Mattheus 16-28

[Cicero]

Dergelijke tweestadia-oplossingen vind ik nogal gekunsteld en gaat er bovendien vanuit dat profetie min of meer gelijk staat aan voorspelling.

Over het woord genea: Geef één voorbeeld waar dit woord noodzakelijk niet met 'generatie' vertaald kan worden. In de gezaghebbende woordenboeken wordt het nl. meestal wél met 'generatie' vertaald. Ook in vergelijkbare apocalyptische teksten wordt altijd 'generatie' bedoeld.

[elbert]

Dergelijke tweestadia-oplossingen vind ik nogal gekunsteld en gaat er bovendien vanuit dat profetie min of meer gelijk staat aan voorspelling.

Tja, ik noem maar een mogelijke verklaringsrichting.
De optie die je noemde dat Jezus zich vergist zou hebben, gaat trouwens helemaal uit van de voorspellende bedoeling van de woorden van Jezus, alleen is die voorspelling volgens jou niet uitgekomen. Dus ik begrijp niet goed waarom je dat in dit verband noemt.

Over het woord genea: Geef één voorbeeld waar dit woord noodzakelijk niet met 'generatie' vertaald kan worden. In de gezaghebbende woordenboeken wordt het nl. meestal wél met 'generatie' vertaald. Ook in vergelijkbare apocalyptische teksten wordt altijd 'generatie' bedoeld.

Genesis 31:3 in de Septuagint. Daar moet je het wel vertalen als: "familie" of zoals de statenvertaling zegt "maagschap". Het tijdsaspekt doet daar in elk geval niet ter zake.

[Rolf]

Het is evident dat de geschiedenis anders is gelopen

Ook al wil je het nu iets verzachten, m.i. is het uitgangsprincipe,
"Jezus heeft zich vergist", onbijbels (Spr. 1 : 7). Dit kan echt niet hoor,
Hij is één met God, en Hij weet wat Hij zegt. En als iets niet in ZIjn macht
is, dan zegt Hij dat ook (Math. 20 : 23) . Mag ik jou oproepen hier
allereerst vanuit te gaan? Zo wordt het menselijk denken en begrijpen
boven de Schrift geplaatst. Als iets anders is, dan gedacht wordt, moet
m.i. allereerst er vanuit gegaan worden dat wij het niet goed begrijpen,
en niet andersom.

Ten tweede: "... het is evident dat de geschiedenis anders is gelopen".
Zie enkele posten uit dit topic.

[Gurkie]

Persoonlijk ga ik er altijd vanuit dat het zeker is dat ik te beperkt ben om iets van God te begrijpen. Maar binnen die context mag je toch zoveel mogelijk nadenken over of je denkbeelden over God kloppen en hoe Gods denkbeelden 'kloppen'?

Jij zegt bv. dat Jezus één is met God. De teksten waarin Jezus daarover geciteerd wordt, vind ik voor meerdere uitleg vatbaar. Voor goddelijke uitleg vatbaar. Ik vind 'Jezus is één met God' een theorie die mensen nodig hebben om God uit te kunnen leggen. Persoonlijk snap ik niet dat mensen de gecompliceerdheid van de drie Personen en één God samen hebben kunnen brengen tot de theorie 'drie-éénheid'. Jij gaat daar ook makkelijk van uit. Is dat niet ook 'het menselijke begrijpen boven de Schrift plaatsen'?

Beetje vage stukje, dit...

[Cicero]

Over het woord genea: Geef één voorbeeld waar dit woord noodzakelijk niet met 'generatie' vertaald kan worden. In de gezaghebbende woordenboeken wordt het nl. meestal wél met 'generatie' vertaald. Ook in vergelijkbare apocalyptische teksten wordt altijd 'generatie' bedoeld.

Genesis 31:3 in de Septuagint. Daar moet je het wel vertalen als: "familie" of zoals de statenvertaling zegt "maagschap". Het tijdsaspekt doet daar in elk geval niet ter zake.

