TheKeimpe schreef:Mij is altijd geleerd dat je bereid moet zijn om te vergeven. Je kunt pas vergeven als de ander spijt betuigt.
MissF schreef:Inderdaad. Vergeven is toch een gevolg van een vraag van iemand. Dat is volgens mij niet zomaar iets wat je zelf zomaar ‚‚nzijdig kunt doen.
Als je zegt dat iemand geen vergeving vraagt, dan hoef je niet boos te blijven, maar vergeven is volgens mij iets anders.
Het geval is dat ik nooit een spijtbetuiging zal krijgen, (steeds weer de ontkenning en andere leugens), maar ook niet de rest van mijn leven met die haat, woede, wraakgevoelens, angst en verdriet wil blijven rondlopen.
Ik wil graag vergeven, zodat ik zelf verder kan, op welke manier dan ook,
maar dat ik me niet meer zo rot hoef te voelen over hetgeen mij aangedaan is. (Is dat egoïstisch?)
Liefs,