Kan liefde je aangepraat worden?Relatie op het spel

[Ezeltje]

En trouwens, ik pas me gewoon soms aan, aan hem. En hij aan mij. Hij vindt tranen irritant (behalve als het echt erg is ), dus jank ik gewoon wat minder. Is ook goed voor mezelf Of ik jank als hij er niet bij is.
Net als hij alleen rookt als ik er niet bij ben. Omdat ik dat enorm goor vindt. Ach, zo vind je samen je weg wel

hmm... dan zijn wij nog niet genoeg aan elkaar aangepast Hij rookt nog teveel naar mijn zin(ik heb er ook een hekel aan en loop steeds te roepen dat ik niet met hem wil trouwen totdat hij stopt met roken, dus ik denk dat het dan toch samenwonen wordt ) en ik ben nog steeds een huilebalk, dus...
maarja, hopelijk hebben we nog even de tijd

[Alphonsus]

Kwestie van de aller-aller-allerlangste adem hebben, lijkt me...

Klinkt niet erg positief vind ik.... want elke adem raakt een keertje op.... het komt bij mij over alsof je moet proberen zolang mogelijk door te blijven ademen/knokken totdat de bom barst....

Dan is het met de (lichamelijke) liefde over. Helaas en dus ten alle tijde voorkomen.

[Mary Pickford]

Klinkt niet erg positief vind ik.... want elke adem raakt een keertje op.... het komt bij mij over alsof je moet proberen zolang mogelijk door te blijven ademen/knokken totdat de bom barst....

MissF zette er een smiley achter, dat had bij mij ook gemoeten .
Uiteraard kun je denk ik beter proberen om de bommen niet te groot te laten worden.

[Ezeltje]

Nee, maar daarom blijf ik ook van mening dat je beter voor het huwelijk zoveel mogelijk hebt leren omgaan met de 'bommen' dan dat je dat allemaal in het huwelijk moet gaan doen. Al zeg ik niet dat als we nu zouden trouwen we er niet mee om zouden kunnen gaan, maar we willen gewoon nog wat verder groeien. Bovendien wil ik eerst mijn examens halen en minstens een jaar op kamers wonen, zodat ik kan leren om ook zelfstandig te zijn zonder mijn vriend(mocht het uitgaan) Tsja, dat is het nadeel van als je vroeg verkering hebt gekregen he Kdenk dat ik hem maar een jaar in de kast zet

[Evelien]

ach en weet je wat nog het leuke is.... je leert nog eens wat van elkaar.

Ik heb juist heel sterk, toen ik op mezelf ging wonen dat echt alles mooi en van dure winkels gekocht moest worden, omdat mijn omgeving dat mooi vondt. Ik werd beinvloed door mijn omgeving.

Nu ik mijn vriend heb leren kennen, en die denkt daar heel anders over, heb ik nu veel minder dat ik word beinvloed door mijn omgeving.

Ik was ook echt gericht op materialistische dingen. Hij helemaal niet. En door hem ben ik daar anders op/door gaan kijken naar zaken zoals: meubels etc.

[Mary Pickford]

Als hij daarna maar niet 'uit de kast komt'...

Het is denk ik idd alleen maar verstandig als je voor je trouwt al op kamers hebt gewoond. Dan kun je jezelf in elk geval al redden. Eigenlijk zou het goed zijn als alle mannen dat deden voor ze gaan trouwen, om alvast wat 'feeling' met het leven zonder paps en mams te krijgen...

Zijn we trouwens niet heel erg off-topic bezig? Ik ben nog niet zo ervaren hier...

[Ezeltje]

Tja, aangezien ik het topic zelf ongeveer een jaar geleden gestart ben.... In een jaar kunnen dingen veranderen he Maar ik vind zelf de discussie niet echt offtopic, aangezien het nog steeds over relatieproblemen gaat... al zou het onderwerp van deze topic beter aangepast kunnen worden tot 'relatieproblemen'
maar in dit geval is het beter als ik op kamers ga, dan kan ik wennen aan the feeling dat zowel mn ouders als mijn vriend(sommige mannen kunnen beter koken dan vrouwen!) niet meer voor mij koken....

[Gerdien B.]

En trouwens, ik pas me gewoon soms aan, aan hem. En hij aan mij. Hij vindt tranen irritant (behalve als het echt erg is ), dus jank ik gewoon wat minder. Is ook goed voor mezelf Of ik jank als hij er niet bij is.
Net als hij alleen rookt als ik er niet bij ben. Omdat ik dat enorm goor vindt. Ach, zo vind je samen je weg wel

hmm... dan zijn wij nog niet genoeg aan elkaar aangepast Hij rookt nog teveel naar mijn zin(ik heb er ook een hekel aan en loop steeds te roepen dat ik niet met hem wil trouwen totdat hij stopt met roken, dus ik denk dat het dan toch samenwonen wordt ) en ik ben nog steeds een huilebalk, dus...
maarja, hopelijk hebben we nog even de tijd

Waarom zou je je eerst op zaken moeten aanpassen?
Ik denk dat het gaande weg gebeurd. Gebeurd het niet, nou dan gaat hij toch linksom en ik toch rechts om. Zo gaat hij naar dingen waar je mij niet zo snel ziet en andersom.