Dat klopt. Genea kan ook familie of ras betekenen. Slechts in overdrachtelijke zin betekent het 'soort'. Dat gebruik komt echter hoogstens één keer in het NT voor (Lc. 16,8 ).

[gerritse]

Dag allemaal,

Direct na mijn betoog, op de Korte Verklaring gegrondvest, dat de woorden van Jezus:
"Ik verzeker jullie: sommigen van de hier aanwezigen zullen niet sterven voor ze de komst van de Mensenzoon en zijn koninklijke heerschappij hebben meegemaakt"
....dat die woorden geen vergissing waren, maar een weloverwogen waarheid, zei Cicero:
"En toch denk ik dat Jezus zich toen vergist heeft".

Ik blijf bij mijn uitleg in de vorige post mijnerzijds.

Alleen wil ik er dít aan toevoegen:
- Het is toch te ongerijmd om maar te overléggen, dat de Almachtige God zijn Zoon, die ook God is, naar de wereld heeft gestuurd om hier - ongevraagd en onuitgedaagd- zomaar eens wat te zeggen, dat onjuist was.
- Jezus liet zich in alle vele debatten, die hij gevoerd heeft, kennen als een onverslaanbare gesprekspartner, die alles doorhad en altijd overwinnaar bleef. Zo'n reus zégt toch niet zomaar iets.
- Geen betere carrièreplanner dan Jezus. Alles moest uitlopen op de kreet van Joh.19 v 30, precies op het goede moment, op de goede plaats. Daarvoor gebruikte hij ook nog die laatste oproep aan Judas, toen hij zei in Johannes 13 v 30:
"Doe maar meteen wat je van plan bent".
waarmee hij ( Jezus) eigenlijk de gewapende troep precies ná de gebedsstrijd in Gethsemané ' bestelde'.
En zou hij, die zo alles perfect toeleidde naar de carrièretop, die uitroep van Joh 19 v 30, zo'n onnodige vergissing maken.
Het is net, zoals hier eerder werd opgemerkt:
" Als Jezus hier een vergissing maakte, dan kon hij dat overal en met alles doen".

Jullie hebben Cicero op velerlei wijze van repliek gediend. Maar daarbij zijn de volgende opmerkingen zijnerzijds helemaal over het hoofd gezien:
( vrij weergegeven):
`Jezus was met die vergissing helemaal in de lijn van:
- zijn vóorprediker Johannes de Doper. Want die zei in Matth 3 v 10:
"De bijl ligt al aan de wortel van de boom: iedere boom die geen goede vrucht draagt, wordt omgehakt en in het vuur geworpen".
En dat moet allemaal nog komen.
- zijn náprediker Paulus . Want die zegt in 1 Thessalonicenzen 4 v 15:
" WIJ, die in leven blijven tot de komst van de Heer...."
En Paulus is al lang dood !

Mag ik op Johannes de Doper en Paulus in een volgende posting terugkomen. Want anders wordt deze posting te lang.

Daag
Ger

[gerritse]

Dag allemaal,

Dat werkt toch veel beter: twee niet te lange postings:

Eerst maar Johannes de Doper. Cicero citeert Lucas 3 v 9. Ik heb Matth 3 v 10, gelijkluidend, tot onderwerp genomen:
"De bijl ligt al aan de wortel van de boom Iedere boom die geen goede vrucht draagt, wordt omgehakt en in het vuur geworpen".
Duidelijk is, ook uit de verdere geschiedenis, dat Johannes alle dingen van dan af ' versneld verwachtte'. Mag toch.

Maar wat heeft Johannes de Doper nu feitelijk miszegd ? Algemeen bekend is toch het feit, dat bij de Oudtestamentische profetie toekomstige gebeurtenissen, die bij de vervulling door een afstand van eeuwen gescheiden blijken te zijn, dikwijls vlak na of zelfs naast elkander worden geplaatst.

