan zijn of is.
Maar meer hoe ik vergeven zie.

Ben ik het dus niet mee eens. Ik geloof dat God wel mijn zonden vergeeft, maar vergeven staat helemaal niet gelijk aan vergeten.
Op de dag dat ik sterf, zal God mij heus niet alles even inpeperen wat ik fout deed, maar dan ben ik echt nog niet zonder zonden. Hij 'weet' in mijn idee echt nog wel wat ik fout deed, maar Hij neemt het me niet meer kwalijk, dat is iets heel anders!

Vergeven = niet vergeten. Anders klopt de hele inhoud van 7x70 maal. Dat ging over iemand die continu hetzelfde fout deed en steeds weer om vergeving vroeg. Als je het de vorige keer vergeten was, dan was het niet nodig om die 7x70 maal te noemen. Want dan zou je de vorige keer niet meer weten.

Ik weet zeker dat mijn ouders mij bepaalde dingen vergeven hebben wat ik heb gedaan in mijn jeugd, maar ik weet ook zeker dat ze ze nog wel weten. MIsschien niet exact allemaal, maar wel bepaalde dingen. En dat neem ik ze niet kwalijk. Ze hóeven het ook neit te vergeten, ze moeten het er alleen niet opnieuw inwrijven, want ze hebben het wel vergeven.

[kwebbel]

Ik weet zeker dat mijn ouders mij bepaalde dingen vergeven hebben wat ik heb gedaan in mijn jeugd, maar ik weet ook zeker dat ze ze nog wel weten. MIsschien niet exact allemaal, maar wel bepaalde dingen. En dat neem ik ze niet kwalijk. Ze hóeven het ook neit te vergeten, ze moeten het er alleen niet opnieuw inwrijven, want ze hebben het wel vergeven.

Ben ik het helemaal mee eens!

[Riska]

Al zou je het willen - en soms wil je dat alleen maar verschrikkelijk graag! - er zijn dingen die je tot je dood niet vergeet. Domweg omdat je met de gevolgen te maken krijgt.
Maar dat wil niet zeggen dat je niet tot vergeven kunt komen.

Ik moet aan een voorbeeld van Prof. Dr. A. van de Beek denken:
Als een kind zich een flinke schaafwond aan zijn knie valt, gaat hij naar zijn mama. Die geeft er een kusje op. Ze neemt het verdriet en de pijn van haar kind serieus, het mag die pijn helemaal voelen. Dat verdriet en de pijn zijn door het kusje niet over, maar... het kind kan verder. Mama heeft het venijn eruit gehaald.

Door tot vergeving te komen, gaat het venijn eruit. Maar vergeten... nee.

[Layna]

Mooi voorbeeld, Riska. Zo zie ik het ook.

[dwaler]

Nu denk ik dat vergeven en vergeten wel samengaan, maar dat je het wel blijft onthouden, want hoe kan je dingen echt vergeten, daar heb ik het knopje nog niet van gevonden, maar dat je het de ander niet meer kwalijk neemt.

Het is iig gemakkelijker gezegd dan gedaan, vind ik.

[tante-tortel]

Eens dwaler. Zo bedoel ik ook vergeten. Je kunt tenslotte niet alles vergeten wat je hebt meegemaakt.
Dat onthoud je alleen al omdat sommige dingen gewoon te erg zijn om niet te onthouden.
Ook al denk je soms dat je het wel bent vergeten dan komt het op de meest vreemde momenten boven drijven.

[Carl]

Deze kwestie is voor mij ziets als het leven zelf.
Je maakt dingen mee om ervan te leren, en je onthoudt ze dus ook. Lessen van het leven zijn bijzonder belangrijk. Wie ze veronachtzaamt, of vergeet is gedoemd om ze later opnieuw te ondergaan. Ons geheugen dient er juist voor om dat te voorkomen.

Dat betekent dus niet dat je de persoon na kunt blijven dragen wat hij/zij jou misdeed. Zeker als die persoon oprechte spijt heeft, zul je de persoon los moeten zien van wat hij/zij misdeed.

Als die persoon geen spijt heeft - ja dan wordt het vergeven erg moeilijk. Zo iemand blijft zichzelf vereenzelvigen met zijn wandaad, en hoe kun je zoiemand dan vergeven?

Het antwoord zit 'm eigenlijk al in de vraag. Zo iemand kun je niet vergeven.
Waarmee je eigenlijk zegt: "als je geen afstand neemt van wat je aangericht hebt, is het kennelijk jouw wil om met die wandaad geassocieerd te blijven. Het laatste wat ik kan doen is afstand nemen van het geheel, waarbij jij welkom bent om bij me terug te komen - als je jezelf hebt losgemaakt van die daad.