Als ik moet huilen dan moet ik huilen. Je kan beter laten zien/ uitlegen dat het niet altijd negatief is om te huilen. Soms is dat gewoon een uitlaat klep om de druk van de ketel te halen en daarna weer wat beter te kunnen relativeren over zaken.
Roken hou ik ook niet van, maar als hij rookt ga ik echt niet lopen zeuren. Hij weet hoe ik er over denk, dat moet genoeg zijn lijkt mij. Volgens mij hou je dan automatisch al wat meer rekening er mee omdat je om elkaar geeft. Het laatste wat je dan toch wilt is elkaar kwetsen?

Wat ik mij opviel was dat je zei: als het uit gaat dan...
Hou je na die paar jaar daar nog steeds rekening mee? Acht je die kans dan nog steeds reeel?

Dat je niet met alles op 1 lijn zit dat is niet meer dan normaal. Je bent en blijft 2 aparte persoonlijkheden. Dat levert ook wel is onenigheden op. Ondanks dat zou ik mijn vriend voor geen goud willen missen. Moet er niet aan denken om hem kwijt te raken.

[Lenny]

Ik hoop niet dat lenny me dit kwalijk neemt:$ maar ik kan ik je ook wel vertellen hoe het met haar gaat, aangezien ik haar nog welleens spreek en afgelopen december een verlovingskaart van haar en haar vriend heb gekregen! Alhoewel ik natuurlijk niet alles tot in de puntjes weet, kan ik je wel vertellen dat het goed met hen gaat; aangezien ze 9 oktober 2008 hopen te trouwen!
Aangezien ik de topic zelf gestart heb, (ik wist niet eens dat deze nog openstond!) maak ik gelijk maar van de gelegenheid gebruik om te zeggen dat het met mij en mijn vriend ook goed gaat;) We hebben nog geen trouwplannen, maar zijn alweer meer dan een jaar samen(nadat het even uit is geweest) en ondanks de conflicten af en toe houden we veel van elkaar.... dus voor iedereen die z'n relatie ff niet zo goed ziet zitten, hoop ik dat ik een voorbeeld mag zijn: iedere relatie kent z'n ups en downs, maar als de relatie sterk genoeg is overleeft ie het wel, dat zie je maar aan lenny!:) Lenny ik wens jou en je vriend heel veel geluk en Gods zegen toe met jullie voorgenomen huwelijk!

Ezeltje

Lief ezeltje,

Bedankt voor je lieve reactie hier!!! Ik had nog niet gezien dat het topic weer een beetje in de run kwam, maar idd met ons gaat het heel goed!! We hopen inderdaad in oktober te gaan trouwen. We hebben vorig jaar echt een ontzettend moeilijke tijd gehad, maar met Gods hulp zijn we eruit gekomen. En natuurlijk is het nog niet altijd alleen maar rozegeur en maneschijn en blijven we aan onze relatie werken! Wat heel belangrijk is: heel, heel veel praten met elkaar!!
Ezeltje ik wens jou ook heeeeeeel veel geluk en liefde toe, en we houden wel contact natuurlijk

[kirsten]

uhm... zoals evelien het beschrijft heb ik het ook wel een beetje.

We hebben vooral meningsverschillen. Ik ben supergevoelig, terwijl hij wat onverschilliger is. Hij ergert zich dus welleens aan mijn overgevoeligheid voor dingen, terwijl ik het vreselijk vind dat hij in zoveel dingen zo onverschillig is. Nu is het wel zo dat ik de laatste tijd snel jankerig ben omdat ik niet altijd zie zitten om mijn vwo-examen te halen(waar ik dus eigelijk nu weer voor verder moet leren, maar goed;)) Dan zie ik niets meer zitten en ben ik erg onstabiel. Dan kan hij soms dingen heel nuchter bekijken door te zeggen dat de wereld niet verloren gaat of iets dergelijks, en daarin vullen we elkaar weer enorm aan. Soms gaat het ook welleens over terugkerende dingen, bijvoorbeeld dat hij iets belooft en hij doet het niet of hij vergeet iets. De ene keer ga ik daar makkelijker mee om dan de andere keer, dat hangt net van mijn stemming af. Maar soms vind het ook moeilijk, omdat er wel iets van wil zeggen maar ook niet te zeurderig wil overkomen doordat er ruzie ontstaat. Want als het meningsverschil eenmaal uitgelopen is op ruzie, kunnen we beter even niet bij elkaar zijn. Soms heb ik zelfs zo iets van: 'bekijk het dan maar' en heb ik echt de neiging om hem eens goed de waarheid te zeggen. Maar, en ik weet niet of jij dat bedoelt met 'de ander hoger achten als zichzelf' alphonsus, als ik een keer ontzettend baal van onze relatie kijk ik altijd eerst naar mezelf. Ik ben heb vaak stemmingswisselingen, en zo kan ik nog genoeg fouten opnoemen waaraan ik kan merken dat ik ook niet perfect ben. Dus ik heb eigelijk helemaal geen recht om mezelf beter te vinden als mijn vriend, al heb ik vaak wel de neiging om hem te veranderen naar wat ik denk dat het beste voor hem is. Maar als ik bedenk dat ik geen haar beter ben dan hij, en hij ook niet als ik, besef ik me ook dat ik hem niet zou willen missen, omdat we elkaar juist zo perfect in elkaars gebreken aanvullen.