En zakelijk is het nog juist ook. De 'rijke man'uit Lucas 16, die bij zijn leven geen enkele vrucht van barmhartigheid , volgens Gods maatstaven, had getoond, ondervond direct na zijn dood, dat in zijn ' voorlopige hechtenis' , de 'verdrietige kant van het dodenrijk', de vlammen rond zijn 'omgehakte boom' fel loeiden.

En wat Paulus betreft: ...
en nu volg ik de kánttekeningen
....wanneer hij zegt in 1 Thessalonicenzen 4 v 15:
"WUJ, die in leven blijven tot de komst van de Heer...",
dan vereenzelvigt hij zich met de tientallen miljarden, die deze woorden gelezewn hebben, lezen en nog zullen lezen. Immers :
hij kán niet bedoeld hebben, dat hij nog tijdens zijn leven de wederkomst van Jezus verwachtte. Dan zou hij hebben gedwaald. Een mens kán dwalen, maar daarvan is hier geen sprake.
Want elders blijkt :
- Hij wíst ongetwijfeld, wat Jezus gezegd had over onzekerheid omtrent dag en uur, (Matth 24 v 36). En hij was niet iemand, die licht over Jezus' woorden heenstapte.
- Hij bestrijdt in 2 Thess 2 v 1- 12 uitdrukkelijk , dat de dag van Christus aanstaande is,
- In 2 Cor 4 v 14 zegt Paulus, dat hij behoort tot degenen, die eens zullen worden opgewekt
- in Romeinen 11 v 11- 32 leert Paulus dat aan Christus' komst de bekering van de heidenen vooraf zal gaan.

Nee...de man van deze vele uitspraken kán met die 'WIJ' niet zichzelf mede bedoeld hebben, maar hij moet het oog gehad hebben op de velen, die al deze dingen tot het eind meemaken.

Cicero...ik heb je zo nu en dan nogal tegengesproken. maar haal er dit positieve uit, hoop ik : dat een opmerking, die ondergesneewd leek te worden, alsnog tot behandeling is gekomen.

Daag
Ger

[Cicero]

Dag allemaal,

Direct na mijn betoog, op de Korte Verklaring gegrondvest, dat de woorden van Jezus:
"Ik verzeker jullie: sommigen van de hier aanwezigen zullen niet sterven voor ze de komst van de Mensenzoon en zijn koninklijke heerschappij hebben meegemaakt"
....dat die woorden geen vergissing waren, maar een weloverwogen waarheid, zei Cicero:
"En toch denk ik dat Jezus zich toen vergist heeft".

Even voor de duidelijkheid: het gaat er mij niet zozeer om dat Jezus zich al of niet 'vergist' heeft. Van die formulering wil ik af wezen. Het gaat mij erom wat Jezus precies bedoelde toen hij de 'gewraakte' woorden sprak.

Ik blijf bij mijn uitleg in de vorige post mijnerzijds.

Alleen wil ik er dít aan toevoegen:
- Het is toch te ongerijmd om maar te overléggen, dat de Almachtige God zijn Zoon, die ook God is, naar de wereld heeft gestuurd om hier - ongevraagd en onuitgedaagd- zomaar eens wat te zeggen, dat onjuist was.
- Jezus liet zich in alle vele debatten, die hij gevoerd heeft, kennen als een onverslaanbare gesprekspartner, die alles doorhad en altijd overwinnaar bleef. Zo'n reus zégt toch niet zomaar iets.
- Geen betere carrièreplanner dan Jezus. Alles moest uitlopen op de kreet van Joh.19 v 30, precies op het goede moment, op de goede plaats. Daarvoor gebruikte hij ook nog die laatste oproep aan Judas, toen hij zei in Johannes 13 v 30:
"Doe maar meteen wat je van plan bent".
waarmee hij ( Jezus) eigenlijk de gewapende troep precies ná de gebedsstrijd in Gethsemané ' bestelde'.
En zou hij, die zo alles perfect toeleidde naar de carrièretop, die uitroep van Joh 19 v 30, zo'n onnodige vergissing maken.
Het is net, zoals hier eerder werd opgemerkt:
" Als Jezus hier een vergissing maakte, dan kon hij dat overal en met alles doen".