Op die manier lijkt het een beetje op hoe God ons vergeeft. Zijn bereidheid is er, mits wij inzicht en daarop volgend berouw tonen.

je broer
Carl

[Riska]

Als die persoon geen spijt heeft - ja dan wordt het vergeven erg moeilijk. Zo iemand blijft zichzelf vereenzelvigen met zijn wandaad, en hoe kun je zoiemand dan vergeven?

Het antwoord zit 'm eigenlijk al in de vraag. Zo iemand kun je niet vergeven.
Waarmee je eigenlijk zegt: "als je geen afstand neemt van wat je aangericht hebt, is het kennelijk jouw wil om met die wandaad geassocieerd te blijven. Het laatste wat ik kan doen is afstand nemen van het geheel, waarbij jij welkom bent om bij me terug te komen - als je jezelf hebt losgemaakt van die daad.

Dan blijf je afhankelijk van de dader. Zeker bij ernstige dingen. En je moet ook met het leven verder als degene die jou (groot) kwaad heeft berokkend overleden is zonder schuld te belijden.
Het maakt het er niet gemakkelijker op, maar het kan wel. Want anders blijft je leven staan in het teken van het kwaad jou aangedaan. Ik weet niet precies hoe ik het moet zeggen. Het kost je heel, heel veel moeite om zover te komen, maar het werkt uiteindelijk ook bevrijdend.

[tante-tortel]

Zoals jij het zegt Carl is God dus afhankelijk in het vergeven van ons.
Als wij maar iets doen dan wil Hij ons vergeven.
Maar zo is het bij God niet.
Hij vergeeft het ons om niet!
Zo groot Is Zijn genade!
Wij hoeven en wij kunnen er zelfs niets voor doen.

Zelfs 7 x 70 x vergeeft Hij om niet.
Oneindig veel......

[Layna]

Zoals jij het zegt Carl is God dus afhankelijk in het vergeven van ons.
Als wij maar iets doen dan wil Hij ons vergeven.
Maar zo is het bij God niet.
Hij vergeeft het ons om niet!
Zo groot Is Zijn genade!
Wij hoeven en wij kunnen er zelfs niets voor doen.

Zelfs 7 x 70 x vergeeft Hij om niet.
Oneindig veel......

Helemaal mee eens!

[tante-tortel]

Vergeven is volgens mij wel degelijk: vergeven en vergeten.
Alsof het er niet geweest is.
Want wat moet ik anders met: vergeef ons onze schulden gelijk ook wij anderen vergeven die ons iets schuldig zijn?
Dus we vragen van God of Hij ons wil vergeven.
En dat betekend dat Hij ze vergefft alsof ze niet hebben bestaan.
Als je dus bid: zoals ook wij.....
En het niet is vergeten alsof het nooit heeft bestaan, dan blijft het dus bestaan.

Nu spreek ik niet over hoe moeilijk dat in sommige situaties kan zijn of is.
Maar meer hoe ik vergeven zie.

Ben ik het dus niet mee eens. Ik geloof dat God wel mijn zonden vergeeft, maar vergeven staat helemaal niet gelijk aan vergeten.
Op de dag dat ik sterf, zal God mij heus niet alles even inpeperen wat ik fout deed, maar dan ben ik echt nog niet zonder zonden. Hij 'weet' in mijn idee echt nog wel wat ik fout deed, maar Hij neemt het me niet meer kwalijk, dat is iets heel anders!

Denk maar aan de psalm die zegt: al waren je zonden als scharlaken, witter dan sneeuw zal ik ze maken.
Als iets schoon gewassen is door Zijn bloed dan heeft Hij ze helemaal weggedaan. Dan zijn ze ook vergeten want je kunt ze niet terug zien.
Ongedaan gemaakt. Niet meer terug te vinden, volledig verzoent.

Vergeven = niet vergeten. Anders klopt de hele inhoud van 7x70 maal. Dat ging over iemand die continu hetzelfde fout deed en steeds weer om vergeving vroeg. Als je het de vorige keer vergeten was, dan was het niet nodig om die 7x70 maal te noemen. Want dan zou je de vorige keer niet meer weten..

Wat je hier nu bedoelt snap ik dus niet.
God vergeeft ons 7 x 70 x ook al doen wij steeds weer opnieuw dezelfde zonde. Hij vergeeft ze steeds weer.

[Riska]

Wij kennen de Bijbel. Het gaat er meer om hoe we de Bijbel toepassen in ons leven en of dat altijd lukt.