maar goed, nu ga ik echt weer verder met leren;)

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het zou kunnen zijn wat jij schrijft. Ik herken me er echt ontzettend in. Het enige verschil is dat ik eerder in mezelf keer als ik boos ben en dus het niet uit tegen hem. Maar verder zou jij precies mij kunnen zijn .

Succes met je examens!

[Ezeltje]

Ik hoop niet dat ik nu heel onzeker over mijn relatie overkom. Mijn vriend en ik hopen heel gelukkig te worden met elkaar. We hopen, net zoals lenny, ooit eens te gaan trouwen. Ik kan ook uit volle overtuiging zeggen dat we elkaar op dit moment niet zouden missen. Daarom acht ik die kans(momenteel) niet reeel dat het uit zal gaan. Toch heb ik te vaak mee gemaakt dat stellen zeiden dat ze niet uit elkaar zouden gaan, dat ze elkaar niet meer konden missen, en.... het toch uitging. Ik weet niet hoe het over een paar jaar zal zijn. Ik weet wel dat ik, nadat het tussen ons uit is geweest, voorzichtiger ben geworden. Soms gaan dingen anders dan je verwacht. Daarom kan ik niets anders dan mijn relatie, ook in het huwelijk, aan God toe te vertrouwen met de wetenschap dat Hij het goede met mij voor heeft.

[MissF]

Voor je trouwen op kamers 'moeten' wonen ben ik het niet mee eens. Wij hebben beiden nooit op kamers gewoond, hoefden allebei totaal niets te doen in de huishouding bij onze ouders, en alles loopt gesmeerd hier. Het gaat echt wel vanzelf. Net als idd het aanpassen aan elkaar (tenminste, voor een deel gaat dat vanzelf).
Ik vind het wel echt belangrijk om je aan te passen aan elkaar. Ik vind roken enorm goor, en wil absoluut niet meeroken. Dus rookt hij als ik er niet bij ben. of met feestjes hier in huis alleen op het balkon. En ik pas me ook echt wel aan hem aan. Dat moet nou éénmaal in een huwelijk/relatie. Je kunt niet altijd zeggen: ik maar linksom, jij rechtsom. Dat gaat gewoon lang niet altijd. Je zult toch samen een huis in moeten richten, samen besluiten wat je wilt m.b.t. kinderen, samen over geldzaken eens zijn, samen eten, dus samen bepalen wat je wel eet, en wat absoluut niet. Als we samenz ijn eten we geen doperwten omdat hij dat niet lust, en eten we geen wortels omdat ik dat niet lust.
Dus zo makkelijk is het echt niet, de één linksom, de ander rechtsom.

[Ezeltje]

Als we samenz ijn eten we geen doperwten omdat hij dat niet lust, en eten we geen wortels omdat ik dat niet lust.
Dus zo makkelijk is het echt niet, de één linksom, de ander rechtsom.

en wortels met doperwtjes is nog wel zo'n lekkere combinatie!
Maar ik het ben er wederom mee eens, in mijn geval heb ik gewoon voor mezelf besloten om eerst nog een poosje op kamers te gaan omdat ik gewoon nog even van mijn 'vrijheid'(geen vrijgezellentijd ) wil genieten en me meer wil ontwikkelen/vormen in het algemeen

[esli]

Tuurlijk is het niet perse nodig om op kamers te gaan en ligt dat voor iedereen verschillend. Maar Ezeltje ik vind het wel heel positief dat je op je zelf gaat wonen. Ga je studeren ergens? Dan zou ik zeggen ga lekker genieten van het studentenleven. Dat zou ik wel echt gemist hebben. Ik ben nu ruim een jaar getrouwd en nog steeds lid bij een vereniging, maar de jaren dat ik op mezelf woonde waren wel echt anders. Het is best goed en fijn om lekker onafhankelijk te zijn, dat vormt je echt heel erg!

[LeChat]

Esli, ik sluit me helemaal bij je aan. Op jezelf gaan is, zeker in combinatie met student-zijn een heel goede leerschool. En last but not least nog leuk ook.