Ik vind je formulering eerlijk gezegd niet gepast. Carrière . Ik geloof niet dat Jezus van te voren precies wist wat hem te wachten stond. Wel is het goed mogelijk dat hij er rekening mee hield dat hij in Jeruzalem zou worden geëxecuteerd, maar dan vertrouwde hij erop dat God hem uit de doden zou opwekken.

Jullie hebben Cicero op velerlei wijze van repliek gediend. Maar daarbij zijn de volgende opmerkingen zijnerzijds helemaal over het hoofd gezien:
( vrij weergegeven):
`Jezus was met die vergissing helemaal in de lijn van:
- zijn vóorprediker Johannes de Doper. Want die zei in Matth 3 v 10:
"De bijl ligt al aan de wortel van de boom: iedere boom die geen goede vrucht draagt, wordt omgehakt en in het vuur geworpen".
En dat moet allemaal nog komen.
- zijn náprediker Paulus . Want die zegt in 1 Thessalonicenzen 4 v 15:
" WIJ, die in leven blijven tot de komst van de Heer...."
En Paulus is al lang dood !

Geheel correct.

Duidelijk is, ook uit de verdere geschiedenis, dat Johannes alle dingen van dan af ' versneld verwachtte'. Mag toch.

Maar wat heeft Johannes de Doper nu feitelijk miszegd ? Algemeen bekend is toch het feit, dat bij de Oudtestamentische profetie toekomstige gebeurtenissen, die bij de vervulling door een afstand van eeuwen gescheiden blijken te zijn, dikwijls vlak na of zelfs naast elkander worden geplaatst.

Dat kun je alleen achteraf zeggen.

hij kán niet bedoeld hebben, dat hij nog tijdens zijn leven de wederkomst van Jezus verwachtte. Dan zou hij hebben gedwaald. Een mens kán dwalen, maar daarvan is hier geen sprake.

Ik sluit niet van te voren uit dat hij dat bedoeld kan hebben. Als je dan kijkt naar de literatuur-soort en de theologische stroming waarin zich Paulus beweegt (nl. apocalyptiek) dan ligt het voor de hand te concluderen dat hij wel bedoelde dat hij de wederkomst zou meemaken.

Want elders blijkt :
- Hij wíst ongetwijfeld, wat Jezus gezegd had over onzekerheid omtrent dag en uur, (Matth 24 v 36). En hij was niet iemand, die licht over Jezus' woorden heenstapte.

How do you know? Paulus citeert nauwelijks woorden van Jezus.

- Hij bestrijdt in 2 Thess 2 v 1- 12 uitdrukkelijk , dat de dag van Christus aanstaande is,

Deze brief wordt algemeen niet van Paulus geacht, maar van iemand uit zijn 'school'. Deze brief moet de eerste corrigeren.

- In 2 Cor 4 v 14 zegt Paulus, dat hij behoort tot degenen, die eens zullen worden opgewekt

1. Hieruit blijkt geenszins dat Paulus zeker weet dat hij de wederkomst niet zal meemaken; wellicht houdt hij rekening met een martelaarsdood;
2. In Paulus' brieven is een zekere ontwikkeling te bespeuren;
3. Die opwekking hoeft niet noodzakelijk ten jonsten dage gedacht te zijn; van martelaren werd doorgaans gedacht dat zij in de hemel werden opgewekt;

- in Romeinen 11 v 11- 32 leert Paulus dat aan Christus' komst de bekering van de heidenen vooraf zal gaan.

Dus? Paulus kan heel goed gedacht hebben dat dat op zeer korte termijn zou plaatsvinden.

[elbert]

Ik geloof niet dat Jezus van te voren precies wist wat hem te wachten stond. Wel is het goed mogelijk dat hij er rekening mee hield dat hij in Jeruzalem zou worden geëxecuteerd, maar dan vertrouwde hij erop dat God hem uit de doden zou opwekken.

Waar baseer je dat op?
Zo vaag spreken de evangelien er zelf niet over: er staan in elk evangelie vele aankondigingen van het lijden plus dat Hij daarna weer zou opstaan.

Om bij Mattheus te blijven:

Matth. 16:21 Van toen aan begon Jezus Zijn discipelen te vertonen, dat Hij moest heengaan naar Jeruzalem, en veel lijden van de ouderlingen, en overpriesteren, en Schriftgeleerden, en gedood worden, en ten derden dage opgewekt worden.

Matth. 17:22 En als zij in Galilea verkeerden, zeide Jezus tot hen: De Zoon des mensen zal overgeleverd worden in de handen der mensen;
23 En zij zullen Hem doden, en ten derden dage zal Hij opgewekt worden.

Matth. 20:18 Ziet, wij gaan op naar Jeruzalem, en de Zoon des mensen zal den overpriesteren en Schriftgeleerden overgeleverd worden, en zij zullen Hem ter dood veroordelen;
19 En zij zullen Hem den heidenen overleveren, om Hem te bespotten en te geselen, en te kruisigen; en ten derden dage zal Hij weder opstaan.

Matth. 26:2 Gij weet, dat na twee dagen het pascha is, en de Zoon des mensen zal overgeleverd worden, om gekruisigd te worden.

Om over de minder expliciete teksten nog maar te zwijgen.
Als er al iets duimendik bovenop ligt is het dat wel: overlevering, bespotting, geseling, kruisiging, sterven en ten derde dage weer opstaan.
Volgens de Bijbel heeft Jezus dat allemaal geweten.
Voor de moderne theologie kan zoiets natuurlijk niet, die voorwetenschap. Vandaar dat allerlei verklaringen worden bedacht, zoals dat de bijbelschrijvers dat achteraf natuurlijk in de mond van Jezus hebben gelegd of dat Jezus het misschien vermoed heeft, maar natuurlijk niet zeker geweten heeft.
Tja, dan geloof je niet wat je leest, maar eerder wat je denkt dat er is gebeurd.

[Cicero]

Voor de moderne theologie kan zoiets natuurlijk niet, die voorwetenschap. Vandaar dat allerlei verklaringen worden bedacht, zoals dat de bijbelschrijvers dat achteraf natuurlijk in de mond van Jezus hebben gelegd of dat Jezus het misschien vermoed heeft, maar natuurlijk niet zeker geweten heeft.
Tja, dan geloof je niet wat je leest, maar eerder wat je denkt dat er is gebeurd.

Dat volgens de moderne theologie die voorwetenschap niet kan, zou ik je niet zo snel nazeggen. Volgens de moderne Bijbelwetenschap is de waarschijnlijkere verklaring de betere.
Als je dan kijkt naar Marcus - dat duidelijk een doordachte compositie vertoont - dan hebben de drie lijdensvoorzeggingen een duidelijke literaire functie en zijn ze ook typisch Marcaans. Dat sluit natuurlijk niet uit dat Jezus het gezegd kan hebben, maar volgens de gebruikelijke criteria kan niet worden gesteld dat Jezus die woorden zó heeft uitgesproken.

De voorstelling die gerritse geeft, is overigens ook moeilijk te verenigen met de worsteling in Getsemane en de vermelding in Hebreeën dat Jezus gehoorzaamheid geléérd heeft.

[elbert]

Volgens de moderne Bijbelwetenschap is de waarschijnlijkere verklaring de betere.

Waarmee de moderne Bijbelwetenschap het dus waarschijnlijker acht dat alle evangelisten op dit punt Jezus' woorden anders hebben voorgesteld dan het in werkelijkheid was én bovendien ook nog eens inhoudelijk hetzelfde vertellen over die voorwetenschap van Jezus.
Hoe waarschijnlijk is zo'n overeenstemming eigenlijk? En daarbij: welke feiten en aanwijzingen heeft de moderne Bijbelwetenschap om te onderbouwen dat die overeenstemming tussen de evangelisten niet op de werkelijke gebeurtenissen betrekking heeft?

Mijn indruk is dat de eigen vermoedens van de bijbelwetenschappers de grondslag vormen van deze 'waarschijnlijker verklaring'.

Als je dan kijkt naar Marcus - dat duidelijk een doordachte compositie vertoont - dan hebben de drie lijdensvoorzeggingen een duidelijke literaire functie en zijn ze ook typisch Marcaans. Dat sluit natuurlijk niet uit dat Jezus het gezegd kan hebben, maar volgens de gebruikelijke criteria kan niet worden gesteld dat Jezus die woorden zó heeft uitgesproken.

Niet alleen Marcus, maar alle evangelien vertonen een doordachte compositie (elk trouwens weer op een eigen manier) en toch stemmen ze op dit punt overeen. Dus op basis van compositie alleen zie ik geen aanleiding om een conclusie over de echtheid of onechtheid van die woorden te trekken. Met echt uitgesproken woorden kun je namelijk verschillende composities maken. Dat zou hier wel eens het geval kunnen zijn.

[Cicero]

Je moet wel verschil maken tussen de synoptici en Johannes. In Johannes komt Jezus' voorwetenschap in een heel andere vorm voor.
Als je aanneemt dat de synoptici van elkaar afhankelijk zijn (Lc en Mt van Mc) is de overeenstemming niet zo verwonderlijk.

En daarbij: welke feiten en aanwijzingen heeft de moderne Bijbelwetenschap om te onderbouwen dat die overeenstemming tussen de evangelisten niet op de werkelijke gebeurtenissen betrekking heeft?

Omdat de evangeliën niet allemaal tegelijk historisch correct kunnen zijn. Daar zijn 100den voorbeelden van. En zoals boven, de literaire afhankelijkheid.

[elbert]

Je moet wel verschil maken tussen de synoptici en Johannes. In Johannes komt Jezus' voorwetenschap in een heel andere vorm voor.
Als je aanneemt dat de synoptici van elkaar afhankelijk zijn (Lc en Mt van Mc) is de overeenstemming niet zo verwonderlijk.

Dat de vorm anders is bij Johannes klopt. Maar de inhoud is gelijk (zie bijv. Joh. 12:23 e.v.).
Dat is het bezwaar dat ik heb bij dit soort conclusies: uit verschillen in vorm wordt de conclusie getrokken dat de inhoud niet historisch correct is.

En daarbij: welke feiten en aanwijzingen heeft de moderne Bijbelwetenschap om te onderbouwen dat die overeenstemming tussen de evangelisten niet op de werkelijke gebeurtenissen betrekking heeft?

Omdat de evangeliën niet allemaal tegelijk historisch correct kunnen zijn. Daar zijn 100den voorbeelden van. En zoals boven, de literaire afhankelijkheid.

Hetzelfde geldt hierbij: dat gebeurtenissen en uitspraken bij verschillende evangelisten in een andere volgorde of in een andere context worden weergegeven en dat de een meer heeft opgetekend dan de ander, wil nog niet zeggen dat ze dus niet zo hebben plaatsgevonden. Om een voorbeeld te geven hoe het ook zou kunnen: het is heel wel mogelijk dat Jezus bij verschillende gelegenheden vergelijkbare uitspraken heeft gedaan. Hij reisde immers het joodse land door en verkondigde immers hetzelfde evangelie? Nu kan evangelist A dat bij de ene gelegenheid met een bepaalde context hebben opgetekend en evangelist B bij een andere gelegenheid met een andere context. Deze mogelijkheid wordt (op een enkeling na) door de moderne bijbelwetenschap grotendeels genegeerd. In plaats daarvan worden er verstrekkende conclusies getrokken ten aanzien van de historische betrouwbaarheid.

[Cicero]

Dat komt grotendeels door de visie op de overlevering van bijbelwetenschappers. In jouw voorstelling hadden de evangelisten een aantekenboekje bij zich die ze bij verschillende gelegenheden gebruikten. Ik vind dat sowieso een anachronisme, maar als je bedenkt dat de evangelisten hun verhaal pas decennia later op papyrus hebben gezet en dat zij waarschijnlijk geen van allen ooggetuigen waren komen de zaken toch iets anders te liggen. Verder veronachtzaam je de vele gevallen van evidente contradicties én van zeer letterlijke overeenkomsten, wat op literaire afhankelijkheid wijst.

Om een voorbeeld te geven van waarom je 'AB-verhaal' niet klopt: als we ervan uitgaan dat Mt en Lc een schriftelijke bron (Q) gebruikt hebben, wat de meest plausibele verklaring is van het synoptisch probleem, dan kun je zien dat Mt sommige uitspraken in de Bergrede verwerkt, terwijl Lucas ze op een heel andere plaats verwerkt. Dat betekent dat de Bergrede een constructie van Matteüs is.

[elbert]

Dat komt grotendeels door de visie op de overlevering van bijbelwetenschappers. In jouw voorstelling hadden de evangelisten een aantekenboekje bij zich die ze bij verschillende gelegenheden gebruikten. Ik vind dat sowieso een anachronisme, maar als je bedenkt dat de evangelisten hun verhaal pas decennia later op papyrus hebben gezet en dat zij waarschijnlijk geen van allen ooggetuigen waren komen de zaken toch iets anders te liggen. Verder veronachtzaam je de vele gevallen van evidente contradicties én van zeer letterlijke overeenkomsten, wat op literaire afhankelijkheid wijst.

Ik wijs niet bij voorbaat een literaire afhankelijkheid (of mondelinge traditie) af, daar gaat het me niet om. Het gaat me erom dat de woorden toch zo kunnen zijn uitgesproken en dat dat niet onwaarschijnlijk is.
Een voorbeeld: in onze gemeente zijn er 's zondags 2 ochtenddiensten. De predikant houdt nooit tot op elk woord nauwkeurig dezelfde preek, maar de preken op zo'n morgen komen toch grotendeels overeen. Dan zou je tot de conclusie kunnen komen (als je 2 personen een verslag laat doen van beide preken) dat gezien het verslag A. er een literaire afhankelijkheid is en B. dat er contradicties tussen beide verslagen liggen.
Maar dan is de conclusie dat die woorden dus niet echt zo uitgesproken zijn natuurlijk wel een brug te ver.

Om een voorbeeld te geven van waarom je 'AB-verhaal' niet klopt: als we ervan uitgaan dat Mt en Lc een schriftelijke bron (Q) gebruikt hebben, wat de meest plausibele verklaring is van het synoptisch probleem, dan kun je zien dat Mt sommige uitspraken in de Bergrede verwerkt, terwijl Lucas ze op een heel andere plaats verwerkt. Dat betekent dat de Bergrede een constructie van Matteüs is.

Dit lijkt me een typisch voorbeeld dat wat je erin stopt, er ook weer uit komt rollen. De veronderstellingen bepalen hier de uitkomst: de veronderstelling is namelijk dat Mattheus en Lukas dezelfde schriftelijke bron hebben gebruikt om verschillende verhalen te fabriceren (bijvoorbeeld de Bergrede).
Een andere (net zo eenvoudige) hypothese is dat Jezus dezelfde woorden bij verschillende gelegenheden heeft geuit en dat Mattheus en Lukas elk aan 1 bepaalde gelegenheid refereren.